Tíminn - 22.12.1956, Page 9

I í MI N N, laugardaginn 22. desember 1S5S.
31
og kraginn var oftast brettur
upp öðru megin. Allur fatnað-
ur hans var fyrsta flokks, þó
að hann væri allur keyptur
tilbúinn í Gibbsville. Og hon-
um tókst það sem hann ætl-
aði sér; með mestu gaum -
gæfni tókst honum að telja
öllum trú um, að hann kærði
sig kollóttan um öll föt. Það
var býsna erfitt að komast hjá
því að klæðast eins og þíla-
kóngur því að verzlanir buðu
slík klæði af ódýrri gerð hver
í kapp við aðra, en þó tókst
William þetta. Og ekki ein
einasta spjör á líkama hans
dró athyglina frá manninum,
sem bar hana.
Bifreið hans var fjögurra
dyra Buick, svartur og model
•1940 með útvarpi og mið-
stöð en ekkert ónytjudrasl.
Meðborgarar hans hlutu að
vita að þetta var bifreið hans,
þeir sáu það ekki aðeins af
hinum opinberu kennimerkj-
um heldur var bifreiðin jafn
greinilega lítið áberandi og
eigandinn sjálfur.
— Erum við aö tefja fyrir
þér, Tom?
— Þetta er allt í lagi, sagði
gæzlumaðurinn.
Hann bauðst ekki til að
setja vagninn í gang eða aka
honum út af stæðinu. Hann
.vissi betur en svo. Dómarinn
sá alltaf sjálfur um bíl sinn
og hann ók honum sjálfur af
stað.
Hann fylgdi öllum umferða
reglum af mestu nákvæmni.
Hann var góður bilstjóri, lip-
ur og tók tillit til annarra.
Aðeins einu sinni braut hann
reglurnar og alla kurteisis-
siði bílstjóra: þegar hann ók
framhjá húsasamstæðu í
Market street flautaði hann
þrisvar, eitt langt, tvö stutt.
Engin ástæða virtist þó vera
til þess arna.
En hann flautaði þarna á
hverjum degi, á sama stað í
Market street.
Á æskuárum sínum meðan
hann var enn við nám og síð-
ar eftir að hann var orðinn
lögfræðingur drakk Lloyd
Williams með strákunum án
þess að taka minnsta tillit til
hverjir strákarnir voru hverju
sinni. Hann gat drukkið meira
áfengi án þess að verða drukk
inn en nokkur félaga hans og
þetta jók honum virðingu.
Honum var engan veginn nauð
synlegt að drekka daglega til
að halda þessari frægð við
lýði, hún fylgdi honum ævi-
langt. í munni kjaftakerling-
anna varö hann dæmið um
hinn ágæta og drykkfellda lög
fræðing alveg eins og nokkr
ir læknar voru álitnir fá sér
snörfulega neðan í því. Áfeng
isneyzla Lloyd Williams var
honum til hagsbóta, hún
sýndi að hann var karlmaður
en engin skræfa. Annað sem
vai’ð stimpill á karlmennsku
hans voru kvennamálin. í
æsku hans sóttu drykkjufé-
lagarnir skárri hóruhúsin og
Williams fylgdi þeim fast eft
ir. Hann kom nógu oft á ári
til að verða velkominn gest-
ur og það var tekið á móti
honum með virðingu en hann
kom aldrei oftar á hóruhúsið
en fimmtán sinnum á ári.
Aðrir vöktu minni eftirtekt og
komu þó á hóruhús næstum
hvert laugardagskvöld eða út
borgunardag en Lloyd Will-
iams hafði alltaf veriö maður
sem tekið var eftir og það
voru alltaf tilþrif á athöfnum
hans. Hann fékk þetta kvenna
mannsorð fyrir að koma mán-
aðarlega eða svo á hóruhús
en orðrómurinn lét sér ekki
nægja að bendla hann viðj
vændiskonur. Aðrir karlmenn
héldu af einhverjum ástæö-
um að Williams hefði áhuga
á öllu kvenfólki og margar
konur voru sömu skoðunar.
Orðspor það sem af honum
gekk sem gleðimanni jókst en
við það að hann kvæntist
býsna seint. Samt varð eng-
inn til þess að kynna sér bet-
ur hæfileika hans sem drykkju
bróður og kvennaflagara. Karl
mennirnir drukku sig fulla
þegar Williams var nærstadd-
ur og geröu ráð fyrir að hann
drykki sig fullan líka, þeir
gerðu líka ráð fyrir því að
hann sem svaf hjá vændis-
konum svæfi líka hjá hinum
og þessum ástmeyjum sem
sem hann þyrfti . ekki að
borga. í raun réttri var Will-
iams sérlega feimin í allri um
gengi við kvenfólk en jafn-
vel þessi feimni var talin her-
bragð eitt og yfirskin.
Og þegar hann kvæntist að
lokum, fjörtíu og eins árs
að aldri, urðu vinir hans eng-
an veginn hissa á vali hans.
Lottie Williams var barnlaus
ekkja á aldur við hann sjálf
an og upprunnin í Gibbsville.
Fyrri maður hennar dó úr in-
flúenzu árið 1918. Lottie Dann
er og Jimmie Franklin höfðu
verði ástfangin allt frá skóla
árunum. Lottie var falleg
stúlka með hvítar og skínandi
tennur og mikið kastaníu-
brúnt hár. Kannski var hún
dálítið feitlagin en rödd henn
ar var djúp og fögur og rödd
in ein nægði til að skáka öll-
um skólasystrum hennar.
Jimme var hár og grannur og
einn af fremstu íþróttamönn-
um skólans og afbragðs knatt
spyrnumaður að auki. Eftir
að skólanum sleppti reyndi
hann að komast að sem at-
vinnumaður í baseball-flokki
en árangurslaust. Síðan lét
hann sér nægja aö leika í liði
jbæjarins en helgaði sig aðal-
lega bjór, gerði í senn aö
drekka hann og selja. Hann
fylgdist með öllum íþróttavið
burðum í Gibbsville og í fyrstu
Munið þessar jólabaekur:
/!,//' ()!.,/.......
astt og ævi, eftir Benedikt frá Hofteigi. Lifandi
iý»«sgar af ævikjörum fiessa vinsæla skálds.
^JCertalfóó,
öll Ijó'í? Jakobínu Johnson. Ljó'S herniar eru
fögur og litrík eins og islenzk blóm.
^JCam elíuj^rií ui7
ástarsagan, sem aldrei fyrnist.
Leiftur
f f Þingholtsstræti 27.
I
n
M*
EL (j
/ *
m
h-í
9
muiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiNiniiimiMiiiiniiiiiiiiiiiiiniiiniiiiiiiiiiiiiniiimninp
| í mcitinn cí |
I cinum ótciÉ I
| Svínakóíeíettur Hangiókjöt
| Svínasteik Kjúkíingar
| Hamborgarhryggur Hænsni
| Beinlausir fuglar Alikálfakjöt
| Fjölbreytt úrvaí af aílskonar áleggi og salatil
2
a
a
3
=3
3
AilSTURSTRÆT
| iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimuinis
C'jteum.ié encýu
Snorrabr. 56. — Sími 2853, 80253 |
Útibú, Melhaga 2 — sími 82936. |,
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiimiiimiiiiiiiiiiiimiiiiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiinniiim
VV.V.W.VAV.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VJV,^
Gerist áskrifendur :■
að TÍMANUM £
Askriffasími 2323 í
___ %