Tíminn - 01.05.1957, Blaðsíða 9

T í M I N N, miðvikudaginu 1. maí 1957.
Ji F
130
— Og þú skalt fá mig, sagði
hann.
— En ekki eins og venju-
lega, ástin mín. Öðru vísi.
Öðru vísi og betur. Og syfju-
lega. Ertu glaðvakandi?
— Já.
— Er það ekki dásamlegt?
Það er ég ekki. En ég veit vel
hvað er að gerast, elskan mín.
Ég veit, ég veit.
Þau borðuðu morgunverð
saman á stað þar sem ekki
var líklegt að þau hittu neinn
sem hefði séð þau saman
kvöldið áður. Þegar þau voru
komin að kaffinu sagði Joe:
— Ég veit að þegar þú yfir-
gefur mig tekur sorgin við.
En ég hef ýtt henni frá mér;
í dag hef ég alls ekki hugsað.
— Ég ekki heldur.
— Kate, það eru bara fá-
einar mínútur eftir . . . skil-
urðu það? Þá er öllu lokið.
— Ég veit. En við verðum
að halda fast við það.
— Þess vegna verður það
svo erfitt. Mér finnst eins og
líf mitt sé fyrst að hefjast
núna í raun og veru.
— Elugsaðu ekki um þetta
sem eitthvað er hefst eða tek
ur enda! Hugsaðu um nótt-
ina í nótt sem einstæða. Það
ætla ég að gera.
— í kvöld verð ég aftur kom
inn til Gibbsville, og geng frá
járnbrautarstöðinni og heim.
Og ég þekki hvert einasta and
lit og húsin sem ég hef geng-
ið hjá þúsund sinnum. Ég
veit hvaða gangstéttir eru
hellulagðar og hverjar eru
steinsteyptar. Allt er eins og
þegar ég fór þaðan í gær.
En ég er ekki lengur hinn
sami. Enginn í bænum veit að
'ég hef verið í burtu, og eng-
inn veit að ég hef snúið aftur
— til hvers? Til einskis. Til
alls sem er þér fjarlægt. Til
einskis. Til dauðans. Til enda
lokanna. Dauöails. Lífsins án
þín.
— Þetta máttu ekki, Joe.
Ég veit þetta.
:— Þá kem ég aftur á morg-
un, Kate.
— Nei, það máttu ekki held
ur. Allt sem við sögðum í nótt
var saft. Allt það sem við
hugs” um -?amn.
— En það er ekki satt leng-
ur, Kat.e.
— Jú, Ennþá sannara.
Hræðilr-ga satt. Hræðilegra
en nokkru sinni fyrr.
— Þetta er ekki rétt.
— Jú. Og ég verð hér ekki
á morgun. Ég fer burt.
— Hvert?
— Það vil ég ekki segja þér.
En ég fer. Ég segi Ann ekki
heldur hvert ég fer. Það er
eina lausnin.
— Bíddu þangað til á morg
un, Kate. Ég tala við konuna
mína í kvöld þegar ég kem
heim.
— Þá verð ég farin. Mér.er
þetta alvara. Ég verð komin
langt í burtu.
— Ætlarðu að fara, Kate?
— Já, ég fer. Þú verður að
trúa mér. Og skilja mig. Ég
fer og ég veit ekki hvenær
ég kem til baka svo að þú
skait ekkert segja við konuna !
þína. Þú mátt ekkert gera'
sem getur haggað lífi þínu. j
— Því er þegar haggað. !
— Nei. Ég á við daglegt líf
þitt heima í Gibbsville. Heim- ,
ili þitt og starf. Joe, við vor-
um sammála í einu og öllu, j
og þá varð ég veik fyrir, því
að év elska þig. En allt sem,
við söírðum var rétt. Ég varð,
reyndar ekki veik fyrir; ég
elska þig og vildi fá þig. Ann-
að megum við ekki. Þú skalt
ekkert, segia við konuna þína,
það getur hvort sem er engu
breytt. Þú gerir aðeins allt
verra með því móti — verra
fyrir okkur sjálf og ótal aðra.
Þú hlýtur að skilja þetta.
Elskarðu mig?
— Kate. ^ !
— Og ég elska þig. Ég elska
þig jafnheitt og við ættum
að deyja í dag, bæði tvö.
Elskaðu mig þannig, Joe. Ást
okkar verður aldrei öðru vísi.
En allt hitt breytist ekki held-
ur.
Joe sagði:
— Þjónn, látið mig hafa
reikninginn.
— Ástin mín, sagði Kate.
— Þú hefur rétt fyrir þér,
sagði Joe. En þú þarft ekki að
fara, Kate.
— Jú, ég fer.
— Þú þarft ekki að fara mín
vegna. Ég lofa þér að ég skal
ekki reyna að ná til þín. '
— En ég verð að fara.
— Já, mér fer kannski að
skiljast það. Já, þú gerir rétt-
ast að fara . . . Hann leit á
reikninginn og lagði fimmthp
dala seðil á borðið: — Þér
megið eiga afganginn.
— En þetta verða tólf og
fjörutíu, herra, og þetta eru.
fimmtíu dalir.
— Mig langar til að gleðja
einhvern, sagði Joe.
— Merci M'sieur. Og til ham
— Merci H’sieur. Og til ham1
ingju herra. Til hamingju,1
mademoiselie. Kærar þakkir. I
Síðan fór þjóninn.
— Nú heldur þjónninn að
þessi roskni herra hafi getað
sannfært hina ungu fögru j
konu um að . . . Jæj a, við,
vitum bæði hvað hann held-
ur, sagði Joe.
— Og hin unga óhamingju-
sama kona heldur að hinn,
roskni herra muni lifa í I
hjarta hennai allt þar til hún j
deyr. . ■ •; j
— Og hinn óhamingjusami,
roskni herrá eiskar þig, Kate, I
og er þér þakkjlátur fyrir allt.
Nú finn ég að ég hef sál —
og það hefur mér aldrei dott-
ið í hug áður. En ég vildi ekki
hafa misst af því hvað sem
til boða hefði staðið. Og nú
skaltu fára heim og taka sam
an farangur þinn, og ég veit
þú grætur þegar þú kemur
heim, en guð minn góður, I
þetta munum við alltaf eiga,
er það ekki?
Skyndilega kyssti hún hann
og gekk síðar leiðar sinnar —
miklu hraðar en svo að hann
hefði getað fylgt henni eftir
ef hann hefði reynt það.
Seint um kvöldið í North j
Frederick Street nr. 10. Edith
sat og horfði á mann sinn i
meðan hann sagði henni ein-j
hverjar fréttir frá New York. j
— Gaztu litið inn hjá Lord
& Taylor? spurði Edith.
— Mei, það gat ég því miö-
ur ekki.
— Ekki það?
— Mér þykir það leitt, en
það var svo margt sem fór af-
laea. Ég komst fyrst niður í
borgim seinni partinn í dag.
— Niður í .borgina? sagði j
Edith.
— Já. T Woii Rtreet. Hvað
hélztu að é°’ ætM við?
Ée vi'sj b->ra ekki hvað,
þú ættir við með „niður í
borgina".
— í New York táknar bað
alltaf viðskiptahverfið. Wall
Street. Broad Street. Cedar.
Og svo framvegis.
— Ég bekki ekki New York
— það hlýtur að vera af því
að mér geðiast alls ekki að
horemni. Hvaða leið fórstu
heim. TTm Fí’adelfíu?
— "’ei T.Tm Reading. Sú leið
lá betnr við fyrir mig.
— Hittirðu Dave?
— Ta.laði við hann andar-
tak. Og líka við Alec. Ég lauk
öllu af sem ég þurfti, en mér
þykir þetta leitt með Lord &
Taylor.
— Og hvar bjóstu um nótt-
ina?
— í Yale klúbbnum. Það er
jafngott fyrir mig að nota
hann fyrst ég er félagi á ann-
að borð.
— Þetta er ekki satt, Joe.
Þú skrifaðir þig inn í Yale
klúbbinn, en þú varst þar ekki
um nóttina.
— Ekki það? Það hélt ég
samt.
— En þú gerðir það ekki.
— Ef þú ert alveg viss um
það þá hlýt ég að hafa rugl-
ast í ríminu og búið í Har-
vard klúbbnum, sagði Joe.
— Ég trvði þér ef þú segð-
ist hafa búið hiá Alec Weeks.
Hann hefur alltaf verið af
því tagi. Svafstu þar kannski?
— Ég hitti Alec í dag.
— En varstu með honum í
gær og í nótt?
— Heldurðu ekki að þú ætt-
ir að láta mig sverja eið áður
en þú spyrð um fleira. Mér
finnst ég standa í vitnastúk-
unni. Hvað í ósköpunum geng
ur að þér?
— Varstu hjá Alec í nótt?
— Nei, heyrðu nú, Edith;
við getum að minnsta kosti
umgengizt hvort annað með
einhverju lágmarki af al-
mennri kurteisi. Hef ég
kannski nokkurn tíma spurt:
, jívað gerðirðu meðan ég var
í Fíladelfíu, Edith. . . . eða
meðan ég var í New York?“
Hef ég spurt þig þannig?
— Nei, það hefurðu ekki
gert. Þú hefur verið svo viss
um mig að þú hefur ekki einu
sinni verið forvitinn.
9
|MIIIIIIII!lllllllllM!llllllllll!llllillll!!lll!llllll!lllimilllllllllllllllllliiMIMIIIII!llll!llllll|]!IIIIIIIIIIII!lllllllll|llllllllt§
. maí hatíðahötd |
| verkalýðssamtakanna í Reykjavík |
| Safnazt vérður saman við Iðnó kl. 1,30 e. h. Kl. 1,50 I
I verður lagt af stað í kröfugöngu undir fánum samtak- 1
| anna. — Gengið verður: Vonarstræti, Suðurgötu, Aðal- §
| stræti, Hafnarstræti, Hverfisgötu, upp Frakkastíg og |
| niður Skólavörðústíg, Bankastræti á Lækjargötu, þar 1
1 hefst útifundur. I
J RÆÐUR FLYTJA: |
§ GuSmundur J. Guðmundsson,
1 fjármálaritari Dagsbrúnar
1 Hannibal Valdimarsson
Í forseti Alþýðusambands íslands i
Formaður Fulltrúaráðsins, Björn Bjarnason,
| stjórnar fundinum.
5 3
I Lúðrasveit verkalýðsins og Lúðrasveitin Svanur leika i
fyrir göngunni og á útifundinum.
| DAHSLEiKUR í KVÖLD |
| verður í Tjarnarkaffi og hefst kl. 9. — Aðgöngumiðar |
| að dansleiknum verða seldir í skrifstofu Fulltrúaráðsins 1
= í dag og við innganginn. =
( MERKI DAGSIHS
| Merki dagsins verða afhent í skrifstofu Fulltrúaráðsins 1
| að Þórsgötu 1 frá kl. 9 f. h. Sölubörn komið og seljið 1
| merki dagsins. Sérstaklega er skorað á meðlimi verka- 1
i lýðsfélaganna að taka merki til sölu. 1
KaupiÖ merki dagsins.
| Sækið skemmtun verkalýíssamtakanna í kvöld. j
| Ailir í kröfugöngu verkalýðssamtakanna í dag. |
1. MAÍ-NEFNDIN (
MÍiuimiiiiiniuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiMimiiMMiMUimimmiMiiniiuiiiMiMiMimiiMiiiia
•iiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiwiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHV
Skrifsto
| vor er flutt í Austurstræti 7, 3. hæð. f
1 Sölunefnd varnarliðseigna fj
iTlllllllllllllllllMIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIinillltlllllllílÍ
mmillllllllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMljllllllllllllllllllllMlÍUIIMIMMIIIIIMIMIIMIIIMIMMMIimilllg
( NAUÐUNGARUPPBOÐ (
= verður haldið að Hverfisgötu 115 hér 1 bænum föstudag- =
| inn 10. maí n. k. kl. 1,30 e. h. eftir kröfu tollstjórans í I
| Reykjavík, bæjargjaldkerans í Reykjavík o. fl. Seldar |
| verða eftirtaldar bifreiðar: R-337, R-349, R-515, R-1773, =
| R-1870, R-1952, R-1961, R-1964, R-2473, R-2475, R-2812, 1
1 R-3318, R-3480, R-3505, R-3508, R-3653, R-3893, R-3938, |
| R-4058, R-4507, R-4539, R-4706, R-4728, R-4847, R-4849, I
| R 4918, R-5109, R-5120, R-5498, R-5500, R-5575, R-5724, |
| R-6301, R-6362, R-6366, R-6463, R-6498, R-6747, R-6796, 1
| R-7098, R 7168, R-7260, R-7261, R-?300, R-7311, R-7316, E
| R-7402, R-7423, R-7483, R-7621, R-7738, R-8150, R-8247, 1
| R-8457, R-8776, R-8828, R-8869, R-9058, R-9053, R-9082 1
i 1
| Greiðsla fari fram við hamarshögg.
1 |
Borgarfógetinn í Reykjavík.
imnunnimminiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiirJiiiiiiiiiiiuiiiiiiiuiuiDiiiiiiiuiiiiiimuiiuuiiiiiiiinininmnBnnnnM