Alþýðublaðið - 01.09.1927, Blaðsíða 4
4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Píané
»»
Harmonium.
Eru viðurkend um heim allan. — Hafa hlotið fjöida heiðurspeninga,
par á meðal gullmetalíu í fyrra.
Fást gegn afborgnn. fivergi betri kaup.
Sturíaugur Jónsson & Co.
Pósthússtræti 7. Reykjavík. Sími 1680.
Bæknr.
„Smidur er ég nefndur“, eftir
Upton Sinclair. Ragnar E. Kvaran
pýddi og skrifaði eftirmála.
Rök jafnadarstefnunnar. Otgef-
andi Jafnaðarmannafélag fslands.
Bezta bókin 1926.
Bylting og íhald úr „Bréfi til
Láru“.
Höfudúvinurinn eftir Dan. Grif-
fiths með formála eftir J. Ram-
say MacDonald, fyrr verandi for-
sætisráðherra í Bretlandi.
Kommúnista-ávcirpid eftir Karl
Marx og Friedrich Engels.
„Húsið við Norðurá“, íslenzk
Jeynilögreglusaga, afar-spennandi.
Fást í afgreiðslu Alpýðublaðs-
ins.
úrkomulaust á Norðurlandi og
Vestfjörðum.
Skipafréttir.
„GulIfoss“ fór í gærkveldi á-
Jeiðis til Vestfjarða og „Alex-
andrína drottning“ til Danmerjmr.
Kolaskip kom síðrlegis í gær til
„Kola & Salts“-
Togararnir.
„Bakiur" kom af veiðum í
morgun nreð 127 tunnur lifrar.
Bók um Ameríku,
þar sem lýst-'er ástandinu þar
riú, kemur út um 20. þessa mán-
aðar.
„Maður líttu pér nær“!
Væri ekki rétt fyrir „Mgbl.“ að
.athuga, hvort ekki er eitthvað af
Gyðingum í útgáfustjórn þess, áó-
ur en það fer að rekast í því,
hvo.rt nokkur Gyðingur sé í stjórn
Rússlands?
Góður afli.
Síldvdði togaranna, sem leggja
upp á Hesteyr.i, var 18. ágúst orð-
Pllsnei9.
Bezt. - Ódýrasl
Innlent.
Ti kynning. Si ar tl Odds:
Jóhannes Jósefsson sé hvorki .feit-
ur né sællegur, þá treystum við
honum þó mjög til þess- að geta
orðið Mussolini fstands.
íslenzkur snartliði.
inn sem hér segir: >,Snorri goði“
hafði fengið 6532 mál, „ákalla-
grímur“ 6J97, „Hávarður ísfirð-
ingur“ 6370 (jrar af í salt 946
tn-. 'á Hjalteyri), „Egill Skalla-
grímsson“ 5192, „Arinbjörn hers-
i,r“ 4485, „Þórólfur" 4483 og
„Gylfi" 4421 mól. (Eftir ,,Skutii“.)
udýru
ferðatöskurnar
eru komnar aftur
Verzl. „AIfa‘4
Bankastræti 14.
Stórt úrval af hurðarhand-
tunqiim og hurðarshrám
h|á
Lndvig St©rr,
sími 333.
Golftreyjur, á fullorðna ag
börn. Vörubúðin, Laugavegi 53,
sími 870.
Hús jafnan til sölu. Hús tekin
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
um oft til taks. Helgi Sveinsson,
Aðalstr. 11. Heima 10—12 og 5—7.
Peysur ■ og barna-blússur i
ýmsum litum og öllum stærðum.
Vörubúðin, Laugavegi 53.
Fasteignastofan, Vonarstræti 11 •
B, annast kaup og sölu fasteigna
í Reykjavík og úti um land. Á-
herzla Iögð á hagfeld viðskifti
beggja aðilja. Simar 327 og 1327.
Jónas H. Jónsson.
ðfærföt, á karl- og kven-fólk
og börn, undirsængurdúkar, sérlega
góðir og ódýrir. Vöruhúðin, Lauga-
vegi 53.
Sekkar, afar-ódýrir. Vörubúð
in, Laugavegi 53, sími 870.
Brauð og kökur frá Alþýðu-
brauðgerðinni á Franmesvegi 23.
Si'untuleggintfar, blúndur,
hilluborðar, Herkúlesbönd og öli
smávara til saumaskapár. Vöru-
búðín, Laugavegi 53. '
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstræti
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kranzaborða, erfiljóð og alia
smáprentun, sími 2170.
Vinnuföt, sérlega göð og
ódýr. Vörubúðin, Laugavegi 53,
sími 870.
Prisseðlar (verðmiðar) fyrir
ullarvörur, 2 kr. þúsundið. Vöru-
búði.n, Laugavegi 53.
■ Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldórsson.
Alþýðuprentsmiðian.
Siegerkranz: Æfintýri herskipaforingjans.
— og afsakið, að ég get ekki komið strax.
Yðar einlægur
Walter H. Patérson."
,,Nú, nú! Hva'ð skrifar hann nú, hann
frændi sæll?“ spurði frú Rebekka og klapp-
aði Gladys á kinnina.
„Hann segist hafa tafist í • bænum og
•munu ekki koma t’yrr en eftir klukkutíma.
Ég vona, að ég sé yður ekki til ópæginda,
frú?“
„Nei, nei, barniö gott! Þér verðið bara að
afsaka, að ég parf nð tala við eldasveininn
viðvíkjandi miðdeginum."
,,.;á, já,“ sagði Gladys. „Paterson skrijaði,
að pér eigið grammófón, frú! Má ég spila
á hann, meðan j)ér talið við elriasveininn?"
,,Já, með ánægju. Við eigum alls konar
góðar og nýjar plötur. Komið pér, ungfrú
góð! Fyr'st förum viö upp á loft, pví að par
er grammöfónnitm!“
Gladys fór méð gömlu konunni upp tröpp-
urnar. Frúin opnaði og bauð henni inn.
Herbergið var búið grænuin húsgögnum,
fóðruöum írieð sjlki. Indvérskt teppi lá á
gólfinu. Pálniar og alls konar blóm stóðu á
víð og dreif og ■ marmarastyttur innan um.
Flygel stóð í einu horuinij og fyrir framau
það legubekkur með hvítu isbjarnarskinnl.
Grammófónn stóð í öðru horni herbergisins
á fallegum mahogniskáp; í níoinum voru plöt-
urnar. ,
Það var tariö að skyggja. Frúin lokaði
gluggahlerunum og kveikti. Gladys fanst hún
aldrei hafa séð svo yndislegt herbergi. Er
hún svipaðist um, sá hún opna hurð bak við
rautt dyratjald. Hún gægðist inn og sá l.jóm-
andi snotur baðherbergi. Nokkur prep lágu
pangað niður úr herbergi því, er hún var
stödd í. Stór spegill hékk á veggnum.
„Þér eruð undrandi á svip, ungfrú Thorn-
by! Þetta er gamalt hús, og eigandi pess
hafði petta fyrir svefnherbergi og baðher-
bergið svo innar af. Þegar ég svo kom hing-
að, tímdi, ég ekki að eyðileggja pað; það er
í pompejiskum stíl, eins og J>ér sjáiö.
Nú verð ég að biðju afsökunar. Grammó-
fónninn er reiðubújnn. Ég vona, að yður
leiðist ekki; svo,“ —■ hér brosti frúin,
— „gætuð |>ér fengið yður volgt bað; það
er alt í lagi, eins og pér sjáið.“
,,Já,“ Gladys hló. „Má ég pað ekki, - það
'pætti mér afar-gaman. Ég elska vatnið; —
svo er herbergið yndislegt.“
gerið pér svo vel, kæra ungfrú! Fyr-
írgefið! Heitið þér ekki Giadys?“ Gladys
kinkaði kolli. „Ungfrú Gladys! Sjáið þér,“
frúin þrýsti á hnapp. Grænle-itum bjarma
sló á herbergið. Því næst skrúfaði hún frá
krana og fylti kerið. *
„Hér er þurfea. Þér skuluð skilja fötin
eftir fyrir framan, þvi að annars geta þau
vöknað, ef þér buslið um.“ Hún brosti vina-
lega. ,,Ég afloka á eftir mér, svo að frændi
ónáði yður ekki. Verið þér sælar á meðan.
Vanti ybur eitthvad, j>á hringið bara.“ Hún
kinkaði kolli og hvarf út um dyrnar, sem
hún lokaði á eftir Sér.
Þegar Gladys var orðln ein, valdi hún sér
plötu, sem á var prentað: „All the girls
are- lovely by the seaside.“ Hún setti grain-
mófóninn pví næst af stað.
Síðan tók hún að afklæða sig og raulaði
með grammófóninum. Kr hún hafði iokið
því, var lagið úti, svo að hún stöðvaði hann.
Hún var nú að e-ins í svörtu silkisokkunum
sínum, og í þeim fór hún inn í baðher-
bergið.
Þar var hún tíu mínútur og buslaði um,
þurkaði sér síðan, nuddaði og fór svio í stokke
ana. Hún varð nú aö fara að hafa h raðan á,
því að Paterson gat komið þá og þegar.
Er hún kom 5nn í herbergið, stóð hún agn-
riofa á gólfinu. Hvar voru fötin hennar?