Tíminn - 17.10.1957, Blaðsíða 9

Tíminn - 17.10.1957, Blaðsíða 9
tÍMINN, fimmtudaghm 17. október 1957. 9 . . SAGA EFTIR ARTHUROMRE ..... .. grautum, flatbrauði, fleski og saltkjöti. Eldra fólkið nefndi brauðið „köku“, smurðu það með heimagerðu smjöri. Pjölskyldan aflað i sér nokk urra peninga — tekna með j kartöflusölu, og sölu á hross- um í smáum stíl. Þetta fólk var ólíkt hinum traustu bænd um þarna í nágrenninu, bæði í sjón og skapferli. — Þetta er ungur hestur, sögðu þeir feðgar, skoðuðu tennurnar og struku um fætur hans, en voru annars þögulir. Það var næst u.m ómögulegt að toga úr, þeim orð. En ef þeir fengu J sér í staupinu, æptu þeir og voru óðfúsir í slagsmál. Þetta eru regluleg náttúrubörn, J mælti séra Sólheim. Þeir höfðu flutzt* langt innan úr landi, og lifðu í þeirri trú, að þeir hefðu umráð yfir miklu 1 landrými, sem smám saman yrði kostaland við áburðinn og vinnu þeirra. Samt reikn- aði nú Elías, sá sem vildi selja reiðhjólið, með því að þröngt yrði um matföng heima. — Tíu krónur, mælti hann ákveðinn um leið og hann sneri öoru hjólinu. Bárður taldi út tíu krón- urnar, ergilegur og möglandi, pg gekk niðui: steinlögðu göt- una og út á þjóðveginn, til Nilsens úrsmiðs. Hann gerði við úr, saumavélar og allt þess háttar, sem unnt var. Nielsen leit undrandi yfir gleraugun, á Bárð og reiðhjólið. Hann kvaðst geta lappað upp á hjól ið og gljábrennt það fyrir fimmtán krónur. Næsta kvöld skyldi'toað vera tilbúið. — Það má kannske nota það á slétt- um vegi til skólans, mælti hann áhyggjufullur. Ég þarf ekki að fara á hjóli þann veg, hugsaði Bárður. Hann var með nýtt bréf frá Margréti Just í vasanum. — Ég vildi óska, að við gætum hitzt í hverri viku, skrifaði hún. — Mamma er dauðskot- in í þér, og svo þykir mér líka ofurlítið vænt um þig. Þín Margrét. Þetta bréf hafði hann lesið mörgurn sinnum. Þegar hann lá yfir teiknibrettinu tók hann það með varúð upp, lagði það með varúð í vasann til þcss að taka það upp hálfri klukkustund síðar. Skyndilega n.am hann staðar á gangstétt inni, opnað'i bréfið, og.Ias — auðvitað ekki ástarbréf Eng- inn mátti vita það. Þegar Bárður kom heim, sátu þau Adda Steinnes og Gustaf Engelsen á tröppun- um. — Þú sprengir þig á hlaup- unumð hrópaði hún. — Eftir hverju ertu að hlaupa? Gústaf hafði nótnablaðið með. Ljóðið var fallega skrif- að með smáu letri, öll þrjú erindin, og yfir því stóð: Stúlkurödd — Ijóð og lag eftir Bárð Strand. — Lagað til liljóðfœraleiks af Gustaf Eng- elsen. Hann raulaði lagið með veikri röddu. Síðan íék hann það á fiðlu utan við húsið, því Strand var sofnaður. Öddu sunnan við þá, — unnu að á- fannst lagið fallegt og hún . burðardreifingu. Knarren veif starði forviða á Bárð. — Þetta ; aði báðum höndum og hróp- er gullfallegt lag. Hefirðu'aði: — Regn með nóttunni. virkilega sjálfur samið það? ; Sæter ljósmóðir hjálpaði konu — Það er líklega til þín, ’ Knarrens bæði með að koma sagði Gustaf, og hallaði höfð- börnunum í heim-inn, og líka inu. ■ með að hjálpa þeim um mjólk — Til mín! Roði brauzt því hún átti kú. Knarren borg skyndilega fram í ungt and- aði það aftur með soðningu litið, og hún fórnaði höndun- ' einu sinni og tvisvar í viku. um. Klukkan ellefu fylgdu Þannig komu þau hjón á legg þau Gustaf að vegamótunum. hóp af frískum og nokkuð Hann stóð stundarkorn og uppivöðslusömum krökkum. hélt í hönd Öddu, beygði sig, Hummarinn hrópaði skyndi og kyssti hana í spaugi. jlega: — Þú verður að setja — Áreiðanlega verður það nægjanlegt handa þér niður úr ykkur, mælti Bárður á af gulrótum og káli, slóðinn heimleiðinni. I þinn. Þú skalt ekki koma | — Jú, það gæti svo sem og biðja mig um gulrætur í skeð, ef ekki einn eða annar vor. Knarren og kerli hans kemur í. veg fyrir það, hrópaði og börnin öll réttu úr bakinu. hún hljóp fram úr honum. Hummarinn rausaði við þau, i Þessi telpa, hugsaði hadn, og hljóp svo rauður og reiður og horfði brosandi á eftir aftur að húsinu. Hann skellti henni. Margrét og hún ættu hurðinni svo að rúðurnar að geta oröið góðar vinteon- . hristust. ur. Hann sá þær fyrir sér leið-'| Bárður mælti: — Knarren ast. Margrét dökkhærð, bros- kemur í vor og falar hjá okk- andi og íbyggin við hinni há- ur kál að láni, og gulrætur vöxnu, Ijóstíærðu Cddu. Hann _ hjá Hummarum. ætlaði að biðja Öddu að koma | _ Ég hef liúgsað að láta sem oftast til þeirra. Hann hann fá g'óðan kálgarð í ár, var að hugsa um vinnuher- svaraði Strand. Hann getur j bergi, er hann vildi hafa út aldrei tamið sér reglu eða á- af fyrir sig. Það yrði að nota stundun. Annars hefur hann kvöldstundirnar til margs, nógan vinnukraft náms og kannske smávegis Kona Knarrens lávaxin uppgotvana. Margrét ætti að dökkhærð kom til þeirra. eiga vinstúlku Hann opnar Heldurðu að hann innleysi hurðma og kallar half host- veðlánið; hreytti hún úr sér. um iomi. Hafið ekki svona strand hélt það vera í lagi. hatt, hlaturskrifsm ykkar, og Hummarinn hafði sagt það. hagið ykkur skikkanlega þeg, _ , „ ar þið komið heim. \~ ?æia’ sagðl ha.nn það- . Sæll í huga skundar Bárður Hun.hraðaðl aftur ut a upp í þakherbergið. Hann fer a 11 1 jafnan seint í rúmið. Hví Regnið buldi á ^ þakinu. | skjddi hann líka eyða hinum Hárður sneri sér í rúminu og dýrmæta tíma í rúminu? sva:1' sex- tíegar hann gekk i Hann blaðar stundarkorn í upP stíginn hálf tíma síðar þungskildum bókum, sem var sðhn k°min nPP- Laufið , hann hefir engan tíma og sPrahh svo tíann gat nærri heldur ekki löngun til að lesa. ^ví Sremt Það- Til og frá liggja hálfskrifuð j Berta kom á móti honum pappírsblöð milli blaðanna. með mjólkurfötuna. Seint Hann hafði lesið ýmsar þess- ara bóka af alvöru og áhuga, úti, sagði Bárður. — Haltu í fatið. Hún drapst fyrir klukku ^ og strikað undir það, sem hon stundu, mælti Berta hljóð- | um þótti miklu máli skipta. ; lega, og gekk hratt heim með | Bárður hangir út úr glugg- tárin í augunum. , anum og brosir út í myrkrið.! Síðari hluta dags kom ung ! Hann teygir úr handleggjun- ur, prúðbúin maður í kennslu | um og hvíslar út í loftið. stofuna þegar nemendurnir ! Hvers virði eru þessar mörgu, voru í þann veginn að pakka i þurru bækur í hyllunni, á inn teikningarnar. Hann tal móti sjá'fu lífinu. aði við tvo unga námsmenn Kvöldið eftir sagði Strand: og Bárði fannst han nmjög — Hefirðu tíma til að hjálpa geðþekkur. Honum fannst okkur, Bárður. Það rignir í-heillandi að hlusta á hina nótt. Útsæðiskartöflurnar þægilegu rödd hans, og hátt- voru kor^nar í jörðina og bú- ið var að sá kálinu og öðru grænmeti. Þau höfðu jafnan mikið af slíku. Þrjár tunnur af útsæði gáfu tuttugu og f jór ar í uppskeru. Og svo nokkur mál af hveiti og byggi í brauð og hænsnafóður. Hummarinn ræktaði hið sama, og fleira, prúða framkomu hans. Allt var í samræmi, þó var hann ekki í neinu verulega frá- brugðinn öðrum mönnum í klæðaburði, í þunnum Ijós- röndóttum fötum með gráan hatt og í silkiskyrtu, sem Bárð ur hafði aldrei séð áður. Hár ið var dökkt lá slétt á frem sem enginn þekkti. Jafnvel ur löngu höfði. Hann brosti Steinnesfóllcið, sem hafði garðana fyrir norðan þá, botn aði ekki í grænmetistilraun- um Hummarins. Knarren, kona hans og öll sjö börnin þeirra frá þremur til átján ára, unnu þarna þýðlega. Bárði þótti það gegna furðu, að það sáust greini- lega brúnir blettir í gráum augum hans. Bárður sá að hann kinkaði kolli til Krist- ins Brun, sem hneigði sig á móti fremur stirðlega, og Skemmtilegt — Fróðlegt Fjölbreytt Ódýrt Fylgizt með Butterick-tízkusniðunum í kvennaþáttum okkar. Tímaritið SAMTIÐIN flytur fjölbreytta kvennaþætti (tízkunýjungar, tízku- myndir og hollráð), ástasögur, framhaldssögur, skopsög- ur, vísnaþætti, viðtöl, bridgeþætti, skákþætti, nýjustu dægurlagatexta, verðlaunagetraunir, krossgátur, gaman- þætíi, ævisögur fi-ægra manna, þýddar úrvalsgreinar, draumaráðningar afmælisspádóma — auk bréfanám- skeiðs í íslenzkri stafsetningu og málfræði. 10 hefti árlega fyrir aðeins 45 kr. og nýir áskrifendur fá seinasta árgang í kaupbæti, ef þeir senda árgjaldið 1957 (45 kr.) með pöntun: Póstsendið í dag meðfylgjandi pöntun: Ég undirrit . . óska að gerast áskrifandi að SAMTlÐ* INNi og sendi hér með árgjaldið fyrir 1957, 45 kr. Nafn Heimíli ............................... Utanáskrift okkar er: SAMTÍÐIN, Pósthólf 472, Rvík, v.v .v.v.v.v.vv.w Ilmurinn er indæll og bragðið eftir því í Kaffibrennsla 0. Johnson & Kaaber hf. ;■ i i V.VV.VVVVVVVVVVVVVVVVV.VV.V.V.V.VW.V.VV.VVAWJ Gerisi áskrifendur að TÍMANUM Áskriftasími 1-23-23 mVWW»V.«AWAV,u.WAW.W,VV.VW.VVW»»P VVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVW.VVVVVVV.V í s ;■ Beztu þakkir til allra ættingja, vina, félaga og ein- |. í stakiinga, sem sýndu mér margs konar sóma á 60 ára £ ;■ afmæli mínu 8. þ. m. og gerðu mér daginn ógleyman- ;I :■ legan. Guðlaug Narfadóttir. í i? :• ■AVVVVVVVVVVVVVVVV.VVVV.V.VVVVV.VVV.VVVVVW.W.V

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.