Tíminn - 29.11.1957, Blaðsíða 9

T f M I N N, föstudaginn 29. nóvember 1957.
9
|1iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiíiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii||
| Framhaldsaðaifundur |
| Byggingasamvinnufélags starfsmanna ríkisstofnana I
f verður haldinn í Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu |
1 þriðjudaginn 3. des. 1957, kl. 8,30. |
DAGSKRÁ:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Lagabreytingar.
gaman af að skreppa eitt- Gamla manninum leið alveg
hvað. | ágætlega. Tc-ni rædcf hik-
— Ég þarf sj álf á Sam að laust og blátt áfram um
halda.
Toni umlaði. — Jæja, þetta
er þitt eigið boð. Annars býzt
Evrópu, — án þess auðvitað
að ljóstra upp nokkrum
leyndarmálum, — en hann
ég varla við að þessar frúr var fáorður um Ameríku.
þínar dyttu dauðar niður, þó
þær sæu hann. Þær eru þó
nokkuð harögerðar.
Muriel fleygði heyrnartæk-
inu.
Henni léti stórlega þegar
Hinrik kom tii hennar klukk
an fimm og tilkynnti að herra !inn. Hvað er að okkur?“
Rogers hefði sett á sig brjóst- | En Toni var með hálfan
hlífina, fariö í skóhlífarnar og. hugann í Evrópu og hinn
gengið eitthvað út. Muriel | helminginn uppi hj á Muriel,
Sjáðu nú til, sonur sæll,
sagði Rogers afi. — Við lítum
alltaf á Ameríku sem mikið
land hér áður, og fannst allt-
af að við Ameríkumenn vær
um færir í flestan sjó. Nú
erum við búnir að missa kj ark
og halda .svo þína leið. Hljóm I
sveit flotans á áð leika þar.
Það var hljómsveitih sém
reio baggamuninn.
Rogers afa fundust næstu I
dagar mjög lengi að líða. Einn |
daginn fór hann að lieiman =
og þá var neytt upp á hann E
kjólfötum, til að klæðast er 1
hann gengi fyrir forsetann, í 1
Hvíta húsinu. Annan dag sá 1
hann þaþu aftur, Jón og 1
Margrétu Mosely. Jón var E
FELAGSSTJÓRNIN |
ImimmnimiiiiiiHiiiiinuiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiuiuiiiiiiiiiimiiuiimiiiiiiiiiiimiiiiimmmiiiimianiBniB
'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiin
þaut inn í bókaherbergið faldi
þau inn í bókaherbergið, faldi
hina fomfálegu reykjapípu,
sem lá grátandi í rúminu.
:— Nú sem stendur er vand
ræöaástand í Evrópu, sagði
losaði úr öskubakkanum og hann, eins og hann væri af
opnaði gluggann sem snöggv-
ast.
— Nú getið þér komið inn
og til úti á þekju.
Það var ekki laust við
Rogers
kominn í nýjan frakka. En
þau voru jafn einmanalega
og áður, þrátt fyrir nýju föt-
in. Þau stigu upp í almenn-
ingsvagn áður en hann náði
tali af þeim, og hann horfði
undrandi á eftir þeim. Hann
var með hálfgerðan óhug það
sem eftir var dagsins, eins
og hann hefði kvatt þau í
að i hinzta sinn. Hann hafði fund
afa gremdist. — Ég • ið þau af tilviljun og sagði
Aðalfundur |
Byggingasamvinnufélags Reykjavíkur verður haldinn I
í Breiðfirðingabúð uppi, mánudaginn 2. des. kl. 5 e.h. 1
Dagskrá samkvæmt félagslögum.
með rásirnar, sagði hún við, held að við ættum að gleyma
Hinrik. — Það er ekki víst að því og snúa okkur að Ameriku
við þurfum á þessu herbergi; fyrir alvöru. Það hefir kostað
að halda, en ég vil láta allt'mikið að safna og byggja.
líta eins vel út og mögulegt' Skrepptu til Arlington ein-
er. j hvexm daginn, sonur sæll. Það
Boðið tókst ágætlega. Allar J gæti þá skeð að augun á þér
frúrnar komu, sem nokkurs' opnuðust.
virði voru. Bílarnir komu íj Toni hafði svo oft komið
lestum og Sam var önnum til Arlington, í hópi \roldugra
kafinn við að cpna bílhurðir. gesta, að þetta hafði engin
En það var þó bezt af öllu að, áhi’if á hann. Hann dró bréf
Rogers afi var hvergi sjáan'spjald upp úr vasa sínum og
legur. Klukkustundu síðar j rétti Rogers afa. Það var boðs
heyrðist klyður af tali kven- ; kox’t að H-'rfta húsinu og nafn
anna og glamur í tebollum.' Rogers afa letrað á það. En
Muriel var stolt er hún leiddi gamli amðurinn leit ‘kuldalega
heiðursgests sinn af stað, til á þenna bréfmiða.
þess að sýna henni neðri hæð , — Hvað á þetta að þýða,
J spurði hann með nokkurri tor
h , tryggni. — Ég er á móti mann
inum, sem þar situr, og mér
er rétt sama þó hann viti það.
Toni glotti: — Þú þarft ekki
| - STJORNIN |
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllil
ruiiiiiBiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiimiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiuiin
I BYGGINGAFÉLAG VERKAMANNA í REYKJAVÍK:
hússins.
— Þetta er
skemmtilegt hús, sagði hin
mikla kona, með sitt þreytu-
lega, opinbera bros. — En
hvað þið hafið búið það vel.1 ag kyssa hann, aðeins að taka
Það var i niðurníðslu lauslega í hendina á honum
þegar við tókurn við því,
svo hugur 'um að nú væri
hann búinn að týna þeinr aft
ur.
En hann var ekki búinn að
týna þeim fyrir fullt og allt.
Að því komst hann kvöldið,
sem hann átti að ganga fyrir
forsetann.
Dagurinn leið á hversdags-
legan hátt. Hann hafði farið
inn í borgina og staðið um
stund við minnismerki Grants
hei’shöfðingja, rétt hjá þing-
húsinu. Honum gazt vel að
minnismerkinu, einkum hross |
unum. Að vísu hafði hann
aldrei séð Grant hershöfð-
ingja í lifanda lífi, en minn
ingar hans sjálfs frá þessu
stríði voru einkum bundnar
við hungur, óhreinindi og
löng og erfið ferðalög fót-
gangandi. Þegar hann kom
var Hinrik að taka kjólföt
fram og koma brjósthnöpp-
unum fyrir í stifaðri skyrt-
Aðalfundur
félagsins verður haldinn í Iðnó mánudaginn 2. g
desember kl. 8,30 e.h. 1
Venjuleg aðalfundarstörf.
STJÓRNIN
íktlllIIIIIIilIllllllllllnlllllllllllllillllil!l!llllll!lll!!il!lllllllIllllItllllMIII)IIIIIIIW!l!l!!l!IIIIlllll!lllllllltfIlfsafUMI
inilllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllUIIIIIIUIIIllllllllllimilllUUIIIIIlÍlllillllllllllllllllllllg
ÁTTHAGAFÉLAG STRANDAMANNA heldur
SKEMMTIFUND (
í Skátaheimilinu annað kvöld (laugardag) kl. 8,30. — 1
Fjölmennið. I
Stjórnin. §
sagði Muriel, um leið og hún
lauk upp dyrunum að bóka-
lxerberginu er var hennar stolt
ef svo mætti segja. Henni
fannst það ávalt búa yfir sér
stökum persónuleika, enda
var þaö ekki svo fjarri þessa
stundina. Muriel staðnæmd-
ist í dyrunmn sem steini lost
in.
Rogers afi stóð við arin-
inn. Hann hafði farið úr yfir-
frakkanum, en ekki tekið
brjósthlífina af sér. Og það
gat engum, dulizt að það var
leiguvágnstjóri, sem sat í
stóra hægindastólnum, rétt
hiá arninum. Hann hélt á
púnsglasi eg í 'r i er Muriel
opnaði dymar hóf hann glasið
og sagði glaðléga: — Ég drekk
skál þina, ofursti.
Muriel lokaði dyrunum í
flýti, en um varir hinnar
miklu konu lék einkabros, en
ekki opinbert bros.
— Þetta er mjög viðkunnan
legt herbergi, sagði hún lág-
um rómi. — Ég þakka yður
kærlega fyrir þessa stund. Eg
hefi haft mikla ánægju af að
koma til yðar.
Þetta var vaflaust satt, því
að bros lék um varir hennar
alla leið heim, og það var ekki
opinbert bros.
Muriel lá í rúminu það sem
eftir var dagsins, þungt hald
in af óyndi, og þeir uröu
einir, Rogers afi og Toni.
iiiiuiuiuiiiiiiiiiuiiiuuuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiiimimiiiiraiiiuiiiiiiiiiiimuiiniuivniiwiiinimi
iiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiHMuiiiiiiiiiiuiiiiiJiiii.urfiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiii'.'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiluiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuim
ferðabok

Bók um konur og ástir í Austurlöndum
Bókfellsútgáfan
aiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiniiiiiiniiiiiiiiraiiiuiiiiiiiiiiiiiiinuiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiniimiiiiiiiuiiiiiiiiiimiiuiui