Alþýðublaðið - 03.09.1927, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
50 aum
ElephankígaretHi
Ljúffengar og kaldar.
Alllr æf tii aH l®riaiaatr jgffla ^ strax!
Nordlsk Brandíorslkriiig fi.f.
býður lægstu fáanlegu iðgjöld og fljóta afgieiðslu.
Sími 569. Aðaiumboð Vesturgötu 7. Pósthólf 1013.
Wá.st alls stadar.
I heiidsðlu hjá
Tébaksverzlun íslauds h.f.
Útvárpið, laugardagskvöld.
Kl. 7 v-eðurskeyti. Kl, 7 og 10
mín.: Upplestur. Kl. 7Va: Einsöng'-
ur (Guðrún Ágústsdóttir). Kl. 8:
FiÖluleikur (Þórarinn Guðmunds-
son). Kl. 8V2: Upplestur. Kl. 9:
Tímamerki og endurvarp.
Oengi erleitdra eiynta ndag:
Sterlingspund...........kr. 22,15
100 kr. danskar .... — 121,97
100 kr. sænskar . . . . — 122,46
100 kr. norskar...........- 119,47
Oollar ........ 4,565/i
100 frankar Iranskir. . . — 18,05
100 gyllini hoilenzk . — 182,96
100 gullmftrk Dýzk . . - 108,49
og jós úr sér skömmunum yfir
vesalings stúlkuna. En tíonum
pótti pað ekki nóg. Hann fór
beina leið til skóianefndarinnar og
krafðist pess með makt og miklu
veldi, að pessari ósiðlátu Evu-
dóttur yrði sagt upp stöðunni
með sama. Skólanefndin hélt
marga fundi um málið, og gekk
jhenni mjög erfiðlega að komast
að niðurstöðu- Eftir mikinn barn-
ing varð pað pó að samkomulagi
rneðal skólanefndarinnar, áð
kenslukonunni væri sagt upp
stöðunni.
| Tvisttauið marg-
| práða, hentugt í
kjóia, svuntur,
■j sængurver og m, fl.
I Verðið hvergi lægra.
| MatíhiMur BJöriisdóttir,
Laugavegi 23.
j
Nokkrir pokar af stoppi fást
sími 332.
Drengir og stðlknr,
sem vilja selja AljDýðublað-
ið á götunum, komi í
afgreiðsluna kl. 4 daglega.
Ósiðleg kenslukona.
I New Jersey I Ameriku gerðist
nýlega dálítið atvik, sem hefir
válcið nokkra athvgli víða um
heim.
Stúlka nokkur, sem var kenslu-
lcona við barnaskóia í New Jersey,
«ar 'svo öheppin, að skólastjör-
inn kom að henni óvarri, þar sem
hún sat með nokkrum kynsystrum
og reykti vindling. Skólastjórinn,
sem er gamall og mjög siðavand-
ur ,,betri“ borgari, varð æfareiður
Ást og koífort.
Fyrir nokkru sótti ameriskt
skáld um skilnað við konu sína,
sem hann hafði verið giftur i þrjú
ár- Hann skrifaði dómaranum
liangt bréf, par sem hann lýsir
pví, á hverju hann byggi kröfuna
um skilnað. Segir hann, að áður
en. hann giftist hafi skáldagyðjan
reynst sér mjög hliðholl. Hann
hafi getað skrifað hverja söguna
á fætur annari, og fólk hafi kepst
við að lesa bækur ha-ns. En síðast
liðin þrjú ár hefir annað verið
uppi á teningnum. Kona hans,
sem er leikkona, er alt af á sí-
feldu íerðalagi, og hann verður
nauðugur viljugur að fylgja hen.ni
til að gæta farangursins, sem er
um fimmtíu koffort. Eð'lileg af-
leiðing þessa er sú, að hann getur
ekkert skrifað og ekkert orkt, og
pað lítla, sem hann hefir getað
hnoðað 'saman, vill enginn heyra
né sjá.
Hjónin skildu. Frúin verður nú
áð gæta kofforta sinna sjálf, og
'skáldiö er aftur skáld.
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstræti
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kranzaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
Fasteignastofan, Vonarstræti 11
B, annast kaup og sölu fasteigua
í Reykjavík og úti um land. Á-
herzla lögð á hagfeld viðskifti
beggja aðilja. Símar 327 og 1327.
Jónas H. Jónsson.
Hús jafnan til sölu. Hús tefcin
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
um oft til taks. Helgi Sveinsson,
,Aðalstr. 11. Heima 10—12 og 5—7.
Brauð og kökur frá Alþýðu-
brauðgerðinni á Framnesvegi 23.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldórsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Siegerkranz: Æfintýri herskipaforingjans.
ungfrúnum ^settust sama kvöld að snæðingi
á Dubourchands kostnað.
Þrem dögum sfðar var Jítið gildi í Hotel
Majestic í París. Það var til minningar um
trúlofun ungfrú Adéle Dalanziéres og Pater-
sons sjólíðsforingja. Gestir voru þes&ir meðal
annara: Emile Dubourchand, John Thornby
aðmíráll og dóttir hans, þá þrír kunningjar
Patersons. Einn þeirra var skrifarinn, forn-
vinur hans, sem nú var aftur orðinn hcill
heilsu. Þar að auk voru tvær vinkonur og
félagssystur Adéle úr Trianonleikhúsinu.
Salurinn var skreyttur frönskum og am-
erískum flöggum, blómum og blómsveigum.
jypaturinn vár ágætui', og menn skemtu sér
hið bezta.
Adéle var íögur. Dýrindis-skrautgrip bar
hún um hálsinn, sem Thornby hafði gefið
henni.
Gladys var alveg hætt við að auðinýkja
Paterson. Hún lék sér í staðinn við sessu-
,naut sinn, amerískan mann.
Thornby hélt skálaræðu og Jas upp skeyt-
'jn, sem streymdu að hvaðanæfa.
Eitt peirra. vakti athygli. Það hljóðaði
þannig:
Hr. sjóliðsforingi Paterson og
unnusta hans.
liotel Majestic.
Avenue Kleber.
París.
Beztu óskir
frá
Jacques
Delarmes.
Menn fóru nú að láta í ljö®r ýmsar getgátur
um, hvernig Delarmes hefði komist að pví,
að Paterson nú héldi þetta gildi. Thornby
og Dubourchand voru að ræða iim þetta,
þegar þjónn kom og snerti ofurhægt við
handiegg hans.
„Fyrirgefið, herra minn!“ hvfslaði hann.
,,Það er kona niðri, sein viil fá að tala við
yður.“
„Kona? Eg hefi engan tíina; .... segið, að
ég sé buMdinti."
,,Hvað á það að þýða að ónáða mann að
snæðingi," tautaði Dubourchand og stakk
iupp i sig' fullri skeið af jarðarberjaís.
Fám mínútum síðar kom þjónninn aftur
með silfurbakka í hendinni.
„Konan vill ekki biða lengur,“ hvíslaöi
hapji í eyra Dubourchands. „Hún er mjög
reið og 'segist koma Iiingað upp, ef þér
ekki verðið kominn niður eftir fimin mín-
útur !■“
„Hvað er þetta?" Sagði hún ekki, hver
hún væri?“ Dubourchand svitnaði. Hræðileg-
ur .grunur læddist um huga hans.
,3 ú; hún bað mig að bera yður þetta
spjald." Þjónninn laut honum pg rétti frarn
bakkann.
Dubourchand perraði gleraugun með
gra:na silkivasaklútnum, lét þau síðan á sig
■og tók spjaldið með skjálfandi hendi.
Adéle skálaði tii hans í sama bili og gaf
honum hýrt auga. Dubourchand sá það ekki.
Siíkri kveðju lét hánn ósvarað í fyrsta sinn
á æfinni. Hann einblíndi á spjaldið, en kald-
ur svitinn spratt út á enni hans. Spjaldið
var þá’nnig:
Frú Euphrosyne Dubourchand
Bordeaux
Chfiteau trois Etoiles.
END3R-