Tíminn - 19.01.1958, Blaðsíða 3

T í-jVI.INN, suimudaginn 19. janúar 1958.
Orðið er frjálst:
Um hvað er kosið
i
Þrðtti?
lívernig er með atvinnu hjá ykk-
nr á Vörubílstöðinni Þrótti, hafið
þið yfirleitt nóg að gera?
Þessi spurning eða hliðstæð er
oft upphaf að samtali hjá vinnu-
veitanda og bifreiðarstjóra, og í
fléstum tilfellum svörum við henni
neitandi, því að hjá þeivn, sem taka
alla sína atvinnu af stöðinni er af-
koman vægast sagt mjög bágborin.
Er þá ekki hringt á stöðina, ef
vörubíl vantar?
Því er til að svara, að það er
ekki gert, ef um einhverja vinnu
er að ræða; aðalvinnan okkar af
stöðinni eru smásnúningar fyrir
borgarana, draga bíla þeirra í gang
ef kalt er í veðri, na í smávarning
fyrir kaupmenn og heildsala, sækja
nokkrar spýtur í timburverzlanir.
Sementsakstur um bæinn annast
þeir með sóma H. Ben. og J. Þ.
Norðmann. KoT & Salt þarf ekki á
okkar aðstoð að halda. Hraðfrysti-
húsin í bænum þuría nú lítið til
okkar að sækja. Steyppstöðin hefir
orðið mikinn bílákost, svo að stöð-
ugt minnkar hlutur okkar þar. Aðr
ar steypustöðvar í bænum hafa
ekki nptað oldcar bila svo teljandi
sé. Eins og nú er ástatt, erum við
búnir að láta kippa úr hendi okk-
ar ölluni sand- og malarakstri,
nema það, sem bærinn þarf til
gatnagerðar, en þetta var fjmsta og
aoalatvinna bílstjóra og upphaf að
þéirri þróun, sem við byggjum af-
komu okkar á í dag.
ÞAÐ GETUR engum dulizt, að
þarna höfum Við orðið f\TÍr mikl-
um atvlnnuhnekki og að gengið
hefir verið freklega inn á okkar
vcrksvið, og það er ailtaf verið að
narta meira utan af þeirri vinnu,
sem víð eigum fullt tilkall til. Þetta
er fyrir það, að stjórn Þróttar er
áhugálaus. og gætir ekki þeirrar
skyldu að vera sífellt á vejði um
hag féfagsins í heild ,og vakandi
yfir öllum atvinnumöguleikum.
Hún hefir líka barizt hatrammri
baráttu gegn allri vinnuskiptingu
innan félagsins. Ennfremur hefir
stjórnin vanrækt að halda vörð
um þá vinnu, sem fengin var og
verður nú margur félagsmaður að
gjalda þess.
Ef við lítum um öxl, þá sjáum
við hvað framtaksleysi hefir ein-
kennt forystu þessa félags, sem
hefir um 250—270 vörúbíla, að það
skuli ekki eiga nokkrar vinnuvél-
ar, eins og möguleikarnir hafa ver-
ið til öflunar slíkra tækja á síðari
árum, svo sem jarðýtur, ámoksturs-
krana og fleiri vólar, sem skapað
gætu aukna vinnumöguleika. Þrótt-
ur gæti verið fyrirtæki, scm væri
fæft um að taka að sér alls konar
vinnu, í tímavinnu eða eftir útboði,
alla vinnu við grunna, gatnagerð,
holræsi o. fl. Og liver gæti verið
samkeppnisfærari en Þróttur með
slíkan véla- og bílakost að baki?
Ekki hefir það bætt aðstöðu fé-
lagsins, að við erum að burðast
með ónothæfa og úrelta 11 ára
gamla samninga við vinnuveitend-
ur, hver sem er getur séð að svo
gam'lir samningar geta ekki staðizt
hina öru þróun í viðskipta- og at-
hafnalífi þessa bæjar.
Nú fyrir kosningarnar í Þrótti
láta bæjarvinnumenn og þeirra
fylgifiskar þann orðróm út ganga
meðal stöðvarmanna, að nú ætli
stjórn Þróttar að skipta bæjarvinn-
unni og þess vegna sé naxiðsynlegt
að auka fylgi núverandi stjórnar.
Þessi flugumenn sigla yfirleitt það
lágiim byr, að þeir eru auðþekktir,
en vara skulum við okkur samt á
orðagjáifri þessara manna. Við vit-
um, að þessir menn hafa alla tíð
verið hatursmenn al-ls þess, er
nefnist vinnuskipting á ffliíli fjöld-
ans. Hins vegar eru þeir vissir með
að færa þann hring, sem þeir hafa
myndað um bæjárvinnuna eitthvað
lítið eitt út til þess að ná öruggari
tökum á félaginu, og þeir, sem eru
á stöðinni, sjá sína sæng útbreidda.
RÁÐNINGARSTOFA Reykjavík-
urbæjar hefir úthlutun á bæjar-
vinnunni til vörubílstjóra og virð-
ast ráðamenn hennar hafa bæði
vilja og lag á að hafa vinnuskipt
inguna sem minnsta og láta vinn
una fara í vissra manna hcndur og
er það miður farið að slík stofnun
skuli taka því lí'ka afstöðu, þar
sem um *er að ræða vinnu sem
greidd er af almannafé og þar sem
enginn einstakur á rétt til þessarar
vinnu frekar en annar. Það er sið-
ferðileg skylda hjá þeim, sem hafa
með úthlutun á bæjarvinnunni að
gera að þeir sýni fyllsta skilning
á þörfum fjöldans en úthluti ekki
vinnunni tii vissra manna. Það er
því engin tilviijun, að íhaldið hef-
ir liaft stjórn félagsins um árabil,
bæjarvinnan hefir verið þeirra
eina og aðaltromp sem óspart hefir
verið slegið út fj'rír kosningar.
Þróttar-meðlimir, látið ekki
ginnast af loforðum um bæjarvinnu
eða öðrum álíka kosningabrellum
við þessar kosningar í Þrótti. Það
dregur fljótt úr bæjarvinnu fjTÍr
stöðvarmenn, ef einhver yrði, þeg-
ar kosningum er lokið, sú hefir
reynslan verið.
B-listinn er borinn fram af mönn-
um, sem óháðir eru öllum stjórn-
málaflokkum. Gerum þ\d sigur B-
listans sem stærstan og samein-
umst um þá menn, sem vilja ein-
huga vinna að því að allri vinnu
verði úthlutað frá stöðinni. Þegar
liagsmunir allra félagsmanna
stefna að sama marki, þá er Þrótt-
ur fyrst sá sterki og þá hverfur
líka sá ótti sem er hjá stórum hóp
manna í dag við það að láta skoð-
anir sínar í Ijós.
Vörubílstjóri
Á VÍÐAVANGI
Treysl á minnisleysið
aðrir vegir eru ófærir af kafsnjó.
Það eru tvennir tímarnir og
vill nú Mbl. gjarnan láta þá
liðnu gleymast.
Þeir, sem hafa fylgzt nokkuð
lengi nieð landsmálum, liafa tek-
ið eftir því, hve Sjálfstæðisflokk
urinn, hefir þráfaldlega barizt ... ,,.. .
í fyrstu á móti flestum góðum r,Allra stetta flokkur
framfaramálum, sein nú þykja
sjálfsögð. Já, málum, sem flokk-
uriim þakkar sér forgöngu fyrir,
eftir að þau eru orðin vinsæl
meðal almennings. Þannig er oft
treyst nær takmarkalaust á minn
isleysi og fáfræði almennings.
Sein örfá dæmi þessa má nefna:
Virkjun Sogsins, notkun jarðhit-
ans, stofnun sjóðs til landnáms
og bygginga, sundhallarbygging
í Reykjavik, bygging Amarhvols
yfir skrifstofur ríkisins, kaup
Reykjatorfunnar fyrir 100 þús.
þús. krónur, efling samvinnufé-
laga almenningi til lianda, mjólk
urskipulagið o. m. fl.
Eða þá skipun afbragðsmanna
í búnaðarstörf. Þar hefir liklega
náð liámarki öll sú illska og
skammir í íhaldsherbúðunum yf-
ir því að Pálmi Hannesson var
skipaður rektor Menntaskólans.
Þar er góður minnisvarði yfir þá
blaðamennsku, sem „stærsta blað
landsins“ hefir jafnan reynt að
innleiða hér á landi.
Nú er það gott
Flestir muna ólætin í Morgun-
blaðinu og forsprökkum flokks Öfugmæl
þess, yfir að Krýsuvíkurvegurinn
var lagður og um svipað leyti ó-
lætin og verkfallið á móti bættu
skipulagi á verkun mjólkur og
mjólkursölu. Margir minnast upp
skriftina í Mbl., þegar það ætlaði
að kenna Reykvíkingum að nota
lival- og ýsusoð í stað mjólkur!
Nú er þessi vísdómur í Mbl.
þagnaður. Og líklega þykir
þeirra nánustu liðsmönnum ekk-
ert að því að geta nú fengið
mjólk- og mjólkurvörur nýjar og
vel verkaðar eftir hinum for-
dæmda Krýsuvíkurvegi, þegar
Sjálfstæðismenn kalla flokk
sinn flokk aUra stétta. Og víst
er hægt að finna fólk úr öllum
stéttum, sem flækzt hefir til að
ljá þeim flokki lið. En flestir
sem fylgjast nokkuð með lands-
málum vita að þeir sem ráða
í Sjálfstæðisflokknum eru nokkr
ir kaldrifjaðir sérhagsmunajmenn
og þjónar þeirra. Það eru menn
irnir sem nota m. a. völd sin,
þegar þeir hafa þau, til þess að
byggja stórhýsi sín út í þrönga
vegi almennings, eða blátt áfrain
byggja fyrir þá, loka þeim. —
Mennirnir sem láta byggja nýja
vegi fyrir sig á erfiðuðu stöðum
fyrir milljónir króna af almanna-
fé. Mennirnir sem láta kaupa af
sér lélega kofa fyrir offjár úr
alinenningssjóðum.
Þetta cru hinir kaldrifjnðu
fjáraflamenn, sem ráða í „flokki
allra stétta‘‘, en ekki góðlátt og
velviljað alþýðufólk, sem í góðri
trú en af mikilli vanþekkrngu
leiðist af einhverjum orsökum
út í að skipa sér undir mcrki
ránfuglsstefnunnar.
Hlakkað yfir strandi, sem aldrei varðl
Halidór Sigurþórsson, stýrima'ður:
Missmíði á hafnarteikningum
Sjálfstæðismanna
Nú liggur fyrir endanleg sam-
þykkt bæjarstjórnar um stækkun
Reykjavíkurhafnar. TUlögur þær,
sem samþykktin byggist á, eru
vissulega spor í rétta átt.
Þó tel ég þær ekki ná þeim til-
gangi sem ég hefði vænzt, ef ætl-
unin er, að hafa aðalvarnargarð
hinnar nýju hafnar, þar sem liann
er sýndur á uppdrætti Mbl.
Getum við leyft okkur þann
munað, að fullnýta ekki ytrihöfn-
ina, úr því við á annað borð höf-
Árnað heilla
Lesendur munu kannast við þessa mynd, að minnsta kosti þeir, sem sáu
Morgdnbiaðið 8. jan. s. S. Hún birtist þar og er nú endurprentuð hér
svolítið breytt. Morgunbiaðið var að hlakka yfir því, að bátafloti lands-
mánna mundi ekki komast á veiðar, og birti því þessa strandmynd. En
þetta var vcik von hjá íhaldinu, enda er nú komið á daginn, að allur
bátaflotinn komst á veiðar á eðlilegum tíma og búið að semja í hverri
einustu verstöð. Þar ijrást það krosstréð. íhaldið var því heldur fljótt
á sér og fagnaði strandi, sem aldrei varð. En hinn ótímabæri fögnuður
sýndi enn einu slnni hug íhaldsins til höfuðatvinnuvega þjóðarinnar. Þið
munuð kannast við þrenninguna, sem hlakkar hér yflr strandinu, sem
aldrel varð.
Frú Auna S. Arngrímsdóttir á
Dalvík er sextug á morgun. Hún
er fædd 20. jan. 1898, dóttir hjón-
anna Ingigerðar Sigfúsdóttir frá
Grund og Arngr. Jónssonar frá
Gönguskörðum. Hún er giift hrepp
stjóranum á Dalvík, Kristjáni
Jóhannssyni, og eiga þau 4 upp-
komin börn og eina fósturdóttur.
Frú Anna er hin mesta dugnaðar-
og saandarkona.
um ákveðið að taka hana undir
væntanlega Stækkun? Ég svara því
hiklaust neitandi. Okkur ber allra
liluta vegna, að gera ráð fyrir a'ð
aðalvarnargarður hafnarinnar,
liggi milli N. enda Örfiriseyjar og
N. enda Engeyjar.
Þannig yrðu full not af Engey
fyrir biyggjur og önnur mann-
virki. Slíkur garður yrði að visu
eithvað lengri en garður sá, sem
sýndur er á uppdrætti Mbl. en það
fengist lílca mun meira athafna-
svæði innan garðsins með því móti,
liafnarsvæ'ðið yrði að fuUú nýtt.
Þá tel ég legu hans vera betri
til hlífðar höfninni, þar sem hann
lægi skáhaTlt fyrir þeirri öldu, sem
mest leggur inn sundin.
Aldan bærist suður me'ð garð-
inum og inn á grunnið norður af
Örfirisey, þar sem hún eyddist
án þess að valda tjóni, því hún
næ'ði ekki að stöðvast við sjáifan
garðinn.
Sá garður, sem sýndur er í Mbl.
er hinsvegar staðsettur þannig, að
stór sneið af j’trihöfninni verður
utan hans, svo og Engey að hálfu.
Þá má og búast við, að í vest-
lægum áttum verði mikill áhlað-
andi í krikanum, sem myndast
milli garðsins og eyjanna, þar sem
aldan er hindruð í að renna eðli-
lega með garðinum, vegna þess,
hve norðurendi Örfiriseyjar nær
langt út fyrir hann. Það má því
gera ráð fyrir, að hlutfallslega
meira myndi reyna á garðinn þann-
ig stað'settan, en ef hann lægi
milli norðurenda eyjanna.
Ekki má heidur gleyma þ\T, að
staöselningu gar'ðsins er ekki hægt
a'ð breyta seinna, hann verður þar,
sem hann er fyrst settur. Endan-
leg lega hans verður þ\T að vera
vel hugsuð, þannig, að bezta hugs-
anleg nýting garðsins sé tryggð.
ÖIl mistök við fyrstu framkvæmd-
ir, verða dýr.
Um nýtingu innri hafnarinnar
Eg sá nýlega í Mbl. að það
að iirósa flokki sínum fyrir að
hafa átt upptökin að rafinngns-
veitu frá Soginu til Rej’kjavíkur.
Hvílík öfugmæli! Það var Sig-
urður Jónasson forstjóri Tóbaks-
cinkasölunnar, sem var þar upp-
hafsntaður að. En íhaldið þráað-
ist við um langt skeiðAIimiir það
þá eins og oftar á meinstaðan
klár, sem fer ekki af stað fyrri
en reiðmaðurinn er búinn að
berja fótastokkinn og lemja á
lend liestsins duglega með svip-
unni.
Og það var Sigurði Jónassyni,
sem tókst loks að koma íhald-
inu af stað í rafmagnsjtnálunum,
eftir mikla baráttu.
Æskan flekuð
Lengi hefir loðað við að einu
fokkanna í Reykjavík hafi stunð
að það að flækja böm inn í
stjórnmálafélag flokks síns.
Halda síðan ókeypis samkomur
fyrir þau með ýmiskonar gylliboð
uin, blekkingum og skröksögum
um aðra flokka.
Er í þessum tilgangi látnir
ganga undirskriftarlistar í ýms-
um skóluin unglinga og hálfgerð
böm fengin með ýmsum ráðum
til þess að skrifa nöfn sín á þessa
lista, sem eru að ofan inntöku-
beiðnir í æskulýðsfélag flokks-
ins.
Enn í vetur eru þessar sálna-
veiðar lítið þroskaðra barna
stundaðar. Tekst þannig að fleka
margt barna undir merki rán-
fuglsins. Er þetta tæpast fagur
leikur, og furða að kennarar
skuli ekki reyna að koma í veg
fyrir að hann takizt, hverrar
stjórnmálaskoðanar sem þeir
eru.
Það er fátt barna fyrir neðan
16 ára aldur, sem er hollt að inn
limast í vissan stjórnmálaflokk.
Kári.
eftir tillögum Sjálfstæðismanna er
það að segja, að lengi má déila
um, hvernig hún verði bezt fram-
kvæmd.
Það er auövitað nauðsynlegt a'ð
nýta hana til fullnustu, en hins
vegar gerist þar nú þegar all-
þröngt, en þó horíir margt af þ\i
til bóta, sem tilTagan gerir ráð
fyrir.
Reykjavík 18.1. 1958.
Halldór Sigurþórsson
6týrim.
x-B listinn