Tíminn - 25.01.1958, Qupperneq 1

Símar TÍMANS eru:
Ritst}4rn og skrlfstofur
1 83 00
Blaðamenn eftir kl. 19:
18301 — 19302 — 19303 — 18304
42. árgangur.
xB
Reykjavík, laugardaginn 25. janííar 1958.
20. blað.
2 Framsóknarmenn í bæjarstjórn - og íhaldið er fallið
Frá kjósendafundi B-listans í Stjörnubíói í gærkveldi
Hermann Jónasson forsætisráðherra
Þinghúsbrennan í Berlín, falsbréf íhaldsins 1937
og gulu sögurnar 1958 — allt af sömu rót
Eitt af því, sem þýzku
naaístarnir urðu frægir fyrir
að endemi/m, voru „gulu
sögurnar", þ. e. beinar lygar,
sem þeir bjuggu til og not-
uðu gegn andstæðingum sín-
um t kosningum. —
Árið 1933 sáu þeir fram á, að
þeir mundu tapa kosningum í
Þýzkalandi, en þá gerðu þeir sér
hægt um hönd, kveiktu sjálfir í
þinghúsinu í Berlín, fyrirskipuðu
réttarrannsökn og hömruðu síðan
á því í kosningunum, að andstæð-
ingarnir hefðu kveikt í og það
hefði átt að vera merki um upp-
haf byltingar.
Fólkið trúði þessari „gulu sögu“,
nazistum tókst að fela sinn vonda
málstað í þessu reykskýi.
Nú er löngu uppvíst, að nazisl-
ar kveiktu sjálfir í þinghúsinu og
„gula sagan“ um andstæðingana er
talin ein hin ógeðslegasta kosninga
blekking, sem heimurinn þekkir.
En oftsinnis höfðu nazistar not-
i að þessar og þvilíkar aðferð í
kosningum áður en menn fengu að
ivita hið sanna.
ijniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim
| Háyfirskrumarinn ræíir Bláu-Skáldu:
| „Saga af mimmmL sem lofuSu
| mikiu og efndu allt“
§ Aiía kosningahríðina hefir Ólafur Thors verið fámáll,
s hefir látið Bjarna Benediktsson um offorsið í kosninga-
= barátfunni og „gulu sögurnar". Undir lokin kemur há-
H yfirskrumarinn samt fram til að líta yfir það, sem gert
§ hefir verið og leggja blessun yfir það. Og svo auðvifað
f| til þess að halda uppi leikara- og yfirskrumaraorðinu,
= sem af honum fer með réttú.
E Ólafur mætti því á kosningafundi Sjálfstæðisfiokks-
j| ins á fimmtudagskvöldið og hélt ræðu, sem Mbl. birtir
[| í gær. Hún hefst svona:
j| „Ég fékk bláu bókina í gær. Það er merkileg bók um
1 merkilegt starf merkilegs flokks. Saga af mönnum, sem
M lofuðu miklu og EFNDU ALLT. Saga af mönnum, sem
Í enn lofa miklu og enn munu efna allt ..."
|j Eftir þessa frammistöðu ber Ólafur nafn yfirskrum-
M arans með sæmd. Það kemst enginn með tærnar, þar
§ sem hann hefir hælana á þeim vettvangi.
= Gamlar aðferðir á nýrri tíð
Það er vitað mál, að ýmsir þeir
Sjálfstæðismenn, sem nú og áður
taka virkastan þátt í kosningabar-
áttu, gengu í eins konar pólitískan
skóla hjá þýzku nazistunum og
dáðu þá, enda sögðu nýjar pólitísk-
ar barátfcuaðferðir fljótt til sín í
kosningum hér og æfcternið leyndi
sér ekki.
Árið 1937 voru háðar hér al-
þingiskosningar, mjög harðar og
Sjálfstæðisflokkurinn óttaðist, §em
og revndist rétt. að málstaður sinn
stæði ekki allt of vel.
Þá birti Sjálfstæðisflokkurinn
rétt fyrir kosningarnar falsbréfið
alræmda, sem hann sagði að væri
frá Framsóknarmanni og taldi
Sjálfstæðisflokkurinn sig með
brófi bessu sanna, að Framsóknar-
flokkurinn hefði gert tiltekna póli-
tíska samninga fyrir kosningarnar.
Allir vita fvrir löngu, að bréfið frá
1937 var tilbúningur frá rótum,
„gul saga“ í nazistiskum stíl. —
Síð'an hefir Sjálfstæðisflokkurinn
notað þessa bardagaaðferð hvað
cftir annað og menn geta haft það
til marks, að venjulega eru „gulu
sögurnar" æsilegastar þegar flokk-
urinn hefir verstan málstað og hef-
ir flest og Ijótast að fela.
Tii að dreifa athyglinni
Það er ekki þægilegt fyrir Sjálf-
stæðisflokkinn nú, að hafa stjórn-
að Reykjavík 1 áratugi og gert það
þannig, að hann getur á fátt bent,
sem hann hafi vel gert.
Það er ekkert sigurvænlegt fyrir
þennan flokk að þurfa að ræða um
og láta draga athygli að álögunum
á bæjarbúa, ólöglegri útsvarsálagn-
ingu, kyrrstöðu 1 hitaveitufram-
lcvæmdum, illræmdri meðferð hita-
veitugróðans, gatnagerð eins og
hún cr, opnunn skólpræsum, vatns
skortinum í mörgum bæjarhverf-
um, frammístöðunni við lánsútveg-
anir til Sogsvirkjunarinnar o. fl.,
svo að örfá dæmi séu nefnd um
vinnubrögð Sjálfstæðisflokksins.
Umræðurnar hafa sýnt, að
flokknum er það pólitísk lífsnauð-
syn og aldrei meiri en nú, aö draga
athyglina frá umræðum um eigin
verk.
Margir voru því fyrir löngu síð-
an byrjaðir að spyrja sjálfa sig og
aðra: Ilvaða „gular sögur“ kemur
Sjálfstæðisflokkurinn nú með rétt
fyrir kosningarnar? Það þurfti
ekki lengi að spyrja. „Gula ságan“
lét ekki á sér standa. Sem uppi-
staða í „gulu söguna", að þessu
sinni, er notuð álitsgeðr tveggja
manna, sem átlu sæti í nefnd, sem
beðin var að gera tillögur til félags
málaráðuneytisins um húsnæðis-
málin, setningar slilnar úr sam-
(Framh. á 2. síðu.)
Þetta var kjörorðið á
hinum f jölmenna kjós-
endafundi B-iistans í
Stjörnubíói í gærkvöldi
Sóknarhugur og sigurvilji
einkenndu hinn geysifiÖI-
menna fund B-listans í
Stjörnubíói í gærkveldi.
Stefna Framsóknarflokksins
hefir byr í borginni, líkurnar
fyrir því aö 2 fulltrúar af
B-listanum nái kosningu
vaxa, og þar með er nær
40 ára valdaeinokun íhalds-
ins í borginni í mikilli hættu
í fyrsta sinn um langan ald*
ur.
Fundurinn hófst kl. laust fyrir
9. Benedikt Sigurjónsson, formað-
ur Fulltrúaráðs Framsóknarfélag-
anna setti fundinn og bauð fundar-
menn velkomna. Ólafur Jóhannes-
son prófessor var fundarstjórí, en
ræðumenn voru 6 efstu menn B-
listans, ritstjórar Tímans og Ey-
steinn Jónsson, fjármálaráðherra.
Flutti hann lokaræðuna á fundin-
um, sniallt og skörulegt erindi um
raunverulega þýðingu þeirra átaka,
sem nú standa yfir og ástæður
þær, sem hrekja foringja Sjálf-
stæðisflokksins út í hverja ófær-
una af annarri.
Húsið var fulTskipað og hlutu
ræðumenn allir hinar ágætustu
undirtektir.
Með þessum fundi lýkur
kosningabaráttu B-listans.
Fundurinn sýndi, að málefna
leg barátta Framsóknar-
manna í bæjarmálum nýtur
mikils og vaxandi stuðnings.
Kjörorð Framsóknarmanna
og annarra frjálslyndra Um-
bótamanna er: 2 Framsókn-
armenn í bæjarstjórn Reykja
víkur og íhaldiö er failiði
Hér á eftir verður drepið á ör-
fá atriði úr ræðum manna í gæj>
kveldi:
Kristján Thorlacius: Hann benti
á, hve það væri auðsætt að máil-
efnabarátta Framisóknarmaana fyr
ir þessar kosningar hefði veri'ð d-
hrifarik. Þetta sannaði bezt hinn
hatraimimi áróður íhaldsins gegm
Framsóiknarflokknmn nú, sem
sýndi að íhaldig liti svo á, að þaS
an stafaði því mest hæfcta. Hann
minnti á hið merka bæjarmálastarf
Þórðar Björnssoa
ar, bæjarfulltrda
sem hefði af ó-
brjótandi dugn-
aði, gagnrýnt f-
haldsstjórnina
og ffett ofan af
hneyksiunum í
bæjarrekstrin
um. Fyrir þessa
slkeleggu bauáttu
Þórðar hefði
mörgu fólki opn
azt ný sýn yfir spillingarstjórn í-
haldsins, og fyrir það væri fjöldi
borgara honum þakiklátur.
Við þessar kosningar er tvennt
nauðsynlcgast, sagði ræðmnað-
ur að síðustu. Annað er það að
skipta um stjórn á bænum, gefa
íhaldinu frí úr þrásetunni, og
hitt að efla Framsóknarflokkinn
(Framh. á 2. síðu.)