Tíminn - 25.01.1958, Blaðsíða 9

TÍMINN, laugardaginn 25. janúar 1958.
9

Jæja, þetta haföi honum
þá veriö í hug. Eiginlega sauð
bræðin í mér, en ég áleit, að
skynsamlegast væri að láta
hana ekki hlaupa með sig í
gönur, heldur reyna að sýna
samúð og skilnig.
—Já, sagði ég .Það er víst
rétt. Eg heyrði einhvern segja
það fyrir löngu, að hann gæti
fyrirgefið allt í þessum heimi
jafnvel móðurmorð og landráð
nema heimsku.
Hann leit snöggt upp. Þetta
er ekki ólíkt Caro. Eg gæti|
bezit trúað, að hún hefði sagt
það.
— Já, það er víst rétt, ég
man það núna, að það var
hún, sagði ég sakleysislega.
Nú man ég eftir því. Það var
í jólaboði hjá Ottó fyrir tveim
árum. Þú varst þar líka. Eg
man eklti betur, en hún segði
það einmitt með tilvísun til
ungfrú Adolfsson.
Hann virtist vandræðalegur
— Já, þetta er nú aðeins
venja hennar að kveða svo
sterkt að orði. En þú hlýtur,
að skilja það, að Caro með
hina skörpu greind sína, á
bágt með að þola heimsku.
Og þegar þú ímyndar þér, að
hún hafi viljað sá misklíð í
sambúð okkar Ingiríðar, þá
skjátlast þér mjög. Það er
ekki aðeins að þú vanþekkir
Caro. Þú gerir einnig of mikið
úr áhrifum hennar á mig. Það
er hún sem venjulega fer að
mínum ráöum og hlýðir mér
en ekki ég henni. Þó viður-
kenni ég að dómgreind hennar
er mjög skörp.
Eg kímdi í harminn og lét
undan síga í orði kveðnu. En
við sj álfa mig sagði ég: Þú ert
mikið blessað barn, Hinrik
Barrman, þött þú haldir þig
fullorðinn og vitran mann. Og
kvenfólk skilur þú ekki betur
en ég gömul málverk.
Og svo hélt hann áfram að
segja frá öllum þeim ann-
mörkum, sem hann hafði
fundið í fari Ingiriöar og útliti
. þennan morgun. Hann hafði
horft á gullhnoðin og tann-
brýrnar í munni hennar, þar
sem hún lá með hálfopinn
munn. Og hann hafði minnzt
þess, að eitt sinn hafði hann
sagt, að hann mundi aldrei
geta elskað konu, sem ekki
hefði fallegar tennur.
— Ingiríður hafði óskemmd
ár og fag'rar tennur, þegar
þið giftuzt, sagði ég.
— Já, þess hafði hann líka
minnzt þennan morgun. En
þegar slíkir smámunir gátu
vakið- andúð hans, hvernig
mundi það verða, er hún yrði
gömul og ljót, hafði hann
hugsað. Mundi hann standast
þá raun aö lifa í sambúð við
hana? Eða átti hann - var
það kannske ekkí þehn háð-
iim fyrir-beztu aö þau skildu
jafn-skj é'fct og barnið væri
fætt?
Jæja,' þetta haföi honum þá
verið í hug, er ég sá hann
gegnum stigagluggann liggja
í rúrni sínu, styðjast á. olnbog
ann og 'horfa á Ingiríði.
— Eg hafði aldrei fyrr
hugsaö um skilnað, Bricken.
En nú fannst mér hann, allt í
éinu bæöi óhjákvæmilegur
og æskilegur. Eg varð að
harka af mér til þess að geta
s.tiilt mig .um að hrópa til
Clclith 'l/jiuierótcid:
Suócmnct
Framhaldssaga
12
hennar: Vaknaðu, Ingiríður '
flýttu þér að eignast barnið,
svo að við getum skiiið að því
loknu og hætt að lifa saman.
Og þar var ég einmitt kominn
í hugsunum minum, þegar
ósköpin skuilu á og stúlkan,
tók að hrópa frammi í eldhús-
inu. Og áður en ég var kominn
fram úr rúminu, hafði eldur-
inn blossað upp.
— Og nú ásækir sú hugsun!
þig, að þetta hafi verið hegn |
ing æðri máttarvalda fyrir;
illar hugsanir? Því neita égl
eindregfð þegar í st-að. Ég trúi
því ekki eitt einasta andar-
tak. Þú verður að gera svoi
vel að hætta slíkum órum. I
Segjum nú svo, að þessi morg !
unn hefði liðið tíðindalaust,:
og mér hefði tekizt að koma j
á sættum milli ykkar, en brun j
inn með öllum sínum skelfing j
um hefði svo dunið yfir nokkr I
um árum síðar. Þá hefði þér j
vist aldrei dottið í hug, að
um hegningu æðri máttar-
valda væri að ræða. En þess-
ar illu hugsanir þínar þenn-
an morgun hefðu þó verið
j af nhegningarverðar fyrir
því. Það var aðeins vegna
þess, að skelfingarnar skullu
á þér þegar á eftir, að þú
fórst að tengja þetta saman
á þennan hátt. Þú getur
reitt þig á það, Hinrik, að
mér skját'last ekki, þegar ég
segi, að þessi röksemda-
færsla nái engri átt. Vist
væri það ánægjulegt, ef við
manneskjurnar gætum lifað
hverja stund í sátt og sam-
lyndi, ást og eindrægni, og
jafnvíst er það, að þú varst
ósanngjarn í hugsunum þín-
um um Ingiriði, en þú hefir
nú hugsað meira en nóg um
það og ásakað sjáifan þig nóg.
Það er ekkert vandamál leng
ur. Og nú skalt þú hugsa um
þaö, hvernig þú hagar lifi
þínu í framtíðinni, því að
að þú skulir lifa áfram og
leggðu svo af stað í ferðina
og reyndu að kornast úr dróm
anum.
— Já, Bricken, en eitt verð
ur þú að segja mér: Fór ég
algerlega villur vegar i hugs
unum minum þennan morg
un? Gefst mér ekki einu sinni
sú hughreysting, að þeir á-
gallar, sem mér fannst á
henni, væru til staðar, þótt í
minni mæli væri én ég Jmyrid
aði mér? Hafði ég hana
kannske algerlega fyrir
rangri sök?
— Þessari spurningu þinni
vil ég svara af fullkominni
hreinskilni. Það er satt, Ingi
ríður hafði sínar takmarkan
ir. Hún var ekki nógu greind
og víðsýn til þess að fullnægja
þér til lengdar, það skil ég
vel .núna. Hún var heldur
ekki gædd miklu lífsf jöri; en
lifsfjörið getur nú líka orðið
þreytandi tií lengdar. Og þú
hlýtur að skilja, að hálffert
ug kona, þar að auki varifær,
'getur ekki verið jafnaðlað-
andi í útliti og .tvítug stúlka.
Ég tók líka eftir því, að hún
hafði breytzt mikið. Þannig
fer fyrir okkur konunum, og
þú skalt ekki halda, að öðr
um konum gangi betur að
halda æsku sinni. En þú skalt
ekki heldur halda, að þið karl
miennirnir varðveitið fram á
Hverfaskrifstofur
grafarbakkann hreina æsku
og yndi. Það er líka oft kval
ræði fyrir konurnar að vera
giftar ykkur. Og þú með hverf
lyndið þitt, þú skalt ekki
halda, að það hafi verið nein
himnaríkissaela að búa í
hjónabandi með bér. Farðu nú
og reyndu að jafna þig^áður
en þú giftir þig aftur. Þá
tekst þér kanneke beÞar næsta
simi.
— Næsta sinn, hvaða þvætt
ingur er þetta, Bricken. Held
ur þú að mig langi til að hætta
mér í slíkt aftur?
— Já, ég held það, sagði
ég. Og bá skaltu minnast eins.
Reyndu að sýna meira umburð
aiiyndi cg vilja til samlífs.
Það er engin karlmennska
i þvi fólgin að fara strax að
hugsa um að læðast burt, þeg
ar manni finnst eitthvað and
stætt.
— Ég þakka áminningarn
ar, Bricken. Þú ert skynsöm
og óvægin. En ég býst við, að
þú hafir á réttu að standa,
gamla, vitra ugia. Og nú verð
ég vist að fara, því annars
missi ég af lestinni.
Oð svo leið tíminn. Það leið
hátt á annað ár áður en Hin
rik kom heim tii Svíþjóðar
aftur. Ég fékk stutt bréf eða
kort frá honum af og til, eitt
frá Róm, annað frá griskum
fjallabæ, þriðja frá París,
fjórða frá Englandi og sjötta
frá Flórens. Hann virtist hafa
farið víða. En þessar stuttu
kveðjivr sögðu mér ekkert ann
að en það, að honum fyndist
ekki enn kominn tími til að
halda heiim.
Og svo kom hann allt í einu
heim í skyndiferð og drakk
te hjá mér. En þá var Ottó
með honum, svo að við gáturn
ekkert talazt við af gagni.
Hann var sóibrúnn og magur
og augnhvítan var þrútin. At
hugasemdir frá Ottó gáfu mér
til kynna, að honum þætti
yngri bróðirimn haga sér frjáls
lega í meðferð peninga og í
lífsháttum. Hann virðist hálf
óstyrkur og átti erfitt með
að sitja kyrr. Og hann sagði
ekki í þetta sinn, áð ég væri
umhyggjusöm. Mér fannst allt
bera því vott, að honum
illa og hann væri að reyna
að finna einhverja afsökun
til þess að kveðja sem
Svo tck honum að skjóta
upp í Stokkhólmi við og við.
Hann dvaldi jafnvel heima
heilan mánuð í einu, en oft
ast að-eins noikkra daga. Ég
heyrði fótatak hans mjög
sjaldan í stiganum mínum,
en s.f og til sá ég
bregða fyrir í Barrmans-verzl
uninni.
Eitt sinn vorum við saman
í boði hjá OiAó og Emmy úti
í Varmadál nokkra daga í
ágúst, en þá voru karlmenn
irnir flestar stundir á anda
veiðum, .vra að við sáumst að
.eins við máitíðir. Þá fannst
mér Hinrik neyta fullmikils
áfengis og hlæja of hátt.
Hann var stundum hálfsnú
inn og svaraði Ottó hryssings
lega af litlu tilefni. Þegar ein
hver vingjarnleg manneskja
klappaði honum á öxlina og
spurði, hve lengi hann ætlaði
að dvelja heima í þetta sinn,
Á eftirtöldum stöðum hefir B-listinn hverfaskrifstofur«
Nesvegi 65, kjallara sími 1 69 95
Kvisthaga 3 — 1 08 83
Kaplaskjólsvegi 37 — 2 48 27 i
Barmahlíð 16, kjallara — 1 88 42 i
Rauðalæk 39, II. hæð — 1 91 41 j
Laugarnesvegi 102 — 3 28 03
Nökkvavogi 37, kj. — 3 32 58
Mosgerði 8, II. hæð — 3 44 20
Skrifstofurnar eru opnar frá kl. 6—10 daglega.
Stuðningsmenn B-!istans, notið tímann vel fram a8
kosningum. — Hafið samband við skrifstofurnar o§
hjálpið til að undirbúa glæsileg kosningaúrslit fyrir
B listann.
Stuðningsmenn B-listans! — Hafið samband við kosn°
ingaskrifstofuna f hverfinu strax í dag.
riiin4||l!tillli!i|iiiiii>|l||f{i{|||Iil!l(!IIIII!|||!!{;i!if|i[l!illUIII!!IililIi3ll!U!IiiI]lll{II!Iiitlltl(:imi!H[IIIIT’Jimiimttin
I Aftan ívagn 1
1 Til sölu aftanívagn hentugur fyrir jeppa eða 1
i hvers konar fólksbifreið. — jg
| Upplýsingar í síma 50818. |
|ll!lllllllllllllllllllllllllllUlltllllllll!ltlll!t»lllllllllllllllllllllllli!ll!l!llllllllll1l|||||||||llll!!Illllillllllllllllllllllllll||
I Tilkynning 1
| F.i þér óskið eftir að láta lesa úr rithönd yðar skap- 1
| höfn — eðlishneigð — kosti — galla o. fl., þá sendið i
I sýnishorn af rithönd yðar, ásamt nafni og heimilis- 1
| fangi að meðlögðum 15 kr. í ónotuðum íslenzkum frí i
| merkjum til skrifstofunnar. I

RITHÖND, Reykjavík,
| pósthólf 917. i
| Þér fáið svar um hæl. §
ÍMiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiinuimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinmiiiimiimminiiiiiiiimiiuiif