Tíminn - 25.01.1958, Side 8

8
T í M 'l N N, laugai daginn 25. janúar 1958.
Úr Vestur-Hönavatnssýslu
Á ellefr mánaða tímabili, frá des. 1956 til nóv. 1957,
létust tvær konur og tveir karlar, í hárri elli, í einni sveit
hér í sýsiu, Kirkjuhvammshreppi. Öll byrjuðu þau búskap
þar í sveitinni fvrir aldamótin, voru búendur þar um íugi
ára, skiiuðu þar mestum hluta ævistarfsins, og áttu þar
heimili til æviloka. Skal þeirra minnzt hér með nokkrum
orðum.
Elín Krisíjana Davíðsdóttir,
tfjTruim húsfreyja ó Sauðadakiá
a&daSist 7. öies. 1956.
Hún var fædd að HóUcotá í
Reykj-adal í Suður-Kngeyjarsýríiu
17. júxú 1874, d'ótliir hjónanna Guð-
'bjangar Jónisidéiií'ux og Davíðs íis-
Itefflasonar, er þar bj’uiglgu. ÓiiiSt upp
í ik>rel)dra'húÍ3i;i.-n ti!l 19 ára aldiurs,
' en fór þá að EinarseiSbðiULTi í s'iimiu
- Bv-eit og var þar viiHirjíkiona í þrjá
:ár. Að þedm ttona iiSnuan var hún
. -eiittt ár í Gdfi'uinabæ í Reykjadal O'g
annað ár á Pónodidiuuta'ð í Kinn.
Þaðan ffluMfat. búin árið 1898 visst-
iur að Hdtfriuim á Skaga, cg á næeta
.átri að Ánastöðium á Vaónsn-esi.
Hún gilftiist bDndatsynii þar, Eggerti
Eggertoiíyni. Þau byrjuðu bú.ftap
á Ánastöðum en fluttust nokkru
-eifitiir aldamtóán. að Sauðadali;iá,
bjulggu þar eftir það meðan bæði
■Mftðu, og þar var heimiii ECinar
liO æivittíka.
Eggi.art EggOTteon lézt 9. júní
1930. Haun var uoithyggjiasamiur
heimár.ijtfiaðjr. Uugur hafði hainm
vatnizt sjámenm;tou, sfundaði of!t
sjóinn af kappi jafnifranrJt búskapn
ajm og færói þannig björg i bú, cg
■ aíkioiní'a h»ismiD.'lsáas sná'ííi teJjaEt
gót. EStir frátffiLÍ Eggerts héllt Elín
.átfram búiskaprtum næstu árm með
U'ðlaboð barna sirioa, þar tifl Gann-
. iaiuigur acrjur bennar tók við bú-
: ipefcsteiiHim, og stóð hiún fyrir búi
■ mteið honiuTn þar till han-n fcvœnt-
■ M árið 1S45. En þó að hún létá
þá aí f'Onstöcm hiejmiiiis, vann hún
■ börnum sáoMm það er hún. mlálátí
rajéSaia ‘kraftar eatujat.
Atf sex börnuim þeirra Elánar og
Eggerts d-óu þrjú í aasfcu, en þrjú
• áöanruiit upp og á Hfá. Þau eru:
. .JÓDÍna Þóra, gjft og búseít í
Beykjaváik, Gium'nljaugur cg Þor-
• XRÓður, bændiur á Sauðadaiaá, bá‘ð-
ár tovæntár. Þeir hatfa haldið áíram
.dtarfi fcreidra sinna við búretostur
dg irmibætMr á jörðinni. aukáð þar
mjttg ræktum og reiist nýjar bygg-
inigar. Fyrir ntíkiknum áraim
byigig-Si Gtunnáiaugiur þar nýbý&i, er
hamn n'etfnir Sauðá, svo að nú eru
. itWö þýli á þeiinri jörð, sem foreI.dr-
ar þeirra áttu og nytjiuðu áðiur.
Elín. á Sauðad’alsá verðiur mánn-
feitæð þeim, sem 'kynntuat henná.
Hún var myndarkona, ecnarðileg í
. tfcairofcotmiu cg gefck hMauis að
.jþeim vÁðfamg&etfnu'm, secn lífið
. fænði hanjii að hönducn. Einis og
áður 'Segir fór hún úr áttihcgium
íánfuim tæptega hálfþritug að aldri
í snnSð hérað, atofniaði þar heim-
■ aSái, veitti því lergi forsitöð'U og
beOgaði því starfsikrafta sína til
æv'Botka. En jafnan muniu henni
haía vteráð híugetæðar myndiir frá
æistfcu'stoðvun um öorðiur í Reyikja-
daá.
Ingibjörg Árnadóítir á Bergs-
Stöðum iéat 22. ofct. 1957, 94 ára
-að aldri. Hún fæddist að Neðri
Þverá í Vejjurhópi 25. ágúst 1863,
og voru fcreúdrar hennar hjónin
Marzibiá Jóosidáttir cg Áriiii Ara-
«on, er lengi bjuggu á Sigriðar-
stöðrum í sömrj sveiit og átitu fjölída
barna.
Fjcgurra ára gccnui fór Ingi-
bjfing í fióstur að Sauðadalsá ó
V'atnisnieisii tii föðurisiyisiiuT eiinnar,
1 Guðxíðar Aradóittaiir og mannis
hennar, Egigenös Áimaindasonar.
Hjiá þeiim var hún til átján ára
aldurs, en þá göfiífst hún T>aiiti
HaCCidónsisyni. Byrjuðu þau búikap
í Dalfcoti á Vatnsnesi viorið 1882.
Þar bjuiggu þau í 6 ár, síðan í
Sfcanði í 9 ár, en fMtuist þaðan
að Bengssitöðuim ánið 1897 og
bjiuiggu þar tii 1920, en Teútur
andaðsst 30. marz það ár.
Inigibjör® og Teitnir eignuðuist
15 börn, sem cfil kDonunt til fuM-
orðinisáxa. Atf þem eru 5 ilátin:
Davið, Daniei, Hólimfríð'ur, Einar
og Baldvim. En þassi 10 eru á lífi:
Péfcur og Kanl á Bergisatöðum,
Jaitoobdoia á Haífða í Kitnkjuihvamans
hrsppi, Marzibil og Si'gurbj örn á
HvarrTnntanga. Anna. Friðrik og
Haraídux í Reyfcjavíik, Jáhannos,
I búieötur í Garðahreppi og Guðrún
í Kætflaviilk.
Þegar þau Teritazr og Ingiibjörg
byrjffi'ðu búskap árið 1882, voru
þau mjiög elfnaiiatiil. Vegna þeeis
hvað bústctfn þeirra var lítiCl,
þuríti Teitur að vnnnia mM útan
béimCUis, 'tifl þeas að aífla brýaiuclbu
naU'ðsynja. Kocm þá í hiuit Ingi-
bjargar að ar.nadt bæði innan- o@
'útanbæja'ntftörtf'm heima. FUjótit
•hflióðat á þau mifcil ótmagð, og var
það múkið aír-efc þecisara fátæfcu
hjóna að bjangast með stóran
banr.ahóp á fneimur kicntarýnuim
býlúm í harðindiunum íftSfc’.u á ni-
unda tuíg flíðulr'fcu aldar. En etftir
að þau fflulttMat að Bergri;ifcöðum,
1897, fór hagur þeirna bataandi
mieð ári hverju, þvi að þar höfðu
þau betra jarðnæði og dzfcu börn-
in vioru þá komin til starfa. Öll
urðu börn þeirra Bengrdtaðahjóna
miiikið aitgenvis- cg dugnaðarfóik,
og msngir bræðuxnir góðir smiðir.
Eftir að Inigibjöng miilssti mann
sir,n var bún á Bergsatöðum hjá
Pótri syni_ símrrn cg fconu hans,
Villbongu Ánn,adóttur, og á.fcti þar
góða daga. Hún var sáivinnandi
fraim á tíræðilsafldur.
Á Bergratöðum er nú tvíibýld.
Sarníbý’i'-áfáLfc Pótuns Teifcasionar
emu bjónin PiáQmii Jónisson og Ingi-
björig Danlelisdóttir, en hún er
sonardótlfcir Ingibjargar Ám-adótt-
ur. Þeir Beng.rstaðabændur eru
ur-abötaimen.n og búsfcapur þeirra
héiLn snyhtiil'agasti.
Ingibjörg á Bengsisitöíum var
®ædd ncldn þreflri, andCegu og
lí:kaar.I'egu. Hún var emnig sérstak
lega -vefl skapi fanin, 'MsgCiöð og
•þjax'fcsýn. Þnefc hennar og vilja-
fasta, gl.a-ðLynidi og jatfn.vægi skapö-
munanna færði henui siigux í Mtfs-
•b2Xiáttuiin:i, sem va-r mjiög hörð um
etftrt. sfliejð ævimnar.
Bjöm Jósafat Jósafatsson á
Gauksmýri andaði'ri. 8. iúaí 1957.
Hann var fæddur að Ecmi-fcoiiá í
Víðidal 15. ágúst 1868, og var því
nærri 89 ára, er hann lézt. For-
'efldxar bams vonu Kriatjana Ebein-
esensdófctir og Jósafat Jónsson.
Kriötjana fór nokfcru. síðar imeð
tvær dætur sínar tiil Ameríku, en
Björn varð eftir og ólllst upp á ýmis-
um stöðucn í Húnaþingi.
Árið 1895 var Björn vtinnuimað-
ur á SfciáxaaíöðUm í Múðlfirði hj’á
Birni Eysfceir.rjsyni, en næstu tvö
ár á Barfcarstföðum í sömu sveif.
Þaðan fór hann órið 1898 að
Gaufcjmýri sam ráðlsimað'ur fil
efcikjunnar Óflafax S.'giurðardó'jtur,
er þar bjó. Giifituist þau noikkru
síðar og bjuggu á Gaufcmýri tifl
ársjnis 1925, en Ólötf andaðúst 3.
júúi það ár.
Fimm börn. þeimra Bj'örms og
Ólafar fcomuut tCD. fufll'orðinoára og
eru á llífi. Þau eru: KriSfciíi, Þor-
bj'örg oig Siguxvafldj, búseitt í Rvífc,
Karl bónidi á Stóru-B'Org og Hall-
grí'n'.ur fcenuari í KiedSa’vólk.
Björn (héflt áfiram búeikap á
I Gaufc jmýri eftir að hann mteifci
| konuna. Árið 1929 eignaðilTit hamn
dótitur ir.isð HaCOdóru J'óthannudótt-
ur, er þá var bútzfcýra hjá honum.
Var teúpan sfldxð Ófllctf Maxía, en
hún dó áúta miánaða gömaril cg
móðir he&siar tæpufcn tveúm árujn
síðar. Möxg síðuotu óriin var Her-
dís Ebemesersidólt'ÍT ráðekona hjó
Birni.
Jörðin GauEaamýri er nú í eigu
tengdasonar Sjörns, Einans Sa'eins
sionar, og hefir hanm nýClega hafið
þar v.erulagax jarðabætur.
Á löngluim lifflafieröi Bjlörnis á
Gaufcamýri Eifciptuist ó skiin og
sfcuggar, eins og gengur og geriisit.
Á uppivaxtarárunium fór hanm á
mÚ3 viið uETiihyggju og hand'leiðsflu
í foreMrahúsum. Þiá strax, og oft
siíðar á MfEiIe'iðinni, hafði hann
storm i fangið. Hann eigmaðist lífca
sínar ánasgijuotundlix, og bonum
.tó.iksit að sjiá h&jmÍLÍ síniu farborða.
Og þó að móti bléai og eflsfci væru
alílar gcíur gxeiðar, Hét hanin alidrefl
bugaö't, því að hanm var gæddiur
kjarfci og þraiit&eigj'u, sem entist
honiuim til lisiðaxQoka. Og siífc var
fasthefldni hans cg trygigð við jörð-
ima, þar sem hamn þjó um langan
ailidúr, að þaðan vdúd'i hann ekfei
fara á 'eflliláirfunoam, þó að hann æ'fcti
þeiss koist að nj'ótta mieiri lliiflsþæg-
inda a.nnars sltaðar.
Jóhannes Jóhannsson, fyrrum
bóndi á Þorgrímsstöðum, lézt 6.
inóv. 1957. Haffin fæddútt á Syðri-
Þveró í Ve'siturhópi 20. nóv. 1868,
sonur Jöharjnis Jóhannssonar
bónda þar og Hóúmfríðar Júlí'önu
Daníei.jdóttur kor.u hans. Fóuim
árum síðar Eiulfctuitt þaru að Gmnd
í scimu sveilt og bjiuggu þar nolkkuð
á annan tug, ára, en síðan í Mefl-
ratokadal í Víðitíial.
Jóhannes ÓM upp hjá foreldr-
■um sínum og var hjó þeim fram
yfix tvífcugsaidur. Árið 1891 fcvænit
M hann Ástbjörgu Bjarnadóttur
og bjugigu þau íyratu hjúskaparár-
in í Melrak'kadail í sambýli við for-
eildra Jóhannesar. En árið 1897
Byggingarsamvinnu-
félag Reykjavíkur
(Framhald af 7. síðu).
lánum og annarri fyrirgrciðslu,
sem óskað er eftir frá félaginu.
— Byggið þið þá þessar íbúðir
á vcgum félagsins að öllu Ieyti
fyrir fólk?
— Jú, upphaflega var það ein-
göngu þannig. Síðari árin hefir
starfsemin þó meira og meira
færzt í það form, að menn vinna
sjálfir mikið við byggingu íbúð-
anna. Þannig var það til dæmis í
síðustu samhyggmgu féiagsins við
Kleppsveg.
Hins vegar hefir félagsstjórnin
aldrei viljað slaka á kröfunum
um vandaðan frágang á bygging-
um félagsins, enda þær jafnan
taldar í fremstu röð um frágar.g
á hverjum tima. '
Þannig hafa erlendir bygginga-
sérfræðingar, sem komið hafa
hingað á vegum Sameinuðu þjóð-
anna lokið sérstöku lofsorði á sam
byggingar félagsins og sagt að
vandaðri íbúðir hliðstæðar væri
hvergi að finna og líkja mætti
þeim við það bezta er þeir þekktu
til um sambyggingar á Nýja Sjá-
landi, þar sem byggingartækni
hvað vandaðan frágang snertir
stendur á mjög háu stigi.
NAtkill sfuSningur að eigin
ínnkaupasambandi
Guttormur Sigurbjörnsson for
maður Byggingarsamvinnufclags
Reykjavíkur lagði áherzlu á þann
stuðning, sem byggingarsam-
vinnufélögin hafa af eigin inn-
kaupasambandi, SIBA. Borgþór
Björnsson veitir því fyririæki
forstöðu, stjórnar rekstri þess á
þann hátt, að byggingarsam-
vinmifélögununi er að því veru-
legur styrkur.
— Hvað vilíu segja um fram-
tíðina?
— í fvrsta lagi það að enginn
vafi er á því. að starfsemi Bygg-
ingarsamvnmufclags Reyk j avíkur
á enn eftir að aukas^ verulega. í
félaginu eru nú yfir 600 félags-
menn og fjölgar stöðugt.
Ég tel, segir Guttormur að lok-
um, að tímabært sé að athuga í
alvöru möguleika á því að stærstu
byggingarsamvmnufélögin í bæn-
um taki höndum saman við að
komia upp stærri sambygginga-
húsum, 8—12 hæða byggingum.
Til þessa hafa byggingafélögin að-
allega fengizt við sambyggingar,
sem -ekki eru hærri en 4 hæðir,
en þróunin í byggingamálum virð
ist vera sú, að hagkvæmt sé talið
að byggja enn stærri sambygg-
ingar, og eru slíkar byggingar
risavaxin fyrirtæki, sem auðveld-
ast og ódýrast fyrir fólkið er að
reist séu rneð úrræðum samvinn-
unnar.
ffliutiu þau sfljg búferluim að Þox-
grímM'öSuim ó Vatn'sn'ösi cg
bjiuggu þar eftir það meðan bæði
Iiifðu. Ásfcbj'örg dó 27. júii 1930.
Böm þeirxa Jóhannesar og Áat-
bjargar erra fjögur: Hólmfríður,
nú á VífillLils'tíöðuim, Ingveldur og
Giu'ðimrundur á Þorgróimssitöðuim og
Guðný í RJeykj'awfc. Auk eigiin .
barna óflst upp lijá iþeilm Ánna
Gunmflaulgisdáatiir, sem nú er búsett
á Hvamimbiflariga, og einniig að
nokkru lieyti Árni Siigiurðason, nú
í Rieykjaivák.
Sfcöanimu etffir að bona Jóhann-
esar lézt, bætti hann búskap, en
var áfrarn á Þcngrí'misisit'öðuim tid
ævifioka. Gu'ðni’undux sonur hans
tók við búi á jörðimm. Býr hann
þar nú og nytjar gæði dalsins.
Kona hams er Þorbjörg Vafldimars-
dótfir, og eiga þau moklkur biirn.
Jörðin er afskokkit, en þar ex
kjarngott land.
Jóhammes á Þorgríimssfcöðiuim var
dmgnaðarmaðux ti vinrau og góðtur
bóndá. Sást sjaldan á ferð utan
heimiilis síns, en annaðisit það aí
koisitgætfni og hafðíi arðisamit bú.
Mörg síðusitu árin, siem hamn Míði,
var hann Mindur, en haíði áður
hatft mjög skarpa sjón. Hjö börn-
mm sinum, sem heiima eru, Ing-
vel'di og Guðimundi, og fcengdadótt-
ur sinni, nau't hann góðrar að-
hlynningar og umönnunar eifitir
lamgan vinimudag.
Dánarminning:
Eggert Arnbjarnar-
son frá Síóra-Ósi
Nú er hljótt um héraðsgarð'
harmur að mörgum kneðinn.
Hraust og g'öfug hetja varð
að hníiga á dánarbeðinn.
Þitt er elokknað líf'sitis Ijós,
löginn fram við bláa.
Styðja íiáir Stóra-Ós
stctfnar eldxi trj'áa.
Þiig ég allra þebkti bezt
þar, sem hnigu að foldu.
Veií ég ekki göfgri .gest
gikta Fróniska moldu.
Yfirborðið oft var hrjúft,
a.uðvelt þó að greina,
jnniíyrir eðli Jjúft',
eðahncnnsku .hreina.
Þráfalt kcim ég þinin á fund,
þáði 'hvsfld á beði.
Allt var þar á eina lund
alúð, rausn og gleði.
ÖMum bauðstu í bæinn heim,
beina sérbver báði.
G-estrisnin á garði 'þeim,
götur útá náði.
Ein þín dygigð af öðrum bar,
allar 'hinar krýndi,
þeim, sem málsins meinað var,
rnildi höndin sýndi.
Þótt ég kæra íryggða trcll
tll þín mæla kjósi,
sama er 'að segja um öli
systkinin á Ósi.
Þegar hinzta er ráðin rún,
. reidd þér verða gjjöldin,
íæri vel þú fyndir Brún,
fyrir handan ’tjöldiin.
Fátt í letur fært er hér,
fram, sem bæri að draga,
aðeins reynt að þakka þér
óg þinum, liðma daga.
Þar tiT hnig ég þrofinn nár
þér mun 'aldrei gleyma.
Farðu vel uxn eilíf ór,
og til betri heima.
Síðar tf-er ég sam'a stig,
svona Mifið gengur.
Kflökkum rómi kveð ég þig
kæri snilli drengur.
Svebibjöni Á. Benónýsseín
Vettvangnr æskunnar
■Fr&TCfcald af 5 aíðu)
lítið úr þejjD á þeiin forgend-
um einum, að einhverjir
þeirra séu ættaðir úr sveit.
Skyldi pjJtungurinn skamm-
ast sín fyrir að vera ættaður
úr sveit, eða bara fyrir að
vera úr kjördæmi Sigurðar
aðstoðarritstjóra?
ÖH börn vilja hjáEpa til aS
búa sem bezt lifclu hvífu
rúmin í Earnaspítaia Hrings-
ins. Seljið merki á sunnudag.
HycgitRt bóndl trygglr
dírúttarvé5 iina
Sk. G.