Tíminn - 28.01.1958, Blaðsíða 4

4
T í MIN N, þriðjudaginn 28. janúar 1951,
•* •*■
Það var að kvöldi þess 5.
aprí! 1956, að blaSamaður,
Victor Riese! að nafini gekk
inn á veitingastað á Broad-
way í New York, til þess að
snæða kvöidverð með einka-
ritara sínum, ungfrú Nevins.
Riesel var nýbúinn að f!ytja
sjónvarpsþátt, þagar hann
settist að snæðingi og hafði
- þi eins og svo oft endranær
flutt tilheyrendum sínum
óvanalegt dagskrárefni.
'Haon baf'ði flengið two fyrrver-
andi félaga úr iðnaðaraianinafékgi
■veite’miðjicitanfeenanne, fc:i þasis að
lleyisa frá skj'ófflu.nnL daginn ó®ur
en þeir áí'tiu að miælta tii yfiir-
h'eyrsiu ihjá sáteófeaarar rlkiisins
og slkýra frá iþvú í sjónvarpí, hrsrn
ilg féflSagaykaprur þairra hafði kom-
iizít í bólfahenóur. Hann haifðí umn-
ið nýjan silg'iir í 'barátiju sinni gegn
glæ'pastaifBecnián.ni í bandarjakum
iðnlflcílögiuim.
„Augun á mér"
Qkcœirju cSSfar gengu þau Riiesel
cg eimkiarjiariiui úit úr veióiiaga-
hiöjáiu í áiótina að hiál' hanis, eem
stóð nokkuð neðar við götuna. Alit
í einu iklom ■jnatSur i Ssðtarjaikfea á
mófi þlslm, giE&ik í vag fyrir Rie-
-sted! cig akveflö á Ihann einhverjum
vö'kva. Á sama auJgna-biiikii heyrði
uinigfrú Newiis, að Riiasel hrópaði
iupp yfir BLg „Æ, guð . . . augiun á
mér.“ Ungfirú Nevjs, sam í sama
bli fann tifl' brennanidt sviða á fóit-
faggjiunuim, varð sitrax Ijóis't, hvað
um var að vera: Sýraiáráu (vitrjól)
Rieii-efl var ekið í dauðams oiflbioðli á
sjúkrahús, þar siem að Ixlkaarair
heyndu að iþvo þetta ■hraa.aam-i eilt
ur úr auigurjuim á (hioinum, aa fcoim-!
uis.it fljólÍEiga að ra-un uiai, að von-
in um að hann im'ætbi fealída ej ón-
inní v.ar hivierfanidi ffitilt.
Sérfræðingar reyniu að bjarga
vinutra au'ganu, Beim wirtist eikiki
eyðifl'eg't, hann iaitaWi tit lælkiniis í
lllræðismaðuritin Talvi.
Félagar hans afgreisHu hann sjálfir.
ErjgCandi og ÞýzskailandÍL', ten fyrat
nú bafa sérfræðingar í New Yoirk
látflð þá vion í l'jóas, -afð feama m'unii.
srrjí'm sa.m'an fara að eygj-a form
og úifel ©g að llokui.it Bk sjön'iiaa afit-
ur á vinstra amga. Era KúaM hefir
tefejð iupp baráttiuina að nýj'u. „Þair;
gota blindað m'ág", sa@5I hann, ]
þegar hann kom afltur fracn í sjón- j
varpi sköim'irJu jeffiár áníisiina, „en|
þeir geta ekflci' fdngáð mig tifl að!
þegija“. Cg Étéscn á RsesiaL vafetij
þjóðaratihiygfii í BandarikjiuinU'in. •
Bara'titan giegn gξpajStarflsammm
Sýniárás sviptir þekktae blaSamaim
sjonmni -
um
ra-
ÁTfrE/irAil/
styrjoid glæpamanna í Bandaríkjun-
um - Yíirböðull Uutafélagsks ,Morð‘
drepkm í rakarastofu ~ Ósmeykur
sem
þegja »
Vktor Riessl faer siónina iffur
í iðniflðflög'Uin'Uim ya» bv*. svo nn
munaði clg Riieteil vai har sam áður
í brod-di ifyfflkiingar.
Faðir hans varð gíæpa-
möanum -a3 bs-á'3
Fa-ðfl'r Ri-eisefls var pá&;kiur kflieíð-
skleri asf Gyðjngaæittuim o® filútitiist'
tiil Bandairílkj anna -aftir fe'eflmsstyrj-
ciMina fyrri. 194/2 ig-erði haim itiflL
raun ibíl að tslHÍfirja sjlálfetœíJt i@n-að-
armann'aféflág eátir að 'hafa horfit
uipp á það aneð 'VÍ-ðibjióff'i, hivernig
hin istóru iffifflsaimlblönd 'fléiku í hönd-
■uim duiiarfiuflflira máunga, s.elm htóldu
í stjórnarta'uima'aa á bak véð tjdM-
in. Em aadiiitæð’ingarair sáítiu uim
liíf 3iarj>. I>eic g*er'ðlu hiorLUTn %rfr-
sá't c@ 'börSa ‘hania og Jiilmillesftu.
Han iéat 'fÍTám áruim aí-ðar, 'ör-
kuiír.iia'mað'Uir. Þasisi fllxrjilestuig,
nieyðin cg veisalidióimiu'rinn, sam
V'ietor -Ries-eii varð að þoíá í -up-p-
vetixnum, hafðii þau óihriif, að h-ann
ákv-að siíða-r að oota a'ðigtiffliu sína
sem blaðamaðiuir, tll þass að upp-
ræita giæpairtarfiaeaiiiina úr iffmiféfliög
u-nuim. H-aaa gter-ðDat starfsmaður
við „Daifliy M'innor" cg felauJt brátit
mikla viffiurkieaniiagi'j. Grein sú, er-
hann rillar dagllega í „Mirror“ birt
ist j-afinlhftiða i 290 dagbiiöffiu'm og
þegar hann feemrar fraim í sj'ón-
varpi, aær rödid hans tpi 40 pH-.
jóna baiffid-aníi-ikra fcflíusitianda. Hann
kiennir -bia'ðasnearj;fku við fivo há-
sfeóila, ;e.n aðaóátougamáil fea-ns er og
verður það isaima, að berjast gegn
gftíepaisitarfeamiin'ái í iðaaðatmanaa
sam'böindiunium.
Sáy s-em greíur öSrum eröf .. .
Efliiir þrotl.aiajar ra'rj-i'sófeiniir í
fijóra mánfuið'; .tlókist iöigíegillu'nni að
'kknmaic't' á sa-o'ffir tím fevar það var,
seim skvedti sýi®ani á Riia'sefl. En
rðttivísin -varð eimuim oif sein að
hafi-a hendiur í 'hári Slfllræðilsimanœ®-
inis. FéAagir hans feöfðu afigretiitit
hann sjiáfllfir. Abrafeam Tal'vi, 22
ára atvflininiuglia&paim.aðiur, fannlsí
liggjandi í gö-turæsi, sundurskot-
i-nn, þar eam feioniu'm fe-afiði verið
kadíiað úit úr biiii. Hann var með
brunaisiár á and'litir.'u éfltir sýruna,
som ifikv-attilst á íhaan srjiáilfan, þeg-
ar toann varpaði ttemini að Ries-efl.
Þeasi imiemkli á andditiin'U gerðu
-hann -hœittiuií'egan fyri rsamstarfs-
m-ennina. Þeir Ikonuu feion'Uim því fyr
ir ika'tit-arn'af, skömmiu eifltir árálsina
á Rieisiel'.
rmmzmvwn
BorgarasfríS „gangsteranna"
En líMuindu.rLna setti llílf í tfflsk-
urnar og anorð og handitökufarald-
urinin, sam fiyllgdi- á efitir er e-n-n
elklki 'búinn að irasa últ. Mörðiið á
æffsta böðlii „HtuitaféíagBi'ns Mörð“
í rafeastafu í New York 'er áffliltið
seim teinn liður í .borgarastríðii
„gangsteranna". SikölmmiU' efitir að
lögriaglan fann líkið af Teflivi hand-
tök feún umigaa jnann, Miiraniti að
naifni, margMdan tuigthiúisflim, sem
unnið hafiði -viSð kflæðag-erð og
kuimþána hans, seLm einn'ig tiafði
dvaiið 1 fangellsiucn. Það kicim á dag
in, að það var Miranti, öeim vásaði
TeM á RTestel á vieÉttÍrjgahÚBÍn'u, o>g
kumþánúin Cariir.o. hafiði ráðið Tel
vi fiffli starfanis. Aílár þei-isir néuing-
ar höff'ðu fenjgiið vænar fiúClgur fyriir
verknaðimn fitiá óþekkitum atvún'niu-
vei'tanda. öm sama líeytli fiunjdtulsit
iMk flviegigja annarra giæpamarina,
sem vintuislt haifa varóið dreipnir, al
því að þeir viilssu oif miikið. Þrjú
' vitnan'na feafia till þeasa setilð í fang.
'eflisii af öryiglgiijláJsitæðraim, þa nsielm
óbtaist -er ium i!iíif þeirra fyrir áisætai
iaunmorðiingja.1
■ ðsmeykur biaSamaður
j Árásia á RLaiseil varð uippfeafið
' að milki'um ian'byrðisróisitarn meðal
g'llæpaimanina Ame.rák-u.' En þeilm
tótot eikfei að fl'oka miunnta'Um á
Riesei. Hann hótf baráttiuna að
nýjiu, óismeLikju.r við dónan-a. Vitn-
eskjan lum-áð feann muini fiá sjón-
Lna afltur befiir gl’aitit mLUj'ónir
manna í Bandaríkjiun.'jm oig ann-
ars 'staðar — alfflia. þá sern dlást að
þeiasum 'kjarikm'ilklLa manni, sam
afldrei 'hlelfir ■ fevikað frá- ■setitú
marfci.
Dka og Hussek
í
DALVIK Í gær. — Stöðugár hríð-
ar hafa verig hér í hiálían máhuð
mieð hvasisri norðaustanlátit. Hefiir
skafið saman stórfenni nema
framst í Svarfðardaí; þar hefir
oifitast snjóað í flcgni og fcyhgt nið-
ur fiönn, svo hvergi sér á döfckan
díl. Ófærð sr geysimikil og sums-
staðar hefilr orðið að mjclfca ofan
af þökuim peningshúsa, svo- þau
broitnuðu ekki undan snjóþungan
um. Mjóiikin er fil-utt úr Svarfðar-
dal á slieðtim, dregmum afi jarð-
ýtum -tii Daflviikur, en þaðan tiil
Akureyrar á stóruim vörubílum.
Þær fe.rðir haifa ofí gengið erfið-
lega vegna ditmimvirðis og fann-
kyngi. Fyrir Mgina lökaðist leið-
in tiL Akureyrar og -var mjólkin
því filutt sjöfleiðis x g-ær.
Vlnsælar skemmíanir
DALVÍK ií gær. — Framsóbnar-
-félag Dal'yílbur efin-di til kvöi-d-
sbemmtunar á laugardagskvöldið
við miibla aðsókn. Spiiuð var
Framsðknarvisit, en að. feenni fl-ok-
inni var druíbkið kafifi og síðan
dans-að afi mifldu fjöri. Þosisi spffla-
'kvöld eru mjiöig vmisæifl þáttur
dkemimtanaiMfis feér.
ÞEU-AR GLUBB hershöfðingja
var vLs-að bert úr Jórdaníu, vakti
-það heúm's'athygíli. Hvort siam það
á við rck að sityðj'-aet eða .ekki, þá
viflja sni.nir iklenna kor.u um þann
átbut'ð, hinni fyrirverandi drotitn-
iingu Hiuixiainis tao-nungs, Dtaa, sem
ar egypzlk að uppru-r’a.
Diua og. Hucöieta taynnrí 'jt i
London og tcltoúijt með þei'm ást'ir,
þrá'tt fyrir það, að hún va-r sex
áruim eOdri en hann. Svo hvarf
H'jJasein h-eim tffl Jórdanáu og var
garffuT að kcrouotji, en Dta-a sneri
h-eim t.'ll Kajró cg héflit áfraim að
-kenna endfcu vflð húitoól-ann. Æ-vtaL
-týirinu viirtijt licltai-ð, en sivo kam
Haasein í optabera he-il.nisókn tffl
Bgyptaliands. Hann sendi DLna
boð í mclttöku,- sem fea-nin héllt við
það -tækitfiæri og þar bað hain-n
hannar í hleyranda 'hljóði. Hún
svaraði samdtundlils, að efelki taldi
hún það aðeinis heiður fyrí'r sflig,
héMuir og hamingju, að tiaika bón-
orði hans.
tekrur ena að hr-uigg'a taunráð, á«
sarr.t fyrinliða 'Mfvarð-ariras, AU
Abu Navvar. H'O-nuim 'teíosit að S’aia'm
færa flcnsaiiisráðhiarrann um, að
náfflegaiat sé að stugga Giúbb úíi
Landii og Di'na hætltir ekiki fynr ea
hún fær Hmsuein ti'li að siaiTþyklkjai
það. Um atund virðilst hún æ-tta
að tcym-a hann aígeriöega til fiyflgiíí
! við Nasiser,- Sjláfllf garagur hún svo
llanigl; að iiiiia skhá sig í agypdfci
Raúða knoissi-nni, þsgar óeirðiirnan
ver-ða. við Súez.
j UM SViPAÐ .leyti brýzfi úfi Uþp-
‘ ireilsu í JórdanSu og 1-iggur við borð
a-ð Hutoeta sé Biviþbur taonu íg-
d'ómi, en -mleð a-'ðisboð Bedúínanna,
Sauds kon-ungs og Eng-lé.ndinga
teto-it h'onuim að sflá vopai-n úp
höijdum andlstæ'ðijngannav Þá verð
ur felonuim Ijcfet hið paunvéruléga
ásitaníd í landiniu, fevað þar feefiin
verið að gerast, olg slkynd'iega
verð-ur kðnu-nigurinn þroskaður
fuffliorðin-n maður. Hann sámax’
Dina drottning og námsmeyjar hennar
Efitiir áð brúffkau'pið halfði' sitað-
ið .mfeð pomp oig pragit, fflutiti Dta-a
Itíl kan-ungáhafflarinnar í Aimiman.
Hussei'n hagar sér ejnis og barin,
er aílf'eflfit á þönulm í kappakisltfflris-
hilfraiffum cg fiiiuigvéiifflm og I þétai
forða'Löguím -tekur hann aililolft með
sér æistoiuvtaikionu sína Flavia Tesilo
dðtftuir íta'liáka sitourffilækniis.iii3 frá
Turirt, sem áTurn saiman fe-afir
sbarfað við sj'úkrabúis-ið í Amman
ag -uinnið þar Émletaniégt atarf.
DINA LÍTUR Flavia óbfflðum'
auigum og þeg-a-r eltoki- teteit að fá
H'úsiS'ein tiil að bætta að utnlgang-
ajst haina, rær feún að þ-ví að llá'ta
■vfea fee-n-ni úr íahdi. Ekkli er það
þ'ó eingönig-u aí aflbrýðiists'eimi. Dina
ér í -nánu sambandii við vattdamtenn
í Egyptaí'andd, e-initauim Naisisier og
fiýlg'iiamenn harns, og í saimráði við'
þá æ'tlllair hún að sjlá t'ffl- þeiss, að
.•Sliiuim útffienldtagum, hverju nafni
sem þeir nefnasit, verði vísa'ð bróbt
úr Jórdaníu.
Kavia fier úr iandi, en þá gang-
ur Dtaa feiti olf langlt. Hún vjiilil1 Dált-a
gera tföðiur feennar iandirætoan.
Þag'air það spyrst, þyrpaut vopniað-
ir Badúí-nar tifl Amiman uta-ni úr
ayðLmörbuniam og feáíta ó£ri'3ll‘ega,
sivo að ailllit sflákt tal er feflllt -niiður
og nú er aiIDt kyrrt ulm hríff. Dii-na
aiur dóttur, sean n-eifnd er .Aleya.
Hmifflgar tur.gur bera það út, að
barnið þabili „Gflúbb, Glub'b“, í
átaðta-n fyrir „mamma“. .
Ekki iíður á löngu, þar tffl Dina
di o tftntagu sitm-i að hvetfa ■ bJð
bráðasta aifltrur tffl Am'man og
geign-a dir-otitningarslkyMiulm siínuim,
en hún nejtar að taoma. Má vana,
að hún áHti að e-raa gati hiún vafi-
ið HuiiSeiin ulm ftagur sér, sn elfeítaii
v-effur hún Jlangii í þéirri vfflliú.
Hæ'iltiréttuir ilaodfK'nis stsaiðlBels'tLr, aö
feenn-i ílkullL v-ilkiff úr drotitningar-
sjtöffu'nni, þar sem feún neilti að
gagna skyMiuim síniulm, bæði sem
eigLmfcona og drolh'tni'ng.
ALEYA 'kan'U-nigsdó'ttár varð eft-
ir í Amlman. Saigt er, að Diaa von-
M aftir að flá hana aftar tffl sín.
Hún fór tffl- Bag-d-ad og bað Feisáil
konu'ng aðisOoðiar við að xié barn-
inu og sagt er, að feún hafii látið
-bú'a sflcrau-tiegt barnafeerbairg-i x
'feúisi sínu 1 KaJró, í von uim að fá
dótltur sína till stín.
Og nú eir DLna drottoing aifitur
ens'kukeanari í ffeáskál'anutm í
Kairó.