Tíminn - 18.03.1958, Síða 9

T í MIN N, þriðjudaginn 18. marz 1958.
gga—WBt irn'—iiwrinmm-misrii imini
9
éddith ^Ljnnprátad:
» n
-M-
tflSwmm ''' '
MsL

uóctnnu
Framhaldssaga
51
sýningar, því að fólk yrði in hafi gleypt hana.
þreytt á slíkum mönnum. | — Hún skilar sér vonandi
Betra væri að vinna í kyrrþei bráðlega, sagði ég. — Þau
og koma síðan fram þegar voru ekki búin að hengja’
eitthvað sérstætt væri að myndirnar allar upp.
sýna. | — Heyrðu, hvar býr Pelle
Pelle Villman fékk sér Villman um þessar mundir?
vinnustofu ásamt öðrum1 Ég sagði, að hann hefðii
ungum málara og svo byrjaöi*vinnustofu i Suðurborginni,
hann að mála. Súsanna sagði, en ég vissi hvorki götuheiti
að honum hefði farið mjög né númer. j
fram. Hún fór stundum til I — Þú veizt þá ekkert held-
hans til þess að líta á mál- ur, hreytti hann út úr sér. |
verkin, sem hann var að — Hvar ertu núna? spurði
vinna að. I ég.
En einn góðan veðurdag — Auövitað heima. Heyrðúj
kom ahnar sænskur málari heldurðu að hún sé vön því
heim frá París, og honum að fara heim til þessa ná-,
hafði ekki aðeins tekizt að unga?
flytja með sér sín eigin mál-1 — Ja, ég held að hún hafi
verk heldur einnig málverk komið í vinnustofu hans að
Villmans. | pta á málverk. Góði Hinrik,'
Og þá rauk Pelle af stað vertu nú ekki að ímynda þér
með fullan bíl af málverkum einhverja vitleysu.
niður á Blasiehólm, og þá j .— Þetta er engin ímyndun,
væri synd að segja, að rauði hún er búin að vera að heim-
hárlubbinn hans hefði ekki an iklukkustundum saman.
úfinn. Hann krafðist þess að Hilda, vinnukonan okkar seg-
Súsanna efndi þegar til sér- jr; að hún hafi ferið út klukk
sýningar á verkum hans eins an sex, en nú er hún að verða
og hún hefði heitið. Hún fór tíu.
þegar að undirbúa sýninguna. | — Hefurðu hringt til Ris-
En svo stóð á, að kunn lista- jngs?
kona hafði fengið leyfi fyrir Hann anzar ekki.
s oi a salnum til þess að halda j — Hann er vafalaust ein-
synmgu á barnateikningum tiVers staðar úti með , henni.
smum en þessu varð nú aö Kannske hefur Súsanna farið S
ó-nar i bíó þegar hún var búin að 1
fvri,PeUf hefðl fengið loforS borða. Hún kemur vafalaust
£ T a Und*n he”m-,heim um klukkan ellefu.
Konan varð ævarreið, en Sús- j
anna svaraði henni kuldalega veh ekki hvort hann
og sagði, að vildi hún ekki la”ði trúnað a Þessa ökýringu,
skipta við Barrmans- verzlun en 1131111 kvaddi. Eg hugsaði
ina framvegis, gæti enginn málið 11111 stund en hringdi
banna henni að skipta um, en svo 1,11 Hisings. Hann svaraði
Pelle Villman mundi fá að Þ®gar, kvaðst hafa verið að
opna sýningu sína þegar í ,koma inn úr dyrunum, þegar
stað, hvað sem öðru liði. Og síminn hringdi. Eg sagði hon-
svo skrifaði hún Hinrik um'lim frá leit Hinriks að Sús-
þetta allt saman. i öiinu og spurði um heimilis-
Svo var það, að ég stóð úti fang Villmians. Hann sagði
á svölunum og var að taka mér það, en þar sem hann
inn sokka, sem ég hafði verið hafði ekki síma, kom það að
að þvo og þurrka þarna. Þá emgu haldi.
■ ■ |
'■_■ ■_■_■_■ |
hringdi síminn og ég þaut að
honum, því að ég er ein þeirra
Eg ska'l sjá um konuna,
svo að ekfcert sé að, sagði
kvenna, sem aldrei get stillt hann svo. — Eg get annars
mig um að þjóta að shnanum sagt þér það, að hún er fyirir
og svara, þegar hann hringirj sæta hjá Villman og nokkrum
þótt auðvitaö liggi ekkert á.1 öðrum ungum málurum núna.
Þetta var Hinrik, og hann gaf, Þeim datt ailt í einu i hug að
sér varla tíma til að heilsa. j teikna af henni mynd í kvöld
Er Súsanna þarna hjá qct Vita hverjum tækist bezt.
bér’ I
_ Nei s-ie-ði ée V.b hélf nð' Eg gat ekki fengið af mel' að
. E„Si 5 að fara strax að hátta. Að nokk-
liún hefði ætlað að borða
kvöldverð úti með Pelle
Villman. j
— Jæja, Hinrik var háðs-
legur. Veiztu hvar þau eru?
urri st'undu liðinni sá ég, að
ljós var kveikt í skrifstof-
unni inn af búðinni. Eg áleit,
að þar mundi Súsanna vera á
Hún gat þess ekki við: ferð og mér að simanum
mig. en ég get mér til, að þau fil ^ess að hringja til henn-
ar og búa hana undir það
hafi farið á Stopet.
— F'ara þau oft þannig að?
versta þegar hún hitti Hinrik.
Blessaður látu ekki svona: væri elcki vist’ að hún
ég held að þau fari ekki oft
út saman. En þau eru nú að
lrengja upp málverkin hans,
og það er ekkert undarlegt að
þau fari út að fá sér hressingu
saman.
hefði hitt Rising.
En það var Hinrik, sem
svaraði. — Halló.
Þegar hann heyrði, hver
það var, sem hringd hafði,
sagði hann. — Svona er þetta.
— Jæja, vertu þá sæl, sagði Maður kemur heim eftir sex
liann snúðugt og skellti á. J vikna brottveru, og þá lætur
— Nokkurri stundu síðar i hún sig engu skipta, hvað
hringdi hann aftur. J manhi 'líður, hleypur út frá
— Nei, sagði ég. Leitað-' manni og barni og lætur ekki
Súsanna lætur ekkert. Sjá sig margar klukkustundir.
um sig vita. Hefur hún hringt nú skaltu bera henni kveðju
tii þín?
irðu ekki að henni á Stopet?
— Jú, ég er búinn að ieita
að henni þar og annars stað-
ar, sagði hann óþolinmóðivr.
— Það er engu iíkara en jörð
mína og segja henni, að ég
hafi farið út tli þess að
drekka mig blindfullan. —
Segðu henni, að mér sé ná-
kvæmlega sama um hana og
alla heniiar stráklinga.
— Gerðu þig nú ekki að
fífli, sagði ég. — Bíddu hægur,
ég skal segja þér nokkuð.
— Eg er búinn að bíða nógu
lengi, sagði hann. Nú læt ég
hana ekki leika lengur á mig.
Góða nótt.
Svo skeMfi hann símanum á.
Ljósið í skrifstofunni var
slökkt. En aðeins fimm mín- j
útur liðu þangað til það var
kveikt aftur. Eg hringdi þang
að aftur. Nú var það líklega
týnda konan, sem komin var
heim.
— Súsanna, mikill hrak-
fallabálkur ertu. Hvar hefur
þú alið manninn?
— Við vorum í vinnustofu
Peile Villmans nokkur sam-
an. Eg var fyrirsæta hj á strák
unum. Nei, þeir teiknuðu mig
í kápu og með hatt, svo þú
þarft ekkert að óttast. Ris- j
ing er búinn að segja mér,
hvað á hefur gengið. Nú skal
ég flýta mér heim til Hinriks.
Eg bar henni kveðju Plin-
riks og sagði henni fyrirætl-
anir hans fyrir lítilli stundu.
Fyrst hló hún, en svo varð
hún alvarleg. — Lét hann
svona il'la? sagði hún. — Þá
er ekki að vita ,hvað honurn
getur dottið í hug að gera. Á
ég að fara að leita að honum?
Heldurðu, að hann hafi farið
á Stopet?
— Mér kæmi það ekki á ó-,
vart. Eg býst við, að gömluj
kunningj arnir taki honum;
þar opnum örmum. Það er
langt síðan Hinrik hefur sýnt'
sig þar.
— En ég kemst þangað
varla fyrir lokunartíma. Eg
verð að reyna að hringja
þangað.
Eg sagði henni, að ég bygg-
ist ekki við, að hún kæmi
vitinu fyrir hann í símtali.
Kannske væri öllu skárra að
bíða heimkomu hans.
Svo fór ég að hátta. Eg
hafði legið í rúmi mínu all-
lengi, þegar Súsanna hringdi
aftur.
— Bricken, sagði hún áköf,
— nú þykir mér nóg komið.
— Hvað hefur berið við?
sagði ég, og hjarta mitt kippt
ist við.
— Rising var að hringja til
mín og segja mér, að Iiinrik
væri á Stopet með allan
gam'la kunningj ahópinn
kringum sig. Og hver held-
urðu að sé þar hjá þeim líka?
Gettu nú.
— Þú ætlar þó ekki að segja
mér, að það sé Caro? sagði ég.
— Jú, Caro og þessi Inga-
lill, sagði hún með angistar-
hreim. Og það er ekki allt og
sumt. Þau eru í þann veginn
að fara frá Stopet og ætla
að koma hingað til að
skemmta sér á eftir. Bricken,
hingað — hún kernur hingað.
Rising reyndi að koma í veg
fyrir það, en honum tókst það
ekki. Hinrik vildi ekki hlusta
á neinar viðbárur. Hvað á ég
að gera?
Nú var mér allri lokið. Ég
vissi ekki mitt rjúkandi ráð,
sá engin sköpuð úrræði til
bjargar. Margt hef ég nú séð
um dagana, en annað eins og
þetta var mér alger nýlunda.
í — Súsanna, sagði ég vand-
ræðalega. — Heldurðu, að
nokkurt gagn sé í því, að ég
Tímaritið
SAMVINNAN
býður
VRÓPUFERD
FYRIR SMÁSÖGU
í

Takið þátt í smásagnasamkeppni Samvinn- •*
unnar og sendið sögu fyrir 15. apríl. Fyrstu
verðlaun: Ferð með Sambandsskipi til megin-
landsins og heim aftur og 2000 kr. að auki. •*
í febrúarhefti Samvinnunnar: ■;
/ ;■
Ur íslenzkri skurðstofu ?
:•
7 Ijósmyndir af uppskurði — fyrstu mynd-
irnar af uppskurði í íslenzkri skurðstofu, sem
birtar hafa verið hérlendis. I’
Byggingasýningin í Berlín
Gunnar Gunnarsson
!
skrifar í hvert hefti Samvinnunnar dálkinn
„Krotað á spássíu". :•
£
Ný spennandi framhaldssaga |:
þýdd af Gunnari Gunnarssyni.
Gerizt áskrifendur
Hringið í 1 70 80, eða skrifið.
SAMVINNAN
Sambandshúsinu

v.w.w/av.v.vw.v.v.w.vavwv.viwwav.vA
iiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiii!ii!iiiiiii!iii!iiiiiiiiiiiiimiiiiiiiui!ii!iiiiitmii!iiiiiiiH!imiiiimiiimiiiiimiuuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiÐ
Jarðir til söiu
Höfum til sölu margar jarðir austan fjalls, bæði 1
stórar og smáar. — Bústofn og vélar geta fylgt I
sumum þeirra, ef óskað er.
SALA OG SAMNINGAR
£
Laugavegi 29, sími 16916.
Opið frá kl. 2 daglega.
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiiiimiimniniiiiiiiiiiiil