Tíminn - 30.05.1958, Qupperneq 9

TÍMHNN, fostudagiiin 30. maí 1938.
9

HQiinmiiiuiiiiiiiiiiiiiiimiiiiitiiiiminmn
Þrettánda stúlkan
Saga eftir Maysie Greig
ailiiiiiitiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiuiuiujiiMiuuujiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
43
iiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiina
komust að síðast. Hér er sann
ur Engléndingur . . . er hann
ekki myndarlegur Og hann
er liðsforingi í hernum og hef
ir verið með við Dunkirk og
við Singapore. Hann hefir
komið alla leið hingaö til okk
ar gömlu góðu Washington
borgar til að heimsækja okkj
ur og 1 kvöld ætlar hann aö
gleðja okkur — eða réttara
sagt eina af okkur! Ykkur er
óhætt að trúa að þið fáið ríf
lega fyrir peningana ykkar.
Já, þið þurfið ekki að hlæja.
Eg tala að visu ekki af per
sónulegri reynslu. Og nú, döm
ur míínár, byrjið að bjóða i . .
Frú Garfew sneri sér undan.
Henni geðjaðist ekki aö þessu.
Hún kaus að sonur hennar
kæmi fram á virðulegan hátt,
eh henni tfannst þetta ekki
samboðið honum. Hún óskaði
á þessum mlnútum að ungi
maðurinn þarna uppi á sviö-
inu væri sonur. allt annarrar
móður.
Ef til vill var dstæðan til
gremju hennar sú, að henni
var mjög órótt innanbrjósts.
Áður takmarkalaus gleði
hennar yfir að trúlofun Jóns
og Klöru var slitið, var horfin.
Og svo var það sýnilega alls
ekki henni að þakka eða
kenna að Klara hafði slitið
trúlofun þeirra! Svo virtist
sem Klara hefði slitið trúlof
uninni í bréfi, sem hún hafði
skrifað honum áður en hún
kom til skrifstofunnar. Hvers
vegna hafði hún þá tekið á
móti ávísuninni? Sú staö-
reynd, að hún hafði tekiö á
móti ávfsuninni, hlaut aö
vera nægileg til að sýna Jóni
íram á hvers konar kvenmað
ur hún væri eiginlega. En
henni leið ekki sem bezt þegar
hún hugleiddi að hún hafði
stungið umslaginu, með ávís
uninni i lófa Klöru án þess
að bíða eftir aö hún opnaði
það. Oftar en einu sinni hafði
hún hugsað með sér aö þetta
með ávísunina hefði verið
mestu mistök, sem 'hún heföi
gert sig seka um. Hún var
einnig* hrædd um að álit henn
ar á Klöru hefði verið ranet.
Skömmu áður hafði hún stað
ið og rabbað við Helenu Frank
lin; þegar Klara dansaði fram
hjá í örmum ungs hávaxins,
ameríkana.
— En hvað Klara er töfr-
andi í kvöld hafði frú Frank
lin sagt.
Frú Carfew hafði ekki svar
að beinlínis en rétt á eftir
hafði hún sagt:
— Þú verður að afsaka Hel
ena, en þér virtist ekki geðj
asti sérleea vel að henni fyr
ir fckki aúlöngu. Þú hafðir á
tilfinningunni, að hún væri að
elta manninn þinn.
Helen Franklin sneri sér aö
henni. Þær þögðu báðar ör-
litla stund.
— Góða Mildred, sagði hún
svo. Þér hlýtur að skjátlazt.
Það er bókstaflega hlæsfil-
legf að imynda sér aö eitt-
hvað hafi verið á milli Klöru
og Ned. Ned hefir sagt mér
allt um vináttu þeirra Klöru
og áhugi hans á henni er ein-
göngu föðurlegs eðlis. Og hvað
Klöru viðvikur, held ég að
hún líti á hann sem góðan j
frænda, ef hún á annað borðj
hugsar um hann öðruvísi en |
yfirmann sinn. Þetta var fár;
áleg hugmynd! Hvernig hef
urðu fengið þessa fíugu í höf
uðið, Mildred?
Rödd hennar var svo sann-
færandi að Mildred Carfew
varð órótt. Hana langaði til
að minna vinkonu sína á að
það hefði verið hún sjálf, sem
hafði gefið henni þessa hug-
mynd, og þó að hún héldi nú
fram, að það hefði allt verið
vitleysa hafði hún komið ó-
réttlátlega fram gagnvart
Klöru og gagnvart henni
sj álfri! Orð hennar um Kiöru
höfðu verið aðalástæðan fyrir
því að hún gerðist andsnúin
trúlofuninni ög afleiðingin
varð sú, að hún og Jón urðu
óvinir. Svo fór hún aftur að
hugsa um ávísunina. Hafði
það verið ætlun Klöru að taka
viö henni. Og ef hún ætlaði
sér það ekki, hvað hafði hún
þá gert við hana?
Hún sneri aftur athygli
sinni að því, sem fram fór á
sviðinu. Jón stóð viö hlið hinn
ar gáskafullu Lottie sem hróp
aði í hátalarann: — Jæja,
hvað eigum við að segja? Býð
ur engin meira en þúsund doll
ara í kossa þessa myndarlega
liðsforingja? Setjið nú dálítiö
fjör í þetta . . . eitt þúsund og
tvö hundruð . . . einn . . .
tveir . . .
— Tólf þúsund dollarar . . .
í enskri mynt . . .þrjú þúsund
pund.
Skær stúlkurödd, ensk rödd
Allra augu beindust aö henni.
Hún stóð rétt við senuna,
töfrandi á að líta í hvíta sam
kvæmiskj ólnum og með Ijóst
fagurt hárið. Margur karl-
maðurinn isem þprna var
staddur hugsaði með sér: Ham
ingjan góða, maður skyldi
ekki ætla að hún þyrfti að
kaupa kossa!
Jafnvel Lottie varð þrumu
lostin.
— Tólf þúsund dollarar,
hrópaði hún. Er yöur alvara?
Já, þá eigið þér kossinn skil-
ið. Komið hingað upp ung-
frú og- takið við því, sem yð
ur ber. Og ég vona, aö þér
verðið ekki fyrir vontorigöum.
Þögnin var næstum óhugn
anleg, þegar Klara gekk upp
á senuna og rétti Lottie á-
vísun frú Carfew.
— Hún er stíluö á mig og
ég hef áritaö hana. Eg vona
að liún só gild.
— Þaö vona ég líka, sagði
Lottie og brosti. Og nú, þér
liafið keypt yður koss, og ætl-
ið þér ekki að hefiast handa?
Klara hristi höfuðið.
— Nei takk. Satt að segja
vil ég helzt vera laus við það.
Því miðui' hef ég enga ágirnd
á þessu. Mig langaöi toara að
gefa sjóðnum ávísunina.
Samkundan öll greip and-
an á lofti, síðan toyrjaði fólk
að hlæja.
Einhverjir hróuðu: Æ, veriö
nú ekki svona harðbrjósta
við aumingj a • piltinn.
En það var Jón, en ekki
Klara, sem varð fyrir svörum:
Auövitað vill hún kyssa mig!
hrópaði hann. Hvað þetta var
ósvífið af henni, hugsaði
hann. En hvað hún er fall-
eg töfrandi og ósvífin! Og
móðir hans hafði gott af
þessu . . . að hugsa sér að
Klara gaf hin rólegasta á-
vísun hennar á þennan hátt!
Hann hirti ekki ögn um, þótt
hann yrði sjálfur til athlæg
is.
Honum var sama um allt
eftir að Albert hafði talað við
hann, rétt áður en þetta
fáránlega uppboð hófst. Al-
bert hafði sagt honum, að
Klara elskaði hann og þaö
var það einasta, sem rúmaðist
í huga hans. Fyrir framan
augu allra viðstaddra stökk
hanú niður af senunni, áður
en Klara hafði fengið tóm til
að flýja, og greip hana í fang
ið og þrýsti henni svo fast að
sér að hún gat varla náð and
anum. |
— Þú hefir keypt þetta
Klara og skalt fá það, sagði
hann og hló og kyssti hana
aftur. Hann kyssti hana vand
lega, svo að enginn, sem
heyrðu hann hvísla hljóðlega.
— Eg elska þig. Eg elska
þig alveg hræðilega mikið. Eg
hef alltaf elskað þig. Eg get
ekki sagt allt núna, en þú
gjörir svo vel og gerir þér
ljóst að nú giftum við okkur
— og það strax.
Hún veitti enga mótspyrnu.
Hún sagði ekki eitt einasta
orð. Hann kyssti hana svo
fljótt ög ákaft að hún hefði
ekkert getað sagt, þótt hún
hefði verið öll af vilja gerð
og hún virtist ekkert hafa á
móti; því, þöitít áíhoxJ,endur
Væru. En þótt hún segði ekk
ert var rakur glampi í aug
um henanr og roði í kinnum
hennar sem greinilegar en
orð tjáðu hversu óendanlega
hamingjusöm hún var.
Þau voru vitanlega prins og
prinsessa dansleiksins. Jón
sagði öllum hástöfum, að þau
ætluðu að gifta sig, eins fljótt
l og auðið yri .Allir þyrptust að
i þeim — jafnvel fólk, sem þau
höfu aldrei séð, þrýsti hend
ur þeirra og hló með þeim og'
óskaði þeim til hamingju. Og
þegar blaðamennirnir spuröu
Klöru, hvers vegna hún hefði
gert þetta, svaraði Jón fyrir
hana:
. — Það var til að sýna, að
henni geöjaðist ekki að því að
því aö ég gæfi burt kossa, sem
hún á með réttu og til að
kenna mér að vera ekki sjálfs
elskur og hrokafullur í fram
tíðinni, er það ekki elskan?
Klara sagði að það væri
rétt. Hún var utan við sig af
hamingju. Hún hafði mesta
löngun til að hrópa hatt af
gleði — en einnig til að gxáta,
en það var kjánalegt að gráta,
þegar maður var eins ofsa-
lega hamingj usamur og hún
var.
Það var fyrst næsta morg-
un, að Klara hitti móður Jóns.
Klara var klædd blárri dragt,
sem hún hafði keypt daginn
áður. Hún hafði keypt hana
til að nota á ferðinni til Eng-
lands, en nú myndi líða langt
Skemmtilegt — Fjölbreytt — Fróðlegt — Odýrt
Lesið kvennaþætti okkar, draumaráðningar og afmælisspádóma.
Tímaritið SAMTÍÐiN
flytur kvennaþætti Freyju (tízkunýjungar frá París, London,
New York, — Butterick-tí^kumyndir, prjóna-, útsaums- Og
heklmynztur), ástasögur, kynjasögur og skopsögur. — Skákþættí
eftir Guðmund Arnlaugsson, bridgeþætti cftir Árna M. Jóns-
son, vinsælustu dans- og dægurlagatextana, verðlaunagetraunir,
ævisögur frægra manna, þýddar úrvalsgreinar, viðtöl, visn*
þætti og bréfaskóla í íslenzku allt árið.
10 hefti árlega fyrir aðeins 55 kr.x
og nýir áskrifendur fá seinasta árgang í kaupbæti, ef þeir
senda ángjaldið 1958 (55 kr.) í ábyrgðarbréfi eða póstávísun
með pöntun. Póstsendið í dag meðfylgjandi pöntun:
Ég undirrit.. .. óska aB gerast áskrifandi að SAMTfÐ*
INNI og sendi hér með árgjaldið fyrir 1958, 55 kr.
Nafn
Heimili
Utanáskrift okkar er: SAMTÍÐIN, Pósthólf 472, RvHl
«miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiuiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiii!i!iiniiiniiiimBBii
Runnar
| og garðrósir
Úrval af ýmsum runnum, s. s. roðaber, skellaber,
geittoppur, snækróna, runnamura, krossviðtír og
beinviður, reyniblaðka, víðir, dvergmistili, fjalla-
gullregn, síberiskt baunastrá, dísarunnar, raui-
blaðarós, garðrósir, úrvals tegundir, reynrviðör,
sitkagreni, hvítgreni, stjúpur bellisar, fjölær bióm,
I rabbarbari og sumarblóm.
| Gróðrarstöðin Víðihlíð,
| Fossvogsbl. 2 B. 1
s Plöntusalan Bankastræti 2.
luiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiinini
■— —j
IÐNAÐARBANKI ÍSLANDS H.F.
| Aðalfundur |
Iðnaðarbanka íslands h.f. verður haldinn í Þjóð- I
leikhúskjallaranum x Reykjavík laugardaginn 7. §j
júní n. k. kl. 2 e. h. 1
Dagskrá samkvæmt félagslögum.
Aðgöngumiðar að fundinum verða afhentír hlut- I
höfum og umboðsmönnum þeb'ra í afgi*eiðslusal I
bankans dagana 2.—6. júní n. k. að báðum dögum 1
1 meðtöldum.
1 F. h. bankaráðs. I
| Kr. Jóh. Kristjánsson, i
Í formaður. E
Ti.niiiniinniimmiiinilllllllllllllllllllliniiiiiiimiiniiiiiiiiiii iiiiiiimiiiimnimni^imnimnii^
| Njarðvíkingar 1
Bygginganefnd vill að gefnu tilefni taka fram, að j§
óheimilt er að hefja framkvæmdir í sambandi við §}
byggingar eða önnur mannvn*ki á lóðum, hverju §
nafni sem nefnast, fyrr en fyrir bggur samþykkt i
bygginganefndar, árituð á tilheyrandi uppdrætti. §j
Bygginganefnd Njarðvikurhrepps. i
iuiiniiniiiiiiiiiiiiiiiiiiniininiiiiiiiniiHiiiuiiiiuiiiiiiiuiiiuiuiiuuiiiuiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiniiiiiuiniiiiuiiiiiinnS
I Pantaðar trjáplöntur
I verða að sækjast fyrir hádegi á laugardag að
§ Grettisgötu 8.
= s
Skógræktarfélag Reykjavíkur.
Í Skógrækt ríkisins. i
wiminiiniiuuiiiiuHiiiiiiiininuiHniiiiiuiiuiiuiuuuiuiiiuiiiiiiiiuiuiuiiiiiuHiiiiiiiiniiiiiiiiiiinininininni
1 Vinnið ötullega að útbreiðslu TÍMANS
- Áskriftarsími TÍMANS er 1-23-23 -