Tíminn - 03.06.1958, Blaðsíða 9

T í M |fí N, þriðjudaglBn 3. júaí 1958.
9
..'rr-r
iM mfámí ?m
' ^w'VoS. i ' h*\ 'y ' •■•••>'•> ^ÍMW/WW >' W

SEX GRUNAÐIR
Vegna
TOLLA
I
SAGA EFTIR AGATHA CHRISTIE

Hr. Morley var hreint ekki áríðandi sjúklingar. Eg er í
í ljúfu skapi við morgunverö-1 stökustu vandræðum.
inn. Hann kvartaði undanl —Ég veit það hlýtur að vera
matnum, furðaði sig á því að hræðilegt, Henry. Hvernig
kaffið skyldi líta út einsog plumár hann sig þessi nýi
fljótandi leðja og lét svo um-jstrákur, annars?
mælt að morgunmaturinn færi | Henry Molrey svaraði
hríöversnandi með degi ófrýnn á svip:
hverjumHr. Morley varstutturl — Hann er sá versti sem ég
maður með sterka kjálka og hef haft til þess, getur ekkert
'skarpa höku. SystirVhans sem. nafn skrifað rétt og kann
var ráðskona hjá honum enga mannasiði. Ef hann ákeðin kvenmaður með djúpa
líktist að ýmsu leyti valkyrju skánar ekki, þá rek ég hann rödd. Ungfrú Sainsbury Seale
einsog þeim er lýst í fornum og reyni nýjan. Ekki veit ég var rúmlega fertug að aldri
bókum. Hún virti bróður sinn hvað er að skólakerfi eintóma með óákveðinn háralit. Var
gaumgæfilega fyrir sér og fáráðlinga sem ekki skilja hárið lagt í bylgjur sem orðnar
spurði hvort baðvatnið hefði neitt af því sem þeim er sagt, voru heldur úfnar. Föt hennar
hvað þá að þeir geti lagt þaö voru fremur sviplaus og nef-
sagði ungfrú Salisbury Seale, i
svei mér þá ef verkurinn er 1
ekki horfinn með öllu. Ég finn 1
ekkert til. Kannski eg hringi i
til tannlæknisins .... | =
Frú Bolitho greip fram í, i
fyrir henni. I _
— Vertu nú skynsöm, elskan
Þú ferð til tannlæknisins og
lýkur þessu af.
Frú Bolitho var hávaxin og
og skorts á rekstursfé seljum vér vörur
vorar a'Öeins gegn staðgrei<SsIu frá
E
1. júní at> telja.
H.F. ÖLGERÐIN EGILL SKALLAGRÍM5SON
' 1
ÍHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiuiiiimiuMiuiniiuiiiimi
| Tilkynning
| Nr. 4/1958. |
Innflutningsskrifstofan hefir í dag ákveðið eftir- |
íarandi hámarksverð á selda vinnu hjá bifreioa- |
I verkstæðum: I
ekki verið nógu heitt.
Mr. Morley viðurkenndi að
svo h$fði verið.
Hann leit í blöðin og sagðil^,, 11
__.., . B . .. , Ollum morgnmum
siðan að nkigstjórnm virtist
gleraugun voru alltaf að detta
af. Hún talaöi reiðinnar býsn.
— En ég finn hreint ekki til
á minnið.
Hann leit á úrið sitt.
— Ég verð að flýta mér.
ráðstafað sagði hún full þrjósku.
og þó verð að koma einhver-S — Vitleysa, þú sagðist
no fávit.iim aÆ staðar fyrir þessum Saintsbury ekkert liafa sofið fyrir kvölum
og fávítum. Systir hans sagði
að það væri hrein vanvirða, ef
svo væri. Hins vegar var henni
í rauninni vel viö allar ríkis-
stjórnir því þær komu henni
að míklu haldi i samskiptum
hennar við bróðurinn. Hún _ .„
hvatti bróður sinn að útskýra ,,
liversvegna ríkisstjórnin væri P U hæfur maður —
samsett af eintómum vesaling
um og hálfvitum.
Þegar Hr. Morley hafði gert
skýra grein fyrir afstöðu sinni
í þessu máli, fékk hann sér
annan bolla af leðjukaffi og
hóf áð tala um þaö vandamál
sem raunverulega þrúgaði
huga hans.
. — Þessar stúlkur, sagði
hann, þær eru allar eins. Sjálfs
elskar og ódyggar — það er
ekki hægt að reiða sig á þær
á neinn hátt.
— Áttu við Gladys? spurði
ungfrú Morley.
— Ég var að fá skilaboð frá
Dagv. Eftirv. Næturv,
kr. kr. fcr.
Sveinar . . . 41.30 57.80 74.30
Aðstoðarmenn . .. . . . 32.95 46.10 59.25
Verkanienn . . . 32.25 45.15 58.00
Verkstjórar . . . 45.40 63.55 81.75
=
3
3
S
Seal-kvenmanni því hún! — Það er satt en sennilega
þjáist illa af kvölum. Ég stakk er taugln dauð núna.
upp á því að hún leitaði tiÞ — Því meiri ástæða til að
— Rielly er hæfur maður — fara til tannlæknis, sagði frú
það nefnt. Bolitho ákveðin. Okkur langar
— Þó það nú væri, sagði öll til að skjóta svona löguðu
á frest, en það er bara hug-
leysi. Bezt er illu aflokið.
mjög hæfur. Hann er útskrif-
aður með fyrstu einkunn.
Fylgist með öllum nýungum í
starfi sinu.
— Hann er skjálfhentur,
sagði ungfrú Morley. Ég gæti
vel trúað að hann drykki.
Ungfrú Sainbury Seale
muldraði eitthvað í barm sér.
Ef til vill sagði hún: En þetta
er ekki þin tönn. En upphátt
sagði hún.
— Ég býst við þú hafir á
réttu að standa. Og hr. Morley
Bróðir hennar hló. Hann var j er svo varkár og fer svo vægt1
aftur kominn í gott skap. J í sakirnar að maður finnur
— Ég kem að fá mér snarl eiginlega ekkert til hjá honum.
klukkan hálftvö aö venju,
sagði hann.
2.
Hr. Amberittis stangaði úr
4.
Stj órnarf undinum var lokið.
Hann hafði farið vel fram.
Skýrzlurnar voru einkar já-
Söluskattur og útflutningssjóðsgjald er innifalið í E
verðinu. §j
Reykjavík, 1. júní 1958. =
Verðlagssijórinn j§
5
iiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimunuiuiiiniuiiuinnunniuiinmiiniaiBBnnHn
V/.V.V.V.VV.V.V.V.VV.V.V.V.'AW.’.WWAWWWW
Kærar þakkir til allra þeirra, sem sendu mér
kveðjur og vottuðu mér vináttu sína á annan hátt á
sjötiu og fimm ára afmæli mínu.
Árnl J. Hafsfað
.V.VWA\VV.V.V.VW.W.V.%VVAV.V.V.V.V.VAWW
tönnunum á sér á Savoy-hótel kvæðar. Allt virtist með felldu
inu og glotti með sjálfum sér.
Allt virtist ganga að óskum.
henni. Frænka hennar fékk Hann hafði verið heppinn eins
slag óg hún þurfti að’ fara til o.g fyrri daginn. Hugsa séf
Somerset.
— Afar leiðinlegt, sagði syst
hvaö hann hafi haft upp úr
þessum örf áu ving j arlegu
Þó hafði Hr. Samuel Rothers-
tein sýnst eitthvað í fari- for-
mannsins sem honum féll ekki
í geð. .
Bróðir okkar
Valdimar Jónsson,
póstur, Kistu, Vatnsnesi,
lézt að sjúkrahúsi Akranes/ 1. júní.
Systur hins látna.
Bréfkorn
(Framhald af 4. sfou).
irin, en það er þó ekki stúlk-joröum í garð þessarar fyrirlit-
unni að kenna. i legu og fíflalegu konu. Hann
Mr. Morley hristi höfuðið hafði reyndar alltaf verið
og gretti sig. | brjóstgóður maður. Og örlátur.
— Hvernig á ég að vita hvort í framtiðinni mundi hann fá
frænka hennar hafi fengiö tækifæri til að verða enn ör-
slag? Hver veit nema þetta sé látari. Hann sá sig í anda
skipulögð lygi hjá henni og vinna mikil góðverk. Dimitri
þessum ódámi sem hún er litii . . . og Konstantopopulus1 Stúdentarnir í Fólksvagninum
farin að vera með upp á sið- sem ölluni var syo góður enjfóru frá Brest næstir á undan oss,
kastið Mér líst ekkert á þennan barðist í bökkum með litlu' °S fréttir af ferð þeirra ypru aðal-
pilt. Þau hafa sennilega farið veitingaskrána sína . . . Það le§a Þær, að þeir hefðu þurft að
ur maður, 27 ára, taugaöstyrkur
og keðjureykjandi meðlimur Kom-
somol, sambands ungkommúnista.
Hann talar prýðilega erisku og
virtist ánægður með að eiga fyrir
höndum að ferðast í Imperialnum.
Me3 hlýjum hug þökkum vlð öllum þeim, er sýndu okkvr samúo
og heiðruSu minningu móður okkar og tengdamóðúr
frú Elísabetar Sigurðardóttur
frá Stóra-Hrauni.
Börn og tengdabörn.
Hjartkær eiginmaður minn,
Hjörtur Jóhannsson,
skipasmiður, frá Bildudal
bara í skemmtiferð. ’" 1 yrði gaman að koma þeim á
— Nei, elskan, ekki trúi ég óvart . . .
því upp á hana Gladys. Hún Framtíðarsýningar fölnuðu
hefur alltaf reynst þér trú og og þess í stað fór Hr. Amber-
. dygg. iotis að hugsa um nútíðina.
— Að vísu. Hann tók upp vasabókina.
— Greind stúlka og fær í Queen Charlotte stærþi nr.
sinni stöðu. 58. Kl. 12.
— Alveg rétt, Georgía en þaö Hann reyndi aö komast i
var áður en þessi maður fór sitt fyrra góða skap. En allt
að ganga á eftir henni með hvarf úr huga hans nema þessi
grasið í skónum. Hún héfir sex orð: Queen Charlotte
breystst upp á síðkastið, stræti nr. 58. Kl. 12.
breystst mikið, utan við sig.
taugaóstyrk og rugluð.
Valkyrjan stundi þungan.
3.
Morgunverðinum var lokið í
það kemur fyrir, Henry Glengowrie-hótlinu í Kensing
að stúlkur verða ástfangnar. ton. Ungfrú Sainsbury Seaie
Vió því er ekkert að gera. sa{; { dagstofunni og haföi
Hr. Morley rumdi. gefið sig á tal við frú Bolitho.
— Hún þarf ekki að láta þaö Þær sátu saman við borð í
koma niður á stöóu hennar. matsalnum og höfðu orðiö vin-
sem einkaritai-i lrjá hér, sagði konur daginn eftir að ungfrú
hann. Og það einmitt í dag. Sainsbury Seale kom til borgar
Ég sé ekki út úr því sem ég (innar fyrir viku.
þarf að gera. Nokkrir afar' — Verkurinn er horfinn,
bera bílinn mestan hluta leiðar-
innar.
„Við gerurn samning við þig,
Valdimar“, sögðum vér, „þegar vér
vorum farnir að ávarpa með for-
nöfnum. „Að lokum ferðalaginu
sýnum við þér minnisblöð okkar
og þú sýnir okkur þín”.
Valdimir dró að sér stóran reyk
og hló óstyrkum hlátri.
„Vertu ekiki hræddur”. sögðum
vér hughreystandi. Komist þú í
vandræði, sikulum við aka þér til
Síberíu í Imperialnum”.
Valdimir breytti um umræðu-
efni. „Öskið þið nokkurs sérstaks?
Vilduð þið hitta einhvern að máli?
Peter svaraði: „Við viljum hitta
Bulganin”.
Valdúnar breytti um umræðu-
„Hvers vegna“? spurði Valdimar.
„Úr því að hann er orðinn banka
stj óri vildum við gjarna fá hann
til að skipta ferðamanriaávisunum
pkkar“.
Valdúuar var á svipinn eins og
betra hefði verið að fá að fylgja
stúdentunum í Fólksvagninum.
(N. Y. Heráld Tribune)
lézt í bæjarspitalanum í Reykjavík 2. júní.
Vilborg Sölvadóttir.
Hjartans þakkir fyrir auSsýnda samúð við andlát og útför
Lofts Jakobssonar
frá Neðraseli
Einnig okkar innilegustu þakkir til allra þeirra, sem hehnsótiu
hann í veikindum hans og til allara þeirra, sem hjúkruðu hontwn og
réttu honum hjálparhönd á einhvern hátt.
Margrét Loftsdóttir, Árni Særoundss.on,
Sigriður Loftsdóttir, Jón Daníelsson,
Ágúst Loftsson, Ingibjörg ÓÍafsdóttir,
Þorsteinn Loftsson, Sveiney Guðmundsdóttir,
Guðmundur Loftsson, Jóhanna Loftsson,
Ingvar Loftsson, Sigríður Jónsdóttir,
Einar Loftsson, Þorbjörg Vilhjálmsdóttlr,
Sigurbjartur Loftsson, Ágústa EinarsdótHr,
Guðmundur Elíassen, Ástriður Gúðnrmndsrióttir,
Jakob Loftsson og aðrir vandamenn.