Tíminn - 07.06.1958, Side 8

8
- T í MIN N, Iaugardagina 7. júní 1958.
Ársþing íþróttabandalags Hafnarfjarðar
13. ársþing íþróttabandalags Hafnarfjarðar var haldið dag-
ana 15. og 21. maí s. 1. Þorgeir Ibsen formaður Í.B.H. setti
þingið og gaf skýrslu um störf bandalagsins á liðnu ári.
Þingforsetar voru: Gísli Sig-
urðsson og Jón Egilsson og þing-
ritarar Yngvi Rafn Baldvinsson og
Óiafur Pálsson.
(Þingfuiltrúar voru 18 frá sex
íþrúttafélaganna kom í ljós að um
900 rnanns voru á þeirra vegum
RætSa Karls
Kristjánssonar
(Pramhald af 7. síðu).
þá verður ríkisvaldið eftir sem
áður alttaf miklu að skipta aí
þjóðartekjnntrm hjá þjóð eins og
icfekar þjóð, sem er orðin svo fé-
lagslega uppbyggð — svo inn-
foyrðis samábyrg um allra hag —
að hún Mýtur alitaf að leggja
istáran hlut tekna sinna til sam-
etgMegra nota og dreifingar.
Þess vegna verður jafnan fyrir
hendi sama ástæðan og var, þeg-
ar núverandi stjórn var mynd-
uð, fyrir þá, sem aíla tcknanna,
að vilja hafa hönd í bagga um
•skiptingu þeirra.
Það væri óviturlegt af vinnu-
stéttunum að eyðileggja með ó-
stillingu og innbyrðis smidrungu
þá niiklu aðstöðu sem þetta
veitir þeim.
Glapræði að sprengja með
keppnikröfum bjargráðaviðleitni
þá, sem hafin er. Herja þannig
á sjálfan sig og fella sín eigin
virki.
Ef vinstri stjórnin yrði innan
Skairtms að gefast upp, þá myndi
ekki fyrst um sinn takast slík
stjórnarmyndun. Sögulega merki-
legri tiiraun væiri þá l'okið nteð
o£ Litlum árangri.
Hvað tæki við? Sýnt þæíti
þá, að á þegnskap yrði ekki
treyst í stað framkvæmdavalds.
Einhvers konar valdstjóm tæki
við fyrr eða síðar. Sjálfstæðis-
flokkurinn segir vitanlega: „Ég
skal strax taka við!“ Vilja vinnu-
stéttirnar það? Vilja þær að
itann fari með skiptingu þjóðar-
teknanna?
VimmstéUirnar mega ekki
slá tækiíærií úr hendi sér
Margir munu kannast við sög-
<una af dýrunum tveim, sem fundu
ostinn, komu sér ekki saman um
fíkipíingu hans sín á milli, og
fengu því apann til að skipta. Ap-
inn brau-t ostinn í tvennt. Beit
isvo í partana á víxl. „Ég geri
þetta til að gera partana jafna,
|rví ég vii skipta rótt“, sagði hann.
L/Oks hafði hann þannig étið ann-
an partinn að fuEu. Stakk þá eftir-
Ktöðvum hins upp í sig og sagði
um leið: „Þetta er elcki of mikið
í skiptadaun handa mér.“
Ég segi alls ekki að Sjálfstæðis-
fioírkurinn hagi sér nákvæmlega
etas og apinn, ef hann fær váld
tii að skipta þjóðartekjunum. En
hinar vinnandi stóttir þurfa ekki
að ganga að því gruflandi, að þá
virkir þálttakendur í íþróttum á
árinu 1957.
Ýmsar samþykktir voru gerðar
á þinginu og eru þessar þær helztu
1. Að væntanlegt íþróttahús,
sem ákveðið er að byggt verði
fyrir skólana og íþróttafélögin,
hafi sal, sem eigi verði minni en
40x20 m. að fiatarmáli, og áhorf-
endasvæði, er rúmi minnst 800-
1000 manns.
2. Að unnið verði að því að
tkoma upp framtíðar leikvangi í
i bænum og verði hánn staðsettur á
Víðistöðum.
3. Að komið verði á, með til-
styrk bæjarins, héiibrigðri æsku-
lýðsstarfsemi, líkt og þeirri, sem
stofnað hefir verið til í Reykjavík.
4. Samþykkt var að koma á
læknisskoðun íþróttamarma í
Hafnarfirði og var Sigurstéinn
Guðmundsson eand. med. ráðinn
sem íþróttalæknir f. B. H.
5. 13. ársþing í. B. H. lýsti yfir
stuðningi sinum við bindindis-
hreyfinguna í landinu og skorar á
bæj:arstjórnir og aðrar opinbera
aðila að hafa eigi áfengi um hönd
í veizlum sínum né samkomum.
í stjórn f. B. H. fyrir næsta ár
voru kosnir: Þorgeir Ibsen formað
ur, Guðjón Sigurjónsson, Hörður
Óskarsson, Hormann Guðmunds-
son, Sigrún Sigurðardóttir, Finn-
bogi P, Arndal og Gunnar Hjalta-
son.
Minning:
Egill Jónsson bóndi, Stokkseyri
F. 27. júíí T878 — d. 17. apríl 1958.
Ég sá þig, Egill, þitt síðasta ár
á sjúkrahúsi með gránað hár.
Aldinn bóndi, beinn og knár
úr byggðum Rangárvalla.
Ég sá líka, Egill, þín síðustu tár
á sjúkrahúskoddana falla.
Brott að hausti leið þín lá
í lokaferð — þú kvaddir þá
vini, sveit og syni þrjá
og sumar Rangárvalla.
En svefninn bar þig sorgum frá
í sólskin austan fjalla.
í huga þírium var himinn blár,
hraunið að grænka við læki og ár,
sauðfé gekk um sanda og flár
í sumardvöl til fjalla.
Um hugann fóru heitar þrár
heim til Rangárvalia.
Banamein þitt barstu hljótt.
Það beygði aldrei hug né þrótt.
Þú vaktir ekki eina nótt
eftir hjálp að kalla.
Hinzta ferð var hafin fljótt
heim til Rangárvalla.
Sigrún Hjálmarsdóftir.
Landbúnaðarmál
(Framhald af 5. síðu).
fyrir rær af stærðinni sjö sext-
ándu tommu, hlálf tommu, níu
sextándu, fimm áttundu, 11 sext
ándu, þrjá fjórðu og sjö áttundu
tlamlmu). Þeir munu faostta um
140—150 kr.
Það er hægt ag fá lceypta ein-
staka lykla af öllum tegundum.
Geymið ætíð vel lykla, sem fylgja
dráttarvélinni. Ef þeir eru lélegir
og lítt notihæfir, má nota þá til
þess að vita hvaða lyklastærðir
þarf að kaupa.
Þýzkum dráttarvélúm hæfa lykl ,
ar með millimetramáli. Algengast
er 14,17 og 19 mm. í stað 19 mm.
m;á nota %” lykil.
verði að minnsta kosti tekin væn
skiptalaun.
Það er hollast fyrir þá, sem
afla ostanna, að skipta þeim
sjálfir, og það er eðlilegast að
þeir geri það. Vinstristjórnarsam
starfið veitir tækifæri til þcss.
Vinnustéttirnar mega ekki slá
það gullna tækifæri úr hendi
sér fyrir óstiUingu og innbyrðis
sundrungu.
Sjávarútvegsmál
(Framhald af 5. síðu).
Alþingi að breyta lögum um
Fiskveiðasjóð íslands þannig, að
sjóðurinn megi lána til fiskvinnslu
stöðva allt að % hluta af virðingar
verði eignanna.
Aðalfundur S. H. 1958 samþykk
ir að veita stjórninni heimild til
að verja allt að kr. 2.000.000.00
— tveim milljónum króna — til
markaðsleitar og uppbyggingar
markaða, og leggur samhliða á-
herzlu á að fá framlag úr Fiski
málasjóði og eða annars staðar í
sama tilgangi.
Aðalfundur S. H. 1958 skorar á
Landsbanka íslands, Seðlabank-
ann, að hækka hámarkshluta á
endurkeyptum fraleiðsluvíxlum
sjávarútvegsins, þannig að tryggt
verði, að viðskiptabankarnir geti
lánað á hverjum tíma minnst 85%
af áætluðu söluverði að viðbætt
um verðbótum.
Aðalfundur S. H. skorar á ríkis
stjórnina að selja reglugerð um
ferskfiskmat á öllum fiski. í reglu
gerðini verði m. a. ákvæði um
misrnunandi verð á fiski eftir gæð
um. Skal hún samin í fullu sam
fáði við samtök fisframleiðenda
og kjósi stjórn S. H. 3ja manna
nefnd til þess að undirbúa mál
þetta og vinna að framgangi þess.
Aðalfundur S. H. mótmælir
harðlega álagningu skatts á stór-
eignir (lög nr. 44, 1957).
Stjórn S. H. var 511 endurkosin,
en hana skipa þessir menn:
Elías Þorsteinsson, formaður,
Einar Sigurðsson, varaformaður
Ólafur Þórðarson ritari, Sigurður
Ágústsson og Jón Gíslason meðstj.
.".V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.
nimtusi
iiimmffimmimnmuimiiiiiiinmmimnn
3
Tilboð óskast |
í nokkrar fólksbifreiðir, er verða til sýnis að Skúla I
túni 4, þriðjudaginn 10. þ.m. kl. 1—3 síðd.
Tilboðin verða opnuð í skrifstofu vorrí kl. 5 |
sama dag. |
Nauðsynlegt er að taka fram símanúmer í tilboði. |
Sölunefnd varnarliðseigna
Hús í smíðum,
•err. eru lnnan logaaenaruiw-
•laemÍB Reykjavikur. brun*-
IrycsJum við með hinum 0**-
tvsmuitu akilmálurtu.
4Hm>?ÐSO
BuarauiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiituiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHU
Fyrirliggjandi
Veiðikápurnar góðu
Regnföt (jakki og buxur)
2 tegundir
Sjóstakkar, gráir og gulir
Sjóbuxur
Regnsvuntur (hvítar)
Síldarpils
GÚMMÍFATAGERÐIN
V O P N í
Aðalstræti 16
' Símar 1-58-30 og 3-34-23
.■.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.’.".
í , í
UR og KLUKKUR ;j
ijViðgerðir á úrum og klukk->
!;um. Valdir fagmenn og full-í
vkomið verkstæði tryggjaí
vörugga þjónustu. í
■**
•jAfgreíðum gegn póstkröfu..;
ij Jðn Stpunðsson
I; SliQrljnpaverzlun
j: Laugaveg 8.. I;
V.V.V.V.W.VAW.V.V.V.Í
Öperuskáld
(Framhald af 4. síðu).
— Hvernig atvibaóist það, að
þið Menotti fóruð að vinna saman
að „Vaaessu“?
— Ég varð himinlifandi, þegar
ég fékk boð Menottis um að skrifa
„Vanessu". En þó vorum við álíka
tortryggnir hvor í annars garð og
tíðkast um mjög nána vini. Ég
velti því fyrir mér, hvort hann
myndi nú skrifa fyrir mig textann,
þegar til kæmi. og hann velti því
fyrir sér, hvort ég gæti í raun. og
veru samið tónlistina. Við ræddum
saman um efnið í mjög stórum
drátltum, og hann gerði frumdrætti
að 1‘yrsta atriðinu, Þetta var árið
1954, en iþá Ieigðum við hús í
Brooklyn í Mainefylki við ströncí-
ina. Þar sneri ég mér nú af alhug
að því að semja tónlistina við óper
una. Ég varð strax snortinn af
sveigjanleik óperutextans, hinni
óviðjafnanlegu tíinaskynjan (þ. e.
fólkið kemur inn og fer út af svið-
inu á núkvæmlega réttu augna-
bliki) og því, sem má nefna tal-
þagnir, en þær gefa tónskáfdinu
kærkomið tækifæri til þess að
reyna hvað það getiu-.
Anatol í kuldanum
En þegar við vorum þarna miður
•sokknir í verk okkar — og ég
hafði samið fyrsta atriðið — til-
kynnti Menotti mér allt í einu, að
hann yrði að hverfa til New York
til þess að sviðsetja „The Saint of
Bleecker Street“. Við skildum því
við óperuna í þetta sinn með Ana-
to-1 í dyragættinni og Vanessu hróp-
andi. Þarna stóð Anatol þar til 1.
janúar næsta ár. Þá skýrði Menotti
mér frá því, að hann yrði að þýða
„Thie Saint“, sem átti að fiýtva við
Scalaóperuna, og vesalings Anato.l
mátti því standa kyrr í dyragætt-
inni í kuldanum þangað til í júní.
Ég var svo þungt hugsandi vegna
þessa ólokna verks, að ég tók mér
ferö á hendur t.il Grikklands til
•þess að róa taug'arnar, og þar út-
færði ég ..Medeu" á ný fyrir hljóm-
sveit meðan ég beið þess, að Men-
otiti gæti aftur tekíð tíil við, þar
sem frá var horfið.
Þetta sumar leigðum við hús í
Positano, nálægt Napóli,' og hánn
lofað'i að taka nú t-ií óspilltra mál-
anna. Ég sagði honum, að ég
myndi ekki skrifa eina nótu fyrr eh
Jhann hefði lokið við að skrifa text-
■ann. Hann sat því allt sumarið á
klelt.i niður við ströndina 0(g starf-
aði af kappi. Það tók Menotti reynd
ar liálft ár að Ijúka þessu. Þremur
iþáttum var lokið í október 1956, og
stjórmend'ur Metrépólit.anóperunn-
ar tó'ku þeirn vel', þegar þeir voru
ieiknir fyrir þá.
— Munið þér, hvar Menotti íékk
hugmynd að sögunni?
— Sagan er algeríega hans smíði
en andrúmsloftið er ek-ki ósvipað
og í „Seven Gothie Tales“ eftir
Isak Dinesen.
— Hvers vegna látið þið óper-
una gcrast í Evrónu en ekki í
Amerika?
— Menotti sagði ,.sjálfur, að
hann héJdi, að það yrði mjög erf-
itt fyrir sig að slcrifa samtöl’in í
amerískum stíl, þar eð hann skrif-
aði á bundnu máli Þetta er ástæð-
an fyrir því, að óperan er látin ger
ast i Evrópu. Hér erum við þá kom
in að spurningunni um ameriskt
efnisval, en ég skil ek'ki, hvers
vegna hana ber aiiltaf á góma. Óper
ur Puccinis og flestar óperur Verd
is voru látnar gerast utan Ítalíu,
enda þótt þeir væru- báðir Ítalir.
Tökum sem dæ.mi ,,La Boheme“,
„Madame Butterfly“, „La Travi-
ata“, ,,FaM-aff“ o. m. fl. Ópera
þarf ekki að gerast í Ameríku til
þess að.vera amerísk ópera. Auk
þess er Íistirt alþjúðleg, og ef hug-
myndin er fengin, þarf ekki að
binda hana af neinum landamær-
um.
Emily Coleman spyr að lokum:
— Viljið þcr segja eitthvað um
það hvers vegna nútímaóperur hafa
ekki átt ýkjamikhun vinsældum að
fagna, nema þá helzt óperur Gian
Carlos Mcnottis og Benjatnins
Britteus?
— Það er ef til viil mjög augljós
ástæða fyrir því. Óperutóntskáld
nútímans hafa lagt of , mikla
áherzlu á hlutverk hljómsveitarinn
• ar. Við verðum uð hafa það hug-
fast, að í óperu verður manosrödd-
ina að bera hæst á- emhvem hátt.