Tíminn - 11.06.1958, Blaðsíða 9

T í M 1 N N, miðvikudagiim 11. júní 1958.
sex
grunaöir
saga eftir
agatha christie
— Allt í lagi, ég skal segja
ykkur allt, þið verðið bara aö
spyrja, sagði hann.
— í fyrsta lagi, virtist nókk
uð vera öðruvísi en vanalega?
AÍLfKeð huig;|aði sig , uon
stundarkorn og anzaði því
næst virðulegur ó svip:
— Það held ég ekki.
— Komu nokkrir ókunnug
ir í húsiö?
— Nei, herra?
— Engir meðal sjúkling-
ahna?
— Ég vissi ekki að þér ætt
uS við sjúklingana. Engir
komu nema þeir sem höfðu
pantað tíma fyrir fram. Nöfn
in eru ölí í bókinni.
Japp kinkaði kolli. Poirot
sagði’:
— Gat einhver komist inn
utan frá?
— Nei, alls ekki. Þeir hefðu
þurft að hafa iykil, skiljið
þér.
— En þaö var auðvelt að
kornast út?
— Já, bara ýta á takkann
og snúa handfanginu. Peir
komu oft niður stigann með
an ég var á leið upp með aðra.
— Eg skil. Segðu okkur nú
hver kom fyrstur í morgun
og svo framvegis. Lýstu þeim
fyrir okkur, ef þú getur.
Alfreð íhugaði málið. Því
næst ságði hann:
— Kona með litla stúlku,
sem var að fara til Reilly og
frú Sópur eða eitthvað svo-
leiðis til Morlev.
Poirot glotti. Hánn sagði:
• — Alveg rétt, haltú áfram.
—Þá kom roskin kona —
dáiítið virðuleg — kom í bil,
flottum Daimler. Þegar
fór út kom hár og hermann-
legur maður og rétt eftir hon
um komuð bér. Hann kinkaði
kolli tii Poirots.
— Rétt.
— Næstur kom Amerikan-
inn.
Japp sagði hvasst:
— Ameríkaninn?
—- Já, herra. Ungur náungi.
Hann var áreiðaniega amerík
ani — maður heyrði það á
röddinni.
Hann kom snennna. Hann
átti ekki að vera fyrr en klukk
en 11.30, og það sem meira var
hann beiö ekki eftir því að
hann kæmist að.
Japp sagði:
— Nú, hvað þá?
— Þaö er satt. Eg kom að
sækja hann þegar hr. Railly
hringdi klukkan 11.30 — get
ur hafa verið dálitlu síðar — |
og þá var hann ekki. Hann
hlý^ur að hafa gugnað og
farið burtu. Alfreð bætti við
yfirlætislega: Fólk gerir það
stundúm.
Poirot sagði: L-
— Þá hlýtur hann að hafa
farið rétt á eftir mér?
— Það er rétt herra. Þér
fóruð stuttu eftir að ég'tók á
móti heldrimanni, sem kom
í Rolls bíl — það var stór-
köstlegur bíll — Hr. Blunt,
klukkan 11.30. Þá kom ég nið-
ur og hleypti yður út og konu
ínn, hún hét ungfrú eitthvað
Berry Seal, eða svoleiðis og
síðan skrapp ég niður í eld
liúsið og fékk mér kex og svo
fór ég upp aftur og-þá hringdi
Reilly svo ég fór að ná í
ameríkanann, en hann var
flúinn. Eg sagði Railly það
og hann bölvaði eins og haiin
gerir oft.
Poirot sagði:
— Haltu áfram.
—Já, hvað var næst? Ó, já,
bjallan hjá Morley hringdi á
þessa Seal og virðulega madd
aman fór niður með mér og
þá tók ég ungfrú, æ, ég man
ekki hvaö hún hét, í lyftuna.
Þá fór ég niður aftur og tveir
menn komu, annar með
skrýtna rödd, ég man ekki
hvað hann hét. Hann var að
fara til hr. Reilly. Og feitur
útlendur maður til hr. Mor-
ley.
— Ungfrú Seal var ekki
lengi inni, ekki meira en 15
minútur. Eg hleypti henni út
og visaði útlenda manninum
næst inn. Hinum, sem var að
fara til Reilly hafði ég vísað
inn rétt eftir að hann kom.
Japp sagði:
— Og þú sást ekki þegar hr.
Ameriotis fór aftur?
— Nei, herra eins og ég
sagði þá sá ég það ekki. Hann
hefir opnað fyrir sér sjálfur.
Eg sé heldur ekki, þegar hinn
herramaðurinn fór.
— Hvar varstu eftir klukk
an tólf?
í — Eg sit alltaf í lyftunni
og bíð eftir að bjallan hjá
læknunum hringi eða niöri.
. Poirot sagði:
I — Varst þú ef til vill að
lesa?
Alfreð roðnaði.
— Það er ekkert ljótt við
það, herra. Eg hafði ekkert
annað að gera.
—Mikið rétt. Hvað varstu
aö lesa?
— DauSinn kom klukkan
11,45, herra, það er amerísk
leynilögreglusaga.
Hræðilega æsandi.
Poirot brosti lítillega. Hann
sagði:
— Myndir þú hafa heyrt ef
fremri dyrunum hefði verið
lokað?
— Eigið þér við ef einhver
hefði fárið út? Nei, ég býst
ekki við því.
Japp spurði:
— Hvað gerðist næst?
Alfreð hugsaði sig enn um.
— Það var bara ungfrú
Shirty, ég held að hún hafi
heitið það. — Eg beið eftir að
heyra í bjöllu hr. Morley, en
— Það kom enginn ókúnn-
ugur, herra. Kærastinn henn
ar ungfrú Nevill kom — og
var reiður að hitta hana ekki
hér.
Japp spurði snöggt:
— Hvenær var það?
— Rúmlega tólf. Þegar ég
sagði honum að ungfrö Nevill
væri fjarverandi í dag vlrtist
hann verða ofsareiður og sagö
ist ætla að íða og hitfca hr.
Morley. Eg sagði hontnn að
hr. Morley væri önnum kaf-
inn allan daginn en hann
sagði: Gerir ekkert, ég bíö.
Poirot sagði:
— Og beið hann:
Alfreð varð vandræöalegur
ekkert gerðist og klukkan eitt
var konan orðin bálvond.
— Þér datt ekki í hug að
fara og vita hvort hr. Morley
væri tilbúinn aö taka á móti
henni?
— Nei, mér datt það alls
ekki í hug. Því að ég vissi að
útlendi maðurinn var þar enn.
Eg varð a'ð bíða eftir bjöll-
unni. Auðvitað — sko ef ég
hefði vitað að hr. Morley . . .
Alfreö hristi höfuðið ruglaö-
ur á svip.
Poirot spurði:
— Varst þú undrandi þeg-
ar þú vissir að Morley hafði
framiö sjálfsmorð?
— Það veit hamingjan heil
og sæl að ég var undrandi. á svip:
Hann hafði enga ástæðu til: Hann sagði :
að gera það, eftir því sem mér | — Fjárinn sjálfur, ég hugs
fannst. — Ó, Alfreð glennti aði ekkert nánar út í það.
upp augun — Ó, hann var þó Hann fór inn á biðstofuna, en
ekki myrtur, eða hvað? seinna var hann þar -ekki.
Poirot sagði áður en Japp Hann hlýtur að hafa oröið
gæfist tóm til að segja nokk leiður á að bíða og farið og
— Gerum ráð fyrir því, Al- ætlað að koma aftur síðar.
i freð, myndi það furða þig enn
■ meira en hitt? Þegar Alfreð var farinn út
— «Satt a?Tsegja, herra, þá úr herberginu, sagði Japp.
veit ég það ekki. Eg get ekki í — Heldur þú aö það hafi
skiliðhver ætti að vilja myrða verið rétt að gefa strákbján
hr. Morley. Hann var — tja, anum þeim arna það i skyn að
ósköp venjulegur maöur. Var Morley hafi veriö myrtur?
hann í rauninni myrtur, ________________
herra?
Poirot sagði alvörugefinn?
— Við erum að rannsaka
alla möguleika. Það er þess
vegna, sem ég sagði þér að
þú værir mjög mlkilvægt
vitni og þú yrðir að reyna að
muna allt sem gerðist í morg
un. Hann lagði áherzlu á
oröin og Alfreð hugsaði af
alefli.
— Eg man alls ekki eftir
fleiru, herra.
Rödd Alfreðs var mæðuleg.
— Ágætt, Alfreð. Og þú ert
viss um að engir aðrir en
sjúklingar hafi komið í morg
un?
Hygginn bóndt tryggir
dráttarvél fcina
{&}
Ný sendin;
„GILBARCO” olíubrennarar væntaniegir
alveg á næstunni-Þeir viðskiptavinir vorir
er eiga brennara í pöntun eru vinsam-
legast beðnir að hafa samband við skrifstofu vora.
Tökum jafnframt á móti pöntunum
til afgreiðslu um mánaðamót júli
og ágúst.
OLÍUFÉLAGIÐ H. F,
ANDSHÚSINU
SÍMI 24380
'.V.VAV.V.W.V.V.V.V.V.’.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VW.V.'.V.V.VV.V.SV.V.V.V.V.V.V'.VAV.V.V.V