Tíminn - 02.07.1958, Síða 9

'F í IVI í N N, miðvikudaginn 2. júlí 1958,
9
— En hvað um frú Chap-!
mann? I
— Já, hvað um hana? Hver
er Sylvia (Hún heitir Sylvia)
og hvað er hún? Eitt er þó
áreiðanlegt. Sylvia eða vinir
Sylvíu, myrtu konuna og
settu hana í kistuna.
Poirot kinkaði kolli.
Hann spurði:
— En ég veit það ekki. Það
getur verið að það ha’fi verið
til að koma 1 veg fyrir að líkið
þekktist aftur.
Poirot hleypti brúnum.
Hann sagði:
— Þótt höfuð sé lamið í
klessu kemur það ekki í veg
fyrir að hún þekkist?
— Ég veit það. En það er
aðeins vegna þess að við höf-
um nál^væma lýsingu á
hvernig hún var klædd. Tösk
unni hennar hefur verið
stungið hjá líkinu og í henni
er hundgamalt bréf til
hennar stílað á hótel Russel
Square.
Poirot hrökk við.
Hann sagði:
— En það kemur ekki heim.
— Auðvitað ekki. Það hefur
verið glapparskot.
— Já, — ef til vill — glappa
skot. En —
Hann stóö upp.
Hann spurði:
— Þú hefur rannsakað
íbúðína?
—• Já, nokkuð vel. Það er
ekkert á neinu að græða.
— Ég vildi gjarna sjá svefn
herbergi frú Chapmann.
— Komdu þá.
Svefnherbergið bar einnig
merki skjótrar burtfarar. Það
var snoturt og snyrtilegt.
Rúmið var ónotað, en tekiö
hafði verið ofan af því. Á
öllu var þykkt ryklag.
Japp sagði:
— Ég hef ekki fundiö nein
fingraför. Það eru að vísu för
á ílátum í eldhúsinu, en ég
býst viö að þau séu eftir
vinnukonuna.
— Það sannar að ailt hefur
verið þurrkaö vendilega burtu
eftir morðið?
— Já.
Poirot athugaði herbergið
með augunum. Það var búið
nýtízku húsgögnum eins og
. setustofan. Og húsgögnin
sýndu að fólkið hlaut að vera
sæmilega efnum búið. Augu
hans staðnæmdust hjá skóm
sém stóðu á gólfinu. Hann tók
þá upp. Það var gerð, sem
mikið var í tízku, Hann vó
þá i hendi sér og sá að frú
Chapmann notaðj skó númer
5.
Poirot fór inn í baðiier-
bergið.
Hann virti það áhugasamur
fyrir sér. Þar voru margar
dósir af snyrtiáiiöldum, púðri,
kremi, handáburði og hár-
áburiði.
Japp spurði hana frekar
um frú Chapmann.
— Nei, ég hef ekkert heyrt
frá henni — ekki síðan við
_ __ _ _ töluðum um að fara og sjá
O Q V Ginger Rogers og Fred Asteir,
A og þá sagði hún ekkert um að
j* ■ hún væri á förum.
rmmanir Merton hafði aldrej
U( 1181^48 III Ungfrú Sainsbury
iiLI UllUwll Seale nefnda. Frú Chapmann
hafði aldrei minnzt á neina
með því nafni.
— En samt, mér finnst ég
Ég hef heyrt það alveg nýlega
endiléga kannast við nafnið.
Japp sagðj þurrlega:
— Það hefur verið í ölíúm
blöðum síðustu vikurnar.
— Auðvitað, hvernig læt ég
Einhver kona, sem er týnd.
Og þér haldið að frú Chap-
mann hafi þekkt hana? Nei,
ég er viss um að ég heyi’ði
hana aldrei nefna þétta nafn.
— Getið þér sagt mér
nokkuð um hr. Chapmann?
Forvitnissvipur kom á and
lit frú Mertons.
Hún sagöi:
— Hann er sölumaður, held
, ég, eða svo sagði Sylvia mér.
— Um fertugt, mon ami, jjann ferðast um allt, hefur
fer hárið á flestum konuni farið um alla Evrópu.
að grána, en frú Chapmann _ Þér hafið aidrei hitt
virfðist ekki hafa þjáðst af hann?
saga eftir
agatha chrisfie
Japp sagði:
— Ekki ein af þessum venju
legum Ijóshærðu d/rólsum,
býst ég við.
Poirot muldraði:
slíku
— Hún hefur kannske litað
það rautt til tilbreytingar.
— Ég efast um það.
Japp sagði:
— Þú ert hugsandi út af
einhverju, Poirot.
Poirot sagði:
— Já ég er mjög hugsi, og
mjög undrandi. Mér viröist
óleysanlegt ....
Þeir gengu aftur inn í
— Nei, aldrei. Hann var
sjaldan heima og þegar hann
var heima kæröu þau sig
ekkert að óviðkomandi
truflaði þau. Mjög eðlilegt.
— Vitið þér hvort frú
Chapmann á einhvern nánan
ættingja eða vini?
— Nei, ég hef ekki hug-
mynd um vini hennar. Og ég
held ekki að hún eigi nána
i ættingja. Hún minnstist
geymsluherbergið. _ | aldrei a neinn.
Hann tók skóinn af fæti _______ yar hun einhvern tíma
dauðu konunnar. Hann var f indlandi?
of lítill og hann var góða ______Ekki svo ég viti.
stund ná honum af.
Frú Merton þagnaði en
Hann athugaöi spennuna. hrópaði siðan skyndilega:
Hún hafði verið saumuð
óvandvirknislega á í hönd
unum.
En segið mér, hvers
vegna eruð þið að spyrja mig
um þetta? Ég veit að þið eruö
Hercule Poirot andvarpaði frá Scotland Yard, en það
Hann sagði:
hlýtur að vera einhver sér-
Er það ég, sem er að sföh astæða fyrir þessu.
dreyma?
Japp sagði forvitnislega:
— Hvað ertu að reyna -
— Já, frú Merton, þér getið
eins fengið að vita það strax.
Það hefur fundizt lík í íbúð
að gera málið enn erfiðara? frú chapmann.
— Einmitt.
Japp sagði:
— Venjulegur
leðurskór,
— Ó ! ! Augu frú Mertons
urðu eins og undirskálar.
— Lík. Það var ekki hr.
skreyttur með spennu. Hvað Chapmann, var það? Eða
einhver útlendingur?
Japp sagði:
— Nei, það var ekki kalmað
ur , það var kona.
— Kona? Frú Merton varð
enn meira undrandi.
Poirot sagði:
— Hvers vegna datt yður í!
er athugavert við það?
Hercules Poirot sagði:
Ekkert, alls ekkert. En
samt — skil ég ekki . . .
3.
Húsvöröurinn tjáöi þeim
að frú Merton, sem bjó í íbúö hug að það væri karlmaður?
nr. 82, væri nánasta vinkona — Ó, ég veit það ekki. Mér ]
frú Chapmann. 1 fannst það einhvern veginn
Því fóru þeir og börðu næst líklegra.
að dyrum nr. 82. j — En hvers vegna? Var frú
Frú Merton var málgefin Chapmann vön að fá karl-
kona, horuð og gráhærð með mannsheimsóknir?
skásett svört augu. | — Nei, nei, alls ekki. Frú
Þeir þurftu ekki að leggja Merton var stór móðgúð.
hart að henni til þess að fá Ég átti alls ekki við neitt
hana til að tala. Hún var svoleiðis. Sylvia var allra
næstum of reiðubúin að gera sízt svoleiöis kona.
þetta afar leynardómsfullt. | Það var aðeins með hr.
— Sylvia Champmann — Chapmann, — ég á viö
nú, auðvitað þekki ég hana Hún snarþagnaði.
ekkert sérstaklega vel — Poirot sagði:
ekki náið, skiljið þér. Við — Ég held Mademe, að þér
spiluðum bridge einstöku vitið dálítið meira en þér
sinnum og fórum saman í bíó hafið sagt okkur.
við og við og auðvitað fórum Frú Merton sagði vandræða
við stundum í búðir. En segið lega.
mér, hún er þó ekki dáin? — Eg veit ekki almennilega,
Japp fullvissaöi hana um hvað ég á aö segja. Eg vil ékki
áð svo væri ekki. bregðast trausti vinkonu
— Ó, mér þykir svo vænt minnar. Og auðvitað lief ég
um að heyra það. Það var aldrei sagt neinum, þar sem
eitthvað verið að blaðra um Sylvia sagði mér — nema fá-
að það hefði fundist lík í einum beztu vinkonum mín-
einni íbúðinni, en ég hlustaði um, skiljið þér, sem ég vissi
ekki á það. Ég hlusta aldrei að myndu aldrei segjd frá
á slúðursögur. því.
Skáldsögur á góðu verði
Eftirtal'dar skáldsögur eru mjög ódýrar miðað við núgiklandi
bókaverð. Margar þeirra fá'st ekki lengur hjá bóksölum, enda
ýmsar þeirra á þrotum.
ánna Jórdan. Spennandi saga um heitar ástir tilfinningaríkra
perróna eftir M, Brinker Post. — 298 bls. Ib. 58.00.
Auðlegð og konur. Ein af alilra skemm'tiieguist'u Ekáldsögu'm
Bromfields. — 418 tols. Ób. 35.00.
Briiðarleit. Ákaflega spennandi og viðburðarik saga eftir Leslie
T. White. Verður einna h'elzt jafnað til „Sigurvegarans friá
Kartiliu“ — og óvísit hvotr meira yrði metin. 366 bls. Ib. 72.60.
Désirée. Hin heillandi skáldsaga Annemarie Selinko um dóttur
silk'ikaupmannsins, ábskuunnustu NapóIeonS', sem síðar varð
drottnin'g Svfþjóðar og formóðir sæns'ku konu'ngsættarinnar. •—
316 blls. Ób. 63.00.
Drottningin á dansleik keisarans. Heillandi ástarsaga eftir hinn
heim.skunna finr.ska rithöfund Mika Waltari. — 246 bls. í dtóru
broti. Ób. 25.00. ib. 37.00.
GfeðisðgUr. Bráðskemmtilegar sögur um ástina og mannfegan
breyskleika eftir snillinginn Balzac, prýddar fjölda ágætra
mynda. — Ób. 25.00, ib. 35.00.
Hershöfðinginn hennar. Söguleg skáldsaga um ástir og örfög í
óveðrum mikillar borgaras'tyrj aldar eftir Daphne du Maurier,
höfuud „Rebekku". — 472 bls. Ób. 35.00.
Hertogaynjan. Saga um unga og fagra hertogaynju, sem var
helzt til ástgjörn og tilfinningaheit. — 288 blis. Ób. 39.00, ib.
58.00.
Hulin fortíð eftir Theresa Charles. Spennandi, dularfull og áhrifa
rík skiáMsaga, sem mun lesandanum sCint úr min'ni Mða. —
264 blls. Ib. 98.00.
Katrín Mánadóttir. Söguleg skáldsaga eftir Mika Waltari, áhrifa-
mikil oig spennaridi. — 266 M's. í stónu broti. Ib. 75.00.
Kona manns. Hin víðkunna ög bersögla ástarsaga Mobergs. Á
þrotum. — Ób. 25.00.
Lars í Marzhlíð. Spennandi sveitalífssaga frá Svíþjóð eftir Bern-
hard Nordh. — Ób. 30.00, ib. 45.00.
Silkikjólar og glæsimennska. Spennandi saga eftir Sigurjón Jóns-
son. — 279 tolis. Ób. 12.00, ib. 20.00.
Suinardansinn. Heillandi saga um ungar ástir eftir P. O. Ekström.
Hlaut sænskiu verðlaunin í norrænni sikáldsagnasamkeppni, og
knikmynd gerð eftir sögunni hefir hlotið alþjóðlega viður-
kenninlgu og farið mikla sigurför. — 218 bls. Ib. 60.00.
Svo ungt er lífið enn. Heillandi saga frá Kína um unigan amerísk-
an lækni, starf hans og einkalif, eftir Alice T. Hobart. — 243
bls. Ób. 25.00, ib. 35.00.
Uppreisnin á Cayolte. Hörkuspennandi saga, sem sanrtarlega
hentar ékki taugaveikluðu fólki. — 224 bis Ób. 18.00.
Við íkál í Vatnabyggð. Núlimasaga frá Bandaríkjunum, duiar-
full og spennandi. — Ób. 8.00.
Gulu skáldsögurnar.
Léttar og fkemmtilegar skáld&ögur til tómstundalesturs,
afar vinsælar. EftiríaMar sögur fást enn:
Þyrnivegur ltamingjunnar eftir Sigge Stark. Ób. 20.00, ib. 29.00.
Gestir í Miklagarði cftir Erich Kástner. — Ób. 20.00, ib. 29.66.
Ungfrú Ástrós eftir Gunnar Widegren. — Ób. 20.00, ib. 29.09.
Kæn cr konan eftir G. Segercranlz. — Ób. 15.00, ib. 25.00.
Ást barónsins eftir G. Segercrantz. — Ób. 20.00, ib. 29.00.
Elsa eftir Jan Tempest. — Ób. 20.00, ib. 29.00.
Skógardísin eftir Sigge Stark. — Ób. 26.00, ib. 39.00.
Ég er ástfangin eítir Maysic Greig. — Ób. 28.00, ib. 40.00.
Ung og saklaus eftir Ruby M. Ayres. — Ób. 26.00, ib. 39.00.
Skáldsögur Frank G. Slaughtcrs.
Af hintun vinsælu og eftirsóttu sk'áidsiöguta Slaughters
fást þessar enn, af sutaiuim þó aðeins örfá eintök:
Ást en ekki hel. — 332 bHs. Il>. 70.00.
Dagur við ský. — 373 bls. Ib. 70.00.
Fluglæknirinn — 280 bls. Ib. 65.00.
Erfðaskrá hershöfðingjans. — 280 bls. Ib. 70.00.
Líf í læknis hendi. — 481 blis. Ib. 85.00,
Þegar hjartað ræður. — 280 bls. Ib. 70.00.
Klippið auglýsinguna úr blaðinu og merkið X
framan við nöfn þeirra bóka, sem þér óskið cftir. Undirstrikið
ib., ef þér óskið eftir bókunum í bandi. — Ef pöntun nemur
kr. 300.00 eða meira, gefum við 20% afslátt frá ofangreindu
verði. — Kaupandi grieiðir séndingarkostnað.
Gerið svo vel að senda mér gegn póstkröfu þær bækur, sem
mei'kt er við í augdýsingunni hér að ofan.
(Nafn)
(Heimili)
Bókamarkaður Iðunnar, Skeggjagötu 1. Pósthólf 561, Rvík.
Frú Merton þagnaði, til að
ná anadnum.
Japp sagði: — Hvað sagði
frú Chapmann yður?
Frú Merton hallaði sér
fram og lækkaði röddina. Hún
hvíslaði: — Það datt óvart
út úr henni einu sinni þegar
við vorum að sjá kvikmynd
— um leyniþjónustuna og frú
Chapmann sagði að það væri
auðséð að sá sem hefði samið
handritið og stjórnað mjmd-
inni, vissi ekki mikið um
þetta. Og svo sagði hún, en
lét mig sverja að segja það