Tíminn - 25.07.1958, Blaðsíða 4

TÍMINN, föstudaginn 25. júlí 1958.
Öll hirð Feisals konungs í írak
drepin af uppreisnarmönnum
1 Nú hafa nánari fregnir
! borizt af morði Feisals kon-
•j jngs, en samkvæmt vitni,
sem viðstatt var morðið og
nú hefir komizt undan til
Englands, var konungur
j skotinn til bana með vél-
byssu af óðum höfuðsmanni
uppreisnarhernum, eftir að
sá hinn sami hafði spurt
Feisal og hina meðlimi kon-
angsf jölskyldunnar sem
skotnir voru, hver væri
þeirra síðasta ósk.
Sjónarvotturinn • sagði að
l Feisal heíði verið sá fyrsti sem
skotinn hefði verið og Abdull-
j a'h krónprins hefði faöið ofan
á lík frændja síns. Öldruð móð-
ir Abdullahs var þriðja fórn-
arlam'b uppreisnarmanna —
hún féll með Kóraninn í hönd-
unuim. Þá kom röðin að hirð-
inni og hún var skilin eftir í
einum gríðarmiklum blóðpoll.
Vitnið, sem slkýrt hefir frá at-
burðum þessum, fékk skot í
gegnum föt sín en sakaði ekki.
Allir sofandi
Er uppreisnin brauzt út, voru
allir í fastasvefni í höllinni.
Abduilah krónpriins vaknaði
fyrstur, hijóp út úr svefnher-
bergi sinu á náttfötunum og
komst að raun uim að höllin
var umikringd af uppreisnar-
Mönnum. Hann fdýttii sér þá
að opna fyrir útvarpið og
heyrði þar að uppreisnarmenn
höfðu þegar náð borginni og
útvarpsstöðinni á sitt valö.
Abdullah skipaði þá að draga
upp friðarfána^ á höllinni og
var það gert. Á mteðan á öllu
þessu ge'kk, kom Feisal kon-
ungur niður úr herbergjum sín
' um og í sömu andrá réðst
xlokkur manna inn í hööina.
ilöfuðsmaður noikfkur skipaði
fjölskyidunni dólgslega að
stiilla sér upp við vegg og
eftir að Feisal hafði svarað
neitandi þeirri spurningu,
hvort hann æskt einhvers,
skaut höfuðsmaðurinn með vél
byssu á fólkið, sem beið þegar
'bama.
Sjónarvotturinn segir, að
allar fregnir um það að Feisal
hatfi reynt að verjast eða hatfi
oarizt, séu ósannar.
Einn eftirlffandi
Eini eftirlifandi meðlimur ír-
önsku konungsfjölskyldunnar,
og þá um leið réttur erfingi há-
sætisins, fer nú huldu höfði í
Englandi. Fréttamenn stórbiað-
anna þar í landi hafa að undan-
förnu gert margar árangurs-
lausar tilraunir til þess að hafa
upp á prinsinum, sem heitir
Amir Zeid,og er náfrændi Feis-
als konungs, sem myrtur var af
uppreisnarmönnum í írak á
dögunum.
Zeid prins var á ferðalagi á
ítalíu þegar fregnirnar bárust
afmorði Feisals, og hraðaði
hann sér þá til Englands, en
síðan hefur ekkert til hans
spurzt. Talsmaður íraksstjórnar
í London kveðst ekkert vita um
prinsinn, en 'helzt er talið að
hann leynist einhvers staðar í
Englandi af ótta um llf s'itt.
Þú skalt ekki stela .
Þjófur einn í Jóhannesar-
borg í Afríku hljóp illilega á
sig hér á dögunum, er hann
gerði tilraun til þess að ræna
s'búiku á götu þar. Stúlka þessi
var á gangi er gríðarstór negri
vat't sér upp að henni, hrifs-
aði af henni töskuna og hljóp
í burtu fuliviss þess að hann
myndi auðveldlega geta hlaup-
ið tvítu'ga stúlku af sér. En
Herbergið, þar sem konungsfjölskyldan var myrt, skömmu eftir morðin
hann þekkti eklki Julie Flores!
Julie gerði sér lítið fyrir,
hljóp þjófinn uppi, skellti hon-
um til jarðar með glímutaki
og otaði að honum skærum.
svo að negrinn, sem var hvorki
meira né minna en sex fet á
hæð, þorði hvorki að hreyfa
légg né lið þar til lögreglan
kom. Hann var svo lémagna
eftir glímutakið að lögreglati
varð að styðja hann burt, enda
vissi hann ekki að stúlfcan sem
hann rændi er orðlagður
spretthlaupari og glimiukiappi!
Gafst upp!
Sá hinn mikli maður Sir Ed-
mund Hillary, sem frægur varð
fyrir Everest-göngu sína, varð
um dagihn að gefast upp við að
klífa hæð nokkra í heimalandi
sinu, Nýja-Sjálandi. Hæð þessi,
Rita
Sir Edmund Hillary
— gafst upp
sem iheitir 'Scott Knob, er 7,030
fet að Ihæð en til samanburðar
má geta þess að Mount Everest
er 29,002 fet og þykir mörgum
sem hér hafi lítið lagzt fyrir
kappann.
Þet.ta er í annað sinn, sem
Sir I-Iillary gerir tilraun til að
kilífa hæðina, en þá fyrri gerði
hann fyrir 14 árum síðan. I
þetta sinn gelck betur en fyrst,
og átti hann aðeins eftir um
það 'bil 500 fet að toppnum er
hann varð að srtúa við. Sagt er
að kappinn hafi litið um öxl er
hann kom niður af „fjallinu ó-
sigrandi" og mælt svo um að
hann mundi koma aftur og
reyna.
Fyrsfi, asinar, þriðji..
Það er fjölmenni frægra
manna í Suður-Frak!klandi
þessa dagana. 'Þar er t. d. Aly
Khan og biður þar eftir dótt-
ur sinni og Ilitu Hayvvorth.
Yasmin, sem ætlar að skreppa
suður eftir til pabba sins og
dveljast hjé
lonuim nokfcurn
i«ma. Aly hafði
| migsað sér að
. ækja dótturina
jáLfur, en hætti
’/ið það, þegar
> lann frétti, að
j mnar pabbi
j/æri á leiðinni
cil að ná í síira
"dóttur — neföi
lega Orson Weil
es, fyrsti maður Rifu Hayworth
sem ætlaði að sækja dófctur
þeirra, Rebekku.Aly Khan féll
ekki við tilhugsunina iim fund
feðranna, «og sendi því barn-
fóstru eflir Yasmin. Meðan á
öllu íþessu liefir gengið, er Rita
fleyworth sjálf að eyða hveiti-
brauðsdögunum með fjórða
manni sínum, James Hill.
Skái í bofn
Júgóslavi nokkur Misic að
nafni hafði einn leiðan áv.ana.
Hann draklk vín meira en góðu
hófi gegndi í lifanda lífi, en
hann var frá'brugðinn drykkju-
mönnuim um eitt. Hann var
hreykinn af drykkjusfcap sinum
og revndi hvað hann gat, að
skapa sér ódauð'legt nafn sem
sMkur. Til þess a.ð tryggja sér
það að fólk myndi eftir hon-
um, lét hann þess getið í erfðá
Skrá sinni, að sonum hans bæri
að hella heilli fcunnu af víni
yfir leiði hans og tunnan nrátti
ekki talía minna en 50 lítra.
Nú fyrir skömmu fór þessi
merkilega athöfn fram í ní-
unda sinn með mikilli viðhöfn
og synir Misics helltu 50 lítr-
um af MeZta víni yfir leiði föð-
ur síns, en þeir eru skuld-
bundnir tii þess að gera þetfca
á hverju ári meðan þeir lifa,
enda þófct það verði í hundrað
ár.
En Misic var þó ekfci sá rót-
tækasti sem um getur í þess-
um eínum. Auðlmaður einn
enskur, ánafnaði drykkjubræðr
um sínum 500 þús. pund með
því skilvrði að þeir drykkju
e'kki annað en brennivín fyrir
þessa peninga og gerðu það í
minningu sína. Ekki er þess
getið hvort drybkjubræðurnir
séu búnir að drékka fyrir þessa
háltfu milljón en ef að líkum
lætur, eru þeir komnir langt á
leið!
í SPEGLI TÍMANS
SJáðfstæðisbarátia
Eisenhower forseti hefir í
niörgu að stríða, og eitt af
vandamálunum er harla undar-
le'gt og nienn vita ekfci, hvernig
þeir eiga að snúa sér í því.
Svo er mál nveð vexti, að kona
nokkur sem nefnis't Irene Pearl
Cliett hefir lýst því yfir að
700 ekru búgarður sem hún á
í Texasfylki, sé sjáMstætt riki
og óháð Bandaríkjunum. Hún
hefir þegar lagt inn umjófcn
um að Bandaríkjaríjórn viöur-
kenni „landið“ sem sjlálfstætt
ríki og hefir ennfremur gefið
„rífcinu“ nafnið Eneri.
Höfuðtoorgin heitir Lracb og
samstendur af tveimur tjöld-
um. íbúar „borgarinnar“ eru
tveir: frú Ollefct og systir henn-
ar. Þetta dæmalausa mála-
vafstur hófst þegar erfðad’óm-
stóll d-æmdi erfingjum manns
hennar heiming eignarinnar, en
frú Cliett lét eildki að sér hæða.
Hún lýsti því yfir að hún ættí
landið «ein, hófcaði hverjum
þeim sem revndi að ræna hana
réttmætri eign lítfláti og til
þess að undirstrika hótunina,
keypti hún sér tví'hleypta hagla
byssu og hyggst verja landið
með henni!
Lélegar viðtökur
Það er ekki fátítt að myndir
birtist af Winston Churchill
með viskíglas í hendinni auk
vindilsins, enda er gamli mað-
urinn sagður drekka talsvert af
drykk þessum. Sonur hans,
Randolph Churtíhill virðist ekki
vera neinn eftirbátur föður síns
1 Iþessum efnum. Er hann kom
til Beirut í Líbanon fyrir
nokkru, sem blaðamaður, fór
Randolph rakleiðis til hótels
nokkurs þar á staðnum. og
heimtaði í fyrsta lagi herbergi,
í öðru lagi nóg viskí og í þriðja
lagi skýringu á því, að enginn
frá brezka sendiráðinu var
mættur á flugvellinum til þess
að táka á móti honum!
Er starfsmaður reyndi að út-
skýra að vinnudegi væri þá
lokið, fokreiddist Chur-
chill yngri, og eftir margendur-
teknar hótanir, um að hann
mundi kæra þetta fyrir sendi-
herranum, skellli hann síman-
um á 1 fús'si. Síðan l’agði hann
leið sína á „ibar“ hótelsins,
bætti á sig visM og er hann var
kominn í vígáhug, hugðist hann
hafa tala af sendi'herranum. En
þjónn sendiherrans neitaði að
vekja ‘hann um hánótt, var mæl
irinn fullur og Raridolph Chur-
chill hélt burt frá Líbanon án
tafar, fullur vandlætingar yfir
viðtokúnuml
Churchlll yngri
— lélegar móttökur
Boðið upp í dans
Margrét Danaprensessa bauð
til dansleiks í danska sendiráð-
inu í London í fyrrakvöld, þar
sem fhún var stödd ásamt móð-
ur sinni og tveim systrum,
Margrét prinsessa
Önnu Maríu og Benediktu. Hún
réði til sín þekkta hljómsveit,
og lagði ríka áherzlu á það við
hljómsveitarstjórann, Tommý
Kinsman, að leika eins marga
Jhringdansa“ og mögulegt væri,
„Hún heldur lildegá, að ungn
mennirnir séu feimnir við aS
bjóða henni upp í dans, af þVí
að hún er prinsessa", sagði
hljómsveitarstjórinn, „en í
hringdansi gerist þess ekki
þörf. Svo hefir hún svo afskap-
lega gaman af að dansa". Frið-
rik páb’bi 'hennar gat ekki ver-
ið viðstaddur — síðan Margrét
var átján ára, í apríl s.k, mega
þau ekki vera fjarverandi að
heiman bæði í einu.
Elvis Presley
Ekur greitt
Elvis 'Presley þarf ekki mikið
af sér að gera til þess aff kcm-
asfc í heimsblöðin. í síðustu
viku varð han-n tilefni til frétt-
ar,sem -birt var í blöðum víða
um 'heim. Ástæða: EIvis var
tekinn fyrir of hraðan akstur.
Hann og þrír félagar voru að
koma af dansleik og óku hægt.
og rélega eftir einum hinna
mörgu þjóðvega Texasfylkis. Þá
bar það til, að bifreið nokkur
ók upp að Presley og hugðist
■bifreiðarstjórinn sýnilega-ganga
úr skugga um hvort þetta væri
sá ’hinn mikli maður Elvis Pres-
ley í eigin persónu.
,yHetjunni“ gramdist þessi
dæmafáa ósvífni, steig bensín-
gjafann í botn og gej-stist á-
fram með 110 km. hraða á
klukkustund. Þetta féll lög-
reglumönnum, sem þama voru
á stjái, miður vel í geff, og
málalok urðu þau að ,Jietjan“
var dæmd til að greiða 20 doll-
ara sekt. Presley mætti ekki fyr
ir rétti til að greiða sektina,
heldur lét einn vina sinna taka
af sér ómiakið!
Taíaöi of mikið
Frú Ohiang Kai-shek heim-
sótti Clarie Lee Chennault, fyrr
verandi yfirmann Flying Tigers
sveitanna, sem gátu sór frægð-
arorð í stríðinu, þar sem Chen-
nault liggur á sjúkrahúsi og
berst við krabbamein. „Bardaga
hugur yðar er ódrepandi. Þér