Tíminn - 16.12.1958, Page 8

8
T í MIN N, þriðjudaginii 16. desember 1958,
Miimingarorð: Ingveldur Einarsdottir
írá Selkoti
Áaægjulegt væri að vera svo vel
peanafær, að geta miimzt minnar
elskulegu vinkonu, Ingveldar Ein-
arsdóttur frá Selkoti, þegar hérvist
hennar er lokið, en það er vandi,
því hún var mjög fjölþætt kona
meðan heilsan leyfði, og mmningin
um hana og móður hennar eru ein-
ar af perlum æskuminninga minna.
Ingveldur var fædd að Arnarfelli
í Þingvallasveit 5. nóv. 1877. For-
eldrar hennar voru þau hjónin
Gunnfríður Þorsteinsdóttir frá
Stífllsdal og Einar Sigurðsson frá
Selkoti, ættir kann ég ekki að
rekja, en þau hjón voru náskyld.
Inga var yngst barna þeirra, er á
legg ikomust. Hin voru Þoi'steinn,
sem dó um tvítugt, þá svo hag-
madtur að orð fór af, og Bjarnfríð-
ur, sem ólst upp á Þingvölíum hjá
ekkju séra Símonar Beck, en er
nú Iátin fyrir nokkrum árum.
ilnga, en það var hún ikölluð af
vinum sínum, var ung er faðir
lieranar missti sjónina, og kom það
þá að mestu í hlut móður hennar
að sjá um uppeldið. Inga naut ekki
mikillar skólamenntunar í æsku,
fremur en aðrir hennar jafnaldrar,
en ekki var hún nema fjögurra ára
er sókinarpresturinn taldi hana
læsa, og svo var hún næm og fróð-
íeiksfús, að hún lærði hvaðeina er
hú sá og heyrði. Hún var oft ein
með móður sinni, afburða greindri
kouu, aem opnaði hug og augu
dóttur sinnar fyrir öllu, sem fag-
urt er í mannlífinu, náttúrunni og
bókmenntum, eftir því sem frekast
var hægt á þeim tímum, fyrir
þóndakonu, sem þrotlaust vann til
að sjá sér og sínum farborða.
Móðir Ingu var Ijóðelsk og vel
hagmælt og kunni mikið af Ijóðum
og rfmum. Inga lærði þvd málið í
ljóðum og var mjög ung, þegar
hún fór sjálf að yrkja vísur og Ijóð.
Og braglistin var henni drýgsta
dægrastytting eftir að þrekið þvarr
eftir laingan og oftast strangan
vinnudag. Lítið eitt hefur birzt á
prenti af kvæðum liennar í tírna-
ritum, einkum í Nýju Kvennablaði,
og hafa verið mjög vinsæl.
Þegar Inga fór að stálpast,
dvaldi hún oft hjá eða a. m. k. í
nálægð afa síns og ömmu í Selkoti;
var það henni mjög lærdómsríkt.
Hjá ömmu sinni nam hún mörg
heilræði fyrú' lífið. Þeirra hjóna
minntist hún fyrir nokkru á mjög
skemmtilegan hátt i Nýju Kvenna-
blaði imdir titlinum Hjónin í
dalnum.
Rúmlega tvítug að aldri vistaðist
hún að Gröf (nú Grafarholt) í Mos-
fellssveit til foreldra minna, en
móðir hennar bjó í litlum bæ þar
skammt frá. Inga var hjá móður
sinni á næturnar og í hinum örfáu
tómstundum, sem hún eignaðist.
Heimili foreldra minna var stórt
og barnmargt, svo að störfin hlóð-
ust á Ingu, sem aldrei hugsaði um
sjálfa sig, heldur gagn og hag ann-
arra. En aneð þeim mæðgum og
fjöLskyldu minni bundust þau
tryggða- og vináttubönd, sem dauð-
inn einn fær r-ofið. Frá samverunni
við einkum tvær elftu systur mln-
ar, átti Inga margar ljúfar minn-
ingar.
Skömmu eftir aff móðir Ingu dó,
fluttist hún til Rcykjavíkur. Þar
leigði hún herbergi og prjónaði
fyrir fólk á litia prjónavél, sem
hún eignaðist, eða saumaði í hús-
um; á sumruin fór hún í síldar-
vinnu norður á land. En hrædd er
ég um, að ekki hafi verið mikil
uppgrip fyrir saumaskapinn og I
prjónið, því hugurinn var meira
við að hjálpa öðrum en auðga
sjálfa sig; vinátta veittist henni
hvarvetna, en hún verður ekki í
askana látin. Tveim til þrem árum
eftir að hún fluttist til Reykjavík-
ur, réðst hún að Suðurgötu 2, til
frk. Sigríðar Thorarensen, sem þá
kenndi hannyrðir í skólum bæjar-
ins, og frk. Önnu Guðmundsdóttur,
sem bjuggu þar saman, og er mér
nær að halda, að þar hafi hún lifað
sín beztu ár.
Frk. Sigríður var vel menntuð og
uppalin á þess tíma höfðingja-
heimili, átti marga góða kunn-
ingja, var glöð og hress í um-
gengni. Hún lærði fljótt að meta
gáfur og sjálfsmenntun Ingu og
hennar miklu umhyggju, og það
féll svo vel á með þeim, að þær
máttu helzt ekki hvor af annarri
sjá. Gestkvæmt var hjá frk. Sigríði
og alltaf glaðlegar og skemmtilegar
umræður, enda oft saman komið
margt menntað fólk og vinir frk.
Sigríðar kynntust Ingu og buðu
þeim saman heim, og hafa síðan
sýnf Ingu mikla tryggð. í Suður-
götu 2 fékk Inga líka aðeins meiri
tíma til að sinna hugðarefnum sín-
um, lestri góðra bóka, yrkja Ijóð
og skrifa niður, hlusta á fyrirlestra
og starfa í félögum. Hún gekk í
Hvitabandið og starfaði í stjórn
þess í mörg ár.
Nokkru eftir andlát frk. Sigríðar,
réðis-t Inga til frk. Halldóru Ólafs,
kaupkonu í Reykjavík, og hjá
henni var hún í 7 ár, eða þar til
frk. Halldóra lózt. Það fór mjög
vel á með þeim, og kom nú vel
nærgætni Ingu, því Halldóra var
oft við rúmið, enda orðin há-
öldruð.
Fleiri en þeir, sem hér eru nefnd
ir, hafa notið hjálpar og aðstoðar
Ingu á ýmsa lund„ því æði margir,
sem hana þekktu, kölluðu til henn-
ar þegar þeim lá á, og ótrúlegt var,
hvað Inga gat mörgum hjálpað á
Retina II a
vel með farin. tii sölu. —
Tilboð sendist blaðinu fyrir
22. þ.m. merkt „Retina".
ÍW.W.VAW.W.V.V.V.V.
v.v.v.v.v.v.v.vv.w.v.v
Hefi opnað
Blóm og skreytlogar
Leiðavendir, kransar og
krossar. Enr.fremur jólatré
og greinar.
BLÓMABÚÐIN B.UNNI
Sími 34174
Sölntiirn
við Hálogaland, Gnoðavog 46.
Opið til kl. 11,30 á kvöldin.
.w.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v,
/AWAW-W.WAVAVW
Madrósaföt
frá kr. 375.0.
Drengjajakkaföt
frá kr. 590.00
Æðardúnssængur
eru bezta jólagjöfin.
Vesturg. 12. Sími 13570
v.v.v.v.w.v.v.v.w.v.v,
til sölu. Uppl. í síma 34404
Bækur og höfundar
í'ramhald al i .,ouj . r
Hér hefur ekki gefizt rúm til að
ræða list Zweigs, en hann er
snjall rifchöfundur og verk hans í
senri áhrifaríkt og skemmtilegt af-
lestrar. Þýðendur virðast hafa
leyst verk sitt vel af hendi, og 'ég
trúi að þeir hafi sýnt stil Zweigs
fullan sóma. Frágangur bókarinn-
ar er sömuleiðis hinn bezti 'af
forlagsins hendi, þótt ekki hefði
skaðað að efnisyfirlit og nafna-
skrá fylgdi jafn yfirgripsmiklu
verki.
Það er sjaldan að ástæða er til
að fagna bók jafn heils hugar og
þessari bók Stefans Zweig. Merin-
ingarsjóður verðskuldar mikla
þökk fyrir útgáfu hennar.
Ó. J.
einn og annan hátt, án þess að
trassa að nokkru leyti skyldustörf % VlOtlVclIígí
sín.
Hún dvaldi siðustu árin á elli-
heimili, fyrst í HveragerSi og nú
síðast á Gruind, og dó þar. Ég og
mínir nánus-tu, kveðjum hana með
miklu þakklæti : fyrir óteljandi
margt, og vonum að heimkoman
hafi verið henni góð eins og hún
treysti, því guðstraust hennar var
einlægt.
Helga S. Björnsdóttir.
(f'ramhald af 7. síðu).
um, hvort það ve ður gert eða
ekki og þaðan af liæpnari er sú
staðhæfing þess, að það sanni
nokkuð um gagnsemi tillaguanna
til effii frá, að þær skuli ekki enn
vera ltonuiar fyrir Alþiingi.
En nieðal annarra orða: Hverj
ar eru tillögur SjálfstæðMIokks-
ins? Hvað Iíffnr pennastrikinu?
Rafmagnstæki
til jólagjafa
Brauðristir
Vöffiujárn
Pönnur
Kaffikönnur
Kaffikvarnir
Hárþurrkur
Hraðsuðukatlar
Ryksugur
&&•
Skrautvara úr gleri
og kristal
Skrautvasar, margar gerðir
og stærðir
Diskar
Skálar
• • *; * v
Oskubakkar
Kertastjakar
Vínglös, stök og í settum

SÍiyiAR: 13041 — 11