Tíminn - 25.01.1959, Page 3

TÍMIMN, sunmidaginn 25. janúar 1959.
3
margir telja sig vita
betur en sá, sem á a'ð
stjórna æfingunum, og
svo verður árangurinn
eftir því.
Það er Karl' Gúðmunds-
son íþróttakennari sem tal
ar — sá er sem mesta
frægð gat sór í Noregi í
fyrra fyrir að æfa upp
knattspyrnulið þar með
þeim árangri, að það er
nú efst í sínum riðli þar.
Við höfum heyrt, að Karl
hafi verið beðinn að ger-
ast þjálfari íslenzka lands-
liðsins, og spyrjum hvað
se til í því.
— Jú, knattsþýrhusám-
bandið hefir farið þess á
leit við mig', að ég staríaði
við þjálfun landsliðsins
hérna. Ég hefi að. vísu
gert það áður, en lék þá
eining með liðinu — það
var 1954 — en sljkt álít
ég alls ekki heppilegt, að
þjálfarinn leiki með. Hann
þarf að geta horft á leiki
liðsins hlutlaust til að sjá
hvað aflögu fer og eins
fylgjast með hverjum leik-
manni og' afköstum þeirra
á vellinum. Annars þyrft-
um við að stokka upp,
held ég, og byggja allt að
nýju upp frá grunni —
ala drengina upp við meiri
aga en hér hefir áður
tíðkazt.
Svo viljum við vita,
hvort Karl sé þvi nokkuð
mótfallLnn, að knatt-
spyrnumönnum sé bætt
upp vinnutap í peningum.
jafnvel þótt áhugamenn
séu.
— Menn, sem vinna
venjulegán vinnudág, geta
vel æft . reglulega með
landsliði án þess að tapa
vinnu, en hins vegar gerir
það erfitt um vik liér, að
kalla þarf menn saman
sinn úr hverri áttinni. og
sumir eiga langt að sækja.
í Noregi þykir það ekkert
tiltökumál, að knattspyrnu
sambandið bæti mönnum
upp vinnutap með bein-
hörðum peningum, og oft
er ekki hægt að halda
uppi nógu reglubundnum
æfingum. á landsliði, nema
einhverjar ívilnanir í sam
bandi við vinnutap komi
til.
bókabrenna
Við lásum auglýsingu i
einu dagblaða bæjarins,
þar sem sagði eitthvað á
þessa leið: Þar sem útgef-
endur tjá mér, a'ð lélegur
HELGl
— miltjón mílur
IKARL
— við þurfum að stpkka upp.
járnagi
, — Ég hefi mikinn á-
huga á að fara út aftur.
Það er allt annað að
starfa þar að þjálfun
íþróttamanna. Þar dett
ur engum pilti i hug að
gera nokkuð annað en
honum er sagt að gera,
og aldrei kemur upp ó-
samlyndi í hópnum.
Piltarnir okkar vilja
MAÐUR VIKUNNAR
KRISTINN
— ueó til lídó
reyfari, þýddur, seljist bet
•ur en verk innlendra höf-
unda, reynist mjög erfitt
að fá útgefnar frumsamd
ar bækur hérlendis. Viídi
ég því beina þeirri áskor-
un til gamalla og nýrra
viðskiptamanna minna og
annarra vina, að þeir
bregðisl vel við og festi
sér árituð eintök af Lista-
mannsraunum og Gull.tár-
unum, sem fást afhentar í
dag að Hótel Vík. Fram-
reiði að venju veitingar
allan daginn.
Undirrituð var Guðrún
Jacobsen, og við héldi.m á
bennar fund, þar sem hún
framreiðir . veitingar á
Hótel Vík.
— Já, það hefir verið
mikið hringt hingað í dag,
en minna um að fólk kæmi
að kaupa. Eg var annars á
tfmabili að hugsa u n að
halda eina allsherjar bóka-
brennu —_og sel.ja aogang
inn. Útgáfustarfsemin
hefði kannske borið sig
nieð því. Og það er nú einu
sinni svona — ekki nóg að
láta útgefandann borga og
sitja svo uppi með upplag-
ið. Svo er ég lika búin að
skrifa sex bækur, og liefi
selt öll handrilin þótt ekki
séu nema tvær komnar út.
Þetta er svo sem enginn
skáldskapur, bara minning
ar um samferðamenn —
ég sæki nefnilega efnið í
fólkið . . . það er svo margt
fólk, sem á skilið að lifa
lika, sem enginn annar
niyndi skrifa um. Annars
kann það víst ekki góðri
lukku að stýra, þegar ég
fæ liugmyndir. Eg hefi sam
ið lög er enginn vill syngja,
málað myndir, sem enginn
vill sjá, fyrir jólin í iyrra
bjó ég til allmörg brúðu-
hús, sem bráðnuðu í hönd-
unum á börnunum, og svo
bækurnar ....
neó í lídó
Við hittum að máli for-
mann hins nýstofnaða jazz
klúbbs, Kristinn Vilhelms-
son, og hann hefir sitt-
hvað að segja okkur auk
jaazins, m.a. það, að hljóm
sveit sú, sem hann hefir
stjórnað í Leikhúskjallar-
anúm, NEO-lríóið, muni
innan skamms, eða nánar
tiltekið 6. febrúar næsl
komandi flytja sig í nýtt
sar^comuhús, sem verið
er að fullgera uppi í Hljð-
um. Þetta hús á að taka
hvorki meira nó minna en
500 gesti i senn, og mun
það bera nafnið LÍDÓ.
Þar mun vera ætlunin að
halda dansleiki fyrri hluta
vikunnar og á laugardög-
um, en hina dagana verða
salirnir sennilega leigðiv
undir skemmtanir ýmissa
félaga.
NEO-tríóið verður þá
ekki lengur tríó, heldur
fimm manna hljómsveit
og er Kristinn þegar far-
inn að æfa hina nýju
sveit. Við sæti tríósins í
Leikhúskjallaranum tekur
annað tríó, RÍÓ-tríóið,
sem Baldur Krisljánsson
BALDUR
— og ríó líka
Lög, sem enginn viil syngja
myndir, sem enginn vill sjá
— og svo bœkurnar mínar!
IWenntlingar íungu „GóSa tungl" þegar við kom-
um á vettvang og hugoumst ræða við söngkennar-
ann, Hjört Haltdórsson, sem fyrstur manna nældi í
10 þúsund króna verðlaunin í þættinum Vogun vinn-
ur vogun tapar, með staðgóðri og að því er virtist
óbrigðuili þekkingu sinni á tunglinu.
— Já, krakkarnir
vildu endilega fá að
syngja ,Góða tungl'
í tilefni dagsins, seg
ir Hjörtur, en við
viljum fá að vita
hvernig menn öðl-
ast slíka ógnar
tungiþekkingu. —
Ósköp einfalt hvað
mig snertir. Sjáið
þið til, ég fór í sum-
arfri eitt sinn sem
offar upp í sveit og
treysti mér ekki til
að vera algerlega
iðjulaus í þrjá mán
uöi, svo að ég tók með mér bók, sem ég hafði gaman
af, og stytti mér stundir við að þýða hana. Through
Space And Time hét hún á ensku, en ég kallaði hana
í tima og rúmi. Hún var aldrei gefin út, en liggur nú
hjá Almenna bókafálaginu, og má vera að nú sé ein-
mitt heppilegasti timinn til að gefa hana út, þegar
tunglið er orðið svona populert. Svo spyrjum við
Hjör.tjíka, hvort óstyrkur á taugum hafi ekki gert
vart við sig þá er hann stóð frammi fyrir f jöidanum,
eins og skólanemandi upp við töflu, og skyldi svara
10 þúsuncl króna spurningunni. — Klukkutíminn á
undan var verstur. Eg var nefnileaa síöastur á dag-
skrá, þurfti aö bíða eftir öilum hinum, og þetta mun
vera lengstl klukkiutimi, sem ég hefi beðið. Eg hafði
engar taugar til að hlusta á hina, en fór út í port
og kveikti mér í vindli og hugsaði auðvitað um
tunglið.
píanóleikari stjórnar, en
með honum verða bas&a-
leikari og gítarleikari, sem
báðir hafa að undanförnu
leikið með hljómsveit
Björns R. Einarssonar á
Hótel Borg.
Kristinn segir okkur að
lokum til marks um það,
að ekkert sé sparað til
þess að gera veitingahúsið
LÍDÓ hið fulikomnasta, að
sendar hafi verið teikning
ar af húsinu til Telefunk-
en-fyrirtækisins í Þýzka-
Framhald á 4. síðu.
KNÚTUR
— tæknilega iiliðir.
-GUÐRUN
— þegar ég fæ hugmy'ndir