Tíminn - 05.03.1959, Blaðsíða 5

VÍMINN, fimmtudaginn 5. marz 1959.
,0g þóttum við all kindarlegir’
Spjalla^ viS íslenzka námsraenn í Miinchen ensá þykir bczuir sein fárániegast
iieiui' uílitio. Vio attum tiltolulega
. auðvelt með að.áfla okkur grímu-
Freffamaour „Vettvangs- við viku eftir því. Síðan biðum við búninga, því að við sneuum bai’a
ins" náði taii af 2 íslenzk- 4 daga eftir tiUcynningu um það, við gæruúlpunum okkar og þóttum
um stúdentum sem stunda Vi® *ie®unl staðizt prófið. Ekki við all kindarlegir. Gæruúlpurnar
nám í bvaainaarverkfræSi í Supum við, Þó.káliS: Þ6 að 1 reyndust okkur þarna vel sem
Y99 9 .... una væn því að nú áttum endranær. Ulpiu*nar eru eins kon-
Munchen i Pyzkalandi. Þeir vfö eftir að útfylia tylftir af eyðu- ar þjóðareinkenni íslendinga í
eru nýkomnir neim í leyfi. blöðum og skýrslum, á hverjum Þýzkalandi og, sjáist úlpuklæddur
Þeir félagar heita Gylfi ísaks var s?urt um allan fjárann. T. d. maður á ferli, er sjálfsagt að
sön og Halldór Ingi Hannes- llvorl vlð vær-um pólitískir flótta- ávarpa hann á íslenzku, þótt engin
mn M.jt., * • menn. orðið fyrir kynþáttaofsókn- deili , viti maður á manninum.
" ' , _ um, hvar við hefðum átt lögheim- íslendingar nalda mjög vel hóp-
/vlenntaskoíanum i Reykja- ili 1. sept 1939, hvar og hvenær inn í ■Munchen, en þar -eru nú um
vík 1958 og hófu nám í foreldrar okkar væru giftir og 40 landar. Starfandi er „Félag ís-
Munchen í haust. Sagðist flelra aí sllku tagi. Þegar þetta var lendinga í Munchen“ og heldur það
þeim svo frá dvö! sinni ytra: a%taðið eg við Ahöfðum sM%ö fundi °S skemmtikvöld all oft.
nafmð okkar, fæðingardag og ar Starfrækir það félagsheimili þar
Ifvernie hcfur vkku- i.'kað dvöi- ca; 20—3° sinnum, vorum við samt sem við getum komið saman og
in ytra’ ...... I eiíia enn fullSlldlr nemendur skól- lesið blöðin að heiman. Haldið var
I ans, en máttum sækja fyrirlestra. upp á fullveldið. 1. des. og þá jafn-
— Okkur hefur lixað' vel og því Og hvernig hefur svo námið framt upp á 5 ára afmæli félags-
betur sem á leið. Allar þjóðir hafa ge-ngið? i ins, og var þá glatt á -hjalla.
sína sérstöku siði og tekur það — Okkur hefiu* gengið furðan- Hvernig hélduð þið upp á jólin?
Útgefandi:
Samband ungra
Framsóknarmanna.
Ritstjóri:
Tómas Karlsson
Ungir Fram-
sóknarmenn
Kjósið fulltrúa á 12. flokks°
þing Framsóknarflokksins
sem fvrst og tilkynna um
kjör fulltrúa til flokksskrif.
stofunnar í Edduhúsinu.
Stjórn SUF
//
Pólitísk fjárfesting
//
Ráðhúsið í Munchen og Frúarkirlqan með turnunum tveim.
nokkurn tíma að samlaga sig þeim. ]ega að fylgj-ast með fyrirléstrun- —- Við vorum svo heppnir að
Við Tækniskólann starfar að visu um eftir að við höfðum komizt.ýfir þekkja Þjóðverjá, sem v-erið hefur
sérstök stofnun, sem sér um mál byrjunarerfiðlei-ka með málið. Ann hér á ísla-ndi eitt sumar, og bauð
erlendra stúdenta við skólann og ars höfum við ekki gengið undir hann okkur til sín u-m jólin á bú-
reynir að koma erlendum stúdent- nein próf ennþá, og því lítið reynt garð rét utan við Munchen. Lifðum
-um í kynni við þýzkar fjölskyldur, ]Dað, hvað við höfum getað „melt" við þar í góðu yfirlæti og var gam-
-en iitið höfum við notfært okkur a{ þv]. Sem okkur hcfur v.erið sagf, an að kynnast. þýzkum jólasiðum.
það ennþá. Hefur okkur gengið en við hlustum á 33 fyrirlestra i Á þrettándanum höfðum við
het-ur að kyn-nast erlendum stúd- viku hverri. fengið sendingar að heiman og
éntum við skólann, en þýzkum. — Og húsnæði og fæði? héldum við dýrðlega veizlu uin
Sérstaklega eru Norðmennirnir við Við leigjum- okkur herbergi all- kvöldið og kýldum vambirnar
kunnanlegir. háa verði. Húsaleiga er há, því að hangikjöti, harðfiski, skyri og öðru
Og hvernig líkar ykkur svo við hörgull er á húsnæði í Munchen. kærkomnu, íslenzku lostæti. F. K.
Þjóðverjana? Hádegismat borðum við í veitinga-
Okkur líkar að mörgu leyti vei húsi skammt frá háskólanum, en
við þá, e-n misjafn er sauður í þar hittast dag .hvern 10—15 -fs-
anöi'gu fé eins oggangu.'. Það er lendingar. Kvöldmat möllum við ..
anjög einkennandi iyr.r þjóðina, svo oft. sjálfir heima. ||
hve hún -er sparsöm, .lægjusom og Og borgin og borgarlífið?
nýtih. Lífskjör almen.nngs eru.' Bar-gin er dálítið gamaldags og .}!
snöggtum lakari en her á Islandi. gróin en talin með fallegri horgum
— Og skólinn? Þýrkaiands. Þarna eru mjög marg-
Tekníski skólinn er geysi fjöl- ar frægar og fafiegar byggingar,
inermur og telur um 8 þús. nem- svo sem ráðhúsið, Frúarkirkjan og
endur, og fer því mjög iítið fyrir Deutsches Museum, sem er líklega
einstaklingnum í slíku bákni. Bygg- frægasta tæknisafn heims. Annaxs
ingar skólans eru stórar og veg- eru alls kyns söfn þarna ó hverju
legar og er -um 10 mín gangur í strái og borgin talin ein heizta
krin-gum aðalbygginguna. Á stríðs- menningarmiðstöð Þýzkalands. .
árunum fór skólinn í rúst — 75% í borginni ér sérsta.kt skenimti-,
að því að telið er — en nú er að stúdenta- og listamannahverfi, er
mestu búið að endurreisa hann nefnist „Schwabing“. Þangað er
aftur. Þegar við komum til skólans gott að leggja leið sín-a og .mar-gt
vorum við svo heppnir, að ágætur er þar sér til gamans gert.
landi okkar leiðbeindi okkur og Múnchen er fræg fyrir. sitt
sýndi okkur byggingar skólans og „Fasching“, sem er sambærilegt
kom okkur í samband við yfirvöld við kjöt-kveðjuhátíðir annarra hcr-
hans. Þar með vor-um við þó ekki -aða. Hátíðahöld þessi standa frá
aldeilis strax orðnir nemendur þrettándanum fram að föstuhyrj-
skólans. -Þarna verður enginn úhar- un, og er þá dansað og ærslazt á
jnn biskup. Fyrst urðum við að hverju kvöldi. Aliir eru grímu-
ganga undir þýzkupról og biðum klæddir og súmir þó lí-tt klæddir,
Broddar „Sjálfstæðisstefnunn-
ar“ stiuga víða upp úfseyi'unuiu
um þessar mimdir. Rita þeir
mjög um hina „pólitísku“ fjár-
festingu í dreifbýlinu, sem öll
er á kostnað íbúa þéííbýlisins.
Fyrst er útkoman sett upp og
síðan er lagt saman. Ófremdar-
ástand þetta stafar af hinu gíf-
urlega og -geigvænlega valdi liér
aðanna í stjórnskipuninni, segja
þeir. Að vísu er erfitt að henda
fullar reiður á, hvað sé „póii-
tísk“ fjárfesting og hvað þjóð-
hagsleg fjárfesting, en látið er
að því liggja, að þingmenn hér-j
aða og kaupstaða úti á lands-
byggðinni „dæli“ of miklu fjár-j
magni til kjördæma sinna, og
það sem meira er, að fjávfesting
í framleiðslutækjum og ræktun'
héraðanna sé beint gegn hags-
munum þjóðarheildarinnar og
kailast póiitísk fjárfestin-g! —
Auðvitað eru það þó fyrst og
fremst þingmenn Framsóknar-
flokksins, sem stunda þessa Iíka
þokkaiðju! En þeíta stendur aiit
til bóta. Þetta mun allt lagast
við nýju kjördæniaskipunina. —
Eftir það verður engin „pólitísk“
fjárfesting, aðeins „þjóðhagsleg“.
Þá veit maður það.
Þótt þeir, sem gífuryrði þessi
semja, séu engir kögursveinar,
þá eru þeim þrátt fyrir allt ekki
þoiuð slík köpuryrði á síðum
Morgunblaðsins, en vcrða að af-
hjúpa hið sanna innræti flokks-
ins í óbeinni niálgc-gnum hans,
en þar gapa þeir líka svo vítt
að sér í ailar vígtennurnar.
í Morguubl. skrífa svo Jón
Sigurðsson og aðrir klafabundn-
ir flokksmenn úr sveitunum. Þeir
eru látnir básúna, hve Sjálfst.fl.
hefur verið mikill velgjörðar-
kraftur fyrir bændastéttina og
dreifbýlið. Þar er og reynt að
hafa Uppi afsakanir vegna þess
að stjórnarflokkarnir neituðu að
leiðrétta laun bænda í efnahags-
málalöiggjöf ríkisstjói'narinnar
til samræmis við áðurfengnar
launahækkanir annarra stétta,
sem Sjálfst.fl. barðist sem ske-
leggasl fyrir á síðastl. suinri.
Þar rembist rjúpan við staurinu
og aðal styrkur þeirra er sá, að
vinstri stjórnin lagði 55% yfir-
færslugjald á innflutniugsvörur
landbúnaðarins, sem og á allar
aðrar innfluttar vöriu'.
Framkvæmdastjórn Sambands ungra Framsóknar-
manna hefir ákveSið að kalla saman aðalfund
sambandsstjórnar SUF í Reykjavík þriðjudaginn
10. marz 1959 kl. 8,30 e.h. Fundarstaður hefir að
öðru leyti ekki verið ákveðinn, en verður aug-
lýstur síðar. Rétt til fundarsetu eiga allir meðlimir
samhandsstjórnar, sem kjörnir voru á síðasta
þingi SUF, þ.e. auk framkvæmdastjórnai' SUF
einn fulltrúi úr hverju kjördæmi á landinu. Þetta
tilkynnist hér með öllum, sem hlut eiga að máli.
Nánar í bréfi.
F. h. stjórnár Samb. ungra Framsóknarmanna.
Jón Rafn Guðmundsson
(formaður).
Einar Sverrisson
(ritari).
•I
Bændur eru fúsir að bera uauvJ
synlegar byrðar til samræmis viffi
aðra þegna þjóðarinnar, þegar
rétta átt horfir, eu það er alÞ
ómaklegt að leggja á þá þyngra
ok en lagt er á aðrar stéttir.
Já, en bæudur geta vel borlð
þyngri byrðar en aðrir, hugsa
þeir Iiáu herrar, sjálfsagt, „póli-
tíska“ fjárfestingin er svo gífur -
leg í dreifbýlinu!
Sjaklan launar kálfur ofeldi'ð.
segir forn orðskviður. Oft ena
athafnir manna lítt skiljanlegai
og einkennast af vunþakklæti
að því er sunnini gæti virzt. —
O-g hvílík regin flónska í lands
fólkinu að beinlínisflýja frá öll-ui
fjármagninu og séríla-gi frá hinu
gífurlega atkvæðavaldi og' þaíJ
beiut yfir í „fjármagnsrýr“ og
„valdasnauð" liéruð SV-lauds. —
Hvílíkt vanþakklæti!
En cr það nú víst, að flótt
fólksins frá dásemdunt dreifbýli-
ins stafi af tómu vanþalcklæti.
Er ekki sönnu nær, að fólkií
leiti þangað, sem lífskjörin eri-
betri? Er unnt að telja þennai:
flótta frá sjávarþorpum og sveii
um landsins lieilbrigða og holla.
þjóðlífsþróun? Er kleift að fram
fleyta alíri þjóðinni á SVhorn
Iamlisns? — Ef menn svara slík
um spurningum af fullú drenig-
Iyndi, veiða þeir að tclja þem
an flótta tímabunxlna ólieilla-
þróun, sem liainla verður gegn.
Þetta hefur að nokkru stafað aí
þeixn atvinnuskilyrðum, seni
dvöl liins erlenda hers í landinu
hefur skapað, og einnig vegna
hinnar miklu og nauðsyxilegu
fjárfestingar í íbúðarliúsnæðí,
sem hin gífurlega maxuifjölguir,
á SV-horni landsins liefir krafizt,
á meðan húsin úti á landsbyiggð-
inni eru yfirgefin eitt af öðrit.
Þess skal cinnig gætt að góðæii
hafa mætt þjóðinni undanfarin
ár, en enginn veit hvenær þreng
izt í búi.
Þegar þess er gætt, hve lítil
fjárfcsting hefur orðið í fram-
lciðsluatvinnuvegunum síðustu
ár miðað við aðra fjárfestingvi
landsmanna, og það ennfreniur
haft í huiga, að þessi litla fjár-
festing' hefur næstum öll orðið
fyrir atbeina og styrk ríkisvalds
ins, er hefur orðið að leita eftir
erlendum Iánum til þess að geta
haldið í horfinu, verða menn áð
viðurkenna, að hér er voði á
ferðum. Einstaklingar, sem fjár-
magn eiga, leggja það ekki í tap
rekstur útflutniugsatvinnuveg ■
anna Iieldur í annað, sem gefur
tryggari og skjótan gróða. Þetta
verður a'ð teljast öfugstreymi
í ísleuzku þjóðlífi, sem vonandi
er að linni sem fyrst. Móti þessu
öfugstreymi verður bezt unniö
með því að andæfa gegn flóttan-
um frá landsbyggðinni og beiná
fjármagninu sem mest til fram-
leiðslunnar og’ einbeita sér að
því að nýta gæði landsins tii
sjávar og sveita landið uni kring.
A'ð bættum lífskjörum skai
stefnt en lifskjörin batna ekki
áð ö'ðrum leiðuin en me'ð aukinni
farmleiðslu. Það var liöfuðslefna
vinstri stjórnarinnar a'ð auka
framlejðsluna og' miða ráðstafan
ir við það markmið, og líklega
eru þaö þær ráðstafauir, seiu
„Sjálfstæðishetjuruar“ kalla
„pólitíska“ fjárfestingu.
T.K.