Alþýðublaðið - 21.09.1927, Blaðsíða 3

ftbHV WUtSLAOlW
.5
um mannfjölda og stjórn Frakk-
lands.
Frakknesk blöð hafa tekið
Tannenbergræðu Hindenburgs til
athugunar og telja þau hana sönn-
un þess, sem þau hafi i&ulega
látið í ljós grun um, að hernað-
arandi keisaraveldistímanna lifi
enn í Þýzkalandi samhliða sátta-
stefnunni, óg ógemingur sé að
spá nokkru um hvor stefnan verði
ofan á.
Frá Berlín er símað: Þýzk
vinstriblöð áiíta Hindenburgræð-
una óheppilega.
Imleni t f d i u sl I.
Seyðisfirði, FB., 2q. sept.
Eggert Stefásisson
söng hér í gærkveldi og var fögn-
uður áheyrenda yfir söng hans
mikili. Hefir Eggert sungið und-
an farið á Norðfirði, Eskifirði,
Reyðarfirði og Eiðum við mikla
aðsókn. Ingi Láruson aðstoðaði.
Odýrast
m far í Skeiðarétt-
|| írá verziun L
Vaðnes. Kr. 10 p
sætí báðarleiðir.
Slöiar: 228 og 1852.
ið íar i tima.
mmmmm
Nýkomið ágætt klæði
frá kr. 11,75 m.
Sorglegt er paö iíka að sjá og
heyra börn biðja fullorðið fólk
að gefa sér fyrir aðgangi, — fólk,
sem þessir vesalingar hafa aidr-
tS augum iitið. En það er daglegt
brauð.
Það þriðja, sem æskan venur
komur sínar á, eru kaffihusin. Á
hverju kvöidi er þar fult af ungu
fólki.
Þar á að sjást menning vor.
En hvílík menning er ’pað! Unga
fóikið að eyða nokkrum krónum
á hverju kvöldi, reykjandi, skraf-
andi saman um næsta „stiíkubali“
og þetta ágæta fag, sem hljóm-
sveitin er að leika, þó að það
hafi ósköp lítið vit á því.
Þessar myndir eru ófagrar, en
þær eru sannar.
Og þarna flýtur æskan steinsof-
andi að feigðarósi og'lætur hverj-
um degi nægja sína þjáning.
Æskufólkið stefnir í öfuga átt.
Hugsjónir þess sofa og blunda í
vöggu smáborgarmenningarinnar.
Og ef hugsjónirnar vakna, „þá
daðrar æskufólkið við þær“, eins
og „Valurinn vígreifi" rétt segir.
En hér þarf að vckja og það
vel, en ekki með hóli um sofandi
æskulýð, heldur þungum og rétt-
mætum áminningum.
Og vakni æskan, þá má við
mörgu góðíu búast, en fyrsta spor-
ið, sem ungur hugsjónamaður
verður að gera, — það er að
vakna og vinna:
Strútur.
Hassnes ,stutti‘
eða
,Ión KJartanssoii.
„Látið þið börnín faia ofan“,
Þegar tíannes „stutti" reiddist
og ætlaði með orðakyngi að
kveða mótstöðumenn sína „nið-
ur‘“, sem kallað er, þá var hann
þó alt af svo hugsunarsamur, að
viija ekki hafa yfir kröftugyrði
ejn í viðurvist barna, og skipaði
því alt af að láta þau fara ofan af
lofti í baðstofu.
Einu sinni reiddist hann manni,
sem Ólafur hét, og var lengi að
sjóða saman kraftakvæði um hann
frammi í baðstofugöngum. Þegar
hann svo kom upp, skipaöi hann
fólkinu að láta börnin fara ofan,
því að ekki vildi hann ábyrgjast
afleiðingarnar að öðrum kósti. En
þegar því var ekki hlýtt, kvaðst
hann enga ábyrgð vilja bera á
því, sem fyrir kæmi, hóf upp
raust sína og þrumaði: „Ólafur
er svartur éins og andskotinn.'1
Á föstudaginn var gerði Stef.
Jóh. Stef. skemtiiega gys að Jóni
Kjartanssyni fyrir flónsku hans
óg fávjsi. Jón Kjartansson hefir
síðan verið að sjöða saman svar
til St. J. St., og kom það svo
loksins í „Mgbl.“ í gær, og er
svo hljóðandi: „Stefán Jóhann er
mesta höfðingjasleikja iands-
ins."(!!) Mikið var, að Jón Kj.
skyldi ekki auglýsa að börn
mættu ekki lesa þetta eintak „Mg-
bl.“ Mikið er „svar“ hans þó
bragðminna en svar Hannesar
heitins „stutta".
Hannes „stutti" er í gröfinni
beðinn velvirðingar á samanburð-
inum.
ISrleKtci sfinuilceyti*
Khöfn, FB., 20. sept.
Sjáífkaeðni auðvaídsins.
Hernaðaræðið. Það logár
i koíunum.
Frá París er simað: Þrjátíu
þúsund Bandaríkjamenn, er allir
voru sjálfboðaliðar í heimsstyrj-
éldinni miklu, eru komnir til
Frakklands. Fóru þeir í stórfeng-
legri skrúðgöngu um götur Par-
ísar i gær ásamt hershöfðángja
sínum frá ófriðarárunum, John
Pershing. Lagði sjálfboðaskarinn
leið sína fram hjá gröf oþekta
hermannsins. Var þeim fagnað
méð kostum og kynjum af mikl-
Torkell Jörgensson Lövland
lögfræðingur, hinn nýi, norski
vararæöismaður í Reykjavík, koro
iyrir skömmu hingað frá Noregi
ásamt fjölskyidu sinni, og býr
hann á Laufásvegi 44. Hann hefir
hafið starf sitt hér og gengið fyr-
ir ráðunejdi islands. Eins og
kunnugt mun, er Lövland ræðis-
maður þektur um alian Noreg fyr-
ir fyririestrastarfsemi sína og rit-
störf. Hann er sonur hins fræga
stjónrmálamanns Jörgens Gunn-
arssonar Löviands. er var meðal
mestu stjórnmálamanna, er Nor-
egur hefir átt, og varð kunnas.t-
ur fyrir stjórnmálastörf sín 1905,
er sambandinu milii Noregs og
Svíþjóðar var slitið. (FB.)
Páls SsólSssoíeaa'.
Nýlega hefi ég séð augiýst; að
Páll ísölfsson ætli ab nýju að
hefja orgelfdjómielka í frikiíkj-
unni. Verða þeir fimrn fjrrir jól
og hinn fyrsti nú á firntudaginn.
Ég get ekki látið hjá líða að
henda á þessa hijómleika, sérstak-
lega fyrir þá sök, að nú er hægt
að fá aðgöngumiða að þeim öll-
um fyrir einar fimm krónur. Það
er svo lágt verð, að aiiir þeir,
sem annars geta veitt sér nokkra
ánægjustund, sem eitttivað kost-
ar, geta notið þessa.
P. 1. hafði nokkra hl jómleika í
fyrra vetur. og var aðsókn að
þeim sumum niikiu miður en
skyldi. Ég hlýddi á þá allflesta,
og árangurimr varð sá, að því
fleiri sem ég heyrði, því meiri
ánægju hafði -ég af þeim. Á einum
hljómieiknum var með mér
kuiuiingi minn. Haim var nú ekki
neitt sérstaklega „músikalskur"
maður. En harm sagði við mig,
þegar við komum út: „Ég held,
að þetta sé sú unaðslegasta stund,
sem ég hefi iifað í khkju.'“ , Og
hann sagði þetta í einlægni. Ég

Fjolireyít • orval.
Lagavesi 40.
Hafifiriiitpr.
é
Verzlun mín er fliitt á
Vesturbrú 1. (áður Gríms-
búð) þar verða seldar:
Matvörur, Búsáhöld, Gler-
vara, o. fi. með bæjaríns
lægsta verði.
Oainlaapr iiefánsson.
‘nikyulng
dilkakjöíið kostar að eins
70 anra V2 kg. og mun
verða svo fyrst um sinn.
Langavegi 42. Sirai 812.
Gröðrarstöðin
selur islenzkar gulrófur á 6
krónur pokann (50 kg.)
rússneskar golrófur á 7 krónur
pokann (50 kg.) Þessi tvö. gul-
rófnaafbrigði eru hin beztu og Ijúf-
fengustu sem hér eru ræktuð, jöfn
að gæðum, en rússnesku rófurnar
geimast betur.
Gjörið svo vel að senda pantanir
sem fyrst. (Sími 780).
býst við, að það fari svo fyrir
fleirum, sem sækja hljómleika
Páls, því að góð hljómlist veitir
mönnum meiri ánægju en flest
annað. Og hún er meira en stund-
arunaður. Hún er eitt hið göfug-