Tíminn - 08.01.1960, Blaðsíða 9

T í MI N N, föstudaginn 8. janúar 1960.
9
ÖLL ÉL BIRTIR 1
UPP UM SÍÐIR

sögn hjá. Sá hann þá fyrst í
raun og veru hvefsu mikiö
hann vantaði' alla nauðsyn-
lega fræðslu o|' leiðbeiningu
í öllu því sem listina snerti.
Þó hafði kennari hans sagt
honum, að hann hefði góða
hæfileika og þyrfti aðeins að
gefa sig allan að námi'nu til
þess aö ná takmarkinu.
En stundum óskaði Mar-
teinn, að hann ætti einhvern
vin eða vandamann, sem tæki'
hlutdeild í kjörum slnum, í
stað þess að vera neyddur til
að vinna mánuðum saman án
upphvatningar eins og hver
annar efnstaklingur.
Hann skrifaði föður sínum
að staðaldri jafnvel þótt hann
íengi aldrei svar. Hins vegar
fékk hann i'ðulega bréf frá
Rósamundu, en ekki gátu þau
bætt honum upp kaldlyndi
og þvergirðing föður hans.
Olli þetta honum oftlega mik
illar áhyggju og einkum fann
hann til sárrar gremju og
hugarangurs þennan morg-
un.
en loksins kom hann auga á
og horfði út um hann með
hendur í vösum og var að
velta því fyrir sér, hvort það
mundi ekki vera heillaráö
að ganga út úr borgi'nni og
dvelja eina dagsstund úti á
landsbyggðinni til þess að
reyna að létta þessu fargi af
sér.
Hann gekk út á svalirnar
og var að ráða við sig hvert
hann ætti að fara, en heyrði
þá allt í einu glaðlegan hlát
úr, sem hljómaði í eyrum
hans eins og dýrðlegur lof-
söngur. Hann renndi augun-
úm fram og aftur eftir stræt
inu, en sá enga manneskju,
Kann gekk að glugganum
éitthvað li'tskrúð í dyrum ein
um, seni skugga bar á og rétt
á fetir gekk dökkeygð stúlka
út 4 sólskinið á götunni og
hafði dökkrauöa rós mi'ili var
anna, en hún virtist vera svo
alvarleg, aö Marteinn gat
tæplega ímyndað sér, að hún
hefði hlegið svona dátt.
Hann hallaði' sér fram á
svalirnar til þess að geta séð
hana betur og datt í hug, að
gaman væri að fá að mála
mynd hennar, en hún lét sem
hún sæi hann ekki og gekk
framhjá án þess a'ð líta við
honum. Hann mændi' augun
um á hana, enda var hún for
kunnar fögur og birtist hon-
u-m þarna eins og einhver
æðri vera, þegar áhyggjurnar
og einstæði'ngsskapurinn lögð
ust sem þyngst á hann.
Hún gekk framhjá og alla
leið að strætishorninu og
fannst Marteini að hann yröi'
að kalla til hennar til þess að
vekja eftirtekt hennar, því
að annars myndi hún hverfa
honum með öllu.
Þá sá hann aö hún nam
staðar, en sneri' þó baki að
honmn og tók hann eftir
því, þegar hann gætti betur
að, að hún hreyfði höfuðið
hægt eins og hún væri að líta
aftur fyrir sig. Því næst hélt
hún áfram, en rósin, sem hún
haföi í munni sér, lá eftir á
götunni. Varð Marteinn nú
sem ungur í annað si'nn, þeg-
ar gáskinn var enn i honum
han nstuddi höndunum á
handriðið og stökk af svöl-
unum ofan á götuna, enda
voru það ekki nema fáein fet.
Innan lítiilar stundar var
rósin komin í hendu'r hans.
Leit hann nú framundan sér
og sá að stúlkan hafði numið
staðar við stræti'shornið og
benti honum að fylgja sér.
Náði hann henni litlu siðar
og gaf sig á tal við hana, þó
að erfitt væri honum um mál
ið, en hún svaraði honum
engu og leit undan eins og
hún vildi ekki hafa nein af-
skifti af honum. Marteini' fór
nú að þykja þetta kynlegt
ævntýri og látbragð stúlkunn
ar undarlegt, en þá sagði hún
loksins í hálfum hljóðum:
„Gangið þér á eftir mér —
bróðir minn má ekki verða
var við okkur“.
Marteinn þóttist þegar vita
hyers kyns væri og gekk góð-
an spöl á eftir henni. Loks-
ins komu þau að húsi einu,
sem stóð autt og sá hann þá
af bendingum hennar, að sér
væri nú óhætt að nálgast
hana.
„Eruð þér ekki málari?“
spurði hún lágt, „og þurfið að
fá að mála , einhvern. Þér
megið mála mig ef yður sýn-
ist“.
Marteinn brosti og, þótti
hún vera ófeimin, en kvaðst
vera fús að þiggja boð henn-
ar.
„En þér verðið að borga
mér vel fyrir“, sagði hún enn
fremur, ,,því að ég er langt
um fallegri en hinar stúlkurn
ar, sem eru að selja blóm á
torginu. Eg skal koma með
blómin mín og þér getið mál
að þau líka, en þér verðiö að
láta mig fá nóga peninga".
Martei'ni þótti gaman að
þessu og gleymdi nú áhyggj-
um sínum yfir hispursleysi
stúlkunnar og . meðfæddri fé
girni.
„Þér eruð fégjörn í me^'ra
lagi“, sagði hann, „en ég skal
reyna að verða við óskum yo-
ar. En við skulum nú ekki
hugsa meira um það í dag,
heldur koma út á landsbyggð
ina. Kannske ég geti' teiknað
mvnd af yf^ur innan um vín-
viðinn og málað hana svo
seinna og borgað yður vel
fyrir“.
Stúlkan klappaði saman
lófunum af ánægju, Gengu
þau svo út úr borgi'nni og
upp á hæðir nokkrar, sem þar
voru fyrir utan. En áður en
þau gengu út um borgarhlið-
ið, sneri hún sér tvívegis við,
án þess að Marteinn tæki eft
ir og gaf manni nokkrum,
sem fór í humátt á eftir þeim
einhver merki.
Daginn feti'r og næstu daga
var stúlka þessi að staðaldri
í vinnustofu Marteins og lét
mála sig, en í hvert skifti' sem
hún gekk út þaðan, beið henn
ar sami maðurinn við strætis
horni'ð og þurftu þau margt
að skrafa saman. Einn morg
uninn hvíslaði stúlkan ein-
hverju i eyra honum, en hann
faðmaði hana að sér með
suðrænum ákafa og giengu j
þau svo inn í kaffihús, sem
var skammt frá vinnustofu
Marteins. Þar fengu þau sér
vínflösku, en Martei'nn var
einn i vinnustofu sinni og
virti fyrir sér myndina af í-
tölsku stúlkunni með vín-
berjaklasa vafinn í hárið.
Hann yppti öxlum um leið og
hann horfði á myndi'na og
hló kuldahlátri.
„Hann getur ekki álasað
mér“, sagði hann við sjálfan
sig . aítuf og aftur. „Hann
hefur sýnt ftiér litla rækt
hi'ngað til — og hann getur
ekki áfellst mig.“,
Það-liðu tvö ár frá burtför
Martein? til Ítalíu, að faðir,
hans lifði'alltaf í þeirri von,!
að sonur hans mýndi skrifa
sér einhvern daginn, aö nú,
ætlaði hann að hverfa aftur ,
heim til Englands. En hafi I
hann vonast eftir, að syni j
hans misheppnaðist áform'
sitt eða legöi hendur i skaut;
og léti hugfallast, þá varð hon j
nm ekki að þei'rri von sinni.!
Bréf Marteins lýstu öll brenn
andi áhuga fyrir lífsstarfi
sínu og ásk til þess, sem var
ótvíræð bending um, að eitt- j
hvað mundi' verða úr honum. j
En aldrei svaraði gamli
maðurinn bréfum þessum, þó
að hann læsi þau með mestu
athygli, og ekki kvartaði'
Marteinn, þó að honum sárn
aði þetta ræktarleysi föður
síns, en áfram eftir sem áður
að skrifa honum allt um hagi'
sina. En allt í einu hættu
bréfin að koma og ástæðu-
laust að því er virtist. Þegar
Rósamunda kom að spyrja
tíðinda, svaraði hann henni'
aðeins, að hann hefði ekki
frétt neitt af syni sínum, og
furðaði' hún sig á hverju það
mundi sæta, því að ekki fékk
hún nein bréf frá honum held
ur.' |
i Þannig liðu dagarnir og
bárust þeim engar frétti'r af
Marteini; varð Rósamunda æ
hnuggnari, en gat ekkert að- j
hafst til að binda enda á ó-
vissu sína. Seinasta bréf
hennar var sent hei'm aftur
og skrifað á umslagið á ensku
og ítölsku: „Farinn burtu —
verustaður ókunnur".
Svona liðu nokkrir mánuð
ir, að ekkert fréttist af Mar
teini og var nú óvissan um
hann og angist þeirra komin
á hæsta stig.
—■ k,,öid ei'tt í marz-
mánuo* cg var veö'rið kalt og
h-' - n- - ’ - nrt. Á herragarðin-
um var aii: dimmt og dapur-
legt, því að Dungal gamli
hafði nú aðeins fáei'n her-
bergi til íbúðar siðan hann
var orðinn aleinn og hafði
fækkað vi'nnufólki sínu svo,
að hann hélt ekki eftir nema
því, sem hann nauðsynlega
þurfti með.
wwi«w»«;i!iiii}iimimm<iii8»iiiii»m»
Vinsælar skemmtibækur
Eftirtaldar bækur eni að minnsta kosti helmingi ódýrari
en ef þær væru gefnar út nú. Flestar bækurnar hafa ekki
verið til sölu í bókaverzlunum árum saman, og jafnvel um
áratugi. Af sumum bókunum eru aðeins til mokkrir tugir
eintaka.
Hetjan á Rangá. Norræn hetjsaga úr fornöld. 133 bls. kr. 15,00
Varúlfurinn. Spennandi Indíánasaga, 236 bls. kr. 15,00.
Leiftrandi elding. Skemimtileg og speninandi saga um bardaga
við Indíána. 246 bls. kr. 15,00.
Einvígið á hafinu. Óvenjuleg saga um ást, hatur og einvígi
úti á opnu hafi. 232 bls. ób. kr. 15,00.
Svarta liljan. Ævintýraleg saga eftir hinn heimskunna höfund
Rider Haggard. 352 ób. kr. 25,00.
Blóð og ást. Éhi bezta saga metsöluhöfundarins Zane Grey.
253 bls. ób. kr. 20,00.
Percy liinn ósigrandi. 5. bók 196 bls. kr. 10,00.
Percy hinn ósigrandi, 6. bók 192 bls. kr. 10,00.
Percy hinn ósigrandi, 7. bók. 220 bls. kr. 12,00.
Útlag'aerjur, eftir Zane Grey. Stórbrotin skáldsaga um ástir
og bardaga í „villta vestrinu“. 332 bls. ób. kr. 25,00.
erfiðleika. 352 bls. ób. kr. 25,00.
Hart gegn hörðu. Hörkuspennandi leynilögreglusaga. 142 bls.
ób. kr. 10.00.
1 undirheimum. Saga um hættur og ógnir undirheima stór-
borganna. 112 bls. ób. kr. 8,00.
Svarti sjóræninginn. Frábærlega skemmtileg sjóræningjasaga.
ób. kr. 15,00.
Horfni safírinn. Spennandi saga um gimstemarán. 130 bls.
ób. kr. 10,000.
GuIIng köngulóin. Leynilögreglusaga. 60 bls. ób. kr. 5,00.
Spegillinn í Venedig. Dularfull og spennandi saga. 76 bls. ób.
kr. 7,00.
Verzlunarhúsið Elysium. Hugnæm ástarsaga. 96 bls. 6b. kr.
7,00.
Hver vissi, hvað sannast var? 94 bls. ób. kr. 7,00.
Silfurspegillinn. 66 bls. ób. kr. 7,00.
Skugginn. 44 bls ób. kr. 5,00.
Hvítmunkurinn. Saga um dularfullt fyrirbæri. 130 bls. ób.
kr. 10,00.
Mynd Abbots. Stutt en eí'tirminnileg saga. 40 bls. ób. kr. 5,00.
Leyndarmálið í Cranebore. Mjög sérstæð saga um ást og af-
brot. 238 bls ób. kr. 16,00.
Morðið í Marshole. Spennandi sakamálasaga. 76 bls. ób kr. 7,00
Vitnið þögla. Enginn, sem les þessa sögu býst við þeim endi
sem hún fær. 142 bls. ób. kr. 10,00.
Leyndarmál frú Lessington. 42 bls. kr. 5,00.
Gorillaapinn o. fl. sögur. Allar mjög vel sagðar. 76 bls. ób.
kr. 7,00.
Eigandi Lynch-Tower. Saga um ástir, vonbrigði, undirferli og
að lokum sigur hins góða. 232 bls. ób. kr. 16,00.
Klippið auglýsinguna úr blaðinu og merkið x við þær bæk-
ur, sem þér óskið að fá sendar gegn póstkröfu. Merkið og
skrifið greinilega nafn og heimilisfang.
Undirrit.... óskar að fá þær bækur, sem merkt er vlð
I auglýsingu þessari sendar gegn póstkröfu.
Nafn
Heimili ..................................................................
BauMaaiiMiiiimiiiiiiHiiiiiiiiiiuiuiifuniiiiiimiiituuiimmiH'-itniumtnuuiidiiiiiim
Hann hafði setið einn að
miðdegi'sverði eins og hann
var vanur og hlustaði um leið
á illviðrið, sem lamdi á hús-
inu. Var hann nú oröinn
næsta fyrirgengilegur að sjá,
þar sem hann sat þarna í
.... (jpanö y*ur hlaup
a rchh mmgra verzkna'-
ödýra bóksalan, Box 196, Reykjavík.

Hjartans þakkir til allra, er.glöddu mig á margvís-
legan hátt á sjötugsafmæli mínu.
Gott og hamingjuríkt ár.
Kærar kveðjur.
Björn Sigurbjarnarson.
Á ÖUUM
(itiOH!
- Austuistxæti
FÁSKRÚÐSFIRÐINGAR
Innilega þakka ég ykkur öllum hina rausnarlegu
gjöf, sem mér barst frá ykkur fyrir jólin.
Óska ykkur öllu mgleðilegs nýárs, með þökk fyrir
það liðna.
Góð líðan. Kærar kveðjur.
Eiríkur Sörensson
Vífilsstöðum.