Tíminn - 12.01.1960, Qupperneq 6

T í M I X N, þriðjudaginn 12. janúar 1960.

:«|§si£ Ú»»*fandl: FRAMSÓKNARFLOKKURINN
Ritstjóri og ábm.: Þórarinn Þórarinsson.
Skrifstofur í Edduhúsinu við Lindargötu
Símar: 18 300, 18 301,18 302,18 303,18305 og
18 306 (skrifst., ritstjórnin og blaðamenn).
Auglýsingasími 19 523. - Afgreiðslan 12 323
Prentsm. Edda hf. Sími eftir kl. 18: 13 948
| Bæjarstjórinn og olíumálið
ÞJÓÐVILJINN og Morg
unblaðið eru nú komin í hár
saman út af Guðlaugi Gísla
syni bæjarstjóra og alþingis
manni í Vestmannaeyjum.
Tilefnið er sjóðþurrðarmál
fyrv. bæjargjaldkera þar.
Þjóðviljinn vill sakfella
bæjarstjórann fyrir það að
hafa ekki fylgzt með bæjar-
rekstrinum betur en svo, að
stór fjárdráttur bæjargjald
kerans skyldi geta átt sér
stað, án vitundar hans.
Jafnframt dróttar Þjóðvilj-
inn því að bæjarstjóranum,
að hann hafi reynt að hylma
yfir með gjaldkeranum.
Morgunblaðið bregst mjög
reitt við þesum ásökunum
Þjóðviljans. Það telur vel
eðlilegt, að bæjarstjórinn
skyldi ekki fá vi'tneskju um
fjárdrátt gjaldkerans fyrr
en eftir á. Bæjarstjórinn sé
heldur ekki sekur um neina
yfirhylmingu, þar eð hann
hafi ekkert gert til að stöðva
rannsókn málsi'ns. Morgun-
blaðið hvítþvær því Guðlaug
alveg og notar hin stærstu
orð um árásir Þjóðviljans.
í FORUSTUGREIN Mbl.
á sunnudaginn eru þessar
árásir þjóðviljans á Guð-
laug gerðar að sérstögu um-
talsefni. Þar segir m.a.
„Hvað segir nú hugsandi
og heiðarlegt fólk um slíkan
málflutning? Getur það
blað og sá stjórmálaflokkur,
sem slíkum baráttuaðferðum
beitir, verðskuldað traust
nokkurs manns?
Nei, komúnistabláðið hef-
nr hér vissulega bitið höfuð-
ið af skömminni, þ.e.a.s. af
sinni eigin skömm og van-
virðu. Blaðaskrif, sem hafa
þann tilgang einn að sletta
auri á sakiaust fólk, verð-
skuldar alla fyri'rlitningu.“
Grein Morgunblaðsins lýk
nr svo á þessa leið:
„Það er að sjálfsögðu hlut
verk íslenzkra blaða að
flytja þjóð sinni fréttir af
því, sem gerist meðal henn-
ar, einnig af lögbrotum og
yfi'rtroðslum réttarregla. En
þau blöð, sem fara með raka
lausar blekkingar og ósann
indi um þessi mál í þeim til-
gangi að ræna pólitízka and
stæðinga æru og áliti, hafa
hafa fyrirgert trausti sinu.
Tilgangur þeirra er heldur
ekki' að stuðla að auknu rétt
aröryggi eða réttlæti yfir-
leitt, heldur þvert á móti að
grafa undan trú almennings
á iög og réttarreglur."
VISSULEGA er . þetta
rétt hjá Mbl. Því miður
gildir það hins vegar um
Mbl. í þessu tilfelli, eins og
svo mörgum öðrum, að
hægara er að kenna hei'lræð
in en halda þau. Mbl. hefur
nefniiega nú alveg nýlega
gert sig sekt um sömu óhæf-
una og það ásakar Þjóðvilj-
ann fyrir. Mbl hefur ekki
aðei'ns tekið undir róg Þjóð
viljans um það, að fyrrv.
og núv. stjórnarformaður í
HÍS hafi hlotið að vita um
þann fjárdrátt og gjaldeyris
svindl, sem þar hefur orðið
uppvíst, heldur bætt því við,
að forstjórum SÍS hljóti
einni'g að hafa verið kunn-
ugt um það. Þannig segir t.d.
í Staksteinum Mbl. síðastl.
föstudag:
„Þessir sömu menn halda
því líka fram, eftir að rann-
sókn olíumálsins hefur leitt
í ljós hrikaleg gjaldeyrissvi'k
og botnlausa óreiðu olíufé-
laga SÍS, að formenn félag
anna og forstjórar SÍS, hafi
ekki vitað hið allra minnsta
um það, sem var að gerast
innan þessara fyrirtækja
þei'rra! Það sætir vissulega
engri furðu, þótt almenning
ur í landinu undrist slíka
óskammfeilni.“
Enn hefur ekki neitt það
komið fram við rannsókn
olíumálsins, er gefi tilefni
til að fullyrða, að formenn
olíufélaganna eða aðrir
ráðamenn SÍS hafi vi'tað
hið minnsta um umræddan
fjárdrátt. Þó hlífist Mbl.
ekki við að reyna að stimpla
þessa menn samseka. Hins
vegar hvítþvær það bæjar-
stjórann í Vestmannaeyjum
af allri vi'tneskju um fjár-
dráttinn hjá bænum, enda
þótt bæjarstjórar eigi
vissulega að fylgjast betur
með rekstri viðkomandi
bæjarfélaga, en formenn
hlutafélaga með rekstri
þei'rra.
VITANLEGA er það
ekki rétt að sakfella bæjar-
stjórann í Vestmannaeyjum
meðan ekkert sannast á
hann. Það er rétt hjá Mbl.,
að með slíkum árásum er
verið að misbjóða réttar-
farinu í landinu. En hvað á
þá að segja um árásir Mbl.
sjálfs á formenn olíufélag-
anna og forstjóra SÍS með-
an ekki hefur orðið neitt
uppvíst vi'ð réttarrannsókn-
ina, sem bendir á sekt
þeirra? Er þar ekki sannar-
lega farið með „blekkingar
og ósannindi í þeim ti'lgangi
áð ræna póli'tíska andstæð
inga æru og áliti"? Er mál
gagn núv. dómsmálaráð-
herra ekki sannarlega að
grafa undan réttaröryggi
og réttlæti með slíku hátta
lagi?
Skrif Þjóðviljans og Mbl.
um þessi' mál verðskulda
sannarlega „fyrirlitningu
allra“ svo notuð séu orð
Mbl. um skrif Þjóðviljans.
Og ekki bætir það hlut Mbl.
þegar það viðurkennir þessa
starfshætti' ósæmilega, er
flokksbróður þess í Vest-
mannaeyjum á 1 hlut, en
beitir þeim svo sjálft með
enn meiri offorsi gegn and
stæðingum sínum.
ERLENT YFIRLIT
í frönsku stjórninni
Mikill ágrei'ningur meíal rátiherranna um efnahagsmálastefnuna
/
'/ DE GAULLE lauk jólaleyfi
'/ því, sem hann tók sér nú um
/ helgina ag kom aftur til París-
/ ar í gær. Blaðamenn segja, að
'/ 'hans bíði strax tvö mjög vanda-
'/ söm verkefni. Annað sé að
/ jafna ágreining um efnahags-
'/ stefnuna, er risi-n sé í ríkis-
'/ stjórninni, en hitt sé að taka
'/ ákvarðanir vegna vaxandi spell
'f virkja skæruliða í Alsir. Af
'f 'þessurr. tveimur verkefnum .sé
'f hið fyrra enn meira aðkallandi.
'f DeMan í ríkisstjórninni stend
f ur milli Pinay fjármálaráð-
^ herra annars vegar og Debré
^ fors'ætisráðherra hins vegar, en
^ sá síðarneifndi er einkum studd
\ ur af Jeanneney iðnaðarmálaráð
\ herra- Deilan snýst einkum um
■. það, hvað mikil afskipti ríkis-
•. ins ®kuli. vera af atvinnu- og
( efnahagslífnu. Pinay, sem er
• íhaldsmaður á gamla vísu, vill
• hafa þau sem rninnst, en Debré
• og samherjar hans hallast mjög
^ að áætlunarbúskap.
/
/ ÞAÐ ER Pinay, er hefur
) fram til þessa ráðið mestu um
/ efnahagsmálastefnuna síðan de
/ Gaulle kcm til valda. Stefna
/ hans hefur að miklu leyti verið
/ fólgin í gengislækkun, sam-
/ drætti fjárfestingar og kjara-
/ skerðingu. Þetta hefur borið
'/ þann árangur, að gjaldeyris-
'/ staðan gagnvart útlöndum hef
'f ur batnað, þar sem útflutning-
'f urinn hefur aukizt. Hins vegar
'f .hefur dýrtíð aukizt mjög í land
‘f i.nu og vörusalan innan lands
'f því litið aukizt. Debré og félag
f ar hans halda því nú fram, að
^ stöðvun muni skapast í atvinnu
^ lífinu, einkum þó hjá iðnaðin-
^ um, nema vöruveltan innan
\ lands aukist, en slíkt er lítt
\ hugsanlegt, án þess að auka
\ kaupgetuna og fjárfestinguna.
p Þeir vilja því nokkra tilslökun
í þessum efnum, en Pinay held
ur því fram, að enn um sinn
beri að halda fjárfestingunni
og kaupgetunni niðri.
Pólitísk viðhorf hafa að sjálf
sögðu nokkur áhrif á þessa
deilu. Pinay á aðalfylgi sitt
meðal atvinnurekenda og efna-
stétta, en flokkur Debrés á
fylgi sitt meira meðal launa-
Antoine Pinay
stéttanna. Þær kvarta nú mjög
undan hinni auknu dýrtíð.
Heita má, að verkföll hafi
verið sama og bönnuð síðan de
Gaulle kom til valda, þótt form
lega hafi það ekki verið gert.
Verkfallsmenn hafa m. a. átt
það yfir höfði sér að vera kvadd
ir i herinn- Þrátt fyrir þetta
er búizt við verkfallsöldu í
Frakk'landi innan tíðar, nema
kjörin verði eitthvað bætt.
ÞÁ STENDUR deilan mvlli
Pinay og Debre um það, hvað
miki'l afskipti þess opinbera
skuli vera gf atvinnurekstrinum.
Debre og félagar vilja hafa þau
'/
veruleg og jafnvel auka ríkis- '/
rekstur á ýmsum sviðum, en f
fleiri atvinnugreinar eru nú 'f
þjóðnýtar í Frakklandi en 'f
nokkru öðru vestrænu riki, og 'f
var mestu af þeirri þjóðnýt- f
ingu komið á fyrstu árin eftir 'f
styrjöldina u.ndir forustu de ^
Gaulle. Meðal annars vill De- ^
bre að rikið eigi meirihluta í. f
fyrirtæki því, sem rekur olíu- ^
vinsluna í Sahara, en Pinay )
vill hafa það hreint einkafyrir- \
tæki. 'f
Þá vill Debre setja löggjöf f
um það, að verkamenn tilnefni 'f
fulltrúa í stjórn allra hlutafé- 'f
laga, er hafa fle-iri en 50 manns ’f
í vinnu. Pinay er andvigur 'f
þessu. 'f
PINAY, hcfur það mjiJg við f
orð að segja af sér ráðherra- /
störfum, ef hann verður borinn' 'f
ráðum i stjórninni. Slíkt gæti 'f
aukið mjög andstöðu gegn )
henni í þ'nginu, en flokkur. /
hans hefur 119 þingmenn. /
Meirihluti stjórnarinnar þar /
myndi mjcg veikjast, ef hann /
snerist gagn henni. i /
Sagt er, að de Gaulle hafi '/
orð'ð vcrulegar áhyggjur af /
þesrari dellu og fleirum, sem '/
undanfarið hafa átt sér stað' /
innan .stjórnarinnar. Sá orð- '/
rómur hefur meira að segja '/
kom:zt á kreik, að de Giulle '/
hafi i hyggju, ef þessar deilur '/
haldast áfram, að reyna að. '/
vikja þinginu alveg til hliðar '/
og fi umboð við þjóðaratkvæða /
gpeiðslu til þess að stjórna án ‘/
þ'ngs um nokkurt skeið, t.d. í- /
þrjú ár. Þetta er þó eirtkum '/
sett. í samband við A1 írdeM- '/
una, því að de Gaulle er talinn ^
hallast meira og meir að þeirri ^
'skoðun, að hann geti vart leyst y
hana, nema hann fái mjög ^
óskorað vald. Þ.Þ. \
V<-V>
Það er ékki á hverjum deg'i, |
sem tónlistaunnendur hér í bæn
um eiga þess kost að' hlusta á ■
ungt og efnilegt listafólk flytja
Ijóð og lög, eftir hllna gömlu,
.klassisku meistara. En þetta átti
sér þó stað á Þretándakvöldið í
Melaskólanum. Fjórir listamenn
héldu sem sé .tónleika í skól.anum
og auglýstu þá sem ljóðakvöld.
Það er í sjálfu sér kjarkur út
af fyrir sig, að troða upp og aug-
lýsa að aðeins verði' flutt ljóðalög.
Hér hefur almenningur ekki enn
tileinkað' sér aðra tónlist en ariur
og aðra „kraftmúsik". Hér var
sem sé boginn spenntur hátt og
fólki gefin kostur á að heyra ann-
að og meira en það hefur átt kost
á áður.

á hana er hún kemur aftur heim,
en hún, eins og hinir söngvararn
ir, eru nú alli'r farnir til náms
erlendis.
Sigurveig Hjaltes'ted söng
Kinderstuben'lieder eftir Mussor-
sky. Þetta er nokkuð langur Ijóða
flokkur, og’ krefst mikils af túlk
endanum, bæði hvað snertir söng
hæfni' svo og leik. Allt tókst þetta
vel hjá frúnni, enda er hún svo
marg oft búin að fá viðurkenn-
ingu fyrir list sina. Hér bæíti
hún miklu við áður fengin frama.
Síðast kom fram Sigurður
Björnsson og söng hann Dichter-
liebe op. 48 eftir Schumann við Ragnar Bíö:
•nsson
Þetta Dstafólk, sem kom þarna
fram undir stjórn og undirleik
‘Ragnars Björnssonar söngstjóra
voru: SÍnæbjörg Snæbjarnar,
sópran, sigurveig Hjaitested, AthyglisverlS frammistatia um*s listafólks. —
sópran og Sigurður Björnstson, ,
■tenór. Einnig kynnti frú Kstla NaUOSyn a framhaídl SllKS
Ólafsdót'tir lögln og flutti skýring
ar á kvæðunum, sem hún gerði
vel.
líoðaflutnings
Ljóðakvöid í Meiaskóla
' Fyrrt kom fram Snæbjörg
Snæbjarnar og söng hún Morgen
og Zúeignung eftir R. Strauss,
Mainacht og Von ewige Liebe,
eftir Brahms. Snæbjörg söng öll
þesai lög og Ijóð mjcg vel, þó
að vhu það hefði gert henni nokk
uð erfitt fyrir að koma fyrst fram
og syngja Morgen, því það er
mjög erfitt lag, og að eiga að
brjóta ísinn á tónleikum sem þess
um með jafn erfiðu lagi, er ekki
heyglum hent. Var túlkun Snæ-
bjargar aiveg lýtalaus. Hún hef-
ur blæfagra og þróttmikla rödd,
sem hún beitir af smekkvísi. Það
verður tilhlökkunarefni að hlusta
]jóð Ileinc. Um söng Sigurð'ar er
það að segja, að hæpið er að
það hef'ði betur getað verið af
hendi leyst. Þar lagð'M allt á
eitt: Framkoman, vald hans yfir
röddi'nni, ®em hann bei'tir af
undraverðri tækni, svo túlkun
hans og framburður á ijóði. Þetta
var lika staðfest að lokn-
um söng Sigurðar, því áhorfend-
ur slepptu honum ekki fyrr en
hann var búinn að syngja tvö
aukal.bg.
Eins og áður segir var þetta
ljóð'akvöld haldið fyrir forgöngu
Ragnars Björnssonar, og annað-
ist hann einnig undirleikinn, sem
hann leysti af hendi með smekk
vísi og nákvæmni.
Um þelta ljóðakvöld er sern
sagt ekki ncma ei'tt að segja. Það
var alveg framúrjkarand. og öllu
littafólkinu til sóma, og þá ekki
'SÍzit Ragnari, sem er alveg óhrædd
ur við að leggja út á nýjar braut
í ir í list sinni. Vonandi lætur
hann hér ekki staðar numið, því
að það sem fólk fékk að heyra á
Þrettándakvöldið, er liður í tón-
| listinni' 'sem alit of lítið hefur
verið gert af að kynna hér á
landi, svo og að g-efa ungu lista-
. fólki tækifæri til að sýna hvaS
■ í því býr. — h.