Tíminn - 16.07.1960, Side 16

LaogifrffS&ton 16. júlí 1966.
156. blaB.
,Mest jarðvegurinn sjálfur’
Aðeins fötin
hafa fundizt
Öttazt a<S litli dre'ngurinn hafi verií myrtur
Grame !iHl — aSetns föt í skógi
hafa foncfht.
Eins og sagt hefur veriS frá
í frétfum var átta ára gömlum
pilti í Sidney í Ástralíu,
Grame Thorne að nafni,
rænt eftir að faðir hans hafði
unniö mikla fjárupphæð (12
millj. ísl. króna) í happdrætti.
Geysileg leit heíur verið
gerð að ræningjunum, eink-
um í skógunum umhverfis
Sidney, en hún hefur engan
árangur borið annan en
þann, að þar hafa fundizt
fðt af drengnum. Foreldrar
drengsins hafa hoðizt til að
greiða það lausnarfé er ræn-
ingjarnir fara fram á og lög
reglan mun virða alLa samn
inga þeirra við ræningjana.
&tfast menn nú mjög, að
drengurinn hafi verie myrt-
(íTamhald á 15 síöu)
Rætt vfö Stefán Kristjánsson, sem hefur verið
vegaverkstjóri í 41 ár
Þegar ég var búínn að
beygla stuðarann, fá gat eftir
stein í benzfntankinn og rykið
hafði Iðngu fyllt vitin, fór ég
að finna Stefán Kristjánsson,
vegavinnuverkstjóra í Ólafs-
vík, manninn, sem búði veg-
inn, eins og strákurinn sagði.
Ekki fór ég samt þangað til
að fá borgaðar skemmdirnar,
eða finna hann í fjöru, því
engum kemur í hug, að kenna
vegavinnumanninum um
hvörf og grjót vegarins, hann
vinnur fyrir það fé, sem al-
þingi veitir hverju sinni —
búið.
Stefán-Kristjánsson er svo sem
enginn viðvaningur í vegagerð,
byrjaði að stjóma vegavinnu árið
1919, í Kambsskarði og á Fróðár-
hciði á Snæfellsnesi — og ennþá
sljórnar Stefán vegagerðinni vest-
ast á Snæfellsnesi, eða vestan
Vegamóta nánar sagt. Við byrjum
að spyrja Stefán, um fyrsta veg-
inn, sem hann lagði árið 1919, og
um það sagðist honum á þessa
Ieið.
— Þetta var svosum engln vega-
gerð, heldur fremur ruðningur á
brautum. Vegurinn var mestmegn-
is jarðvegurinn sjálfur, enda var
umferð lítil, aðeins hestar og hest
vagnar. Þó var þessi vegur síðar
notaður, óbreyttur, fyrir bifreið-
Leitar Kongostjórn
ásjár hjá Rússum?
Fyrstu hermenn S.Þ. komnir til Leopoldville
t.eopoldville, London, 15. júlí.
Svo virðist sem Sovétríkin séu
nú orðin beinn aðili að þeim
átökum út af Kongó er fram
hafa farið innan Kongó og ut-
an þessa síðustu dagana. í
gær sendu Rússar fimm vest-
rænum löndum mótmælaorð-
sendingu þar sem ráðizt er
harðlega á ríkisstjórn Belgíu
og hún sökuð um árásarstríð
gegn Kongó og um að hafa
skert sjálfstæði landsins.
í dag gerðist það, að for-
seti og forsætisráðherra
Kongó sendu Nikita Krust-
joff skeyti, og skv. fregnum
Tass ræddu þeir ógnanir þær
er Kongó hefði orðið fyrir af
hendi Belgíumanna og ann-
arra vestrænna ríkja er stutt
hefðu þá og árás þeirra, eins
og segir í skeytinu. Segja þeir
ennfremur, að mögulegt sé,
að ríkisstjórn þeirra muni sjá
sig til neydda til að biðjai
Rússa um aðstoð, ef Belgirj
láti ekki af árás þeirra gegn j
Kongó.
Herlið S.Þ í Leopoldville
Samtímis bárust fréttir af
þvf í dag til Leopoldville, að
þegar í dag væri von á fyrstu
heredildunum af gæzluliði
Sameinuðu þjóðanna undir
stjóm brezka hershöfðingj-
ans, Henry Alexander. Allar
herdeildimar eru frá Afríku-
þjóðum m.a. Ghana, en stjóm
Ghana hafði lofað Kongó-
stjóm hernaðaraðstoð. Fyrstu
hermennirnir komu svo í dag
fluglelðis frá Túnis með
bandarískum herflutningavél
um. Mikill matvælaskortur
er nú í Leopoldville og munu
(Framh. á 15. síðu.)
ar, og enn þann dag í dag eru
margir af þjóðvegum okkar gerðir
á sama hátt, því miður.
Ólafsvík í vegasamband
Ólafsvík komst í vegasamband
nokkuð snemma, heldur Stefán á-
Myndin sýnir brot af þeirri ógnaröld, er ríkt hefur í Kongó síðustu dag-
ana. Þarna ætluðu hvítir flóttamenn að komast á brott með ferju til
Brazzaville, en svartir hermenn Kcngóstjórnar hindruðu för þeirra.
Stefán — Maðurinn sem „búði"
veglnn.
íram. 1929 var það. Ekki var veg-
urinn til Reykjavíkur fullkominn
þa, bílarnir voru 10 klukkustundii
á leiðimni. Nifna renna þeir
þennan spotta á 4—5 klukkutím-
um, svo þú getur séð muninn.
Hellissandur komst síðar í vega-
somband, og má raunar segja að
á blettum séu ruðningar einir
ennþá. Þó er þetta vel fært bif-
reiðum á sumrin, en vonandi tekst
að gera veginn færan öllum bif-
reiðum í sumar. Annars má segja,
að brýnasta hagsmunamál okkar
hér á utanverðu Snæfellsnesi sé,
að tengja þorpin innbyrðis með
vegum. Ekki er t.d. bílfært milli
Ólafsvíkur og Grundarfjarðar
ennþá, nema fara suðurfyrir fjall-
garðinn. Þá verður og að aka
venjulegum bifreiðum umhverfis
Snæfellsjökul milli Hellissands,
Rifs og Ölafsvíkur.
Dýr vegur fyrir Enni
Ennið, er versti þröskuldurinn
núna, heldur Stefán áfram. Að-
eins steinsnar er milli Rifs og
Sands og Ólafsvíkur, og ef Ennið
gengi ekki svona snarbratt í sjó,
milli Rifs og Ólafsvíkur, þá væri
clæmið auðleyst. Vegur meðfram
sjónum yrði hins vegar rándýr,
sennilega 8—10 milljónir, eða
meira, eins og allt hefur hækkað.
Talað hefur verið um að leggja
veginn ofan við Enni, en það yrði
snjókista, lokað allan veturinn.
Það er t.d. ekki gott aS þurfa að
senda lækninn frá Ólafsvik til
Sands með jarðýtu á veturna, svo
eitthvað sé nefnt. Fjáirveitingar
til vega eru ávallt skornar við
nögl, allt sparað, svo það er lítil
von til að vegurinn fyrir Enni
verði lagður á næstunni. 200 og
SOO þúsund krónur á ári eru eng-
ar upphæðir í slíkan veg, það
verður að afla lánsfjár í þennan
veg — og ljúka honum í leinum
áfanga, því það er dýrt að flytja
stórvirkar vinnuvélar oft á milli
staða.
Þrenns konar veaír
Okkur var forvitni á að heyra,
hvað þessi reyndi vegaverkstjóri
segði um vegina okkar, svo við
áræðum að spyrja: — Hvað get-
um við gert til þess að fá betri
vegi með sem minnstum tilkostn
■aði? Stefán lítur upp og .segir svo.
—■ Það er sannarlega erfitt að
svara þessari spurningu. Það er
svo margt á að líta. Svo vel vill nú
til, að hver einasti bær og jörð
á Snæfellsnesi er komin í vega
samband við Reykjavík Samt eru
þessir vegir ekki góðir, en þykja
ómissandi samt. Hæpið er, að við
fslendingai getum gert $tein-
steypta vegi að ráði fyrst um sinn
en þess er að gæta, að vegirnir
okkar eru afar misjafnir. Segja
má að til séu þrenns konar malar
vegir á íslandi og eru mjög mis
jafnir að gæðum. Fyrsti flokkur
inn eru ruðningar, sem tæpast
verða nefndir vegir, en geta verið
greiðfærir á sumrum. Þeir eru víða
til ennþá. Annar flokkur eru svo
har.dgerðir vegir. Þegir, sem all
víða eru ennþá. Þessir vegir voru
gerðir áður en skurðgröfur, jarð
ýtu og aðrar vinnuvélar komu. Veg
ir þessir voru því gerðir með hand
verkfærum. Ekki grafnir skurðir
og ræst votlendi, og stuðzt við
landslag eftir því sem fært var.
Þetta eru ekkí neinir vegir fyrir
þunga umferð og ótrúi''"-’ viðhnlrts.
frekir. Þriðji flokkurinn eru svo
upphlaðnir vegir (með vinnuvél
um). Þá eru mýrarnar þurrkaðar,
þannig að djúpir skurðir eru grafn
ir með skurða:"fum, hraunin sksf
in og brudd í háa, beina vegi, sem
vandað er til, eftir því .sem föng
eru á.
Þessir vagir eru beztir, hafa
undirstöðu, ef svo má segja. Tak
markið er, að sem flestir vegir
verði gerðir á þennan hátt. S\ o
fcemur steinsteypan og hver veit
hvað á eftir. Gott dæmi er, að
búið er að reyn-a allar þessar að
ferðir á Fróðárheiði. 1956 var gerð
ur upphækkaður vegur yfir heið-
ina og síðan hefur hún aldrei
teppzt meira en dag að vetri til.
Þessi heiði var alltaf meira og
minna ófær yfirferðar á vetrum
áður. Svona þarf þetta víðar að
verða.
Ég • er nú búinn að vinna við
þetta í meira en 40 ár. Fyrst fyrir
.sýslunefndina og ýmsa þingmenn
og síðan 1929 fyrir vegamálasfjóra'
embættið. Oft hefur verið úr litlu
að spila, reynt að toga vegina, sem
mest í Iengdaráttina á kostnað
gæðanna fyrir hverja krónu í þeirri
von að koma stað í vegasamband,
sem allra fyrst. Þegar verið er að
ræða um, hvort það sé rétt, eða
röng stefna í vegagerð, þá segir
maðurinn sitt, eftir því hvoru meg
in við endann á ógerða veginum
hann býr; það þekkja vegagerðar
mennirnir. Svo má síðar bæta veg
inn og oft hefur lélegur ruðnings
vegur gert mikið gagn fyrir byggð
arlagið.
(Framhalrt á 15 síðu).
HægvSðr:
Hægviöri fyrst, síðan sut
austan gola, hægviðri me
köflum. Þannig hljóðaði
spá dagsins í dag, og þykir
oss nú draga heldur fyrir
sólu, þcít skýin verði létf
meö köflum.