Tíminn - 21.09.1960, Blaðsíða 9

T f MIN N, miðvikudaginn 21. september 1960.
9
og meiri trú á, því fleiri ár sem
KorniS hefur bylgjast á ökrunum
á Sámsstöðum.
Frá SámsstöSum liggur leið
okkar að Kirkjubæ á Rangár-
völlum. Við vitum að þar er
nú ræktað korn í sumar, og
fýsir okkur að frétta um
hvernig ræktun þess gengur.
í Kirkjubæ býr nú Stefán
Jónsson ásamt fjölskyldu
sinni. Stefán var eins og marg-
ir vita kennari við Bændaskól-
ann á Hvanneyri í mörg ár,
árið 1955 gerðist hann bóndi
i Kirkjubæ,
Þegar við komum að Kirkjubæ
sjáum við að unnið er að því að
uppskera allstóran akur sem okk-
ur virðist mjög vel spr'ottinn.
Einnig veitum við því eftirtekt að
útfrá akrinum til suðvesturs er
nærri óslitin valllendisslétta, sem
virJHst öll vera kjörið land til
livers konar ræktunar, og okkur
verður hugsað til framtíðarinnar
í kornskáranum á akri f Kirkjubæ

sssBHMSiMsiaisisisMsiasii^^
PL
I
„Korn getur að vísu brugðizt, en það bregzt ekki
oftar en annar gróður, sem við ræktum, það hefur
37 ára reynsla kenn* méra,
segír Klemenz á Sámsstö^um

S W S *:< S •!« *I- S

líka við að erfitt verði að halda
aftur ai Karli, Dananum, sem ég
hef, og staðið hefur fyrir korn-
ræktinni hjá mér.
Skammt frá Stefáni er Karl úti
á akrinum að slá kornakurinn með
sjálfbindara. Okkur fýsir að heyra
hvaða skoðun hann hefur á kom-
rækt hér á landi. Karl hefur verið
á íslandi í nokkur ár og hefur nú
sjálfstæðar skoðanir á íslenzkum
landbúnaði, sem byggðar eru á
glöggri athyglisgáíu þroskaðs
manns.
Okkur verður því fyrst fyrir að
spyrja hann, hvort hann sé ánægð-
ur með uppskeruna og svarið kom
um hæl:
— Já, uppskeran er ekki undir
25 tunnur af hektara, og er það
gott. Ætti að vera arðberandi með
þessari uppskeru.
---Er landið hér í Kirkjubæ
vel fallið til kornræktar, Karl?
— Já, hér er dæmalaust góð
jörð, þolir samanburð við það, sem
ég þekki bezt. Hér eru mörg hundr
uð hektarar i samfelldri spildu,
þetta land má allt plægja án þess
að taka þurfi af því einn einasta
stein.
— Finnst þér akurinn nógu
stór eins og er nú , spyr ég.
— Nei, hér á að rækta korn í
nokkur hundruðum hektara, þá
fyrst fer þessi ræktun að vera
arðberandi. Síðan horfir Karl á
okkur góða stund, en segir síðan,
með alvöruþunga.
„Ekki get ég skilið hvers-
vegna þið ræktið ekki korn hér
á landi, svo góð jörð sem hér er“.
Við kveðjum húsbændurna í
Kirkjubæ, og Danann, sem ekki
skilur hvers vegna íslenzkir bænd
ur rækta ekki korn. Viðræðurnar
við Klemens og Stefán hafa
styrkt trú okkar á að í sunnlenzkri
mold verði ræktað korn til fóðurs
og manneldi'S í framtíðinni.
K. J.

og þess að e. t. v. verður sléttan
þá einn samfelldur akur. En við
erum komnir að Kirkjubæ til að
hitta Stefán, sem er byrjandi á
kornræktarsviðinu a.m.k. ef mið-
að er við Klemens á Sámsstöðum,
samt hyggjum við að sjónarmið
byrjandans séu þess virði, að
margt megi af þeim læra, og þess
vegna hittum við Stefán bónda að
máli og biðjum hann að segja okk-
ur frá reynslu sinni af kornrækt-
inni.
— Er þetta fyrsta árið sem þú
ræktar korn, Stefán?
— Nei, þetta er annað árið, í
fyrra ræktaði ég korn í 4 hektur-
um lands.
— Þroskaðist kornið í fyrra?
— Já, það þroskaðist vel, en
vegna vankunnáttu tapaði ég
miklu af því vegna erfiðs tíðarfars
og aðstöðuleysis.
— En þrátt fyrir þessa reynslu
hélztu áfram að rækta korn?
— Já, ég-íaldi að fyrst að kornið
r.aði fullum þroska í tíðarfari eins
og var í fyrrasumar, þá gæti ég
vænst sæmilegs árangurs í flestum
ái-um.
— Hvað ræktarðu korn á stórum
akri í sumar?
— í 7 hekturum lands. Eingöngu
bygg.
— Hvenær sáðir þú korninu í
vor, Stefán?
— Ég sáði því á tímabilinu 10.
—16. maí. Ég gizka á að uppsker-
an hjá mér núna sé um 20—25
ti'nnur af hektara. Öll uppskeran
af akrinum ætti að verða um 15
tonn, reikni ég mér hana til verðs
o g miði við verðgildi erlends
byggs, ætti verðmæti uppskerunn-
ar hér að vera um 50 þúsund krón-
ur, svo að ég tel mér verulegan
fjárhagslegan ávinning af þessari
fyrstu íilraun,
— Er ekki erfitt að byrja á því
að rækta korn?
— Það er e. t v. nokkuð erfitt
að taka ákvörðunina um að byrja,
— en eftir að verkið er hafið, tel
óg þetta fremur auðvelda ræktun,
en þó má alltaf búast við að ár-
angurinn verði misjafn á meðan
verið er að öðlast reynslu. Ég
rr.undi ráðleggja öllum sem ætla
Mð byrja á kornrækt, að kynna sér
fyrst vel kornræktartilraunir Klem
ensar á Sámsstöðum, og ræða við
þann merka mann, sem hefur
langmesta reynslu af öllum hér á
landi í þessu efni.
— Þú ert með Dani í vinnu,
Stefán, það varð ég var við áðan!
— Já, og það er nú vafasamt að
ég hefði lagt út í kornrækt hefði
ég ekki haft þá og notið þeirrar
reynslu srem þeir komu með frá
sínu heimalandi.
— Hvaða möguleika eygir þú til
að gera kornrækt almenna, t. d.
hérna á Rangárvöllunum og víðar?
— í fyrsta Iagi verður að vera
íyrir hendi áhugi, meðal bænda,
og meira en það, kornrækt hefur
verið rædd við mig af nokkrum
rágrönnum mínum. Erfiðasta við-
f.ingsefnið er öflun nauðsynlegs
vélakosts. Við tengjum vonir okk-
ar við að takast megi að mynda
félagstkap um kornþreskivél og
þurrkara, eða þurrkunarstöð. Eins
og ég sagði áðan, tel ég mina litlu
reynslu, þessi tvö ár, svo ólíkt sem
í’ðarfarið hefur verið, styðja þær
tilraunaniðurstöður Klemensar á
Sámsstöðum, að hér megi telja
kornrækt nokkurn veginn árvissa.
25 tunnur af
hektara
— Hugsarðu þér ekki að halda
komræktinni áfram?
— Jú, og ef aðstæður leyfa mun
ég auka hana verulega, enda hef
ég nú nægilegt sáðkorn. Eg býst