Tíminn - 14.12.1960, Qupperneq 16

Mið'vikudaginn 14. desember 1960.
283. blað.
11 dagar til jóla —
Stúfur kemur
Hálfrar
afmæli
aldar
Vísis
Fyrsti ritstjóri var Einar Gunnarsson — en
Hersteinn Pálsson stýrir því nú
í dag á dagbiaðið Vísir
háifrar aidar afmæli, og er
elzt þeirra dagblaða sem nú
koma út hérlendis í tilefni
afmælisins hefur blaðið gefið
út stórt afmælisblað,
Fyi’sta tölublað Vísis kom út 14.
desember 1910. Hér blaðið þá
VÍSIR til dagblaðs í Reykjavík, og
birti á forsíðu stóra mynd af Niels
Finsen, Ijóslækni. Fyrsti dtstjóri
blaðsins var Einar Gunnarsson.
Seldi hann blaðið 1914 Gunnari1
Sigurðssyni frá Selalæk, en Gunnar
seldi árið eftir hlutafélagi og varð
þá riitstjóri Hjörtur Hjartarson,
lögfræðingur, en hans naut skammt
Jarðsímalagning
á Hvolsvelli
Hvolsvelli, 12. des.
Að undanförnu hefur verið unn-
ið að því, að leggja jarðsíma í 10
hús hér í kauptúninu. Áður var
sími hér aðeins í örfáum húsum.
Þetta símaleysi var auðvitað á
ýmsan hátt óþægilegt, og þó var
það einna tilfinninlegast, að eng-
inn sími var hjá slökkviliðinu. Ligg
ur í augum upp hvað slíkt hefði
getað reynzt bagalegt ef fersjónin
hefði ekki verið það velviljuð að
haga svo til, að þetta kæmi ekki að
sök.
Unnið var með loftpressu að
símalagningunni og kom þá í Ijós,
að frostlagið í jörðunni er orðið
nokkuð á aðra skóflustungu á
þykfet. P.E.
við, þar eð hann lézt á sama ári.
Síðan urðu ritstjórar Andrés
Björnsson, Jafeob Möller, Páll Stein
grímsson og loks Hersteinn Páls-
son, núverandi ritstjóri blaðsins. —
Vísir hefur lönguim haft ýmsa sér-
stöðu að því er tekur til íslenzkra
dagblaða yfirleitt, og er þannig
t.d. eina síðdegisblaðið. —
Tímmn óskar fyrir sitt leyti
elzta dagblaði landsins til hamingju
með afmælið.
Stúfur hét sá þriðji,
sfubburinn sá.
Hann krækti sér í pönnu,
þegar kosfur var á.
Hann hljóp með hana í burtu
og hirti agnirnar,
sem brunnu stundum fastar
við barminn hér og þar.
Vísurnar gerði Jóhannes úr Kötlum.
Teikningarnar eru eftir Tryggva Magnússon
„Svo þegar blessað kaffið kemur
Heilög Lucia
gaf kaffisopa
Skrúðfylking hvítklæddra meyja með sænska Lúciu í fararbroddi, gengur syngjandi frá herbergi til herbergis.
í gærmorgun vöknuSu
menn óvenju jafnsnemma á
Nýja stúdentagarðinum við
háskólann — og ákaflega mis-
vel. En þegar menn vöknuðu
blöstu óvenjuleg hátíðabrigði
við sjónum, og hver er ekki
ánægður með að vera vakn-
aður í birtingu skammdegis-
ins, þegar því er kcmið í kring
með indælum, heitum kaffi-
bolla í rúmið?
Inn í hei'bergin, hvert á fætur
öðru, gengu fimm meyjar sveipað-
ar hvítum dúkum, en á höfði þeirr-
ar er fyrir fór, blöktu kertaljós í
kransi, og var hún hátíðleg í fasi
1 þótt ékkí væri laust vi:ð að vax
j drypi ofan yfir höfuð hennar. Þeir,
■ sem vöknuðu áður en meyjamar
j kvöddu dyra, við hugboð um eitt-
\ livað óvenjulegt eða við óm af
j söng, munu flestir hafa gert sér
; þegar í stað grem fyrir því, hvað
j um var að vera. Þær kyrjuðu af
S miklum móði og dugnaði sama
j.lagið — Saneta Lúcía.
; Stúlkurnar gen.gu fyrir stokk hjá
; hverjum og einum og veittu kaffi
i og Lúcíubrauð við. Lúcíuhátið er
i eins og alkunnugt er, ernna al-
j mennast haldin í Svíþjóð, og við
j þekkjum hana fyrir áhrif þaðan.
Landlega hjá
síldarbátum
Landlega hefur verið síðan
fyrir helgi hjá síldveiðibátum
sunnanlands. Fóru þó nokkr
ir bátar út á sunnudaginn en
snexi aftur til hafnar er veð-
ur versnaði. — Síðast reru bát
arnir á föstudag, og virtist sjó
mönnum þá sem síldin væri
að aukast til muna í Miðnes-
s“' . :
i . ■ M/, -aJíA **
Sænzk-íslenzka félagið ihefur geng-
izt fyrir slíkum hátíðaihöldum á
hverju ári undanfarið, og það er
jafnvel efnt til slíkra fagaaða úti
um land. Um það má deila, hvort
við þurfum á fleiri hátíðum að
halda yfir árið. Halda margir, að
svo sé ekki, en víst er skammdegis
morgunninn svefnugur og grár; og
tilbreytni eins og sú, sem stúlkurn-
ar á garðinum efndu til, var sann-
arlega kærkomin þörf. Þetta var
líka rösklega fram gengið, því að
á garði tnun búa nær 70 manns.
Hvítklæddu meyjaunar, sem
ganga í skrúðfylkmgu á meðfylgj-
andi mynd, eru altt erlendir stú-
dentar við háskólann, flestar við
nám í íslenzkum fræðum. Sjálfar
höfðu þær með mikilli leynd bakað
brauðið til að gefa mönnum með
feaffinu í rúmið. Sænsk stúlka var
að vonum Lúcia í broddi fylkingar-
innar', með Ijós á höfði. Og þegar
menn höfðu áttað sig, og séð að
hér voru engið venjulegir rúmrusk-
arar á ferðinni, var þessari ágætu
tilbreytni tekið með miklum fögn-
uði.

Skúrir
Nú spáir hann sunnan átt,
hvössu og hryöjum í nótt,
en með morgninum átti að
lægja, og þykkna síðan aft
ur upp er liður á kvöldið,
með vaxandi skúrum ann-
að kvöid .
—7
>
Tr