Tíminn - 31.12.1960, Side 1

Hermann Jónasson,
formaður Framsóknarflokksins:
Yfirlitsgreinar um áramót
eru sennilega lítils virði oft-
ast nær. Helzta gagnið kann
að vera, ef þar er reynt að
líta yfir farinn veg og gera
sér grein fyrir hvar við
stöndum og hvert stefna
beri
Hvers vegna
síversnandi Íífskjör?
Staðreyndir, sem við flest-
um blasa í dag og mest er um
rætt, eru kjaraskerðing, sí-
versnandi lífskjör, versnandi
horfur. Þessi hefur verið þró
unin seinustu tvö árin — síð
an núverandi stjómarflokk-
ar tóku við völdum.
Þegar þessar staðreyndir
eru mest áberandi með þjóð
inni, er ekki að undra þótt
sú spurning sé æði ásækin,
— hvað þessu valdi. — Hvern
ig stendur á því að íslenzka
þjóðin býr við síhrakandi
lífskjör á sama tíma og flest
ar þjóðir heims búa við batn
andi lífskjör — og betri af-
komuhorfur?
Hvers vegna er
stjórnarflokkunum
svo tíðrætt um
vinstri stjórnina?
Núverandi stjórnarflokkar
forðast eins og heitan eldinn,
að ræða um stjórnarstefn-
una og versnandi lífskjör, en
verður þess í stað, einkum þó
seinustu vikurnar, um fátt
jafn tíðrætt og vinstri stjórn
iria. Ekki er ég viss um, að
það sé samkvæmt lögmál-
inu, að tungunni sé tamast
það, sem hjartanu er kær-
ast. En það kynni að vera,
að stjórnarflokkarnir renni
grun í það, að nú á tímum sí
versnandi lífskjara, verður
mörgum hugsað til hinna
fyrri og betri tíma — og þá
ekki sízt til þess hálfs þriðja
árs, sem vinstri stjórnin réði
ríkjum. En þeir gæta þess
ekki að umræðurnar um
vinstri stjórnina rifja einnig
upp þá sögulegu staðreynd,
að það var á alþýðusambands
þingi 1958, að núverandi
stjórnarflokkar buðu fram
og lofuðu þjóðinni, stórbætt
um lífskjörum, ef vinstri
stjórnin væri felld og þeir
fengju völdin.
Nú eru landsmenn reynsl-
unni ríkari. Nú fær þjóðin
að finna hvað hún hefur
hreppt. — Níðskrifin um
vinstri stjórnina stafa af
hræðslu við eigin óvinsældir.
Samstaða -
stórvirki
Þegar vinstri stjórnin tók
við völdum hét hún að vinna
að endurbótum 4 efnahags-
málum þjóðarinnar, er væru
í kalda koli, með samþykki
vinnustéttanna. — Það er
mála sannast, að þessi vinnu
aðferð, sem átti að vera og
var um skeið styrkur vinstri
stjórnarinnar, varð banabiti
hennar. — Samstarfið milli
ríkisstjórnarinnar og vinnu-
stéttanna tókst í byrjun
mjög vel. Sumarið 1956 voru
stöðvunarlögin sett með sam
þykki vinnustéttanna og
bjargaði það framleiðslunni
frá stöðvun, og var þetta
stórvirki. — Fordæmið frá
1956 sýnir hvað hægt er að
gera ef ríkisstjórn og vinnu
stéttir bera gæfu til aö vinna
saman. —
Heill sægur af
gikkjum
En siðar tók að brydda á
erfiðleikum, sem fóru vax-
andi. — Það voru ekki sam-
stæðar vinnustéttir, sem
stóðu að vinstri stjórninni.

:♦:
:♦:
:♦:
:♦;
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
g
:♦:
’ :♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:
:♦:.
lonnum
OÁ um öl(u.m landómt
yó&á og cjœjiríló nijcíró.
Miðstjórn
Framsóknarflokksins

HERMANN JÓNASSON
Það var ekki einn gikkur í
þeirri veiðistöð. Það var heill
sægur af þeim. — Allt fylgi
Sjálfstæðisflokksins og mik
ið af fylgi Alþ.flokksins var
frá upphafi vinstri stjórnar
innar skipulagt til pólitískra.
skemmdarverka, með því að
gera í sífellu kauphækkunar
kröfur og verkföll — og vinna
að því markvíst að reisa óvið
ráðanlega dýrtíðaröldu.
Þetta mistókst algjörlega í
byrjun. En með eljusemi rógs
iðjunnar tókst skemmdar-
verkamönnum smátt og
smátt aö skapa iðju sinni
betri jarðveg og vn:r\ndl á-
rangur. —
Skemmdarstarf-
semin nær hámarki
Ráðstafanir þær, sem gerð
ar voru í efnahagsmálunum
1958 voru gerðar í samræmi
við útreikninga sérfræð-
inga og áttu að skapa jafn-
vægi í efnahagsmálum.. Þess
ar ráðstafanir voru sam-
kktar með eins atkvæðis
' ihluta í nefnd, sem
verkalýðsfélögin fólu r ð
taka ákvörðun um málið.
Sigur skemmdaraflanna var
að nálgast.
Á Alþingi snerust ýmsir af
áhrifamestu alþingismönn-
um, sem verið höfðu stuðn-
mgsmenn vinstri stjórnar-
innar, gegn þessum efnahags
aðgerðum, meðal þeirra Ein
ar Olgeirsson.
í greinargerð fyrir efna-
hagsmálafrumvarpinu 1958
var sannað og skýrt fram tek
ið, að kauphækkun á þvi ári
nætti ekki fara fram úr 5%.
Ef kauphækkun yrði meiri,
færu ráðstafanirnar út um
þúfur — og ný dýrtíöaralda
risi, sem framleiðslan fengi
ekki staðist — án nýs stuðn
ings.
Sannanir fyrir því að
þessu væri þannig háttað,
voru lagðar á borðið hjá
hverjum einasta alþingis-
manni í greinargerðinni fyr-
ir efnahagsmálafrumvarp-
inu. —
Þetta mál var marg skýrt
fyrir þjóðinni í blöðum, á
Alþingi, í útvarþsræðum.—
Það er því eitt af því, sem
ekki fer á milli mála, að hver
sá er reyndi að spenna upp
kaupgjaldið umfram þau 5%,
sem efnahagsráðstafanirnar
vorið 1958 gerðu ráð fyrir,
gerði það sem vísvitandi
skemmdarverk til þess að
reisa dýrtíðaröldu, er ríkis-
stjórninni yrði ofviða.
En einmitt þegar þetta var
gert öllum augljóst, að kaup
ið, mætti ekki hækka um-
fram 5% var eins og hinn
vondi og árar hans hefðu
verið látnir lausir. Sjálfst,-
menn, Alþýðufl.menn — og
nú einnig Þjóðviljinn, undir
stjórn Einars Olgeirssonar,
(Framhald á 8. 6Íðu).