Tíminn - 21.01.1962, Blaðsíða 2

I
Skipstjórinn ærðist
-krefst nú skaðabóta
Á nýársdag 1956 sátu
menn yfir ánægjuiegum
morgunverði á skipinu Herta
Mærsk, eign skipafélagsins
A. P. Mpllers. En sá morgun-
málamann, Georg Krogh Har mótanna. Meðal gestanna voru
hoff, sem nú er sendiherra í fulltrúar indónesísku tollgæzl-
. . unnar, asamt stjornmalamannin-
Marokko. Afleiðing þeirra um ^janska, sem þá starfaði í
viðskipta er orðin að skaða- Djakarta.
bótakröfu á hendur sendi- Eftir morgunverðinn og kaffið

• «

Herta Mœrsk lá i höfninni f Djakarta, þegar hinn sögulegi morgunverSur átti sér staS á nýársmorgun 1956
verður endaði með ósköpum,
og þau ósköp eru ekki út-
kljáð enn. Skipstjórinn J0rg-
en A. Jörgensen lenti í handa
lögmálum við danskan stjórn
herranum að upphæð krónur
200.000. i
Skipið lá í Djakarta, og var
það skipstjórinn, sem boðið hafði
til morgunverðarins í tilefni ára-
skemmtu skipstjórinn og stjórn-
málamaðurinn sér við að. reyna
krafta sína. Stjórnmálamaðurinn
er gamall íþróttakappi, og það
leið ekki á löngu, áður en hann
hafði skipstjórann undir.
Um atburði þá, er á eftir fóru,
eru viðkomandi aðilar mjög ósam
mála. Skipstjórinn heldur því
fram, að í átökunum hafi hann
hnykkt höfðinu óvænt til, en það
hafði þær afleiðingar, að önnur
augabrún stjórnmálamannsins
skaðaðist eitthvað. Þegar er fyrsti
stýrimaður hafði bundið um sár
stjórnmólamannsins, sneri hann
sér að skipstjóranum, sem var
gjörsamlega óviðbúinn, og sló
hann niður.
Útskýringar sendiherrans nú-
verandi hljóða nokkuð á aðra leið.
Hann heldur því fram, að skip-
stjórinn hafi misst alla stjórn á
sér, þegar hann tapaði bardagan-
um. Fyrst hefði hann skallað
Harhoff, og á meðan fyrsti stýri-
maður gerði að sárum hans, réðst
hann á aðra nærstadda.
Vélameistarinn og einn skips-
drengjanna voru slegnir í rot.
Einn gestanna komst með naum-
indum undan knýttum hnefa
Börðust uru borð
Ykkur sýnist hún e.t.v. bara vera aö ganga, en það er nú eitthvað annað,
hún er að dansa „twist", öðru nafni „vinding'.
Nýlega kom til mikilla slags-
mála um borð í þýzka skipinu
Silva, sem lá við bryggju í Nord
havns-skipasmíðastöðinni í Kaup
mannahöfn. Matsveinn skipsins
m

Hér kemur bréf frá sóknarbarni
í Bústaðasókn:
„BÚSTAÐASÓKN er eina nýja baejar
hverfið i Reykjavík, sem ekki hef-
ur byrjað kirkjubyggingu, enda
þótt bærínn úthlutaði sókninni lóð
fyrir þrem árum, og íbúafjöldi
sóknarinnar sé orðinn mikið á sjö-
unda þúsund. Þess vegna finnst
okkur ýmsum hér i sókninni það
fremur barnaleg hugmynd hjá for
manni sóknarnefndar, Axel Sveins
syni og Jóni G. Þórarinssyni, organ
leikara, að fara að beita sér fyrir
kaupum á pípuorgeli, sem kosta
mun að minnsta kosti átta hundr
uð þúsund krónur, óuppseft, og
eyða í það úr sjóði kirkjunnar,
sem raunar gaman væri að fá að
vlta, hve stór er orðinn, og eins hve
mikla upphæð kirkja Kópavogs-
kaupstaðar fékk lánaða hjá kirkju
sjóði Bústaðasóknar.
Það er áreiðanlegt, að strax og
lóð er fengin fyrir kirkjubyggingu
munu margir leggjast á eitt til aö
koma henni upp, bæði meö gjafa-
dagsverkum og peningasöfnun. Það
á því fyrst að beita sér að því verk
efni. Langi organieikarann til að
halda hljómleika, svo sem vel væri
vert, ætti hann að geta fengið
hljóðfæri og húsrúm til þess í
þeim kirkjum þjóðkirkjunnar, sem
komnar eru upp og búnar góðum
pípuorgelum. Raunar ætti hann að
vera búinn að því, og ýmsir hafa
verið að bíða eftir þvf, að hann
léti til sín heyra. Hvort tveggja
er, að hann er ágætur hljómlistar
maður, og hann hiaut af opinberri
hálfu ríflegan styrk til þess aö
fara til Ameríku að fullnuma sig
í organleik og dvaldi þar tvö ár.
En hvaö sem því liður skulum
við h.eldur hér í Bústaðasókn sam
einast um að koma upp kirkjunnl
okkar, sem búið er að teikna. Síð-
an getum við snúið okkur að orgel
kaupunum.
J.L. í Bústaðasókn.
hefur verið dreginn fyrir rétt,
sakaður um að hafa beitt vél-
stjórann valdi og hótað að drepa
hann, og eiunig er hann sakaður
um að hafa haft í hótunum við
stýrimanumn. Matsveinninn held
ur því hins vegar fram, að yfir-
menn hans ’tveir hafi af lítilli
ástæðu ráðizt á hann og hann
hafi einungis snúizt til varnar.
Það kom fram við réttarhöld-
in, að vélstjórinn hafði verið
barinn og að kjöfchamarinn, sem
matsveinninn henti á eftir hon-
um lenti í öxl bans. Að lokum
hafði matsveinninn hlaupið á
eftir vélstjóranum með kjötöx-
ina í hendinni, en vélstjóranum
tókst á síðustu stundu að löka
hurðinni á eftir sér, og lenti
öxin í henni með þeim afleið-
ingum, að hurðin brotnaði.
Ástæðan tii slagsmálanna var
sú, segir matsveinninn, að vél-
stjórinn reiddist, þegar kaffið
var ekki tilbúið á réttum tíma,
en stýrimanninn segir hann hafa
ráðizt á sig að óvörum.
Sendiherra Danmerkur í Marokkó,
Georg Harhoff, hefur nú fengið á
slg skaðabótakröfu, sem nemur
200.000 krónum.
skipstjórans. Fjórða stýrimanni
var velt niður af stól sínum. Auk
þess ógnaði hinn ofsareiði skip-
stjóri öllu og öllum um borð,
þeytti um húsgögnum, henti boið-
búnaðinum í kringum sig og tætti
borðdúkinn í sundur.
Þegar skipstjórinn sneri svo á
ný að stjórnmálamanninum og
sló til hans, tók hann duglega á
móti og sló skipstjórann niður
með nokkrum hnitmiðuðum
höggum.
Skipstjórinn krefst nú skaða-
bóta. Hann heldur því fram, að
hann þjáist stöðugt vegna áverka
þeirra, sem hann hlaut í viðskipt-
um sínum við stjórnmálamann-
inn. Auk þess missti hann stöðu
sína vegna þessara atburða.
Sendiherrann krefst sýknunar.
Hann heldur því fram, að hann
hafi einungis neyðst til að verj-
ast skipstjóranum, og stöðumissir
skipstjórans ^é sér algjörlega ó-
viðkomandi. Orsaka hans sé að
leita til kvartana frá nokkrum
liðsforingjum skipsins til skipa-
félagsins.
Hugsjónir Mbl.
í Morgunblaðinu í gær er
skýrt frá afkomu landbúnað-
arins árið 1961 og þeim Morg-
unbiaðsmönnum þykir nú held
ur betur hafa hækkað hagur
strympu, og svo bjart er fram
undan, að „viðreisnarljósið“
slær þeim ofbirtu í augu.
Orðrétt segir Mbl. þetta:
„Því er ekki að neita, að
lítilieiga hefur dregið úr jarð-
ræktarframkvæmdum 1961.
Hafa menn augljóslega lagt
megináherzlu á að auka fram-
leiðslu búa sinna. Er það líka
rétt stefna að leitast við að
auka fyrst tekjurnar til að hafa
nokkurt eigið fjármagn til að
standa undir framkvæmdum á
komandi árum enda munu
margir bændur vera orðnir
Iangþreyttir á því, að kné-
krjúpa kaupfélagsstjóranum
sírium í livert skipti, sem þeir
þurfa að fá cinhverja úttekt,
vegna þess að þeir hafa verið
skuldum vafðir.“
Beiff á fjósþekjuna
— Þarna hafa menn það.
Þetta er stefna ríkisstjórnar-
innar í landbúnaðarmálum.
Framræsla og nýrækt er auka-
atriði. Um að gera að auka
bara bústofninn. Beita bara á
fjósþekjuna og biðja svo guð
um góðan og snjólausan vetur.
Það er tóm vitleysa að vera að
taka lán til framkvæmda, cnda
hégómaskapur að vera að
byggja fjárhús og hlöðu; bara
fjölga fénu, en ef menn endi-
lega vilja vera sérvitrir, þá
skulu þeir bara safna sér fyrir
byggingunni, svona í 10—15 ár,
þá komast þeir hjá því, að kné-
krjúpa kaupfélagsstjóranum,
hann er nefnilega afar vondur
og illgjam maðuri!
Hann yrði ekki afleitur „við-
reisnarbúskapurinn“ þeirra
Morgunblaðsmanna, ef þeir
settust að í sveit. En sennilega
riðu þeir nú ekki feitu hrossi á
kjörstað á vorin.
Hvenær?
Ríkisstjórnin gaf útigerðar-
mönnum það fyrirlieit i des-
ember, að vextir yrðu lækkað-
ir á afurðalánum o. fl. f trausti
þessarar vaxtalækkunar sam-
þykktu útgerðarmenn að hefja
róðra upp úr áramótum. — Nú
er ákvörðun um fiskverðið fyr-
ir gerðardómi, og hlýtur ríkis-
stjórnin því að hafa tekið á-
kvörðun um þetta mál, því að
vextirnir skipta geysimiklu
máli við ákvörðun fiskverðs-
ins. — Hvað dvelur vaxtalækk-
unina á afurðalánunum?
Einstaklingsframtakið
Undanfarna áratugi eða síð-
an íhaldsflokkurinn skreið und
ir gæruskinnið, hefur efling
einstaklingsfrelsisins verið að-
al skrautfjöðrin í kosningahatti
Sjálfstæðisflokksns. Nú hefur
Sjálfstæðisflokkurinn fengið að
stöðu til að sýna hver liugur
fylgir máli. Reyndin er sú, að
hann hefur sett höft, sem lama
1 einstaklingsframtak alls þorra
einstaklinga og félagasamtaka
þeirra. — Skýringin er augljós
og kemur þeim, sem kynni
hafa af forkólfum Sjálfstæðis-
fl. ekki á óvart. Foringjar
Sjálfstæðisflokksins eru andvíg
ir þátttöku hinna mörgu ein-
staklinga í athafnastarfinu.
Þess vegna fylgir núverandi
stjórn stefnu, sem miðar að
því að draga auð og áhrif, sem
mest á fárra hendur, en því
marki verður bezt náð með því
að lama sjálfsbjargarviðleitni
og framtak hinna mörgu.
2
T f M I N N , sunnudaginn 21. janúar 1962