Alþýðublaðið - 08.06.1940, Blaðsíða 3

LAUGAKDAG 8. JÚNÍ 194»
ALÞYÐUBLAÐIÐ
---------AIÞÝÐUBLAÐIÐ -----------------------
Ritstjóri: F. R. Valdemarsson.
í fjarveru hans: Stefán Pétursson. Símar 4902 og 5021 (heima).
Ritstjórn: Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu.
Símar: 4902: Ritstjóri. 4901: Innlendar fréttir. 5021: Stefán Pét-
ursson (heima) Sellandsstíg 16. 4903: Vilhj. S. Vilhjálms-
son (heima) Brávallagötu 50.
Afgreiðsla: Alþýðuhúsinu gengið inn frá Hverfisgötu.
Símar: 4900 og 4906.
Verð kr. 2,50 á mánuði. 10 aurar í lausasölu.
ALÞÝÐUPRENTSMIÐJ AN H . ? .
„í Oslo er allt rólegt“.
Aðalfundur
Útvegsbanka íslands h.f. verður haldinn í húsi bankans í
Reykjavík laugardaginn 15. júní 1940 kl. 2 e. h.
Dagskrá:
1. Skýrsla fulltrúaráðsins um starfsemi Útvegsbankans
síðastliðið starfsár.
2. Framlögð endurskoðuð reikningsuppgerð fyrir árið
1939.
3. Tillaga um kvittun til framkvæmdastjórnar fyrir reikn-
ingsskil.
4. Kosriing þriggja fulltrúa í fulltrúaráð og jafnmargra
varafulltrúa.
5. Kosning tveggja endurskoðunarmanna. §
6. Önnur mál. 5 é
Aðgöngumiðar að fundinum verða afhentir í skrifstofu
bankans frá 11. júní n. k. og verða að vera sóttir í síðasta
lagi daginn fyrir fundinn. Aðgöngumiðar verða ekki af-
hentir nema hlutabréfin séu sýnd. Útibú bankans hafa um-
boð til að athuga hlutabréf, sem óskað er atkvæðaréttar
fyrir og gefa skilríki um það til skrifstofu bankans.
Reykjavík, 8. maí 1940.
F. h.fulltrúaráðsins. • *. »
Stefán Jóh. Stefánsson.
Lárus Fjeldsted.
Dansleikur
' vVcr'- b'k'fe
í Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu annað kvöld — sunnudag-
inn 9. júní.
Hljómsveit undir stjórn Fritz Weisshappel. %
Aðgöngumiðar frá kl. 7 annað kvöld. .j
Danzaðir verða bæði gömlu og nýju danzarnir. s M
UTSVARS- OG SKATTA-
KÆRUR skrifar Pétur Jakobs-
son, Kárastíg 12.
DRENGJAFÖT, matrósaföt,
jakkaföt, frakkar. Sparta, —
Laugavegi 10, sími 3094.
IVARSJÁ er allt rólegt,“
tilkynnti Paskievitsj,
hershöfðingi Nikulásar fyrsta
Rússakeisara, þegar hann hafði
tekið Varsjá árið 1831 og kæft
frelsishreyfingu Pólverja þá í
blóði.
Síðan eru þessi orð orðin við-
kvæði allra kúgara og verkfæra
þeirra, þegar í bráð eða lengd
hefir tekizt að bæla niður frels-
isbaráttu þjóðanna. ,,í Hollandi
er allt rólegt," sagði Seyss-In-
quart á dögunum, þegar búið
var að brjóta vörn Hollendinga
á bak aftur og Hitler hafði gert
hann að landstjóra sínum á Hol-
landi.
Við höfum heyrt þetta svo oft
utan úr heimi og vitum fyrir
löngu, hvað það þýðir. En hér
heima höfum við ékki átt því
að venjast, að tuggin væru upp
eftir örgustu blóðhundum sög-
unnar svo blygðunarlaust fals
um ástandið hjá þeim þjóðum,
sem um lengri eða skemmri
tíma hafa orðið að beygja sig
fyrir ofureflinu og ofbeldinu.
En nú er búið að ala upp svo
andlega volaða hjörð hér heima
á meðal okkar, að hana klígjar
ekki við að flytja okkur slíkan
boðskap um ástandií hjá þeim
hluta írændþjóðar okkar í Nor-
egi, sem nú verður að þola blóð-
uga kúgun þýzka nazismans.
,,í Oslo er allt rólegt,“ segir
Þá komum við aö slátraranum
Churchill. f félagi við Lloyd
George eyddi hann 100 niilljón-
um sterlingspunda í hemað gegn
rússnesku byltingunni. Þeir kost-
uðu útgerð hvítliðanna, sem sóttu
hart fram gegn rauða byltingar-
hernum, slátruðu rauðliðum í
hrönnum, enda hafði þeim nærri
tekizt að hrinda sovétstjórninni,
sem riðið hefði kommúnistabylt-
ingunni að fullu. En í fyrra, p&g-
ar kommúnistar heimtuðu sem
ákafast, að ráðist væri með ó-
fiiði gegn Þjóðverjum, og kröfð-
'ust í því skyni þjóðstjórnar í
Bretlandi undir forustu Edens &
Co., studdu þeir Churchill gegn
Chamberlain, af því að hinn fyrr
nefndi vildi berjast og slátra,
en hinn síðar nefndi ekki, sem
hefir meiri náttúru til að vera
friðsamur og snyrtilegur kjöt-
kaupmaður. En ef finnskir
verkamenn máttu ekki gera slátr-
arann Mannerheim að hernaðar-
leiðtoga sínum, hvernig máttu
þá brezkir verkamenn gera slátr-
arann Churchill að sínum her-
toga? ,
Þá er þaÖ slátrarinn Maisky.
Hann barðist á sínum tíma með
hvítUÖUm Churchills gegn sovét-
stjórninni og gaf þá út ávarp,
þar sem hann skoraði á vcrka-
m«nn að baki rauða hcrnum að
Þjóðviljinn í gær, og hefir það
eftir sænskum kommúnista,
sem hafði svo góð sambönd við
þýzku nazistana, að hann fékk
að fara inn í Noreg seint í apríl
og „kynna sér ástandið í her-
teknu héruðunum11, eins og
kommúnistablaðið hér segir.
Þar er nú ekki amalegt að vera
undir stjórn þýzka hersins og
þýzku leynilögreglunnar, eftir
frásögn Þjóðviljans: „allt ró-
legt .... og það ekki aðeins á
yfirborðinu", „enginn hörgull
enn á matvælum11, „ekkert hat-
ur í garð þýzku hermannanna
er sjáanlegt”, en „samúðin
með Englandi .... minnkandi“
og „verkamennirnir mjög
gramir við foringjana, sem
flúðu .... og tóku með sér
sjóðina“!
Þarna sjá menn lýsingu
Þjóðviljans í gær á Oslo undir
stjórn þýzka innrásarhersins.
Það er ekki alveg eins og þeg-
ar hann var að lýsa innrás
þýzka nazistahersins í Wien og
Prag á undanförnum árum! En
þá var Stalin heldur ekki bú-
inn að gera vináttusamning
sinn við Hitler. Nú er ekki verið
að lasta stjórn þýzku leynilög-
reglunnar, Gestapo, lengur.
Það er yfirleitt eins og fólkið í
Oslo hafi fyrst fengið frelsið,
þegar hún kom þangað,
ef trúa má lýsingu Þjóð-
svíkja Lenín í tryggðum og gera
uppreisn gegn honum og bolsé-
vikum hans, þ. e. stinga þá í
bakið. Og hefir margur hlotið
slátraraheiti fyrir minni tilþrif.
ÍEn í dag er hann uppdubbaður
af félaga Stalin og spígspomr
sem sendiherra Sovétríkjanna í
sjálfu Stóra-Bretlandi. Ef Finnar
mátiiu ekki hafa slátrarann og
hvítliðann Mannerheim sem hers-
höfðingja, hví mega þá Rússar
hafa slátrarann og hvitliðann
Maisky sem höfuðsendiherra sinn
og talsmann á einum hinum þýð-
ingarmesta pósti?
Og svo er |>að sjálfur stór-
'mógúllinn og kjörfurstinn í sveit
slátraranna, einn hinn stórvirk-
asti slátrari, sem veraldarsagan
kann frá að herma, sérfræðing-
ur og heimsmeistari í þvi að
hræra í blóði kommúnista. Slátr-
arinn, sem hefir lagt niður við
trog og bcinskorið flokk Len-
ins, drepið þannig með tölu nær
alla leiðtoga byltingarinnar 1917,
þurrkað út frömuði og úrval og
þar á meðal einkum andlega yf-
irburðamenn kommúnistaf 1 okks
Sovétríkjanna. Slátrarinn, sem
stóð fyrir „hreinsuninni“ í Len-
íngrad 1935, sem kostaði 90 þús-
undir mannslífa. Slátrari lciðtoga
verkalýðsfélaga, marxistiskra
Viljans. Þjóðverjar „hafa
enn sem komið er engin
afskipti haft af stjórnmálafé-
lögum verkamanna eða verka-
lýðsfélögunum", „verkalýðsfé-
lögin .... mjög vel starfandi“,
„met í fundarsókn11 og yfirleitt
allt í bezta gengi, ef „foringj-
arnir“ hefðu ekki „farið með
sjóðina“. Þeir hefðu komið sér
svo vel fyrir kommúnista.
En rúsínan í Þjóðviljanum í
gær er þó enn eftir. Þjóðverjar
héldu því fram vikum saman,
að þeir ættu ekki í neinu stríði
við Noreg, þótt flugvélar þeirra
og vélbyssur dræpu niður þús-
undir Norðmanna, karla,
kvenna og barna. Nú eru joeir
að vísu löngu búnir að lýsa yfir
stríðinu við Noreg. En Þjóðvilj-
inn sér ekkert stríð af hálfu
Þjóðverja í Noregi. Það eru
bara „foringjarnir", þ. e. a. s.
stjórnin og leiðtogar verkalýðs-
félaganna, sem flúið hafa til
Norður-Noregs og „halda það-
an uppi stríði á landið með
hjálp Breta“! Ef menn ekki
trúa, þá líti menn bara í rit-
stjórnargrein Þjóðviljans í gær.
Það er sama sagan og í vet-
ur, þegar Þjóðviljinn lét Finna
ráðast á Rússa.
„í Oslo er allt rólegt,“ segir
Þjóðviljinn. Það er að minnsta
kosti víst, að kommúnistar
kunna vel við sig þar nú. Þeir
fara áreiðanlega ekki til Norð-
ur-Noregs til þess að „halda
uppi stríði á landið með hjálp
Breta". Þeir vilja heldur „end-
urskipuleggja“ verkalýðshreyf-
inguna í Oslo undir stjórn naz-
ista. Enda hafa þeír aldrei not-
ið þess trausts hjá norskum
verkamönnum, sem þeir njóta
nú hjá þýzku nazistunum.
Og svo leyfir Alþýðublaðið
sér að kalla norsku kommúnist-
ana „svikara og verkfæri naz-
ista“! Hvílík ósvífni!
Útbreiðið Alþýðublaðið.
fræðimanna, samvinnufrömuða
Sovétríkjanna, yfirforingja Rauða
hersins .á sjó og landi og í
lofti, ráðherra iðnaðarmála og at-
vinnuvega, vísindamanna, rithöf-
unda, kvenna. Slátrarinn, sem
,,af.greiddi“ fimm milljónir bænda
hinni hinztu afgreiðslu. 1 stuttu
máli: síátrarinn Stalin.
Úr því aö kommúnistar dá
tvo rússneska slátrara og mega
heita tilbiðja annan þeirra sem
guð sinn og drottin, hylla kín-
verskan slátrara og síuddu um
tíma enskan slátrara (sem hver
um sig hafði einkum slátrað
kommúnistum), hví máttu þá
Finnar ekki öátalið hafa dálæti
á sínum eina slátrara?
Og að lokurn er það slátrarinn
Hitler, ypparlegur lærisveinn
Stalins, og hefir að sumu leyti
orðið meistaranum fremri í iðn-
inni. Má þar sérstaklega tilnefna
hinar „raffineruðu", sadistisku
pyndingar í sláturhúsum hans,
sem annars staðar munu tæp-
lega eiga sinn líka. Harold Nic-
olson, brezkur þingmaður jafn-
aðarmanna, diplómat og viðkunn-
Ur menntamaður og rithöfundur
segir um þetta eftirfarandi „typ-
iska“ sögu: „Ég hefi kynnzt
manni, sem verið hafði i fanga-
búðum í Þýzkalandi, en slpppið
þaðan og tekizt að flýja til Sviss.
Ég hitti hann í París. Hann er
aldurhniginn maður, lágur vexti
ag ákaflega feitur. Þegar hann
kom í fangabúðimar, var hann
færður úr hverri spjör og skipað
að skríða á fjórum fótum fram
og aftur um herbergið. 'Ungir
S. S.-menn, hinn gamli lífvörður
Hitlers, skemmtu sér við að kag-
strýkja hann meÖ votum hand-
klæðum. Þá var honuni skipað
að kasta af sér þvagi og spræna
'upp í munninn á gömlum Gyð-
ingi, sem þar var og sætti sömu
meðferð. Þegar hann neitaði því,
voru þeir báðir barðir af misk-
unnarlausri grimmd, unz þeir
misstu meðvitund. Mér datt ekki
i hug að festa trúnað á þessa
furðulega ógeðslegu sögu,“ seg-
ir Nicolson. „En siðan læfi ég
heyrt með sannindum svo margt
af sama tagi, að ég get ekki
rengt hana“, Á þenna hátt og
þvilikan hefir verkalýðshreyfing-
|in í löndum þeim, er Hitler á
lögsögu yfir, verið svívirt, hrjáð
og hrakin svo og lýðfrelsi það,
sem verkalýðshreyfingin grund-
vallast á. Forustumennirnir hafa
verið ofsóttir, pyndaðir, flænid-
ir land úr landi, hnepptir ífjölra,
neyddir til að farga sér sjálfir,
„skotnir á flóttct“, Nú liggur öll
Vestur-Evrópa flakandi í sáram
og löðrandi í blóði undir járn-
hæ.1 Hitlers, og má ekki á milli
sjá, hvort rönd verður reist við,
eða fyrir dyrum stendur hin
mikla vá: hrun vestrænnar menn-
ingar.
Slátraranum Mannerheim liefir
verið mjög legið á hálsi fyrir
það, að hann leitaði aðstoðar
þýzkra slátrara til að ráða niður-
lögum andstæðinga sinna í borg-
arastyrjöldinni í Finnlandi 1918
og tókst á þann hátt að drekkja
verkalýðsbyltingunni þar í btóði.
En ferst kommúnistum um að
tala? Ef slátrarinn Stalin er eins
og þeir telja, aðeins vegsamleg-
ur fyrir bandalag sitt við hina
þýzkw slátrara, sem litur út fyrír,
að endist þeim til að drekkja
gervallri Evrópu í blóði, fuílum
tug þjóðlanda, og vissúlega fyrst
og fremst verkalýð þessara landa,
hver er þá sök slátrarans Mann-
erheims fyrir bandalag hans við
þýzka slátrara 1918 og blöð
verkalýðs einnar smáþjöðar, sem
þá var úthellt?
Það er sannarlega erfitt að
koma þessu heim og saman. Það
er ein af hinum leiðu þrautum,
sem guð hefir fengið mönnun-
U'm að spreytu sig á.