Alþýðublaðið - 15.07.1940, Blaðsíða 4

MÁNUDAGUR 15. JÚLÍ 194«.
Öll prentuia íljótt og
vel af iieacli leyst.
Alþýðupreatsmiðjaa h.f.
AIÞYÐUBIAÐIÐ
Alþýðupreatsmiðjaa h.f.,
Alþýöfeijösiitu, Hverfis-
götu 8—19. SímH 4905.
MÁNUDAQUR
Næturlæknir er í 'nótt Ólafur Þ.
Þorsteinsson, Mánagötu 4, sími
2255.
Næturvörður er í LaugavegSr og
Ingólfs Apóteki.
ÚTVARPIÐ:
20.30 Sumarþættir (Helgi Hjörvar)
20.50 Hljómplötur:
a) íslenzkir söngvar.
b) 21.10 Mansöngur eftir
Beethoven (D-dúr, Op.8).
Alþýðuflokksfélag Reykjavíkur
minnir meðlimi sína á skrifstofu
félagsins á 6. hæð í Alþýðuhúsinu,
opið kl. 5,15 til 7,15 alla virka
daga nema laugardaga. Þar er tek-
ið á móti ársgjöldum félagsmanna.
Nii feemur flotinn,
sem Nýja Bíó sýnir núna gerist á
Kyrrahafsflota Bandaríkjanna. Að-
alhlutverkinn leika James Cagney,
Pol O'Brien og Frank Mc. Hugh.
Starfsmannablað Reykjavíkur,
1. tbl. yfirstandandi árg. er ný-
komið út. Efni: Félagið, eftir L. S.
Verðlagsuppbótin, eftir L. S. Sum-
arleyfi, eftir J. Afmælisgreinar um
ðdýr lefflð ng.
Bílar frá 1.00
Dúkkur frá 1.50
Armbandsúr frá 1.00
Smíðatól frá •.75
Mublur frá 1.00
Myndabækur frá 0.75
Hringar frá 0.75
Nælur frá 0.75
Hálsfestar frá 1.00
Spennur frá 1.00
Hárkambar frá 0.65
Saumakassar frá 1.00
Kubbakassar frá 2.00
Göngustafir frá 0.75
og ótal margt fleira.
E. Elnarsson & Björnsson
Bankastræti 11.
Nikulás Friðriksson, Sigmund
Sveinsson og Kristján Jónasson.
Lög starfsmannafélagsins og m. fl.
Kveldúlfstogararnir,
SEallagrímur, Egill Skallagríms-
son og Gyllir komu inn í morgun.
Fiskurinn er tekinn úr þeim og
fara þeir á síldveiðar á morgun
miðvikudag.
RÆÐA CHURCHILLS
Frh. af 1. síðu.
Breta, sem skrefi í áttina til þess
a& uppræta hinn svíviröilega
þrældóm, sem Evrópuþjó&irnar
nokkru sinni hafa veriÖ hneppt-
ar í.
Vér berjumst einir, en
ekki fyrir oss eina.
Enginn veit, sagði hann, hversu
löng og hörð baráttan verður,
enginn, hvert styrjöldin kann að
færast, en eitt er víst, að Gestapo
(leynilögreglan þýzka) ræður ekki
að eilífu, né haturskenningar
Stálill
með og án sápu.
B Ó N í pökkum.
Kristalssápa 1.10 pk.
Afþurrkunarklútar
nýkommr.
BREKKA
AsvaHagötu 1. Sixni 1678
Tlaraarbúðin
Sími 3570.
Hitlers. Vér erum reiðubúnir til
þess að verja land okkar og gera
það einir, en ekki fyrir okkur
ei-na, því að vér berjumst fyrir
allar undirokaðar þjóðir jafn-
framt.
Churchill minntist því næst á
vörn flotans og fiugflotans og
innrásarhættuna, sem yfir vofir
og enginn veit hvenær ríður yfir,
(kannske í kvöid, kíannsíkie í næsto
viku, kannske aldrei. En vér mun-
um berjast um hvert þorp, hvern
bæ og hverja borg. Og vér vilj-
um heidur sjá London lagða í
rústir og ösku, en vita hana ofur-
selda smánariegum þrældómi.
Hann ræddi hinn vandlega
undirbúning Þjöðverja og fyrir-
fram gerðar áætlanir þeirra um
innrás í Pólland, Danmörku,
Noreg og Holland, og hvemig
farið hefði í Frakklandi.
Vafalaust hefði Hitler einnig
vandlega ger&a áætlun um inn-
Tás í Bretland. En þar yrði ólíkri
mótspyrnu að mæta. Nú ætti
Hitler í fyrsta skifti að mæta
mikilli þjóð, þar sem undirróður
hans hefði ekki haft áhrif. Bret-
ar hefðu nú U/2 milljón æfðra
manna undir vopnum, og herafi-
inn ykist stöðugt, oig auk þess
væri 1 miiljón manna í heima-
varnarsveitonum, en í þeim væri
fjöldi manna, sem hefði reynslu
frá því í seinustu styrjöild. Á
Bretlandi kæmi ekki. til neinnar
úppgjafar, heldur yrði hver
blettur varinn.
Kaupskipaflótann kvað Churc-
hill tneiri en hann var í ófriðar-
byrjuii. Hann kvaðst ekki taka
þetta fram til þess að draga úr
mönnum að.gera sem mest, held-
ur til aukinnar iivatningar að
gera enn meira. Allt væri undir
því komið, að allir gerðu skyldu
sína, að allir gerðu það, sem
þeir gætu. Menn yrðu að sætta
raiaAMLA Btúwm ■ NYM BK> B
Sknefli fortíðar-
iinar. II kennr fietiia.
Amerísk stórmynd, gerð af Spennandi og ískemmti-
þýzka kvikmyndasnill- leg amerísk kvikmynd,
ingnum Fritz Lang, fræg- frá Warner Bros, um
ur fyrir afburðakvikmynd- Kyrrahafsflota Bandaríkj-
ir, eins og ,,M“ og „Erfða- anria og allskonar æfin-
skrá Dr. Mabuse“. týri og hættur sjóliðanna
Aðalhlutverkin leika: og yfirmanna þeirra. Ag-
SYLVIA SIDNEY alhlutverkin leika:
og GEORGE RAFT. James Cagney,
Börn fá ekki aðgang. Pat O’Brien
Móðir okkar elskuleg,
Guðrún Steindórsdóttir,
andaðist síðastliðna nótt að heimili sínu, Ráðagerði við Sellands-
stíg.
María I. Einarsdóttir. Steindór Einarsson.
sig við allt og hætta á allt, ef
þörf krefði. Þetta væri stríð, sem
allir tækju þátt í, ekki aðeins
hermenn og sjóliðar, heldur og
fjöldi manna, sem hvergi væri
getið- — Þetta er styrjöld þjóð-
anna og málefnanna og hins ó-
þekta hermanns. Við skulum öll
leitast við að vinna að sigrin-
um, svo að því óheillamyrkri,
sem Hitler hefir steypt yfir þjóð-
irnar, verði aflétt.
BREZKUM TUNDURSPILLI
SÖKKT rs: il ÍtJ
Frh. af 1. siðu.
inum „Escort“ hefði verið sökkt
með tundurskeyti á vestorhiuta
Miðjarðarhafs. Tveir menn af á-
höfninni biðu bana.
Nœsta áætlnnarferð
til Kirkjubæjarklausturs er
á morgun, þriðjudaginn 16.
júlí. Afgreiðsla Bifreiða-
stöð íslands, sími 1540.
SIGGEIR LÁRUSSON.
I. O. ft. T.
ÍÞAKA. Fundur annað kvöld
kl. 8.30. Kosning í húsráð o.
fl. Fjölmennið.
Auglýsið í Alþýðublaðinu.
Hinn
Sakamálasagra eftir Seamark
ósigrandi
Leynilögreglumaðurinn stupdi þungan. Hann vissi
ekki vel, hvemig hann átti að byrja. Stúlkan kom
tii dyranna eins og hún var klædd. ,
— Mig langaði til þess að fá að tala við yður eina
fyrst vegna þess, að mig langaöi til að leggja fyrir
iyður fáeinar spurningar, sem ég öska eftir að þér
svarið.
Mercia klemmdi saman varirnar: — Ætlist þér til
að ég svari yður, áður en þér segið mér, hvað komið
hefir fyrir?
— Já, ef yður er það ekki mjög á móti skapi. Það
er yður sjálfri fyrir beztu. Nema fangelsanir þriggja
manneskja séu komnar undir svari yðar.
— Fangelsanir? Hverja á að taka fasta?
— Það skiptir ekki máli um tvær fangelsanirnar, en
þér eruð ein manneskjan, sem ef til vill verður tekin
föst, sagði leynilögreglumaðurinn og horfði beint í
augu henni.
. Meraia varð allt í einu blóðrauó í framian. Hún horfði
á hann og augnaráð hennar lýsti dýpstu fyrirlitningu.
— Ætlið þér að taka mig fasta? hrópaði hún. —
Hvað eigið þér við? Hvemig þorið þér að segja annað
eins 0g þetta?
Delbury bandaði til hennar hendinni.
— Það er yður fyrir beztu, ungfrú. En ég verð að
biðja y.ður að verða ekki æst. Þetta eri mjö alviarlegt
mál. Ef þér svarið fáeinum spurningum mínum nú,
skal ég strax segja yður fréttirnar og þá má móðir
yðar vera viöstödd.
Mercia kinnkaði kolli og fékkí sér sæti. Svo hóf
Delbury spurningar sínar:
— Herra Willard Lyall er faðir yðar, er ekki svo?
— Jú.
— Hver er atvinna hans?
— Hann hefir skrifstofu í City. Hann er hluthafi í
vöruhúsi.
— Já, ég veit það. En það er ekki allt.
— Það er allt 0g sumt, sem ég veit um yi&skipta-
starfsemi föður míns. Hann talar aldrei um viðskipti
hér heima.
— En það mætti þó ekki minna vera, en að þér,
sem emð orðin fullorðin stúlka og hafið alið alla-n
aldur yðar hér heima, vitið ....
Mercia greip fram i fyrir honum.
— Allt og sumt, sem ég veit, er það, að (faðijr:
minn stundaði viðskipti. Þér getið fengið allar þær
upplýsingar um starfsemi hans, sem þér óskið eftir,
ef þér snúið yður til skrifstofu hans. Og ef til vill
gæti möðir mín igefið yður nákvæmari uþplýsingar.
— Hvað var klukkan, þegar faðir yðar fór út í
gærkveldi?
—- Það hefi ég ekki minnstu hugmynd um. Ög
enginn hér í húsinu veit það. Ég hefi'þegar spurt alla
þjónana. Enginn vissi að hann ætlaði sér að fara út.
Hann fór snemma til svefnherbergis síns í gærkveldi.
Og svo virtist, sem hann hafi farið út eftir að húsinu
var lo'kað í gærkveldi og við höfðum tekið á okkur
náðir.
— Til hvers fór hann út?
—- Það hefi ég ekki hugmynd um. Mér er það ekki
síður undrunarefni en yður.
— Hefir hann nokkru sinni farið út áður, án þess
að láta vita? i I *
— Nei, aldrei. Að minnsta kosti ekki svo að ég
hafi vitað. En auðvitað getor hann hafa gert það án
þess að við vissum.
Leynilögreglumaðurinn skrifaði hja sér fáeinar at-
hugasemdir.
— En vitið þér, hvert hann fór? spurði hann. — Ég
á við það, hvort þér vitið, hvern hann ætlaði að finna,
þegar hann fór út í gærkveldi.
— Niei, það hefi ég ekki hugmynd um, svaraði
Mercia.
— Segið þér satt, ungfrú?
Mercia roðnaði. — Ég svara spurningum yðar svo
samvizkusamlega, sem ég get, svaraði Mercia kulda-
lega.
— Þér þekkið Valmon Dain, er ekki svo? spurði
Delbury.
— Jú, ég þekki Valmon Dain mjög vel.
— Hann er góður vinur yðar?
— Já.
— Ég vona, að þér móðgist ekki, ungfrú. En fólk
hefir talað um það, að þér og herra Dain væruð trú-
lofuð. Er það satt?
Mercia hrissti höfuðið. 1— Nei, það er ekki satt.
sagði hún og brosti lítið eitt- — En ég vona, að það
skipti litlu máli, hvort svo er eða ekki.
— Mér pykir það leitt, ungfrú, en það vill svo til,
að það skiptir töluverðu máli í þessu sambandi. Ég
er ekki vanur að leggja eyrun við bæjarþvaðri, en
þið sáust oft saman, þér og herra Dain.
— Já, það er satt. Og ég hygg, að hann myndi ekki
heldur neita því. , ;
— Þér hafið farið með honum á danzleiki, í leik-
hús og því um líkt?