Tíminn - 28.03.1963, Qupperneq 9

W. I

íslendingar eru geysilegir
ferðagarpar — um iþað er ekki
að villast. Þeir láta sérN ekki
nægja að hjólríða um Htólm-
ann þveran og endilangan vet-
ur, sumar, vor og haust, heldur
leggja líka undir sig heiminn.
Allmargar ferðaskrifstofur
annast um slíkar reisur og er
oftast nóg um þátttakendur.
Einna sportlegast þykir að fara
um páskana suður að Miðjarð-
arhafi, og hefur það verið tíðk
að um sinn. En mikið vill
meira, og ýmsir vera Jeiðir á
því að fara alltaf til Miðjarðar
hafsins. Nú eru það Kanaríeyj-
ar, og bráðum verða Azoreyj-
ar og Ríó fyrirheitin iönd páska
‘ferðanna, og við leigjum okk-
ur Boeng-þotur í ferðalagið —
og látum þær auðvitað bíða
meðan við böðum okkur og
skreppum í næturklúbbana.
En enn þá eru Kanaríeyjar
páskalandið, og það er raunar
alls ekki meira en skreppa með
Guðmundi Jónassyni austur í
Öræfi. Um þessar mundir eru
ýmsir að búa sig til páskaferðar
suður á Kanaríeyjar, og er sagt,
að ýmsa þá, sem fóru í fyrra,
fýsi þangað farar í annað sinn.
Og meðan menn bíða er ef til
vill ekki úr vegi að rifja upp
endurminningar frá því í fyrra,'
og geta jafnvel þeir fáu sem
heima sitja og hafa hvorki far-
ið til Kanaríeyja né Mallorca.
haft svolítið gaman af.
Meðal þeirra, sem fóru til
Kanaríeyja í páskaferð Ferða-
skrifstofunnar SUNNU í fyrra
var Kári Tryggvason, rithöfund
ur og kennari í Hveragerði. —
Hann hafði þann gamla og góða
sið, sem bændur iðkuðu oft
heima í fástaninu á þorranum
áður fyrr, að skrifa dagbók, og
má þó guð vita, hvenær hann
eða aðrta hafa tíma til slíks.
Hann hefur nú látið okkur eft-
ir þessi dagbókarblöð og leyft
okkur að btata úr þeim ýms^
þætti og kafla eða nota að öðru
leyti til frásagnar af þessari
ferg fslendinga. Kunnum við
honum góðar þakkir fyrta.
HVERNIG ERU
KANARÍEYJAR?
Kári viU, að við byrjum á
svolítilli landafræði, enda er
hann kennari, og skulum við
hafa hana í stíl Karls Finnboga
sonar greinilegum og skýr
um:
Kanaríeyjar eru mikill eyja-
klasi, 7496 ferkm. að stærð.
Þær eru 27—30 gráðum norð-
an við miðbaug og um 100 km
vestur af meginlandi Afríku.
enda eru þær í landafræðiætt
við þá álfu. þó að þær hafi ver-
ið spænsk nýlenda síðan á 15
öld Helztu eyjarnar eru þess-
ar: Tenerife, Lanzarote, Fuert
eventura, Gomesa, Gran Cana-
-ia. Ferro og Palma.
Tenerife er stærsta eyjan
t>ar er höfuðborgin Santa Cruz
með 140 þús. íbúa, en alls eru
íbúar evjanna 1.5 milljón. þar
af hálf miljón á Tenerife. —
Tenerife er mjög einkennileg
að landslagi og .gróðri Mikill
hálendishryggur liggur um mi?5
bik hennar eftta henni endi-
iangri. Hann veldur því, að raki
og regn, sem norðanáttin her
af hafinu nær ekki til suður-
-'trandartanar. Þar er mjög
ISLENDINGAR A
KANARÍEYJUM
— Ferðaþættir Kára Tryggvasonar
íslendingar í ferðalagi I Tenerife. Jóhannes Snorrason, flugstjóri, er þarna I hópnum, eins og menn sjá.
þurrt og hrjóstugt, jafnvel eyði
merkurbragur á landinu. Htas
vegar er norðurströndta svo að
segja samfelldur akur, nema
* að klettar, gil og gljúfur kljúfa
víða gróðurlöndin og bregða
æviAtýrasvip yfir landið.
Eldfjallið Ptaa de Terife,
3718 metra hátt, gnæfta yfir
eyna og sést langt utan af hafi.
Það blasir við augum að sögn,
hvar sem á eyjasvæðtau, fag-
urt og tilkomumikið.
Nú er bananaræktin aðalat-
vinnuvegurinn á eyjunum, og
skal vikið að því síðar. Frum
byggjar Kanaríeyja, Guancher
fólkið, er komið frá meginlandi
Afríku. einhvers staðar úr At-
Iasfjöllum, og er talið grein af
Berbum. Sagt er. að þeta hafi
verið glæsilegt fólk ogmenning
þeirra allmikil. Þeir stunduðu
akuryrkju og höfðu geitur og
sauðfé. Jarðyrkjuáhöldin voru
þó mjög frumstæð. og plóginn
þekktu þeir ekki Þeir munu
þó hafa ræktað hveiti, vfnvið
og sykurreyr og vafalaust
fleira. En um þetta er lítið vit-
að. Áveitukerfi frumbyggjanna
þykir bera vott um mikla hug-
kvæmní og atorku. en annars
eru spor þeirra hulin móðu oc
mistri aldanna. Vitag er þó, að
Karbagó-menn höfðu einhver
kynni af eyiárskeg.gjum og sfð
ar Frakkar á 14 öld. En Spán-
verjar lögðu evjarnar undir si"
á 15. öld. og eftir það tóku eyj
arskeggjar að blandast Spán
verjum. Márum og Svertingjum
Talið er bó, að íhúar Palrn-
séu nær óblandaðir enn. S"
eyja er lítil og liggur fjærr'
meginlandi Afríku
Kanaríeyja-búar eru dugleg-
ta og þrautseigir. Þeta eru stolt
og glæsilegt fólk, sem ann landi
sínu og siðum og heldur sér-
kennilegum þjóðsiðum, þrátt
fyrir vaxandi kynni af öðrum
þjóðum. Misskipting auðs er
mjög tilftananleg, eins og
vænta má, þegar litið er á
stjórnarfar Spánverja. Sagt er,
að um 20 ættir eigi öll lönd
á Tenerife, en fátækir verka-
menn vinna fyrir sultarlaunum
hjá auðugum landeigendum.
FERÐIN HAFIN
Hópferð íslendinga til Kana-
ríeyja hófst 14. apríl 1962. Þeir
voru 78 í stórri farþegaflugvél,
og áhöfn hennar sex manns.
Þetta var meistarinn Skýfaxi,
eign Flugfélags íslands og Jó-
hannes Snorrason flugstjóri.
Fararstjóri var Guðni Þórðar-
son forstjóri SUNNU. Skýfaxi
losnaði við asfaltið á Reykja-
víkurflugvelli kl. 7,30 árdegis
og settist á Shannon-flugvöll á
írlandi hálfri fimmtu klukku-
stund síðar. Byggingar á flug-
velltaum þar þóttu okkur glæsi
legar en landslagið tilkomulít-
ið. Þar var líka allmikil verzl-
un og vörur heldur ódýrar.
Frá Shannon var flogig eftir
litla viðdvöl beint suður yfta
hafið, ofar skýjum og sást ekki
land fyrr en eyjan Madeira, en
yfir hana lá leiðta. Klukkan 7
um kvöldið skall á myrkur og
með nokkuð skyndilegum hætti
að okkur þótti, o.g sást nú ekk-
ert nema sortinn fyrr en Ijósin
á strönd Tenerife blöstu við
augum. Höfðum við þá flogið
4400 km leið og verið um 12
stundir á flugi. Skýfaxi lenti
á flugvelli nálægt borginni La
Lagune. Var þetta í fyrsta sinn,
sem íslenzk flugvél lenti á
Kanaríeyjum og ein af lengstu
flugferðum íslenzkra flugvéla.
Eyjarskeggjar tóku vtasamlega
á móti okkur, hirtu vegabréf
okkar en skeyttu ekki um toll-
skoðun. Eftta nokkra bið komu
tveir glæsilegir langferðabílar
og fluttu okkur til borgarinnar
Puerto la Cruz, sem er á norð-
urströndinni um 30 km. frá
flugvellinum. Þótti okkur veg-
urtan langur og krókóttur í
myrkrinu, en veðrið var milt og
þungur blómailmur í lofti. Leig
ta liggur um allbratta hlíð og
sáum við digra trjáboli í
bjarma bílljósanna. Víða voru
húsaþyrpingar við veginn, og
við undruðumst mjög, hve götu
Ijós og útiljós á húsum voru
fá og smá.
En áður en langt leið, sáum
við ljóshaf mikið framundan.
Þar var ferðamannaborgta
Puerto de la Cruz, og síðan ók
um við gegnum borgina niður
að hinum glæsilegu strandhótel
um. Á ákvörðunarstað var allt
umhverfið upplýst og uppljóm
að, götur breiðar og hreinar,
bjómskrúð mikið við gangstétt-
ir. Tók ég fyrst eftta háum al-
blómguðum neríum, Havai-rós-
um og pelagóníum. Þessar jurt
ir, sem við ræktum í húsum
tani, eru þarna svo stórvaxnar,
að ég ætlaði varla að þekkja
þær.
Okkur Islendingum var ætlað
að búa á tveim stórum ferða-
mannagistihúsum, Valle Mar og
Tenerife Playa. Ég bjó á Tene
rife Playa, það er afar stórt
og vandað, og var þar múgur
erlendra gesta, svo að okkar
íslendinga gætti lítið í þeim
grúa. Herbergi mitt var með
tveimur stórum gluggum móti
vestri. Voru hlerar fyrta og
hægt að renna þeim fyrir um
nætur. Úti fyrir glugganum var
uppljómaður garður, skrautleg
ur mjög með sundlaug, en um-
hverfis laugina grasbalar og
þægindi ýmisleg. Gróður var
mikill og fagur í garðinum, og
átti ég eftir að kynnast honum
síðar.
Eftir að hafa þvegið af okk-
ur ferðarykig og skipt um föt,
komum við fslendingar saman
til kvöldverðar í stórum sal.
Var sá verður hinn bezti, græn-
meti og spaghetti, nautasteik og
rauðvín. Var þetta vel þegið.
Eftir málsverð fórum við inn
í danssal. og stigu gestir þar
dans við góða hljómlist. Þarna
sat ég um stund en gekk til
náða klukkan eitt eftir mið-
nætti.
15. APRÍL.
Maður er árrisull í nýjum
stað. Ég klæddist snemma og
gekk út í borg. Sólskin var ekk
Framhald á 13 síðu

T í M I N N, fhnmtudagur 28. marz 1963. —
BE5.T.

9