Alþýðublaðið - 10.08.1940, Blaðsíða 4

LAUGARDAGUR 1«. ágúst 194».
KavpiS bókina mi laiýiiiTBf jmfn Hver var a9 hlæpl
Hver var a$ liSæfa? AliPY fl 81 HliAflIfl er bók, sem þér •
•g terosiS meö! Allfi m MMÆSkMJIr .MLMJf þurfiS a3 eignast.
NYJA BI0
MÁNUDAGUR
Næturlæknir er í nótt Halldór
Stefánsson, Ránargötu 12, sími
2234.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
og Iðunnar-Apóteki.
ÚTVARPIÐ:
19.30 Hljómplötur: Kórsöngvar frá
ýmsum löndum.
20.00 Fréttir.
20.30 Útvarpssagan (Þættir úr
ferðasögum; H. Hjv.).
21.00 Hljómplötur: Danzar, leikn-
ir á píanó.
Á MORSUN:
Sunnudagslæknir er Jónas
Kristjánsson, Grettisgötu 67, sími
5254.
Vörð hafa Ingólfs- og Lauga-
vegs-Apótek.
Útvarpið á morgun:
11.00 Messa í dómkirkjunni (súra
Friðrik Hallgrímsson).
12.10—13.00 Hádegisútvarp.
19.3Ö HljómplötUr: Ungversk fan-
tasía eftir Liszt.
20.00 Fréttir.
20.30 Útvarpshljómsveitin: Þjóð-
lög frá ýmsum löndum.
21.00 Leikþáttur: „Niili í Naust-
inni, III. Hjá spákonunni“
Friðf. Guðjónsson, Anna
Guðm., Gunnþ. Halldórsd.
21.30 Danzlög.
MESSUR Á MORGUN:
Messað í Laugarnesskóla kl. 2;
síra Garðar Svavarsson.
Messur í kaþólsku kirkjunni:
Lágmessa kl. 6.30 árdegis. Há-
messa kl. 9 árd. Engin síðdegis-
guðsþjónusta.
Messað verður í Viðeyjarkirkju
kl. 2 e. h. Síra Hálfdan Helgason.
MIKLAR SKOTÆFINGAR
Frh. af 1. siðu.
Framvegis munu flugvélar ef
til vill öðru hverju varpa niður
æfingasprengjum yfir Skerja-
f jörð frá kl. 8 á morgnana til kl.
8 á kvöldin. Sprengjur þessar
eru með öllu óskaðlegar og
hættulausar.
SKUTULL
Frh. af 1. síðu.
ishalinu, sykur, kaffi og allskonar
stykkjavörur. Var farmurinn virt-
ur á 26 milljónir sænskar 'krón-
ur, sem fóru í hafið á nokkrum
mínútum. Skipiö var nýkomiö frá
Nevv York með fullfermi af vör-
um til Liverpool, en fór svo það-
an, þegar losað hafði verið og
lestaði aftur í Glasgow og átti
svo að fara til Petsamo. Skipið
lagði af stað á föstudaginn 2.
ágúst, en hvarf morgunin eftir
með allan sinn dýrmæta farm í
djúp hafsins, eins og svo mörg
önnur skip, síðan styrjöldin hafst.
Skipsverjunum af Atos leið öll-
um vel eftir ástæðum, en þeir
vildu helzt halda sig á bátapalli, og
voru að sjá mjög taugaóstyrkir
og viðbrigðulir við hvert hljóð,
sem þeim fannst athugavert. —
um hádegi á sunnudag komum
við til Fleetwood og tók lóðs
skipið alla skipsbrotsmennina
með sér til lands. Síðar um kvöld
ið voru það allt uppdubbað og
hið hressasta og sagði okkur að
sumt af áhöfninni mundi fara
til Liverpool, en sumt til Lon-
don og skildi þar með okkur
og skipsbrotsmönnum af s.s. At
los“.
Þetta segir í greinargerö loft-
skeytamannsins á Skutli, en í sam
tali við einn skipsverjann, Þor-
vald Magnússon, fékk Alþýðu-
blaðið þetta til viðbótar:
„Björgunin gekk mjög vel. Skip-
verjar voru í tveimur björgun-
arbátum og tókum við annan
bátinn en sleptum hinum eftir
að búið var að taka nytsama
hluti úr honum. — Margir skips-
brotsmannanna voru illa til reika,
er við björguðum þeim, berfætt-
ir og aðrir á sokkaleistunum.
Ekki gat skipstjóri skýrt frá því
hverrar þjóðar kafbáturinn var
því að ekkert merki var sjáanlegt
á honuml. —Sama kvöldið og
við björguðum skipsverjum af
„Atos“ var skýrt frá þvííMoskva-
útvarpinu að öðru skipi frá sama
félagi hefði verið sökkt við Eng-
land“.
SKÖMMTUN EÐA LOKUN?
Frh. af 1. síðu.
— Eruð þér fylgjandi
skömmtun áfengis?
,,Nei. Ég vil lokun Afengis-
verzlunarinnar og það vilja
templarar allir. Ef skömmtunin
verður hins vegar ofan á, þá lít
ég á það sem algera neyðarráð-
stöfun.“
— Hvernig hugsið þér yður
framkvæmdir á skömmtun?
,,Um það hafa engar reglur
verið samdar. En í stuttu máli
er skömmtun framkvæmd með
þeim hætti, að hver maður, sem
vill fá áfengi, fær áfengisbók
með eyðublöðum, sem hljóða
upp á ákveðinn skammt. Til
þess að ná í skammtinn þarf
viðkomandi maður að sækja
hann sjálfur í vínverzlunina og
kvitta þar undir skjal með eigin
hendi að hann hafi fengið áfeng-
ið. Það verður vitanlega á valdi
ríkisstjórnarinnar að ákveða
skammt hvers manns.“ •
Þetta sagði Fr. Ásm. Brekk-
an. Svo virðist sem nokkur
skriður sé kominn á þessi mál
og að helzt sé nú fyrirhugað að
tekin verði upp skömmtun. Én
hana er ekki hægt að' fram-
kvæma nema með löngum und-
irbúningi. Er það illa farið, að
ríkisstjórnin skuli ekki sjá sér
fært að taka það skref til fulls,
sem eins og nú er ástatt er þó
nauðsynlegt: að loka áfengis-
verzlun ríkisins og stöðva þar
með alla útsölu áfengis.
EBGAHÍILA BI0 K
Horð I vændunt!
Skemmtileg og' spennandi
leynilögreglumynd, um
fífldjarfan sakamálafrétta-
ritara, — sem spáir því,
að ákveðinn maður verði
myrtur.
Aðalhlutverkin leika:
Barry K. Barnes,
Valerie Hobson
og Alastair Sim.
Börn fá ekki aðgang.
Sýnd kl. 7 og 9.
Ráðast Japaair
á Indo-Kíoa ?
VIÐSJÁRNAR út af
frönsku nýlendunum í
Indó-Kína eru nú taldar alvar-
legri en nokkru sinni áður. Ott-
ast menn um allan heim, að
þess sé aðeins skammt að bíða,
að Japanir ráðist á landið til
þess að leggja það undir sig.
Fregnir frá Áustur-Asíu
skýra frá miklum viðbúnaði
Japana í þessu skyni og grun-
samlegum herflutningjum suðr
ur á bóginn.
Msnisd skip í för-
nin inilli Bretlands
op Bandaríkjanna.
MR. PURVIS, formaður her-
gagnakaupanefndar Breta
í Bandaríkjunum sagði í gær, að
Bretar hefði um 1000 skip í för-
Baskervillebandurinn í
Frægasta sagan um
SHERLOCK HOLMES
eftir Sir A. Conan Doyle,
sem amerísk stórmynd frá
Fox.
Aðalhlutverkið: Scherlock
Holmes leikur — BASIL
RATHBONE. Aðrir leikar-
ar eru: Richard Greene,
Wendy Barrie o. £1.
um milli Bretlands og Banda-
ríkjanna, til þess að flytja her-
gögn, matvæli og annað, sem
Bretar kaupa vestra.
Bretar hafa þegar keypt her-
gögn og fleira í Bandaríkjwium
fyrir 600 millj. stpd., þar afflug-
vélar og flugvélavarahluti fyrir
um 300 millj. stpd.
Frakkar ð Nýjn Heb-
rideseyjflfli hylla De
Banile.
FRAKKAR á Nýju Hebrid-
eseyjum í Kyrrahafi hafa
vottað De Gaulle herforingja
hollustu sína. Sendu þeir hon-
um skeyti og buðust til þess að
berjast með honum fyrir frelsi
Frakklands. Þökkuðu þeir hon-
um starf hans í þágu Frakk-
lands.
De Gaulle þakkaði þeim boð
þeirra og kvaðst mundu leita
til þeirra síðar.
Nýju Hebrideseyjum er
stjórnað af brezkum og frönsk-
Um landstjórum.
Hínn Sahamálasatia eftir Seamark
«• ósigrandi
greinum verkfræðinnar. Spor höfðu fundist fyrir utan
gluiggann. En strax við rannsóknina koim það í ljós,
að spoxin vonx eftir Lyall.
Þeir þóttust fullvissir um það, að Lyall hefði kom-
ið inn um gluggann. En hvaö hafði borið við inni
höfðu þeir ekki hugmynd um. Og verkfræðingarnir
höfðu mjög takmarkaðan skilning á vélum Dains.
Nú sat Delbury með blaðahrúgu fyrir framan sig.
Það voru morgunblöðin. Hann greip símann og hringdi
á einn af umdirmönnum sínum.
— Nokkuð að frétta, Delbury, hreytti hann út úr sér.
— Ekki nokkur skapaðar hlutur, sagði Delbury og
varð fremur skuggalegur á svipinn. — Dain virðist
hafa vaðið fyrir neðan sig, og það er ekki hægt að
festa hendur á honum. Ég hefi sent alla njósnara
okkar fljúgandi, akandi og gangandi af stað.
— Þér haldið ennþá, að hann sé einhversstaðar ná-
lægt Kingsway?
— Ég hefi verið að velta því fyrir mér og þykist
alveg sannfærður um það, að hann er einhversstaðar
á því svæði. Ég hefi sett sterkan vörð um allt um-
hverfið, svo að hann ætti ekki að eiga auðvelt með
að sleppa. Og ef ég næ ekki tangarhaldi á-hanum í
dag ,skal ég láta leita í hverjum einasta krók og
kima um allt hverfið.
Yfirmaðurinn ræskti sig og hugsaði síg um stundar-
korn.
— Hefir draugurinn Iátið nokkuð til sín heyra?
— Hann hefir ekki svo mikið ‘ sem hvíslað í eyru
olckar. Ég held að mig hafi verið að dreýma um bréf
flrá honum í alla nótt.
— En, hvað getið þér sagt mér frá Tansy?
—Við höfum fengið von um, að hægt sé að ná í
1 ann, en það er að vísu veik von.
— Hefir einn af gömlu kunningjunum gefið vísbend-
ingu uni hann?
— Já, við fengum nafnlaust bréf í gærkvöldi, þar
sem skýrt er frá því, að Tansy hefði sézt niðri í
Aldgate í gærkvöldi.
— Ágætt, reynið að fara eftir vísbendingunni og
hafa uppi á manninum. Sendið strax röska sveit þangað
ofan eftir. Og segið mönnum yðar að hringja hingað
strax og hans verður vart. Hvað er það fleira, sem
þér hafið í hygfeju að gera í dag.
— Ég ætla að fara til Greydene og ljúka við rann-
s*óknir og yfirheyrslur þar. Ég fer þangað svo fljótt
sem ég get. Dain er sagður unnusti ungu stúlkunnar
þar, dóttur Lyalls heitins. Það er víst enginn vafi á,
að það er sannleikur. Og ég býst við, að við náum
hionum með því að hafa stöðugt samband við það
heimili. Hann hefir þegar hringt þangað einu sinni,
og ég er alveg sannfærður um, að hann hringir þang-
að aftur. Það er því um að gera að vera vel á verði.
— Ágætt, sa,gði yfirmaðurjnn. Ég mun ræða við yður
aftur um hádegið. Viljið þér gera svo vel og koma þá
á aðalstöðvarnar.
— Það skal ég gera.
— Aðeins eitt enn, sagði yfirmaðurinn. — f yðar
sporum myndi ég ekki tneysta þessari dóttur Lyalls.
Mér finnst framkioma hennar ekki hrein í þessu máli.
Það kann að vísu að vera hugarburður einn, en mér
er samt nær að halda, að grunur minn sé réttur. Ég
er þeirrar skioðunar, að hún gæti sagt okkur miklu
fleira, sem upplýsti máiið en hún hefir gert fram að
þessu. í.
Delbury hengdi heyrnartóiið á síinann og var mjög
hugsandi. Hann nuddaði hökuna á sér og rendi aug
unum yfir skjalabúnkann á skrifborði sínu.
— Hvað var það nú aftur, sem hann var að dylgja
um, tautaði hann. Hann vissi, að yíirmaður hans hafði
sínar sérstöku skioðanir á málunurn, og hann hafði
sínar sérstöku aðferðir til þess að fá vitneskju sína
um það, sem hann þurfti að vita. E;i að því er Deibury
sjálfan snerti þóttist hánn alveg sannfærður um það,
að ungfrúin væri með öilu saklaus.
— Hm, sagði hann. — Við skulum nú sjá, hvort
sá gamli hefir á réttu að standa viðvíkjandi þessu
miáli. 1
-t- Shanghnessy kom með töluverðum asa inn úr
dyrunum.
— Hér er bréf til yðar, sagði hann og brosti svo
að skein í skjallahvítar tennurnar um leið og hann
fleygði bréfi á borðið. — Ég hygg, að það sé leynd-
arskjal númer 36. Það er sett í póst í Hammersmidt.
Þetta var samskonar bréfsspjald og þeir höfðu feng-
ið 35 sinnum áður.
Delbury greip það upp og hönd hans titraði. Hann-
brá fingri undir umslagið og reif það upp.
Andartak var dauðaþögn í herberginu. Meðan Del-
bury las bréfið hnyklaði hann brúnirnar. Þegar því var
iokið fleigði hann því á borðið og leit snöggt á !r-
lendinginn. Hann var mjög vaintrúaður á svipinn.
— Em það leiðbeiningar frá draugnum? spurði
Shang,nessy.
— Lítið þér bara á, hvað það er, hreytti Delbury
út úr sér, Annað hvort er draugurinn orðinn vitlaus
eða ég er orðinn vitlaus. Hamingjan góða, Mick, lítiö
þér á bréfiið og segið mér svo hvernig yður líst á það.
Shangnessy greip bréfið upp. Þar voru skráðar þær
ósæmilegustu fréttir, sem hann hafði heyrt á ævi slnni.
Hann las það og var það svohljóðandi: