Alþýðublaðið - 13.08.1940, Side 3

--------- ALÞTÐUBLAÐIÐ --------------------
Ritstjóri: Stefán Pétursson.
Ritstjórn: Alþýðuhúsinu viS Hverfisgötu.
Símar: 4902: Ritstjóri. 4901: Innlendar fréttir. 5021: Stefán Pét-
ursson (heima) Hringbraut 218. 4983: Vilhj. S. Vilhjálms-
s©n (heima) Brávallagötu 50.
AfgreiSsla: Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu.
Símar: 4900 og 4906.
Verð kr. 2.50 á mánuði. 10 aurar í lausasölu.
ALÞÝÐUPRENTSMIÐJAN H. F.
Skólarnir í vetur.
AÐ má gera ráð fyrir því
að allir skólar hér á landi
sem starfaÖ hafa undanfarin ár
starfi einnig í vetur. 1 sumar
þótti einhver vafi á þessu, þar,
sem hið brezka setulið hafði tek-
ið flesta skóla hér í Reykjavík
og jafn vel víðar til sinna af-
nota og ekki var séð hvernig það
ætlaði að kioma sér fyrir í vet-
ur. Nú hefir brezka setuliðsstjórn-
in tilkynnt rikisstjóminni að hún
muni afhenda öll skólahúsin til
áframhaldandi skólahalds á til-
settum tíma, að húsnæði mennta-
skólans í Reykjavík einu undan-
teknu, en þar hefir yfirherstjórn
in haft aðsetur sitt síðan hún
kom.
Um þessi mál hefir ríkisstjórn-
In rætt undanfarið og síðustu
daga hafa verið haldnir fund-
ir »m þau með stjórnendum
hinna ýmsu skóla og öðrum á-
hrifamönnum skólanna, en eng-
in fuIInaðarLausn mun enn vera
fengin um einstök atriði skóla-
haldinu í vetur viðvíkjandi. Pað
sem fyrst þarf að ráða fram úr,
er, hvar menntaskólinn skuli
starfa í vetur. Hin nýja háskóla-
bygging er mikil og oldug og
það mun hafa verið farið fram
^ það að menntaskólinn yrði starf
ræktur í háskólabyggingunni í
vetur. Rektor háskólans og aðr-
ir ráðamenn háskólans munu vera
því andvigir og bera þeir fram
til stuðnings sínu máli að nem-
endur séu of ungir til þess að
geta sýnt nógu fágaða umgengni
í þessu fagra musteri. Það er
mjög skiljanlegt að rektor sé ant
lum umgengnina í hinni nýju há-
skólabyggingu og að hann eins
og raunar alla, myndi taka það
sárt ef mjög sæi á húsakynnum
háskólans strax eftir næsta vetur
— og þeir sem hafa gengið um
stöfurnar í menntaskólanum og
séð borð og bekki geta ekki kom-
ist hjá því að óttast svipaða um-
(gengni í háskólanum. En það er
(annað í þessu máli. Það er sagt
að hibýlin skapi umgengnina.
Getur ekki einmitt verið að
menntaskólanemendurnir myndu
setja stolt sitt í það þó að ungir
séu og frískir, að ganga um stof-
ur háskólabyggingarinnar sem
helgidóm þannig, að þeir lærðu
þar betri umgengni en áður?
Nemendux kennaraskólans stunda
nám sitt að öllum líkindum í
háskólanum.
I byrjun næsta mánaðar eiga
barnaskólarnir að taka til starfa
eftir venjunni. Óvíst er hvort það
getur orðið, en það er vist að
þeir starfa allir í vetur, þó að
yngstu börnin' byrji kannske svo-
lítið seinna en ætlað var að öllu
óbreyttu. Bæði er að bygging-
Um setuliðsins er enn ekki lok-
ið og svo mun verða að taka
skólana til ræstingar og eftirlits
um leið og það yfirgefur þær.
Skal þó taka það fram að setu-
Iiðið hefir gengið um skólana af
hinni mestu prýði, að því er sagt
er, en hér hafa margir menn
farið um og haft stöðugan dval-
arstað í marga mánuði svo það
er eðlilegt að taka verði stof-
urnar til athugunar áður en börn-
in flytja imn í þær.
Það má fyllilega gera ráð fyrir
því að allir skólar landsins verði
fullir í vetur. Þeir hafa verið
mjög vel sóttir undanfarin ár, en
eftir þetta sumar má gera ráð
fyrir að menn hafi máske betri
auraráð en áður, og það mun
áreiðanlega koma fyrst og fremst
fram í vaxandi aðsókn að mennta
stofnunum þjóðarinnar.
Hefi sjálfstæða
fiimmi- oi skófinnustofn
f HAFNARSTRÆTI 23.
Bið viðskiptamenn að athuga, að frá kl. 3—6 hefi ég hrað-
vinnu með þrem mönnum og vélum þennan mánuð á enda.
Virðingarfyllst.
FRIÐRIK P. WELDING.
1—-----------------—------------------------------------♦
Mngvallaferðir í ágnstmánuði
Til Þingvalla kl. lOVá árd., 2Vi og 7 síðd. Frá Þingvöllum kl. 1 e.
h., 5V2 og 8V2 síðd. daglega. Aukaferðir laugard. og sunnudaga.
Stesndór, sími 1580.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 13. águst 134«.
Sfðnstn f rétflr af ■iitomiiB
IGÆR sást minkur suður í
Garðahrauni með kanadisk-
an herínann í kjaftinum. Þessa
fregn færði mér kunningi minn
og finnst mér sjálfsagt að láta
hana berast. Hún er kannske
með kröftugra móti, en mjög í
sama anda og fréttir þær, er
blöðin flytja af minkunum og
almenningur smjattar á. Hugsið
ykkur, hermaður með alvæpni!
Hverju mega óvopnaðir íslend-
ingar búast við? En þeir voru
líka landar, Kanadamaðurinn
og minkurinn, svo að þetta hefir
líklega bara verið kunningja-
'bragð!
Aðra fregn hefi ég að færa
eftir manni sunnan úr Hafnar-
firði, er ég átti nýlega tal við.
Það hittist svo einkennilega á,
að hann var sonur manns þess,
er varð fyrir hænsnatjóninu.
Hann kvað það rangt vera, að
hænsnahúsið hefði ekki verið
lokað, og leiðréttist það hér
með. Gólfið úr kofanum hefði
verið úr tré, en ekki úr múr-
steypu, hefði minkurinn nagað
gat á það og komizt þannig inn.
Ég efast ekki um, að maðurinn
segi það satt, að gat hafi verið
í gólfinu og minkurinn komizt
upp um það, en hitt tel ég víst,
að það hafi verið rotta, sem opn-
aði honum leiðina. Hann hefir
sennilega gætt sér á rottunni
fyrst, en svo tekið þar við, sem
hún hefir orðið að hverfa frá,
og þess vegna komizt inn til
hænsnanna. Minkar naga ekki
gat á slétt tré, tennur þeirra eru
' ekki lagaðar til þess. Minkabúr-
in eru gerð úr þunnum fjölum
og leitast þeir aldrei við að naga
sig í gegnum þau. Sé rifa eða
gat fyrir, svo að þeir komi víg-
tönnunum við, geta þeir dálítið
nagað tréð.
Þessi sami maður sagðist
nokkrum sinnum hafa séð
minka í læknum í Hafnarfirði,
og hefir þó ekki heyrzt um
neinn óskunda, er þeir hafi gert,
annan en hænsnadrápið — og
nú síðast þetta með Kanada-
manninn! — En það sagði hann
að væri eftirtektarvert, að nú
yrði varla vart við rottu í Hafn-
arfirði.
Við Elliðaárnar er vörður,
sem Valdimar heitir, og það vill
svo vel til, að hann virðist ekki
hafa neitt ,á móti því, þó að
blöðin geti um afrek hans. Það
þótti forðum frækilegt að tak-
ast á við útilegumenn, en hvað
er það á við það, sem Valdimar
gerir, að takast á við mink? Á-
tökin voru að vísu önnur en
þau, að togast á við einn mink-
inn um ál, sem hann hafði
veitt sér. Og handsterkur er
Valdi, því að álnum hélt hann,
og er þó sagt, að hann sé háll,
að minnsta kosti þegar kemur
aftur undir sporðinn. Og hug-
rekkið! Það var meira en í
sjálfri óvættinni, því að hún
tók á flótta og lét Valdimar eft-
ir bráðina, sem hún hafði náð
með erfiðismunum.
En Valdimar þessi hefir sýnt
af sér meira hugrekki en hér
er getið. Hann hefir komizt að
því, eftir frásögn blaðanna, að
tvö ,,minkabú“ væru í grjót-
garði neðan til í Elliðaánum. —
Hann liggur því í leyni, því að
auðvitað er það ógerningur að
herja á búin — og eftir langa
bið sér hann, að „minkur kom
með blátrýnið út í holrunnann
og viðraði í allar áttir. Var hann
svo var um sig og tortryggur
(sic!), að hann áræddi ekki út
fyrr en eftir hálfa klukku-
stund.“ Hugsa sér, að minkur
við Elliðaárnar skuli vera tor-
trygginn, eins og honum er líka
fagnað af kollega sínum, rán-
dýrinu tvífætta, sem helgar sér
árnar með rétti hins sterka. Það
bendir til þess, að minkurinn
hafi hugmynd um, hvaða rétt-
arfar gildi í heiminum nú á
tímum.
Varðmaðurinn við árnar skaut
þenna mink, er hann hafði kaf-
að í straumvatnið og komið
upp ,,með 3—4 þumlunga langt
laxaseiði“. En ekki hefir frétzt
að nokkur hafi haft hugrekki til
þess að eyða þessum tveim
,,minkabúum.“
Þriðja fregnin af viðureign
við minka er sú, að maður, sem
lætur einu sinni ekki nafns síns
getið, nær lifandi mink með
höndunum og samkv. frásögn
blaðanna hefði hann náð öðr-
um í viðbót, ef hann hefði ekki
haft hinn fyrri lifandi í hönd-
unum. Það ætla ég, af þeim
litlu kynnum, sem ég hef haft af
minkum, að þar muni hafa þurft
snör handtök til. En þessi vesl-
ings maður á víst ekki von á
neinum Fálkakrossi, sem ég tel
víst að vörðurinn við Elliðaárn-
ar eigi von á, eftir öll sín afrek.
Allra síðustu fréttir af mink-
, unum, þegar þetta er skrifað,
eru þær, að Leirvogsá sé full af
minkum „milli vatns og sjávar.“
Ekki hafa borizt neinar fregnir
af því fyrri en nú, að eitt blað-
ið birtir þær í þeim dálki, sem
kalla mætti „Vaðall.“
Sé eins mikið af villtum mikn-
um og af er látið, fer ég að halda
að þeir tímgist betur í viltu lífi
en við ræktun, eða þá, að rækt-
endur hafi gefizt upp og sleppt
öllu frá sér. Hverju á maður að
trúa? Hvort er sennilegra?
Það er í verkahring stjórnar-
valdanna að rannsaka þetta, sé
i hér um einhverja hættu að
xxxxxxxxxxxx
M er hagkreut
að baka braaðia
heima.
Hveiti 0,70 kgr.
Rúgmjöl «,65 —
Kjarnahveiti 0,70 —
Lyftiduft 5,00 —
5“. í p/hdun
lehpm^^anqtifi afiib
G^kaupíélaqiá
ÞöööCXXXXXXXX
ræða. Verði veiðibrestur í nær-
liggjandi ám næstu ár, tel ég
víst, að það verði kennt mink-
unum, og eins, ef fiskbrestur
verður í Faxaflóa, ef það sann-
ast á þá, að þeir hafi leitað út í
Elliðaárvoginn. Þó að minkar
eyði fiskiöndum og öðru því,
sem eyðir laxaseyðum miklu
frekar en þeir, verður að skella
allri skuldinni á þá, af því að
menn einblína á þessa hættu.
Og ef svo skyldi fara, að mink-
ar vendu komur sínar hingað í
bæinn og eyddu öllum rottum,
eins og þeir hafa gert í Hafnar-
firði, sv» að embætti, sem heit-
ir ,,meindýraeyðir,“ yrði óþarft,
þá er það í sannleika sagt „jafn-
vægisröskun.11
Ársæll Árnason.
Gerið góð kaup.
m mrm, ——
Nú er tækifærið að kaupa sumarkjólinn. Seljum út
sumar- og eftirmiðdegiskjóla frá aðeins kp 22.00
Sýndir á saumastofunni Austurstræti 5, uppi
Verslunin GuUfioss.
GREINAR VILMUNDAR JÓNSSONAR
Logið í stállunga
Ritað gegn auglýsingaskruxni lækna
og
Stállungahernaðurinn
Ritað gegn hýenum lýðræðisi^s
fást á afgreiðslu Alþýðublaðsins, og kostar 50 aura hvor bæklingur.
Sendir gegn póstkröfu út á land.
Auglýsingu þessari var neitað um rúm í Tímanum.