Alþýðublaðið - 07.11.1940, Blaðsíða 4

FIMMTUDAGUR 7. NóV. 1949.
Bókin er r w w Qfn v«v%v m wMh Bókin er
ÞÝDÐAR SÖGUR HI IWMIHI fllEiWXl ÞÝBBAR SÖGUR
eftir eftór
11 heimsfræga höfunda. ■nkdMflb & mw w MM&mMJr A JiJr 11 heintsfræga höfunda.
FIMMTUDAGUR
Næturlæknir er í nótt Halldór
Stefánsson, Ránargötu 12, sími
2234.
Næturvörður et í Laugavegs- og
Ingólfsapóteki.
Næturvarzla bifreiða: Bifreiða-
stöðin Geysir, sími 1633.
ÚTVARPIÐ:
18.30 Dönskukennsla, 1. fl.
19,00 Enskukennsla, 2. fl.
19.25 Hljómplötur: Lög leikin á
bíó-orgel.
19,40 Lesin dagskrá næstu viku.
20.30 Erindi: Booker Washington
og uppeldismál íslendinga,
II (Hannibal Valdimarsson
— Jens Hólmgeirsson).
20,50 Útvarpshljómsgeitin: Lög
úr óperunni „Lucia de
Lammermore" eftir Doni-
zetti. — Einleikur á píanó
(Fritz Weisshappel): Gurre
eftir Halvorsen.
21,15 Minnisverð tíðindi (Sigurð-
ur Einarsson).
Prentvilla
varð í grein Alexanders Guð-
mundssonar í blaðinu í gær. Átti
að standa: . . . því vitanlega er
fleira notað og selt en kjötið.”
Ægir,
tímarit Fiskifélagsins, 12. blaö,
er komið út. Efni er m. a.: Fiski-
flotinn og framtíð sjávarútvegs-
ins, Opið bréf frú Sjóminjasafns-
nefnd, Minningargrein um Magn-
ús Magnússon skipstjóra, Sjö-
mannafélag Reykjavíkur 25 ára,
Athuganir um saltfiskframleiðsl-
una eftir Svein Árnason fiskimats-
stjóra, Skýrslur og fleira.
GlimufélagiS Ármann.
Handboltaæfing fyrir karla í
kvöld kl. 7 í fimleikasal Austur-
bæjarskólans. Næsta æfing á laug-
ardaginn kl. 7.
Bálfaraíélag íslands.
Ársskýrsla félagsins fyrir 1938
og 1939 er komin út. í skýrslunni
eru aðalfundaskýrslur 1939 og
1940. Með ársskýrslunum eru
prentuð tvö erindi um bálfarir og
bálstofur eftir dr. G. Claessen og
Björn Ólafsson. Stjórn Bálfarafé-
lagsins skipa nú dr. G. Claessen
form., Ben. Gröndal verkfr. bara-
form., Björn Ólafsson stórkaupm.
gjaldkeri, Gunnar Einarsson prent
smiðjustjóri og Ágúst Jósefsson
heilbrigðisfulltrúi. Til vara: Magn-
ús Kjaran stórkaupm. og Snæ-
björn Jónsson bóksali. Félagar í
Bálfarafélaginu eru nú 550.
Revyan 1940.
Forðnm í Flosaporti
ÁSTANDS-ÚTGÁFA
verður leikið annað kvöld (föstudag) kl. 8x/2-
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 4—7 í dag og eftir
kl. 1 á morgun .— Sími 3191.
Bardagarnlr halda á-
fram um Horitza.
Italir reiðir át aí frásögn sviss
neskra blaða af Balkaostríðinn
HARÐIR bardagar halda á-
fram milli Grikkja og líala
í Albaníu og grennd við Koritza
og haJa Grikkir þegar tekið
marga fanga og töluvert herfang.
1000 italskir fangar voru, i raorg-
un sagðir komnir frá þessum víg-
stöðvum til Grikklands.
Itölsk blöð hafa rá'ðizt af mik-
illi heypt S Svis.slendinga fyrir
það, hivernig sagt aé frá atyrj-
öldinni á Balkanskaga í blöðum
þeirra. Ern Svisslendingum val-
in margskonar köpuryröi, þeir
kallaðir „þjónar Breta“, „flugu-
menn“, og margt fleira í svip-
uðum dúr.
Öll svissnesk blþð hafa veriö
bönnuð á Italíu.
NÝ BRÁÐABIRGÐALÖG
Frh. af 1. síðu.
miðast eingöngu við íslenzka
þegna.“
— Hafa margir árekstrar
komið fyrir?
„Nei, ekki margir né alvar-
legir, en vitanlega mega á-
rekstrar ekki eiga sér stað. Allt
slíkt er mjög hættulegt fyrir
íslenzku þjóðina."
— Verða hin nýju ákvæði
mjög ströng?
GAMLA 810 V
Tvifari
dýrlingsins.
Afar spennandi og dular-
full leynilögreglumynd,
srftir Leslie Carteries. Að-
alhlutverkin leika:
George Sanders og
Bela Lugosi.
Sýnd klukkan 7 og 9.
Börn fá ekki aðgang.
MtJA BIO
Hetjndáðir
Ameríksk kvikmynd frá
Columbia film um hreysti
og hetjudáðir ameríkskra
björgunarliðsmanna. Að-
alhlutverkið leikur
RALPH BELLAMY.
Sýnd klukkan 7 og 9.
Börn fá ekki aðgang.

■l'*—•*——\ 11

Útför Ingvars Ágústs Bjarnasonar,
skipstjóra á Braga, og
minningarathöfn
skipverja hans fer fram föstudaginn 8. þ. m. klukkan 2y3 £
fríkirkjunni.
Húskveðja verður á heimili skipstjórans, Öldugötu 4, kl.
lVz sama dag.
Aðstandendur.
KAUPI GULL og silfur
hæsta verði. Sigurþór, Hafnar-
stræti 4.
„Um það get ég ekkert sagt
að svo komnu máli, en lögin
munu koma innan skamms
tíma.“
SKÓLAFÖTIN
ur
FATABUÐINNI.
AugtLýsið í Alþýðublaðinu.
Aðeins 3 söludagar eftir í 9. flokki. BAPPDRÆTTIB
Bókin sem vekur mesta aíhygli nú er Hollywood helllar .
© e
25. THEODORE DREISER:
■ \ ............... .. ■'
JENNIE GERHARDT
hár sitt án afláts. — Það er vonlaust, sagði hann
að lokum. — Mér dettur ekki neitt í hug.
— Farðu að hátta, Jennie, sagði móðir hennar
hughreystandi, — og láttu systkini þín líka fara að
hátta. Það er þýðingarlaust að vera lengur á fótum.
Mér dettur ef til vill eitthvað 1 hug. En farið þið
að hátta.
Jennie fór inn í herbergi sitt, en henni datt. ekki
í hug, að hún gæti farið að sofa. Skömmu eftir deilu
föður hennar og öldungaráðsmannsins, hafði hún
lesið í blöðunum um för Branders til Washington.
En hún hafði ekki séð í neinum blöðum, að hann
væri kominn. Ef til vill var hann samt í borginni.
Hún stóð hugsandi fyrir framan lítinn spegil, sem
stóð á gamalli kommóðu. Veronika, sem svaf hjá
henni í herberginu, var þegar komin inn í Drauma-
landið. Að lokum tók hún djarfa ákvörðun. Hún
ætlaði að fara og heimsækja Brander. Ef hann væri
í borginni, þá myndi hann hjálpa Bas, það efaðist
hún ekki um. Hvers vegna átti hún ekki að fara
til hans. Hann elskaði hana, það var enginn efi á
því. Hann hafði hvað eftir annað beðið hennar.
Hvers vegna skyldi hún ekki fara til hans og biðja
hann um hjálp?
Hún bugsaði sig um stundarkorn. Þegar hún varð
þess vör, að Veronika svaf svefni hinna réttlátu, tók
hún hatt sinn og kápu og leit fram í dagstofuna til að
vita, hvort nokkur væri þar á ferli.
Þar var steinhljóð. Gerhardt sat frammi í eldhúsi
og var þungt hugsandi. Svo læddist hún hljóðlega
fram að útidyrahurðinni, opnaði hana og læddist út.
Það var minnkandi tungl og vorið var að nálgast.
Meðan Jennie læddist um hljóðar göturnar greip hana
skyndilega beigur. Var hún ekki að stíga nokkuð
djarft spor? Hvernig skyldi öldungaráðsmaðurinn
taka á móti henni? Hvað myndi hann álíta? Hún
stanzaði og vissi ekki, hvað hún átti að taka til
bragðs. En svo mundi hún eftir Bas, sem sat í dimm-
um fangaklefa, og hún hélt áfram.
Þegar hún kom inn í gistihúsið var dimmt í göng-
unum. Herbergi öldungaráðsmannsins lá á annarri
haíð. Hún flýtti sér upp stigann föl og skjálfandi.
Þegar hún kom að dyrunum nam hún staðar. Hún
var hrædd við það, ef hann væri nú ekki heima. Og
um leið kveið hún fyrir því að hitta hann. Ofurlítinn
ljósbjarma lagði út um rúðuna á hurðinni, og hún
rti upp hugann og drap á dyr. Hún heyrði mann
: ósta og standa á fætur inni í herberginu.
Hann virð afar undrandi, þegar hann sá, hver
komiiui v.u.
— Jennie, sagði hann. — Ég var einmitt að hugsa
um þig. Gerðu svo vel og korndu inn fyrir.
Hann faðmaði hana með mikilli blíðu.
— Ég ætlaði einmitt að fara að heimsækja þig.
Ég var að hugsa um, hvernig ég ætti að kippa þessu
í lag. Og svo komstu allt í einu. En hvað er að?
Hann horfði á þjáð andlit hennar.
— Mig langaði til að spyrja þig að ofurlitlu, stam-
aði hún. — Bróðir minn er í fangelsi. Við þurfum að-
útvega tíu dollara, til að geta náð honum út, og ég
vissi ekki, hvert ég átti að fara.
— Veslings stúlkan, sagði hann og klappaði henni
á hendurnar. Hvert áttirðu að fara annað? Hefi ég
ekki sagt þér, að þú ættir alltaf að koma til mín, ef
þú værir í einhverjum vandræðum. Þú veizt það vel,
Jennie, að ég vil gera allt fyrir þig, sem ég get.
— Já, sagði hún.
— Jæja, þá skulum við ekki tala meira um þetta.
En ætlar ógæfan aldrei að hætta að elta þig? Hvern-
ig stóð á því, að bróðir þinn lenti í fangelsi?
— Þeir náðu honum, þegar hann var að fleygja
kolum ofan af vagni, sagði hún.
— Ó, sagði hann. Þetta vakti samúð hans. Þessí
ungi maður hafði verið hnepptur í fangelsi vegna.
yfirsjónar, sem örlögin höfðu knúð hann til að
fremja. Og þessi unga stúlka hafði farið út um nótt,.
komið til hans og grátbað hann nú um tíu dollara,
sem voru honum einskis virði. — Ég skal sjá um
bróður þinn, sagði hann. — Hafðu engar áhyggjur af
því máli. Ég verð ekki nema hálfan klukkutíma að
losa hann úr varðhaldinú. Þú skalt setjast hérna og
bíða, þangað til ég kem aftur.
Hann bauð henni sæti í hægindastól og flýtti sér
út úr herberginu.
Brander þekkti umsjónarmann fángelsins. Og;
hann þekkti líka dómarann, sem hafði dæmt hann.
Hann var ekki nema fimm mínútur að skrifa dómar-
anum og biðja hann að slepþa unga manninum við