Alþýðublaðið - 08.01.1941, Blaðsíða 2

Athygli skál vakin á því, að samkvæmt ákvörðun fé-
lagsmálaráðuneytisins, sbr. auglýsingu dags. 27. desember
1940, hækka slysatryggingariðgjöld samkvæmt reglum nr.
221, frá 21. febrúar 1939, um áhættuflokkun og ákvörðun
iðgjalda fyrir slysatryggingar, um 50% frá 1. janúar 1941,
þar til öðruvísi kynni að verða ákveðið.
TrygsiHsarstofnnB rikisins.
BðlnsetHiHð §ep bsnaveiki.
Að tilhlutun heilbrigðisstjórnarinnar verður börnum
í Reykjavík framvegis gefinn kostur á ókeypis bólusetn-
ingu gegn barnaveiki, og fer bólusetningin fram á mánud.
og fimmtud. kl. 5—6 í húsnæði Ungbarnaverndar Líknar,
Templarasundi 3.
Auk þeirra barna, sem aldrei hafa verið bólusett, er
og talið æskilegt að endurbólusetja þau börn, sem voru
bólusett árið 1935, og voru þá innan skólaaldurs.
Heilsuverndarstöð Reykjavíkur (Líkn).
Rokkra sendisveina
vantar okkur nú þegar.
Jén & Steingrímur
Upplýsingar í Fiskhöllinni.
Innilegt hjartans 'þakMæti til allra þeirra mörgu, nær
og fjær, sem glöddu mig á fimmtíu ára afmæli mínu 3. þ.
m' Guð biessi ykkur öll.
HALLDÓRA MAGNÚSDÓTTIR,
Brúarhrauni- Hafnarfirði.
heitir nú hrauðgerðarhúsið í
TJarnargöfu 10
áður bakarí Kerffs og Hákansons.
Símar: 3243 og 5887.
ÚTSÖLUR:
Grettisgötu 64, Þorsteinsbúð ,Hringbraut
61, Ásvallagötu 1.
Virðingarfyllst.
INGOLF PETERSEN.
Nýjar egfpskar
elgarettiir
með tækifærisverði.
Arabesque Ronde í 20 stk. pökkum Kr. 1.60 pakkinn.
Arabesque de Luxe í 2 Ostk. pökkum Kr. 1.80 pakkinn.
TÓBAKSEINKASALA RÍKISINS.
ALÞÝÐUBLABIÐ
Hl® nýga Grllíkland o®
hifniliorg pess, Apena
------«-----
í; FTíRFARANDI lýsing á Grikkjum og höfuðborg þeirra, |
■!; Aþenu, birtist nýlega í Lundúnablaðinu Daily Herald. j
;| Greinin er eftir fréttaritara blaðsins, H. V. Morton, sem ?
; hefir ferðast um þvert og endilangt Grikkland. í
i ■ X
AÐ em engin tignarheiti til i
Grikklandi að undantekntum
fáeinum feneyskum tignarheitum,
sem aðeims eru notuð á Jonisku
eyjunum —og þár eru engar að-
alsstéttir.
Mér virðist svo, sem hinir fá-
itæku og Tíku eigi meira saman
að sælda í Grikklaudi en nokkra
öðru landi, sem ég þekki.
Litli skóburstarinn, sem er að
burstá skó stjómmálamannsin’s
eða herfori-ngjans á torginu, lít-
Uir framau í hann, éins og það sé
jafnÍTigi hans og segir þessa setn-
ingiu, sem oftast heyrist í Grikk-
landi !um þessar muudir:
— Jæja, hvað s-egið þér nú
um stj órn málaástaudið ?
Pað kawn að vera, að stjórn-
málamaðurinn eða herforinginn
bntxsi í laumi að spurningunni, en
hann mun svara honum alvar-
tegur í bragði, éins og þetta væri
soíiur hans.
1 engu landi, sem ég þekki, nm-
gangast hátt settir embættismenn
alþýðuna jafnmikið og í Grikk-
landi. *
í öðrum löndum er það svo,
að málin verða að fara um hend-
lur fiulltrúa og aðstoðarfulltrúa,
áðiur en þau koma í hendur ráð-
herranna, En þannig eT það ekki
í Grikklandi.
Hver sem er lítur á það' sem
persóniulegan rétt sinn að mega
sjiálfur tala við manninn, sem allt
hvllir á.
Hvort þessi siður er frá tímum
föm-Grikkja eða ekki, hefi ég
ekki hugmynd um, en þetta er
eitt af því, sem ferðamaðurinn
veitir fyrst athygli.
Ef óbreyttur alþýðumaður, sem
þú mætir á götunni, segist vera
að heimsækja forsætisráðherrann,
þá er alls ekki víst, að hann sé
að gera að gamni sínu.
George I., afi núverandi kon-
ungs, skildi vel hugarfiar og
eðli þegna sinna. Það kom oft
fyrir, að hann gekk um götum-
ar og tók menin tali, sem hann
mætti. .
Einu sinni mætti hann ákveðn-
Um lýðveldissinina og ávarpaði
hann á þessa leið:
— Jæjia, langar þig enn þá til
að sjá mig hengdan?
— Já, áreiðanlega, yðar hátign,
svaraði maðurinn; — svo lengi,
sern þér sitjiið í hásætinu. Bn ef
þér siegið af yður konungdómi og
gerist lýðveldissi'nni, mun ég
verða einn af nánustU vdnurp
yðar-.
Auðvitað eiga Grikkir orð yfir
þetta eðliseinkenni. Þeir kalla
það automismos — einstaklings-
eðli. Sérhver Grikki,. hvers’u upr-
komulaus, siem hann er, lítur á
einstaklingseðli sitt sem dýrmæt-
ustu eign sína.
Þetta gerir það að verkum, 'að
erfitt er að stjóma Grikkjum. En
þetta frjálslyndi og sjálfstæði í
skoðumum gerir það að verkum,
að Grikkland er einhver skemmti-
legasti staðurinn, sem ma,ður
heimsækir, þar sem engimn mun-
ur er á háum og lágum, ríkum og
snauðum.
AUlr vilja bda i Ajeau.
Alla Grikki langar til þess að
eiga heima í Aþenu. Ef Grjkki
vergu-r skyndi'ega efinaðiur, er það
fyrsta verk haus að byggjia eða
kaupa sér hús í Aþenu.
Þar af leiðandi er ekkert
9veitalif í Grikklandi, eins og
þekkist í löðram löndum. Að vísu
era þar margir bændur, en þar
em engar sveitahallir, eins og t.
d. í Frakklandi. Og Grikkjium
þykir ekki vEemt um sveitina sína.
Grikkir hafa mjög gaman af
því að sitja í kaffihúsum og lesa
blöðin.
Það hefir verið sagt, að sérhver
Grikki lesi tíu dagblöð á dag.
Það kann að vera, að þetta sé
rétthermi um Aþenubúa, oig ég
er viss um, að þetta gæti verið
satt úm alla Grikki, ef þeir hefðu
efini á að kaupa tíu dagblöð á
hverjum degi.
Hvar sem farið er um Aþeniu,
á hvaða tima dags sem er, sjést
menn s'itja við kaffiboirðán í kaffi-
húsumum eða úti á gangstéttun-
Uim með blað í hendi. Og hver
spyr annan: Hvernig lízt þér á
ástandið? Og kaffihúsaspámenn-
irnir láta óspart álit sitt í ljós.
Og hvernig lítur hún svo út,
þessi fræga borg, sem svo oft er
talað um í maninkynssö'gunni?
Það er stór, brún og hvít borg,
með lágreistum húsum á Attiku,
fimm mílur frá sjó. Á þrjá vegu
umlykja hana fjöll.
Tvö merkustu fjöllin eru Pente-
lic'us, sem marmarinn var unninn
úr, sem notaður var 1 húsin í
Aþenu til fomia. Hitt fjallið er
Hymettus, en þar ná Aþenubúar
hunanginiu, sem þeir smyrja
brauðið sitt með á morgnana.
Yfir þök b'Orgarinnar gnæfa
tvær hæðir. Önnur er Lycabettus,
þakin trjám, en hún er hin forn-
fræga •Aknopolis.
■Gö'tur Aþenub'orgar eru álltaf
fullair af fólki. Og þar er búð við
búð.
Hjarta boroarionar.
Meðal fegurstu bygginga í
Aþenu era listaháskölinn, há-
skólinn og safnahúsið, en lik-
neskin þar eru máliuð, eins og
tíðkaði'st áður fyrr.
Grænir rafknúðir vagnar þjóta
um strætin qg ötéljandi grúi af
bílurn og smærri vögnum.
Stjörharráðshúsið er hjarta
Aþenuborgar. Þar era kaffiborðm
hlið við hlið úndir pipartrj.ánum.
Öðrum megin torgsins er þing-
húsið, sem eitt sinn var höll Otho
MIÐVIKUDAGUR 8. JAN. 1941.
Sparibúinn Grikki.
konungs. Það er stór og fremur
ljót bygging, en þar standa vörð
háir varðmenn i hvítum pilsum,
eirts og Skotar nota og gullsaum-
uðum treyjum. Þeir halla sér
fram á byssur sínar sitt hvorum
megin við gröf óþekkta her-
mannsins.
Það fyrsta, sem ég veitti at-
hygli í Aþenu, var, hve loftið
er tært og dagsljósið skært.
Og þetta virðist hafa haft á-
hrif á hugarfar manna. Aþenubú-
ar eru léttir í liund og ekki sýt-
ingssamir. Fyrsta hugsun míu,
þegar ég kom þangað, var: Að
þessurn stað hefirðu verið að
leiía alla ævi. Væri ég í ilta.
skapi, þyrfti ég ekki annað . en
bregða mér til Aþenu, qg jrar
myndu áhyggjiur minar hverfa
eins og dögg fyrir sólu.
ffyrir mörgum árom.
Fyrir tvö hundruð árum var
Aþena nærri því gleymd.
Árið 1765 var þar lítil tyrk-
nesk borg með um 10 þús. íbúa
kriug um Akropolis, og í miðri
borginni var tyrkneskur kastali.
Og svona var ástatt, þegar Byron
kom til Aþenu árið 1809.
Eflir sjálfstæðisbiaráttu Grikkjá
1821, þegar Tyrkir voru brotnir á
bak aftur, llyrjaði Aþena að
vaxa, iog árið 1840 voru þar 2©
þúsund íbúar, en árið 1921 voru
þar 292000 íbúar.
Eftir að Grikkir voru reknir frá
Litlu-Asíu 1922 hefir fjölgað svo
í borghmi, að nú er íbúatalan
orðin um ein milljón í Aþeniu og
Piræus, hafnarborginni, sarnan-
lagt.
Samt sem áður kemiur það enn
fyrir, að maður lendir í þröngum
göitum, siem bera vott um það,
að borgin tilheyrði tyrkneska
heimsveldiinu í þrjár aldir. Á
þessUm stöðum eru en-n við líði
ýmsar tyrkneskar siðvenjuir og
jafnvel siðvenjur austurlandabúa.
Á markaðstorgiinu, ' þar se’m
bændurnir seljá búsafurðir sinafi,
má sjá múlasna nreð blátt perlu-
ban-d um hálsinn, en það nota
Múselmenn til varnar gegn „illu
auga“.
Það er ekki út í bláinn, þegar
ég segi, að ég vildi hvergi eiga
Frh. á '4. síðú. :