Alþýðublaðið - 24.03.1941, Blaðsíða 2

MÁNUDAGUR 24. MARZ 1941
ALÞYÐUBLAOIO
ORÐSENDING
tit kanpenda Alpíðublaðsins ðt nm land.
Alþýðublaðið hefir, sem kunnugt er, verið selt lægra verði
utan Reykjavíkur og nágrennis.
Nú hefir verð biaðsins í Reykjavík, Hafnarfirði og ná-
grenni, verið hækkað í kr. 3,00 um mánuðinn, vegna sí-
vaxandi útgáfukostnaðar.
Óhjákvæmilegt er að blaðið hækki nú líka nokkuð út um
land og hefir sú hækkun verið ákveðin þannig, að blaðið
kostar nú kr. 6,00 um ársfjórðung, í stað kr. 5,00 áður, og
kemur þessi hækkun til framkvæmda frá 1. apríl n.k. í
lausasölu kostar blaðið nú kr. 0,15 hvert einstakt blað.
Gjalddagar blaðsins eru þeir sömu og áður og eru kaup-
endur vinaamlega beðnir að senda greiðslur sínar í rétta
gjalddaga.
BYGGINGAFÉLAG VERKAMANNA.
Aðalfundur
félagsins verður haldinn n.k. laugardag kl. 8 Vá í
baðstofu iðnaðarmanna.
FUNDAREFNI: Venjuleg aðalfundarstörf.
Árstillögum félagsmanna fyrir árið 1941 verður
veitt móttaka á skrifstofu félagsins í Austurstræti
1 daglega frá kl. 6—7 til næstkomandi föstudags.
Kvittunin fyrir árgjaldinu gildir sem aðgöngu-
miði að fundinum.
STJÓKNIN.
Aðaldansleikur
skátafélaganna í Reykjavík verður haldinn í Odd-
fellowhusinu miðvikudaginn 20? marz 1941 og
hefst kl. 10 e. h.
Aðgöngumiðar verða seldir þriðjudaginn 25. marz
kl. 8—10 e. h. í Miklagarði og miðvikudaginn 26.
marz kl. 5—7 e. h. í Oddfellowhúsinu.
Fjórðu háskóla
jhijómleikarnir.
Slavuesk tónlist.
ESSIR HLJÓMLEIKAR
voru helgaðir slaf-
neskri tónlist einni sam-
an fram að síðustu aldamót-
um og hófust á hinni svip-
björtu sónatínu Dvoraks, sem
vafalaust hefir haft fyrirmynd-
ina frá verkum Schuberts sömu
tegundar. Árni Kristjánsson og
Björn Ólafsson fluttu hið fjór-
þætta verk af einstakri vand-
virkni og kostgæfni, og mun
þeim félögum sýnt um að gera
verkum sem þessu óvenjulega
góð skil; þó hefði stefjuefni pí-
anó-hlutverksins mátt afmark-
azt nokkru betur og fiðlan
draga sig í hlé um leið. Fiðlu-
smálögin þrjú eftir Cui, Dvo-
rak og Novacek lék Björn með
sveiflandi léttleik og „músík-
antiskri“ gleði. Ámi lék fanta-
síu Chopins í f-moll, sem hann
hefir heyrzt leika áður; en í
þetta skipti var einleiknum
ætlað of lítið rúm til þess að
Árni gæti verulega „náð sér á
strik“; hin ofboðslegu og stóru
stökk eru einkar viðsjál, en
innskotskaflinn er hins vegar
kærkcmin endurlausn frá um-
róti jaðarstefjanna. — Þessar
andstæður urðu næstum því of
„áþreifanlegar“. Fyrst í tríói
Tschaikowskys tók Ámi foryst-
una í sínar hendur og hélt
henni föstum tökum verkið á
enda. Dr. Heinz Edelstein ann-
aðist hér celló-leikinn og gerði
það af helzti mikilli varfæmi,
svo að ómþýðir tónar hans og
innskot urðu jafnan að lúta í
lægra haldi fyrir hinni full-
sterku fiðlu og hinu leiðandi
píanói. En verkið sem heild
tókst að öðru leyti prýðilega;
það er sjálft ævarandi bauta-
steinn til minningar um vin
höfundarins, og sorgarslagur-
inn, sem krýnir tríóið, minnti
okkur, íslenzka áheyrendur, á
samlanda og vini, sem h'orfu
dkkur sýnum úti á reginhafi í
hinum ægilega hildarleik, sem
nú er háður.
Hátíðasalur Hláskólans var að
vanda fullskipaður, og var leik
allra hlutaðeigenda tekið með
miklum ágætum.
H. H.
Strandarkirkja
kr. 10,00 frá M, S.
Ærsladrósin frá Arizona
heitir mynd frá Fox-félaginu,
sem Nýja Bíó sýnir núna. Myndin
gerist næstu árin eftir frelsisstríð
Bandarikjanna. Aðalhlutverkin
leika Jane Withers og Leo Corillo.
LENDINGARSTÖ ÐVAR Á ÍS-
LANÐI
Frh. af 1. síöu.
ftogið er í stuttum áföngum.
3. Mörg brezk kaupskip og
herskip, sem þurfa að fylgja kaup
skipum, rnyndu lossna við að
þurfa að flytja flugvélarnar frá
Bandarikjunum, ef hægt væri að
fljúga þeim alla leið, og væri
þá hægt að nota þau skip til þess
að flytja hin nauðsynlegustu hern
aðartæki til Bretlands.
4. Bretland myndi geta fengið
fjölda flugvéla eftir fljót-
ustu leiðum og þyrfti ekki að
óttast flugvélastoort, hvort sem
þýzki einangmnarhringurinn á
hafinu heldur áfram eða ékki.
Brezkir og amerískir flugmála
séÆræðingar hafa miikinn áhuga
á því, að gera sem fyrst tilraun-
11 í þá átt að skipuleggja fJutn-
ing ameriskra flugvéla til Bret-
lands.
FlUgmálasérfræðingur í Was-
hington sagði, að ekki myndi
skoi'ta framleiðsiu hernaðarfiug-
vðla í Bandaríkjunum, erfiðleik-
arnir væm ei'nungis fólgnir í því,
að koma þeim til Englands. Hann
sagði:
„Vegna vöntunar á nægilegum
skipakostí, til þess að flytjaflug
vélarnar, er þeim nú hrúgað sam-
an við Atlantshafshafnir Ame-
ríku1, og þar bíða þær eftir skip-
um. Og hvert skip getur aðeins
fiutt fáar flugvélar, hversu vei,
sem {>eim er komiö fyrir í skip-
inU.
Samkvæmt áreiðanlegum fregn
um er nú búið að fljúga um
500 sprengjtaflugyélum og flug-
bátum til Englands, án þess
nokkrum þeirra hlekktist á.
Aðal vandamálið er það, hvort
hægt er að fljúga litlum flug-
vélum yfir hafið.
Lausn þess vandamáls er sú,
að byggja ojíustöðvar á Græn-
landi og íslandi. Það myndi vera
mjög þýðingarmikið og ef til vill
ráða úrslitum styrjaldarinnar.
Því að enginn efi er á því, að
Þjóðverjar munu leggja mikla á-
herslu á kafbátahernaðinn, til
þess að reyna að vama Banda1-
ríkjunum að hjálpa Bretum.
Það er ekki lengi gert að
byggja olkustöðvar. Núna með
vorinu og batnandi veðri er tím-
inn kominn til að hefjast
handa“.
SIGLINGAMÁLIN
Frh. af 1. siðu.
fyrr en lausn er fetigin á þess-
um málUm.
Nú er farið að skipa fiski upp
úr skipUm, sem áttu að fara út,
þar á meðal nokkrum togurum.
Heyrst hefir að einhverjir útgerð-
armenn, sem hafa umráð yfir
salti séu að athuga möguleika
fyrir því að láta skip sín fana
á saltfiskveiðar, en hvort úr því
verður skal ekkert fullyrt. — Þá
hefir heyrst að erlent skip sé að
taka fisk til útflutnings.
Almenningur fylgist mjög vel
með úxslitum þessara mála og
það er áreiðanlega vilji hans að
engar sig'.ingar verði fyrr en öt-
yggi sjófatenda hefir verið trygt
betur en nú er.
Leikfélagið
sýndi „Á útleið“ eftir Sutton
Vane í gærkveldi fyrir fullu húsi
við ágætar undirtektir.
r-------UM DAGINN OQ VEGINN-----------------------
ISlysið í hitaveitugryfjunni. Aðvaranir, sem engan árangur jf
hafa borið. Hvað þarf að gera? Hvað hefði það hækkað t
hitaveitukostnaðinn, ef gengið hefði verið vel frá gryfj- jt
unum strax í haust? I
4 , t
........ATHUGANIR HANNESAR A HORNINU.-------------
VÍ MIÐUR hafa spár mínar
um það, að hinar svokölluðu
— og illræmdu — hitaveitugryfj-
ur myndu valda slysum, nú fengið
staðfestingu. Allt frá því í fyrra
haust hefi ég verið að vara við
þessum gryfjum, gagnrýna frá-
ganginn á þeim, biðja um að þær
væru fylltar og brýna fyrir for-
ráðamönnum þessara gryfja, að
betra væri að búa vel um þær og
örugglega, áður en slys hlytist af.
Ég segi því miður, því að ég hefði
kosið, eins og ailir aðrir, að þessar
spár reyndust falsspár og aðvaran-
irnar ástæðulausar.
ÉG HEFI ENÐURTEKIÐ þessar
aðvaranir svo að segja vikulega í
allan vetur, og síðast á laugardags-
morguninn skrifaði ég hér í dálk
minn eina aðvörunina. Næstum á
sama tíma var lítill drengur að
heyja dauðastríð sitt undir klak-
anum í einni gryfjunni. — En allar
aðvaranir mínar urðu til einskis.
Þetta eru víst svo vitrir menn og
lærðir, verkfræðingar og forráða-
menn milljónafyrirtækis, sem við
Reykvíkingar eigum að borga, sem
hafa haft veg og vanda af þessum
gryfjum, ákveðið að hafa þær
svona og látið aðvaramr almenn-
ings sem vind um eyru þjóta.
ÞAÐ ER OFT SAGT, þegar ó-
hamingju, eins og slysið á laugar-
daginn, hefir borið að höndum, að
ekki dugi að sakast um orðinn
hlut. En ég tek ekki undir það í
þessu tilfelli. Skeytingarleysi og
hroki hefir fengið að ráða, en ekki
varfærni og fyrirhyggja. Ég var
að búast við því á laugardaginn og
í gær, að verkamenn kæmu og
fylltu þessa gryfja á horni Hring-
brautar og Hofsvallagötu, og ekki
aðeins hana, heldur allar slíkar
gryfjur. Kl. um 4 á laugardaginn
var tekin rögg á sig og vatninu
dælt úr þessari gryfju — og fleir-
um þar sem vatn stóð í þeim. En
þetta er ekki nóg. Það verður að
fylla þær eða að refta yfir þær.
MÉR DETTCR f HUG, hvort
að það hefði orðið tilfinnanlegur
kostnaðarliður fyrir gjaldgetu
okkar Reykvíkinga í sambandi við
hitaveituna, þó að verkfræðing-
arnir hefðu látið fylla þessar hol-
ur eða refta yfir þær á öruggan
hátt. Ég býst ekki við því, og ég
býst heldur ekki við því, að það
hafi verið af sparnaðarástæðum
að ekkert hefir verið gert í þessa
átt.
YFIRLEITT skil ég alls ekki í
hirðuleysi manna, sem láta annað
eins viðgangast, eins og þessar
opnu gryfjur. Það er ekkert annað
en tilviljun, að ekki hafa orðið
fleiri slys en raun er á í sambandi
við þær. Fjöldi barna hefir dottið
í gryfjurnar í vetur. Stundum
hafa það verið það stór börn, að
þau hafa getað staðið upp úr
vatninu og fengið aðeins föt sín
rennvot, stundum hafa holurnar
verið þurrar, eða að ísinn á vatn-
inu hefir verið svo sterkur, aS
hann hefir ekki brotnað undan
börnunum. Engu af þessu var til
að dreifa í þetta skipti. Gryfjan
var hálffull, ísinn var veikur og
barnið svo lítið, að það hefir ekki
getað staðið upp úr vatninu.
EN ÞAÐ ERU fleiri hættur í
þessum bæ, sem stafa af hirðuleysi
einu saman, og er þar fyrst að
telja umbúnaðinn á götunum og
umferðina, sem er í megnasta ó-
lagi. Tel ég þýðingarlaust að rekja
það hér nánar, vegna þess, að um
þaö mál hefír birzt forustugrein
hér í blaðinu nýlega. Björn Blönd-
al Jónsson löggæzlumaður hefir
ritað ýtarlega um málið og ég hefi
birt margar klausur um það.
EN EF ÞAÐ þýðir ekki að benda
Gryfjan á horni Hofsvallagötu og
Hringbrautar. Slíkar gryfjur eru
um allan bæinn. — Litli drengur-
inn ætiaði að ná í ís og beygði sig
niður, en steyptist þá fram yfir
sig. Þannig skýrði leikbróðir hans
móður sinni frá atburðinum, en
hún hljóp að gryfjíötni og kom
fyrst allra á slysstaðinn. — Mynd-
ina tók Sveinn Sæmundsson full-
trúi sakadómara á laugardaginn.
með sanngirni og hógværð á það,
sem aflaga fer, og hætta stafar af,
þá er ekki von á góðu. Ráðamenn
fyrirtækja og opinberra fram-
kvæmda ættu að hlusta meira eft-
ir röddum almennings en þeir
gerg.
ÉG VIL NÚ enn einu sinni
skora á forráðam&nn hitaveitunn-
ar, að ganga tafarlaust þannig frá
hitaveitugryfjunum og hitaveitu-
skurðunum yfirleitt, að fleiri slys
verði ekki af þessum ástæðum. Ég
býst við að þeir sjái nú eftir því
að hafa ekkert aðhafzt, en segja
má að betra sé seint en aldrei.
Iiannes á horninu.
Minkur við hðfnina.
O ÍÐASTLIÐINN laugardag
O safnaðist múgur og marg-
menni niður við höfn til að
horfa á mórauðan mink, sem
þar var.
Klukkan :aö ganga sex var
min'nkurinn að stikla á stemum
norðan í Batteríisgaröimiin og
smaug inn í holur, þegax bon-
um fannst fólkið tooma of ná-
lægt sér.
Var mikill vfgahugur í ungiing-
um, sem þarna voru og eggj'aði
hver annan að ná minknum lif-
andi og vinna þannig til verð-
líaunamna, en hundmð og fimm-
tíu krónur etu lagðar til höfuðs
hverjuni mink, sem næst lifandi.
Ekki er kunnugt, hvort miinnk-
lurinn hefir náðst eða ekki.
Haccaroii
Semelíu-grjón.
Sago í pökkum.
Corn-Flakes.
All-Bran.
Bygggrjón.
Maizene.
Tlarnarhúöin
Tjamargötu 10, — Sími 3570.
BREKKA
Ásvallagötu 1. — Siimi 1078.