Alþýðublaðið - 18.04.1941, Blaðsíða 4

FÖSTUDAGUR 18. APRÍL 1941
AIÞTÐUBLAÐIÐ
FOST UDAGUR
Næturlæknir er Halldór Stef-
ánsson, Ránargötu 12, sími 2234.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
og Iðunnar-Apóteki.
ÚTVARPIÐ:
19.25 Þingfréttir.
20.00 Fréttir.
20.30 Útvarpssagan: „Kristín Laf-
ransdóttir,“ eftir Sigrid Und-
set.
21.00 Einleikur á celló (Þórhallur
Árnason): „Kol Nidrei,“ eft-
ir Max Bruch,
Graraiaféa-
plotor
ný komnar
EJÓfiPÆRAHto
Sítrónur,
nýkomnar,
Döðlur
i pökkum.
Ný egg, daglega.
TjarnarbúðiB
Tjamargötu 10. — Sími 3570.
BRERKA
Ásvallagötu 1. — Simi 1678.
21.15 Erindi: Úr sögu sönglistar-
innar, VI. Þróun hljóðfæra
og notkun þeirra fram á 17.
öld (með tónhendum). (Ró-
bert Abraham).
21.50 Fréttir. —- Dagskrárlok.
Samsöng
heldur telpnakór dómkirkjunn-
ar í kvöld í dómkirkjunni kl. 8.30.
Ennfremur flytja séra Bjarni Jóns-
son vígslubiskup og séra Friðrik
Hallgrímsson dómprófastur er-
indi. Hljómsveit aðstoðar við söng-
inn.
Tónlistarfélagið
og Leikfélag Reykjavíkur sýna
„Nitouche“ í kvöld kl. 8.
Sumardvöl barna.
Öll afgreiðsla viðvíkjandi sum-
ardvöl barna og mæðra er flutt
í Miðbæjarskólann, suðurálmu. —
Opið kl. 10—12 og 2—4.
Bönkunum
verður lokað á morgun kl. 11
f. h. vegna jarðarfarar Georgs
Olafssonar bankastjóra.
Rauffa Kross deild
var stofnuð s.l. miðvikudags-
kvöld á Siglufirði. Mun deildin
strax hefjast handa um ýmsar
varnarráðstafanir vegna hernaðar-
aðgerða á sarna hátt og Rauða
Kross deildir gera annars staðar.
Robert Abraham
flytur erindi í kvöld í útvarpið
úr sögu sönglistarinnar. Nefnir
hann þennan fyrirlestur: Þróun
hljóðfæra og notkun þeirra fram
á 17. öld. Með tóndæmum.
Ægir,
3. tfcl. 34. árg. er nýkomið út.
Efni: Við hvað skirrist níðhöggur
nú? Sorglegir atburðir. Viðhald
veiðarfæra. Aðalfundur Fiskifé-
lags ísiands. Ályktanir um sjávar-
útvegsmál. Hafnbann á íslandi.
Fréttir úr verstöðvunum. Útfluttar
íslenzkar sjávarafurðir. Saltfisk-
aflinn. Heidaraflinn á öllu landinu
31. marz 1941.
Bálfarafélaginu
hefir borizt að gjöf frá ekkju-
frú austan fjalls 500 kr. til bygg-
ingar bálstofu.
Guðspekif élagar!
Septímufundur í kvöld kl. 8.30
stundvíslega. Einsöngur. Erindi:
„Hin hulda hlið náttúrunnar.“ '
VATNSSKORTURINN
Frh. af 1. slðu.
fulltrúar álíta, að Reykvíkingan
, hafi alltaf farið ósparlega með
vatn, en nú, þegax fjölgað hefir
í bænttm um þúsundir, sem auk
þess hafa raunverulega stofnað
nýtt býli innan borgarinnar, pá
þolir vatnsveitan ekki sóun vatns'
ins, eins og hún hefir verið.
Setluliðið hefir sett á stofn í
sambandi við bústaði sína Um 20
baðhús — og mun hætta við-
skiftUm sínum við sundhöllina og
sundlaugamar. — Verkfræðingar
bæjarins hafa ekki getað fengið
upplýst nákvæmlega, hve miklu
vatni er eytt í þessum baðhúsum
— og samkvæmt því, sem borg-
arstjóri skýrbi frá í gær, hefir
verkfræðinglunum enn ekki tekizt
að fá að vita, hvar setuliðið hefir
Isett vatnsleiðslur síníar í samband1
við vatnsleiðslur bæjarins. Pá
vixðist, að hinn svo kallaði Breta-
þvottur hafi komið í staðinn fyrir
fiskþvottinn. Pað er kunnugt, að
fjöldamörg heimili hafa tekið að
sér þvott á fatnaði setuiiðsmanna.
Hin gífurlega vatnseyðsla á næt-
urnar hendir til, að þessi þvottur
sé framkvæmdur á nætumar.
Þá er það vitað, að vatnseyðsla
við höfnina hefir aukizt gífurlega
við hinar auknu siglingar. Það
er ekki aðeins að skip, sem koma
hingað á höfnina, taki vatn,
heldur er vatn flutt á skipi út
fyrir höfnina í allstórum stíl og
látið þar í skip.
Allt þe-tta veldur vatnsskortin-
Um, en þó ætti vatnið að njegja,
ef Reykvíkingar sjálfir færu vel
með það. Er því fastlega skorað
á alla, að gæta þess að fara vel
m^ð vatnið.
Leikhúsmál,
4. hefti, 1. árg. er nýkomið út.
Efni: Fyrsta leikritaskáld íslands,
eftir Lárus Sigurbjörnsson. Um
leikstarfsemi í Stykkishólmi, eftir
Stefán Jónsson, Nokkrir elstu
leikarar íslands, Leikhús stríðs-
fanganna eftir Lárus Sigurbjörns-
son o. m. fl.
GAMLA Blð
NÝJA BIÖ
Nýjasta listaverk snillings
ins Walt Disney:
GOSI
(PINOCCHIO).
Við Svanafljót.
(SWANEE RIVER.)
Aðalthlutverk:
Litskreytt teiknimynd,
gerð eftir heimsfrægri
samnefndri barnasögu.
Don Ameche,
Andrea Leeds og
A1 Jolson.
Sýnd kl. 7 og 9
Sýnd kl. 7 og- 9.
Þökkum auðsýnda samúð við fráfall og jarðarför föður okk-
ar, tengdaföður og afa,
Eyjólfs Eyjólfssonar frá Bakkarholti.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
Alpýðuflokksfélag
Reykjavíkur
heldur
KAFFI- OG SKEMMTIKVÖLD
í Alþýðuhúsinu við Hverfisgötu laugardaginn 19.
apríl 1941, kl. 8.30.
D A G S K R Á :
1. Jónas Guðmundsson. Fyrirlestur: Hver er
mesta hættan, sem vofir yfir íslandi?
2. Áróra Halldórsdóttir: Upplestur.
3. Söngur.
4. Danz.
Aðgöngumiðar seldir í afgreiðslu Alþýðublaðsins
og við innganginn. Alþýðuflokksfólk! Fjölmennið!
107 THEODORE DREISER:
JENNIE GERHARDT
úr félaginu og ætlaði að kaupa lóðir á eigin hönd.
Blöðin upplýstu það, að félagið ætlaði að færa sig
lengra í suðurátt. Þetta gat algjörlega eyðilagt sölu-
möguleikana fyrir Lester og Ross.
Ross var fjúkandi reiður. Er hann hafði athugað
málið komst hann að þeirri niðurstöðu, að bezt væri
að apglýsa lóðirnar strax og reyna að selja þær
meðan tími væri til. Hann bar málið undir Lester og
hann var á sömu skoðun. Þeir höfðu þegar lagt sex
þúsund dollara í auglýsingar og á tíu dögum eyddu
þeir öðrum sex þúsund dollurum í að sannfæra fólk
um, að „Inwood“ væri glæsilegasta hverfið, með öll-
um nútíma þægindum handa þeim, sem þætti vænt
um heimili sín, og yrði eitt af fegurstu úthverfum
Chicagoborgar. En allt varð árangurslaust. Fyrir
tækið virtist alveg vera að fara í hundana, ef ekki
kæmi eitthvað sérstakt fyrir.
Það er of veikt orðalag að segja, að Lester hafi
verið í þungu skapi. í raun og veru voru þessar sex-
tíu þúsundir dollara tveir þriðju af öllum eigum
hans, þegar undanskildar voru hinar föstu árlegu
tekjur hans. Það þurfti að borga skatta og lóðum
þurfti að halda við og búast mátti við að lóðirnar
féllu iþá og þegar í verði. Hann stakk upp á því við
Ross, að ef til vill væri hægt að selja vörurnar við
innkaupsverði, eða hægt væri að fá lán út á þær og
losa sig þannig við þær. En hinn reyndi lóðabrask-
ari var ekki svo bjartsýnn. Það hafði reyndar komið
fyrir hann áður' að tapa á lóðabraski, þó að hann
hefði oftast grætt. Hann var hjátrúarfullur, og þegar
brask gekk ekki vel strax frá byrjun áleit hann, að
það væri dauðadæmt — það hvíldi yfir því svartur
skuggi og þá vildi hann ekki við það eiga framar.
Aðrir braskarar voru á sömu skoðun, hann vissi það
af reynslu.
Um þrem árum seinna voru lóðirnar seldar á upp-
bbði. Lester sem hafði lagt um sextíu þúsund dollara
í fyrirtækið, fékk aftur urn átján þúsund dollara og
fáeinir hyggnir kunningjar hans fullvissuðu hann
um, að hann mætti hrósa happi.
SEXTUGASTI KAFLI
Meðan á þessu lóðabraski stóð hafði frú Gerald
ákveðið að setjast að í Chicago. Hún hafði dvalið í
fáeina mánuði í Cincinnati og hafði frétt ýmislegt
um einkamál Lesters. Þó vissi hún ekki, hvort hann
væri kvæntur Jennie eða ekki. Hún frétti um fortíð
Jennie Geraldt, um hneykslismálið, sem blaðið hafði
gert stórfrétt úr, um það, að Robert hefði svipt hann
allri hlutdeild í Kanefélaginu og ýmislegt fleira.
Henni sveið það, að svona skildi vera farið með Lest-
er. Hann hafði látið heilt ár líða, án þess að taka sér
nokkuð fyrir hendur og eftir tvö ár var úti um það,
að hann gæti fengið nokkuð af arfinum.
Frú Gerald leigði sér hið mesta skrauthýsi í
Chicago við Drexelgötuna. „í vetur ætla ég að leigja
hús í borginni þinni og ég vona, að við sjáumst oft,“
hafði hún skrifað í bréfi til Lesters. „Mér leiðist mjög
mikið hér í Cincinnati.“
Lester hugsaði til komu hennar með tilhlökkun.
Hún myndi auðvitað halda stórveizlur, á því var
enginn efi. Myndi hún vera svo barnaleg að bjóða
honum og Jennie? Vafalaust ekki. Hún hlaut að vita
sannleikann. Bréf hennar bar það með sér. Hún.
minntist á það í bréfinu, að hún yrði að hitta hann
oft. Það þýddi það, að hún vildi ekki sjá Jennie.
Hann myndi neyðast til þess að tala hreinskilnislega
við hana. Svo varð hún að ákveða um það sjálf, hvort
vinátta þeirra skyldi haldast eða ekki. Hann heim-
sótti hana því eitt kvöld. Hann var í slæmu skapi,
því að hann var þá einmitt farinn að efast um ár-
angurinn af lóðabraskinu. Hann var í fremur slæmu
skapi og fann þess vegna hvöt hjá sér til þess að tala
við hana í trúnaði. Ennþá gat hann ekki sagt Jennie-
frá öllu hinu mótdræga, sem að höndum hafði borið.
— Þú veizt það, Lester, sagði Letty, til þess að
hjálpa honum af stað — að ég hefi heyrt ýmislegar
sögusagnir um einkalíf þitt, frá því ég kom hingað
til Bandaríkjanna. Viltu ekki segja mér frá því, eins
og það er? Þú veizt, að ég hefi samúð með þér og
ég skil þig.
— Hvað hefirðu frétt Letty? spurði hann rólegur.
— O, um erfðaskrá föður þíns, og að þú sért farinn
úr Kanefélaginu. Og svo eitthvert þvaður um frú
Kane, sem mér kemur ekki við. Þú veizt við hvað
ég á. — Hefirðu ekki hugsað þér að reyna að kippa
þessu í lag svo að þú getir fengið það, sem þér ber
af arfinum? Mér finnst þú færa alltof stóra fórn,