Alþýðublaðið - 05.05.1941, Blaðsíða 2

MÁNUDAGUR 3. MA! 1941.
ALÞÝÐUBLAÐMÐ
Reglugerð
um breyting á reglugerð nr. 159, 18. sept. 1940.
1. gr.
Á eftir orðunum „rúgbrauð og hveitbrauð“ í 1. gr.
reglugerðar nr. 159, 18. sept. 1940, komi „tvíbökur“.
2. gr.
Á eftir 2. mgr. 8. gr. sömu laga komi ný málsgrein
svohljóðandi:
„Tvíbökur skal selja gegn afhendingu kornvöruseðla
þannig að fyrir 500 gr. af tvíbökum komi 500 gramma
kornvöruseðill. "ý,-
3. gr.
Reglugerð þessi öðlast þegar gildi.
Viðskiptamálaráðuneytið, 3. maí 1941.
EYSTEINN JÓNSSON.
Torfi Jóhannsson.
Auglýsing.
Ráðuneytið vekur athygli á því, að reglugerðarbreyt-
ing um matvælaskömmtun, sem gerð var í dag, hefir það
í för með sér, að hér eftir þarf að skila skömmtunarseðlum
fyrir tvíbökum á sama hátt og skömmtunarbrauðum.
Jafnframt þessu er brauðgerðarhúsum hér með bann-
að fyrst um sinn þar til öðruvísi verður ákveðið, að fram-
leiða úr skömmtunarvörum eða hafa á boðstólum aðrar
brauðtegundir eða kökur, hverju nafni sem nefnast.
Enn fremur er kexverksmiðjum bannað að framleiða
úr skömmtunarvörum annað en tvíbökur.
Heildverzlanir, smásöluverzlanir, brauðgerðarhús og
kexverksmiðjur, sem eiga birgðir af tvíbökum að kvöldi
3. þ. m., skulu senda oddvita eða bæjarstjórn skýrslu um
slíkar birgðir eígi síðar en 5. þ. m.
Auglýsing þessi er gefin út samkvæmt heimild í lög-
um nr. 37, 12. júní 1939 og lögum nr. 59, 7. maí 1940, og
varðar brot á ákvæðum hennar sektum allt að 10 000
krónum.
Viðskiptamálaráðuneytið, 3. maí 1941.
EYSTEINN JÓNSSON.
Torfi Jóhannsson.
LCFTVARNANEFND
Frh. af 1. sí'öu.
þeirra og þeim voru ekki að
fullu ljós orðin.
— Hvernig gengur starfsem-
in? spurði blaðið Svein.
„Hún gengur mjög vel.
Hverfastjórarnir eru nú að
ganga í húsin, en það gengur
ekki eins vel vegna þess að þeir
verða að starfa að þessu í frí-
stundum sínum aðeins.“
— Þeir fá engin laun fyrir
störf sín?
„Nei, þeir fá ekkert borgað
fyrir þau.“
— En eru þeir tryggðir?
„Enn er það mál ekki komið í
lag. Við höfum skrifað bæði
bæjarstjórn og ríkisstjórn um
iþetta mál og farið fram á að
þær gæfu yfirlýsingar um að
starfsmenn okkar yrðu tryggð-
ir. Vænti ég að svar berist mjög
fljótlega.“
— En útbúnaður þeirra?
„Þeir hafa fengið 200 stál-
hjálma. Við áttum stálhjálma
í pöntun frá Ameríku, en þeim
seinkaði vegna siglingatepp-
unnar. Við munum þó fá þá síð-
ar.
Ég er yfirleitt ánægður með
starf hverfastjóranna og yfir-
leitt annarra starfsmanna okk-
ar. Þeir vinna störf sín af mik-
illi samviskusemi og fólk tekur
þeim mjög vel.“
loftarásirnar
Frh. af 1. síðu.
sem Ioftárás er gerð á Liver-
pool. Loftárásin i fyrrinótt olli
miklu tjóni á mönnum og
mannvirkjum. '
Bretar skutu niður 16 flug-
vélar fyrir Þjóðverjum yfir
Englandi í fyrrinótt og er það
óvenjulegt flugvélatjón að
nóttu til.
Virðist loftárásum Þjóðverja
nú einkum vera beint gegn
hafnarborgum Breta.
Bretar gerðu í nótt mikla
loftárás á herskipahöfnina í
Brest á Atlantshafsströnd
Frakklands og telja, að þýzku
herskipin „Scharnhorst“ og
„Gneisenau", sem þar hafa leg-
ið um lengri tíma, hafi orðið
fyrir sprengjum.
Eru loftárásir Breta á Brest
nú orðnar svo tíðar, að verka-
menn þar eru sagðir orðnir lítt
fáanlegir til vinnu við höfnina.
Aðalfundnr Blindra-
Tinafélaga íslands.
AÐALFUNDUR Blindra-
vinafélags íslands var
haldinn í gær. Formaður fé-
Iagsins skýrði frá störfum fé-
lagsins á árinu.
Meðal gjafa, sem félaghiu
höfðu borist, var húseignin Báút-
gatia 33, en gefandi * -'var Þor-
steinn Jónsson, er andaðist síð*
astliðið vor. Húsið er virt mtó
fasteignamati á kr. 51,700,00.
‘Á vinnustofunni höfðu umnið
að jafnaði 10 bUmdir, en alls
höfðu 20 manns notið aðstoða*
vinnustofunnar.
NemendUir í ohgelleik vpnatvefe
en einn lærði á manndólín. —
Handavinnu stunduðu 3 stúlktu”,
en sund 2—3 nemendur.
Kaupsýslutíðindi
13. tbl. 11. árgangs er nýkomið
út. Efni: Utanríkisverzlunin fyrsta
fjórðung ársins, Hagkvæmari aug-
lýsingar, eftir Herbert N. Casson,
’Frá bæjarþingi Reykjavíkur o. m.
Kápnbúðin, Langaveg 35
Hefi nokkur stykki af Kápum, Lundúna-
tizku. Einnig Kápuefni, í eina a£ hverri
tegund. — Ódýrir Blárefir og Silfurrefir.
Signrðnr 6nðnmi!dsson, símí 4278.
Vilfllfðt!
Allai* stærðir
ávalt éHÝISUST í
VERZL. ^
mTZBL
GrettiSBðín 57 Sími 2849
Til Margjafa:
Matarstell
Kaffistell
Ávaxtastell
Glasasett
Ávaxtaskálar
Hnífapör
og fl.
1.0
Bankastræti 11.
Séra Jakob Jónsson:
Fyrsta mai prédlkun.
Síra Jakob Jónsson
flutti ræðu í Hafnarfjarð-
arkirkju þ. 1. maí síðast-
liðinn af tilefni dagsins og
birtir Alþýðublaðið hana
hér samkvæmt fjölda á-
skorana, sem því hafa hor-
izt,
Texti: Mark. 10,42—45.
ESSI DAGUR er fyrst og
fremst helgaður verkialýðs-
hreyfingunni, hugsjönum hennar
og starfi. Erindi mitt hingað í
pnedikunarstólinn veiður því fyrst
Og fremst það, að flytja yður,
sem peirri hreyfinug fylgið, boð-
skap kristilegrar kirkju, eftir pví
sem skilningur minn og sannfær-
ing segir mér, að rétt sé. — 'Ég
er ekki hingað kominn til þess
að flytja áróðurserindi um jafn-
aðarsíefnu. Til þess eru nóg
tækifæri önnur, og sérstakir full-
trúar yðar starfa að því árið um
kring. En ég er kominn til að
predika jaínaðarmönn'um kristin-
-dóm. Og það sama er ég reiðu-
búinn að gena fyrir hvaða póli-
tískan flokk í þessU landí og
hvaða hreyfingu sem er, — því
að í einlægni talað finnst mér
engUm þeirra veifa af meiri krist-
in-dómi. AUt þjóðlífið þarfniast á-
hrifa frá Kristi, og enginn prestur
hafnar tækifæri til að ná með
fagnaðanerindið til þjóðaxinnar,
þó að vér vitum það vel, að
kirkjan sjálf þyrfti engu síður
pnedikUnar við en önnur félög.
„Þér vitið,“ sagði Kristur, „að
þeir, sem talið er að rjki yfir
þjóðunmn, dnottna yfir þeim, og
höfðingjar þeirna látæþá kenna á
valdi sínu.“ Voiir tímar eru orðn-
ir dagiar híns ytra valds, dagar
ofbeldis og styrjaidar. Oss finnst
stUndium, eins ög einstaklingamir
séu líkastir smá-dýrunum, sem
merjast Undir miskunmarlausu
vagnhljólinU, um Ieið og þotið er
áfram eftir rykúgum þjóðvegi.
Eins og eldur í sinu breiðist ó-
friðarbálið út. Störveldin, grá
fyrir járnum, heyja sinn hildar-
leik með æ meira kappi. Það er
stjómað í öllum löndum með
einvöldum hnefa. Lýðfrelsi er
orðið nafnið tómt, og tortryggni
og hræðsla getur af sér ofstæki
og einsstrengisskap. Smáþjóðirn-
ar, hvort sem þær eru hernumdar
eða þær haida fielsi sínu að nafn-
inu tíl, eru ósjálfstæðar og öðr-
jum háðar. I stiað málfrelsis og
hugsunarfrelsis, sem fyrri kyn-
slóðir fórnUðu lífi sínu fyrir, er
nú komin þvingun og andleg
kúgun. Menn hræðast nú orðið
fnelsið og ótíast hvern þann ein-
stakling, sem ekki getur orðið að
blindu tannhjóp í vél hemiaðar-
ins- — Þannig er ástandið, þegar
á heildina er litið, — og þegar
beðist er skýringar á öilu þessu,
þá er eitt orð, sem látið er má
yfir það allt saman: Strfðið!
En hvað er stríð?
EinU sinni á skólaárum mínium
las ég sögu um tvo bræður af
Sígaumaþjóðflokki. Þeir höfðu
verið idæmdir seldr Um smávegis
afbrot. Ég mian ekki einu simni,
hvort þeir höfðu framið það eða
ekki, en ég man eftir hegning-
unni, sem þeir fengu. Þeir v-oru
tíaemdir tíl að berja hvor á öðr-
Um með svipum. En bræðumir
elskuðu hvor annian. Þefr hjúfr-
Uðu s?g hvor upp að öðram i
sæíUm sínum og stnengdu þess
heit að berjast ekki hv-or við ann-
ian. Múgurinn í kriug varð óá-
nægðUr. Hrópyrði og eggjunar-
Iðrð -dundu á bræðrunum. Ekkert
dugði. Þei-r v-oru bræður. En þá
var gerð að þeim þröng. Ein-
hverjir ýttu á siltt hvoru megin,
stj-ökuðu og hrintu. Loks kom
annar bróðirinn harkaralegia við
hinn, og hann ýtti frá s-ér. Sami
leikUrinn en-durtók sig, fyrst
hægt, þá méð meiri æsingu, og
1-qjis rann þ-ei'm í skap. Ásökunar-
orð féll, hnefarnir og keyrin hóf-
fu-st á loft og að 1-okum var hníf-
unum beitt.
Þannig er stríðið, að minnsta
kostí frá einu sjónarmiði séð-
„Bræður berjask — og að bön-
Um verðask."
Það eru ekki' mörg ár síðan,
að mikill hluti' alþýðu í Þýzka-
'landi og Englandi hefir þrátt fyr-
ir allt, sem á un-dan var gen-gið,
fúslega viljað taka saman sínUm
hrjúfu og siggnúnu hön-dum um
framkvæm-d sameiginlegra hug-
sjóna. — Og þýzku sjóliðamir,
spm att er út í að myrða gak-
IaUsa fiskimenn á íslenzkum skíp-
Um með þeim hætti, að það er
líkana framfenðr dýra en manna,
-— þeir em í tölu þeirra bræðra,
sem skrýmslí styrjaldarinnar
þrýstír ú!t í blóðugan bardagann.
En einhvem tíma kemur friður?
En hvað er friður?
Franska skái-dið Romain Rol-
land sýnir friðinn í einu af feik-
ritUm sínum. Friöurinn er tákn-
aður með herdeHd, sem er grá
fyrir járnum og vígbúin. „Það
er hinn v-opnaði friður.“ Sá frið-
Ur er kyrrð hræðslu-nnar, þar sero.
enginn þorir að ráðast á annan,
af því að allir eru vopnaðir. Ég
er hræddur um, að þegar þesstt
stríði lýkur, verði þjóðirnar meira
hikandi en nokkm sinni fyrr við
að afv-opnast, ennþá tortryggn-
ari hver gagnvart annarri og fjar-
lægari friðsamlegri samvinnu,
Annars er ef til vill bezt að spá
sem minnstu um það, en hinw
getUm vér gengið út frá, að. þó
að hin vopniaða styrjöld hætti,
mun um hríð halda áfram óvopn-
að strið Um auð jarðarinnar. Eftír,
að sprengikúlurnar þagna, verð-
-ur barizt með peningum. Eftir að
hætt verður að bérjast um olíu-
lindír, námur og aðBar auðiíndfe