Alþýðublaðið - 31.05.1941, Blaðsíða 4

LAUGAJBDAGUR 31. MAI lMi.
LAUCrARDAGUR
Næturlæknir er í nótt Kristbjörn
Tryggvason, Skólavörðustíg 33,
Ȓmi 2581.
Næturvörð hafa Reykjavíkur-
og Iðunnar-Apótek.
ÚTVARPIÐ:
20.30 Leikrit: „Gegnum margar
þrautir .... eftir Ejlert
Bjerke (Þorsteinn Ö. Step-
hensen, Alfreð Andrésson,
Emilía Borg, Jón Aðils, Reg-
ína Þórðardóttir, Ævar R.
Kvaran).
21.10 Hljómplötur: a) Fiðlukon-
sert nr .4, D-dúr, eftir Moz-
art:
b) 21.35 Strauss-valsar.
' HVifTASUNNUDAGUR:
Helgidagslæknir er Bjarni Jóns-
son, Ásvallagötu 9, sími 2472.
Næturlæknir aðra nótt er María
Hallgrímsdóttir, Grundarstíg 17,
sími 4384.
Næturvörð aðra nótt hafa Ing-
ólfs- og Laugavegs-Apótek.
ÚTVARPIÐ:
10.00 Morguntónleikar (plötur):
Fiðlukonsert eftir Beethov-
en.
11.00 Messa í dómkirkjunni (séra
Bjarni Jónsson). Sálmar:
239, 400, 229 og 233, 302.
19.25 Hljómplötur: Ballade eftir
Grieg, o. fl.
20.20 „Stabat Mater“; kórverk eft-
ir Pergolese. (Stjórnandi:
dr. von Urbantschitsch). Út-
varpað úr Kristskirkju í
Landakoti.
21.10 Hljómplötur: a) Fiðlukon-
sert í É-dúr eftir Bach. b)
,,Júpíter“-symfónían eftir
Mozart.
ANNAR í HVÍTASUNNU.
Helgidagslæknir og næturlækn-
ir Björgvin Finnsson, Laufásvegi
11, sími 2415.
Næturvörð hafa Reykjavíkur-
og Iðunnar-Apótek.
ÚTVARPIÐ:
10.00 Morguntónleikar (plötur):
a) Píanó konsert í d-moll,
eftir Mozart. b) Symfónía
nr. 5, eftir Schubert.
11.00 Messa í dómkirkjunni (séra
Friðrik Hallgrímsson). Sálm
ar: 224, 102, 226, 234.
12.10—13.00 Hádegisútvarp.
15.30—16.30 Miðdegisútvarp.
19.00 Barnatími (Þorsteinn Ö.
Stephensen).
20.20 Kórsöngur: — Karlakórinn
„Kátir félagar“ (söngstj.
Hallur Þorleifsson): a)
Harmann: Svíf þú, fugl. b)
Palmgren: Sjöfaren vid mil-
an. c) Gröndahl: Ung Magn-
us. d) Wennerberg: March.
e) Emil Thoroddsen; Úr
háskólakantötu 1940. f) Páll
ísólfsson: Þér landnemar.
21.00 Erindi: Sannanir sálarrann-
sóknanna, II. (Jón Auðuns
prestur).
21.25 Útvarpshljómsveitin: íslenzk
þjóðlög Einsögur (Gunnar
Pálsson): a) Þór. Guðm.:
Vorvísur. b) Bay: Tárið. c)
Sigv. Kaldalóns: Svanurinn
íminn. d) Sal Heiðar; Teddie.
e) Merikanto: Til eru fræ . .
f) Spross: Jean.
H Ví T ASUNNUMESSUR:
í dómkirkjunni: Hvítasunnudag
, kl. 5, sr. Fr. H. 2. hvítasunnudag
kl. 11, sr. Fr. H.
Hallgrímssókn Hvítasunnudag
kl. 2 e. h. hámessa í dómkirkjunni,
síra S.bj. Ein. Annan hvítasunnu-
dag kl. 2 e. h. hámessa í Fríkirkj-
unni. sr. Jak. Jónss.
Laugarnessókn. Á hvítasunnu-
dag kl. 2. sr. G. Sv.'
Nesprestakall. Á hvítasunnudag
ltl. 2 síðd. messar dómprófastur
sr. Fr. H. í háskólakapellunni.
Fríkirkjan. Messað á hvítasunnu
dag kl. 2, síra Á. S.
Frjálslyndi söfnuðurinn. Messað
í fríkirkjunni á hvítasunnudag kl.
5.30 e. h., sr. J. Au.
í kaþólsku kirkjunni: Hvíta-
sunnudag: Lágmessa kl. 6.30 árd.
Hámessa kl. 10 árd. Bænahald og
prédikun kl. 6 síðd. Annan í hvíta-
sunnu: Lágmessa kl. 6.30 árd. Há-
messa kl. 10 árd. Engin síðdegis-
guðsþjónusta.
Hafnarfjarðarkirkja: Hvíta-
sunnudag kl. 5, sr. G. Þorst.
Fríkirkjan í Hafnarfirði. Hvíta-
sunnudag kl. 2 e. h., sr. J. Au:
Hjónaband.
í dag verða gefin saman í hjóna-
band ungfrú Sigríður Pétursdótt-
ir og Guðmundur Kristjánsson,
prentsmiðjustjóri. Heimili ungu
hjónanna verður á Vífilsgötu 20.
BIO
Engiö sýning fyr en
Mnan hvítasnDÐDðag
MtJA: BIO ■
Engm sýning fyr en
annai Mvítasunnndag
TáaiktariéiiifS ©g Leikfélag EeykjavíkHff.
Sýraing á ararasra í fisvítasrararara. kl» S
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 3 — 6 í dag.
••
SOMglIF
I Landakotsklrkjimm
sunnudaginn 1. júni klukkan 8,
STAiáT MITEit eftlP ^ergolese.
Slvenraakór og hljóirasveit esadlr stjórsa
dr. Ur’tessratseBaltsfefe.
Aðgöngumiðar á 3 kr. við innganginn.
Allur ágóðinn reniíur til mæðrastyrksnefndar.
Með því að þegar hafa verið gerðar ráðstafanir
til innflutnings á þeim notuðu bifreiðum frá Bret-
landi, sem leyft verður að flytja til landsins á þessu ári,
eru menn alvarlega varaðir við því að gera nokkrar
ráðstafanir til slíkra innkaupa.
Nær þetta til allra bifreiða, sem ekki eru þegar
komnar til landsins.
Jafnframt skal það tekið fram að þeir, sem kynnu
að gera slíkt í heimildarleysi, Verða látnir sæta á-
byrgð, samkvæmt lögum.
Reykjavík, 30. maí 1941.
BifrelðaelsiEiasaia ríkisins
ííjónaeíni.
Nýíega hafa opinberað trúlofun
sína úngfrú Unnur Guðjónsdóttir
og síra Pétur T. Oddsson á Djúpa-
vogi.
Kvöldsöngur í kaþólsku kirkjunni.
Á annan í hvítasunnu verður
kvöldsöngurinn í kaþólsku kirkj-
unni endurtekinn. Rennur þá all-
ur ágóðinn til mæðrastyrksnefnd-
ar.
Dansleik ,
heldur glímufélagið Ármann í
Oddfellowhúsinu á 2. hvítasunnu-
dag kl. 10 síðd. Dansað verður bæði
upþi og niðri. Sjá nánar í augi. hér
í blaðinu í dag.
heldur Glímufélagið Ármann í Oddfellowhúsinu
II. Hvítasunnudag 2. júní k). 10 síðdegis.
Dansað bæði uppi og niðri.
Hljómsveit Aage Lorange leikur niðri, 3 manna
harmoniku hljómsveit uþpi.
Aðgöngumiðar seldir í Oddfellowhúsinu frá kl. 6 á
II. Hvítasunnudag,
12« THEOPORE DREISER
JENHIE GERHARDT
skrautlegu húsi við Lake Shore Driye, þar sem þau
héldu hverja stórveizluna af annarri. ,
Lester var farið að þykja gaman að ríkmannlegum
veizluhöldum. Hann hafði hætt að umgangast suma
af eldri vinum sínum, menn sem honum fannst vera
slefberar og vissu meira um fortíð hans, en hann
áleit heppilegt, og hann bauð þeim ekki í veizlum-
ar. Hann var framkvæmdarstjóri eða stjórnarfor-
maður í mörgum stærstu verzlunarfyrirtækjum
heimsins. Hann tók aldrei sjálfur þátt í stjórnar-
fundum Sameinaða vagnaframleiðslufélagsins, en
lét málafærslumann sinn mæta þar fyrir sig. Hins
vegar fylgdist hann af miklum áhuga með öllum
framkvæmdum félagsins og hag þess. Hann hafði
ekki talað við Robert bróður sinn í sjö ár. Og hann
hafði ekki séð Innogene, sem bjó þó í Chicago, í
þrjú ár. Louise, Amy og eiginmenn þeirra, ásamt
fleiri ættingjum hans voru honum gersamlega fram-
andi. Málafærslumenriirnir Knight, Keatley, og
O’Brien fengu engin störf hjá honum.
Sannleikurinn var sá, að Lester var ekki einungis
orðinn rólyndur heldur var einnig orðinn mjög gagn-
rýninn. Hann gat ekki skilið, hvaða tilgang lífið
faefði. Á örófi aldanna hafði skeð eitthvað undarlegt.
Örlítil fruma hafði fjölgað sér með skiftihgi, hafði
þróazt og lært snemma að renna saman við aðrar
frumur og mynda þannig heita iíkami, fiska, fugla
og önnur dýr og að lokum hafði maðurinn orðið til.
Og mennirnir reyndu að koma ár sinni fyrir borð,
mynduðu félög til þess að hjálpa hver öðrum. En
hvers vegna og til hvers? Það máíti skaparinn vita.
Hér var hann, vel gefinn hæfileikamaður, og hann
hafði erft töluverða upphæð, sem hann áleit að hann
verðskuldaði ekki, heldur hefði hann fengið arfinn
af heppni, vegna þess, að hann hefði af tilviljun verið
fæddur af efnuuðm foreldrum. En hann gat ekki
skilið, að neinn ætti þessa peninga fremur skilíð en
hann, vegna þess að hann kynni með þá að fara.
Hann léti þá vaxta sig. Hann hefði getað verið fædd-
ur í fátækt, og þá hefði hann verið jafnánægður og
aðrir. Hvers vegna átti hann að kvarta? Hvers vegna
átti hann að vera harmþrunginn Hnötturinn hélt
áfram á braut sinni, hvort sem honum geðjaðist að
því eða ekki. Það var nú svo. Og var nokkur ástæða
til þess að hann hefði áhyggjur út af því? Til þess
var engin ástæða. En stundum fannst honum, að eins
vel hefði farið á því, að heimurinn hefði aldrei verið
skapaður. „Hinn guðdómlegi viðburður í upphafi
tímanna,“ sem skáldið nefnir svo. Hann átti ekkert
skylt við raunveruleikann. Frú Kane var á sömu
skoðun.
Jennie, sem bjó ásamt fósturbarni sínu, Rose
Perpetna, í suðurhluta borgarinnar, hafði enga sér-
staka skoðun á tilgangi lífsins. Hún var ekki jafn-
gáfuð og herra og frú Kane, og ekki heldur eins vel
menntuð. Hún hafði kynnzt mörgu, reynt margt og
lesið margar bækur — en það hafði ekki komið henni
að miklum notum. Hún hafði aldrei tileinkað sér
hinar ýmsu fræðigreinar, svo sem; sögu, eðlisfræði,
efnafræði, grasafræði, landafræði og þjóðfélagsfræði,
eins og Lester og Letty höfðu gert. Hins vegar hafði
hún það á vitundinni, að veröldin hreyfðist eftir dul-
arfullum, óútreiknanlegum leiðum. Það var bersýni-
lega enginn, sem . vissi,. hver tilgangurinn var. Menn
fæddust og dóu. Sumir héldu, að heimurinn hefði
verið skapaður fyrir sex þúsundum ára, aðrir héldu,
að hann væri skapaður fyrir mörgum miljónum ára.
Var þetta allt saman blind tilviljun, sjónlaus laga-
straumur? Eða var til einhver æðri máttur — einhver,
guð? Henni fannst hljóta að vera til einhver æðri
máttur, sem skapaði al.lt hið fagra, sem hún sá:
blómin, stjörnurnar, trén, grasið á jörðunni. Nátt-
úran var svo fögur! Jafnvel þótt lífið virtist stund-
um vera grimmdarlegt, var ekki hægt að synja fyrir
það, að þessi fegurð var til. Og þessi hugsun veitti
henni huggun, einskonar raunabót á einverustund-
um hennar.
Frá því hefir verið sagt áður, að Jennie var iðin
og dugleg að eðlisfari. Hún hafði gaman af því að
hafa eitthvað fyrir stafni, enda þótt hún gæti ekki
bælt niður hugsanir sínar við vinnuna. Hún var nú
orðin tölúvert holdug — ekki mjög feit, en þó sæmi
lega holdug og þrátt fyrir raunir hennar var andlit
hennar enn þá slétt og hrukkulaust. Augu hennar
voru grá og falleg og hár hennar var ennþá fagur-
brúnt, þótt grátt hár sæist á stöku stað. Nágrönnum
hennar fannst hún vingjarnleg, geiðvikin og gest-
risin. Þeir vissu ekkert um hana annað en það, að
hún hafði einu sinni átt heima í Sandwood og þar
áður hafði hún átt heima í Cleveland um tíma. Hún