Alþýðublaðið - 04.06.1941, Blaðsíða 2

MIÐVIMUDAGU* 4. JUNl ISM
AMATÖKABS
Þetta er rétta filman.
„Verichrome"
er mest
. notada
filman, því
L45

■ •«&
1
1. Hún er MJÖG LJÓSNÆM og
tekur skýrar myndir. þó ekki
sé bjart veður.
2. Hún hefir þá kosti, að ekki
þarf nákvæma lýsingu.
3 Hún er mjög litnæm og skilar
því alltaf;, afvög** eðlilegum
myndum
MOTIl ALLTAF
KODAK FILMU
Einkaumboð fyrir KODAK Ltd., HARROW
VERZL. HANS PETERSEN
HÓTEL BORG
Hig vantar matreiðslnstðlkn:
fi sveitina í prjá mánuði júnfi, júM
og ágúst.
Jéta. Jésefsson.
FÆREYINGARNIR.
(Frh. af 1. síðu.)
því leyti, að rikisstjióniin beuti
á, að heppilegast myndi að ráða
þá, bæði vegna þess, að nokkuð
atvinnuieysi muai vera í Freneyj-
um, og eáns era ekki líkindi til
að þeir ílendist hér. Brezka setu-
líðið taldi si|g þurfa mikinn
verkámannafjölda til verktegra
framkvæmda og islenzka stjórnin
taldi ómöguliegt að fá svo marga
verkamtenn hér, nema að taká
allt iof mikinn vinnukraft frá
landbúnaðiinum og síldvei'ðUinum.
Það skal tekið fram, að fær-
eyskiu verkamennimir fá að öllu
leyti sama kaup og sömiu kjör,
eánnig allar tryggingar og íslenzk
Sr verkamenn.
ÁFEN GIS VERZLUNIN.
(Frh. af 1. síðu.)
komi í þessum mánuði — og
þá mun verða opnað aftur síð-
ast í mánuðinum.
— En hvernig verður með
júní-skammtinn, ef ekki verður
opnað í þessum mánuði?
Það er óráðið. En ekki væri
ósanngjarnt gagnvart þeim,
sem neyta áfengis að þeir
fengju einnig að taka út júní-
skammtinn í júlí, sagði Guð-
brandur forstjóri.
Hins vegar munu margir
óska þess að Áfengisverzlunin
opni aldrei framar!
VILHJÁLMUR II.
(Frh. af 1. síðu.)
Framkionxa keisarans vakti
meiri og meiri tortryggni úti um
heim, því lengur sem leið. Stór-
yrði hans og hroki gerðu hann ó-
vinsælan meðal annarra þjóða',
svio .og hinn vaxandi' vígbúnaður
Þýzkalands, sem allir óttuðust.
Hvað eftir annað lá við borð, að
upp úr logaði fyrir árið 1914,
einkum árin 1905 og 1911, út
af deilunni við Frakkland Um
Mariokko. Heimsfrægt varð „Pan-
ther-stökkið“ svo nefnda árið
1905, þegar Vilhjálmur sendi
þýzka herskipið „Panther“ til
Aigadir í Mariokko, meðan deilan
við Frakka um það land stóð
sem hæst- Það tókst þó að af-
stýra styrjöld í það sinn, en
England var frá þeim tíma ein-
ráðið í að berjast með Frakk-
landi, ef tU ófriðar kæmi. Og
aðeins tveimur árum síðar? 1907, í
bættist Rússiand í hópinn. i
Arið 1014 liogaði loksins »pp
úr. Heimsstyrjöldin fyrri- hófst.
Vilhjáimur varð í sambandi við
sigra Þjóðverja á fyrstu þxeinur
áirmm hennar vissiutega mest um-
talaður allra mainnia í heim'inUm.
En dýrðin stóð ekki lengi. Sum-
a-rið 1918 byrjuðu ósigramir, í
nóvember brauzt byltingiin úit í
ljósurn logUm heima á Þýzka-
landi og 9- nóvember var lýðveldi
(stofnað í Beriín. Moxguninn eftir
flýði kei'sarinn yfir landamærin
til Hollands, frá her sínum á
vesturvígstöðvunum aðeins rúm
um sóiarhring áður en vopnahléð
var samið.
Síðan hefir Vilhjálmur annar
lifað landflótta í Hollandi, lengst
af á herragarðinum Doorn, sem
hann keypti árið 1920- Hann
vantaði ekki' peniniga. Þýzka lýð-
veldið lét hann halda eigum síu-
um, ógurlegum upphæðum, and-
varalaust i viðskiftum sínurn við
hann, ei'ns og við alla fjandmenn
sína. En það hefir verið hljótt
um Vilhjálm, síðan hann veltíst
úr valdastlói.
Á' að ðrepa svart-
bakÍHH á eitri?
ENN einu sinni hefir komið
fram á alþingi frumvarp til
laga um eitxiun fyrir dýr. Svart-
baknum á ,nú að útrýma með
þessum hætti, og á nú ekkert til
að spara til að ráða niðurlögUm
hans. Á alþingi 1935 bar Þor-
steinn Þorsteinsson þm. Dala-
sýslu fram fmrnvarp um eyðingu
svartbaks með éitri, en frumvarp-
hans náði s>em betur fór eigi að
verða að lögum, m. a. vegna
þess að Alþýðufl.þingmtenn voru
eindregið gegn því að lögfesta
jafn grimdarfiílla og ómannúð-
lega drápsaðferð og þar var far-
ið fram á, auk þess sem slík eitr-
un hlýtlur að teljast mjög heettu-
leg fyrir möig önnur dýr, og
jafnvel viðbúíð að hún getx orð-
ið mönnum að fjörtjóni.
Nokkrjr AÍþýðúflokksþingmenn
vildu þá lögfesta það ákvæði að
eitrun eða önnur ómannúðleg
drápsaðferð dýra væri með öllu
bönnuð, en því miður var það
eklri samþykkt, en með lögfest-
ingu slíks ákvæðis væri e. t .v.
lolcu fyrir það skotið fyrir fullt
og allt að nokkur þingmaðúr léti
sér detta í Ihjufg eitrun í sambandi
við útrýmingu eða fækkun ein-
hverrar dýrategundaír í Ilandiinu.
Margir menn til sveita muna
enn eftir œfaeitruninini illræmdu
og afteiðingum hennar, þegar
fjöldx saklausra dýra svo sem
örn, valur, húndar, kettir og jafn-
vel sauðfé lenti í eitrinu og kvö!d
ust til dauða, en þess sáust á
hinn bóginn lítil merki að eitr-
unin yrði til þess að sökudólgnum
sjálfum, refinum, fækkaðj nokkuð
að ráði; hann komst fljótt upp
á lag með að ganga á snið við
eitmðu réttina.
Allsherjarnefnd e. d. leggur ein
dregið á móti því að eitrun sé
tekin upp í lögin, iog þykir rétt
að birta hér álit nefndarinnar,
enda er það að mörgu leyti hið
merkasta plagg:
I greinargerð nefndarinnair seg-
ir meðal annars.
„Meginatriði þessa frv. virðist
nefndinni vera þessi:
1. að skylda állá wmráðendur
varplanda til þess að eitra fyrir
svartbak í varplöndum síntim á
vori hverju.
2. að hækka að miklum mUn
frá þvi, sem ákveðið er i nefnd-
um lögum, verðlaun fyrir^ dráp
svartbaks eða svartbaksunga með
skotum eða á annan hátt, eitur-
dráp þó undanskilið.
3. að skattteggja með einnar
krónu gjaldi hveri kg. æðardúns,
er til fellst í landinu næstu fimm
ár frá gildistöku laganna til end-
urgreiðsiu verðlauna þeirra, sem
greidd verða af ríkis-, sýslu- og
sveitarsjóðum fyrir dráp svart-
baks iDg svartbaksunga, svo sem
nánar er tilgHeint í frv.
4. að hækkaðar eru sektir fyrir
briot á ákvæðum laganna.
iöm eitrunina vill nefndin taka
fram, að hún telur þá aðferð tií
eyðingar ránfugla eða rándýra
svo ómannúðlega og hættulega
öðmm dýrnm en þeim, sem eyða
á, og jafnvel möhnum, að hún
vill engan þátt eiga í löggjöf, er
skyldar til að beita slíkum að-
ferðum. Til stuðnings þessari af-
stöðu sinni vill nefndin benda á,
meðal margs annars, sem fram
hefir komið í ræðum og rifum,
ummæli stjórnar Náttúmfræðifé-
lags íslands frá 1935, um eitrun
fyrir svartbak eða aðra fugla,
sem fyrir liggja í skjölum alþing-
is. Þar segir meðal annars svo:
„Hins vegar teljum vér eitrun í
hverri mynd sem er, öldungis ó-
sæmilega, nema ef tun útrýmingu
mannskæðra dýra, eins og rottu,
sem ber hæitulega sjúkdóma milli
manna, er að ræða, og ekki er
auðið að ná beint til, þvi að út-
rýming (t. d. með stryknini) er
svo kvalafull, að þá aðferð er iltt
að verja, auk þess sem ekki er
útilokað, að meinlausar skepnúr,
svio sem hundar, éti hma eitruðu
„rétti“ eða hræin af dauðum
fuglílm.“
iUm hættuna, sem mönnum og
dýrum getur stafað af eitmninni,
má enn fremur benda á Ummæli
dr. Finns Guðmundssonaf í bækl-
ingi hans: „Æðarvarp og dún-
tekja á Jslandi", sem sendur hefir
veriö þingmönnum sem fylgirit
með þessu frv. Hann segir svo á
bls. 15, éftir að hann hefir tekið
fram, að sjálfsagt sé að nota
stryknin tU þess að eitra fyrir
svartbak: „Það er hvítt dxift og

I
i helldsolu.
BllBdraiðn,
Ingólfssfræti 16*.
sfsisi 4046.
wmmatmmwcm
afar beizkt á bragðið. Það er
banvænt eitur, jafnt fyrir menn
sem skepnur. Skal því geyma það
vel og gæta þess vandlega, að
það verði engum að meini. Bszt
væri að geta komizt hjá að hand-
fjatla það, að öðrum feosti verða
menn að þvo sér vel um hendur
á eftir.“ Þessi ummæli aðalhöf-
undar frv. taka af öll tvímæli ttrri
það, að ákvæði frv. um eitmn em
stórhættuleg, ef til framkvæmd®
kæmu.“
Eins og nefndarálitið ber méH
sér færir allsheirjamefínd mjög
veigamikil rök gegn eitmninniog
er þess að vænta að efri deild
taki þau tx] greina og felli eit-
urákvæðið burt úr frumvarpima.
P:
h^FUNDÍR^&'TÍUWmNGM
ST. VERÐANDI nr. 8. Fundlur í
kvöld kl. 8. 1. Inntaka nýms
félaga. 2. Aukalagabreyting. f.
Erindi: Hx. S. Ö. 4. Upplestsn?
Pétur Pétúrsson bankaritari. 5.
Góð tiðindi: Þ.
fklútar
Reikningur
H. f. Eimskipafélags íslands fyrir
árið 1940 iiggnr fraenmi á skrif-
stofu félagsiras tll sýnis fyrir lilnt*
hafa.
Stlórnin.
Skrlfstofnherbergi
4f>
óskast við miðbæinn
Afgreiðslan vísar á