Tíminn - 03.07.1963, Blaðsíða 15

/
RÆÐA SAMSTARF
Framhald aí 16. síðu.
— Þi-ngið skiptist í tvo hluta,
einika'málad'eil'd, en þar var
rætt um nýslkipan réttarfars í
éinkamálum, og refsimáladeiJd,
þar sem umræðuefnið var al-
þjóðleig áhrif refsidióma.
— Þú hefur auðvitað setið
I þeirri deild.
— Já, dómarar skiptast í
deildirnar eftir dómsviði hvers
og eius. En áhrif refsidóma
voru þar rædd á mjög víðtæk-
um 'grundvelli. Það er kunnugt
a-ð hinar auknu og bættu sam-
göngur og samrlkipti þjóða hafa
skapað ýmis ný vandrmál í
sambandi við afbrot og refsi-
dóma. Til dæmis, ef maður
fremur afbrot í einu landi og
kemst undan handtöku til ann
ars ríkis og er máske síðar
handtekinn í þriðja landi. eða
ef maður hlýtur refsidóm i
-inu rfki og er síðar dæmdur
fyrir annað afbrot í öðru ríki,
■hvort taka eiei tilHt t.íl hinc
fyrra erlendn dóm1-.
— Hafa ekki ríki gert samn
inga i’m slík roál?
— TJim srm þessara atriða
eru. til sámm-inéar mWH ein-
staikra ríkja, einkum um fram-
sal stórvIæDamanna. Norður-
Tördtn háfa satnið um gaan-
Vvarma fullnustu dóma. En
flast bessara vandamála eru ó-
pqr-minffisbundin milli ríkja
w,--:- pað gam gerir málið erf
itt. v'ffanas eru hin ólíku refsi
r"’ réttarfarriög, sem i heim-
ir.um gilda. Þegar frá er skil-
inn hinn sósíalski heimshluti.
má seig.ia, að einkum gildi
þrenns konar lög í þessu efni:
Rómverskur réttur í rómönsk-
um löndum, genmanskur rétt-
ur í Mið-Evrópu og engilsax-
meskiur réttur í hinum ensku
mæilandi heimi. Af þessum á-
‘ stæðum iþótti rétt að taka þessi
- mál til umræðu á alþjóðaþingi
dómara, eem öðrum fremur
Ihafa beitri aðstöðu og raun-
- hæfari þekkingu til að ræða
þau og gera um þau tillögur,
- tn að reyna að greiða úr flækj-
- um og erfiðleikum, sem hér
- geta sfcapazt.
— Hver var afstaða þingsins
í þessu máli?
— Þar lýstu dómarar, eink-
um frá löndum Efnahagsþanda
lags Evrópu, þeirri skoðun
sinni, að nauðsynlegt væri að
koma á víðtækri samvinnu
þjóða um rekstur afbrotamála
og gagnkvæma fullnustu refsi-
dóma; tekið yrði fyllsta tillit
til afbrota, sem maður hefði ver
ið dæmdur fyrir erlendis. —
Á hinn bóginn kom fram hið
brezka sjónarmið. að m.iálið
væri ekki eins einfalt og virzt
gæti í fljótu bragði. Hafa yrði
í huga. að mismunandi strangar
rannsóknaraðferðir til upplýs-
ingar brota og reglur um sönn-
un saikar giltu í hinum ýmsu
löndum heims; yrði að leggja
áherzlu á, að S'2ikrmaður hlyti
,.fair trial", rétta dómsmeð
fe-ð. hvarvetna
Niður&íaða umræðnann-
varð sú. að ailir urðu sammála
um að æ-kilegt væri, að frek
ara san”*tarf ríkia á svið'i reff
rpála refisidóma mætti tak
acit rg þá bæði tekið tilHt ti’
h-',-r!ir na”ðsvniar að koma 1ö”
n-i vfir afbrntamenn od hin-
að beir nytu þess réttar. ser-
réttarrí'H blýtur 0« veita sal'
K...mi”- mönnum s;arr'bvkk'
v?r ? i skipa nefnd til að ai
h’!"-i bo-'sí mál og gera t'Tlö'ffu"
t>:— Mh fvrir næsta albióða
þ>!—ceim mirn verða baldið
eftír 'i'nm ár
— TJ,'er er fnrseti þessa sam
n’nrjeti þ'3'S var nú kjör
inn iTslaíumaður. Frédéric
Dumnn dómari í áfrýjunarrétt
NORRÆNA KÚSIÐ
Framhauí at 16. síðu.
við, að í framtíðinni, þegar nægi-
lega margir kennarar geta kennt
íslenzku, verði hún vinsæl þar í
landi.
Edenman menntamálaráðherra
Svíþjóðar tók að sér að svara
spurningu um stúdentaskipti milli
Norðurlandanna. Taldi hann eng-
in vandræði á því, að stúdentar
gætu farið á milli landa, en hins
vegar væru þeir sjálfir svo íhalds-
samir, að þeir vildu helzt ekki fara
frá þeim skóla. sem þeir hefðu haí
ið nám við.
Menntamálaráðherra Finna er
kona, eina konan, sem fundinn sit
ur. Hún skýrði fréttamönnum frá
því, að til mála hefði komið, að
senda finnskan lektor til íslands,
en þó hefði enn ekki verið ákveð-
ið, hvenær af því gæti orðið.
í JÖKULHEIMUM
Framhald af 1. síðu.
ing, sem nýkominn er ofan úr
Jökulheimiuim, eftir þessu í dag.
Hann kvað tvo menn vera þarna
upp frá núna cg gera allar venju-
legar veðurathuganir o.g einnig
mœla leysingu á Tungnaárjökli.
Mælingar sýndu að jökulsporður-
inn hefði þynnzt um 2 metra í
júní'mánuði og kæmi það kunnug-
um ekki á óvart.
Jón kvað þessar athuganir byrj
un á veðurathugunum á hálendinu.
Nauðsynlegt væri að gera þar veð-
urathuganir samhliða ræktunar-
tilraununum og kvað hann þá
menn, sem að þeln vinna, vera of
hirðuiausa um veðurathuganir. —
Ekkert vit væri í að eyða stórfé
í gróðurtilraunir án þess að gera
veðurathuganir um leið. En þó
kvaðst Jón vilja undanskilja
Klemenz á Sám'sstöðum í þessu
efni, því hann hefði um áratuga-
bil fylgzt mjög vel með veðurfari
í sambandi við tilraunir sínar.
JÓTAR
Framhald af bls. 3.
?ð hafa hendur í hári þeirra, sem
fyrir þessum ólöglega rekstri
standa, en rekstur slíkra fjárhættu
spila er stórlega refsiverður í
Svíþjóð.
MACMILLAN
Framhald af bls. 3.
sem var ábyrgur fyrir öryggismál-
unum.
Macmillan: Spurningar yðar eru
margslungnar og móðgandi. Það',
>em nú hefur gerzt er ekki það,
að öryggisþjónustan hafi brugðizt,
heldur þvert á móti.
Eftir þessi orðaskipti kom enn
t.il deilna, er annar þingmaður
verkamannaflokksins, Marcus
Lipton, skvrði frá þvi, að hann
hefði árið 1955, er Macmillan var
utanríkisráðherra, haldið því fram,
að það hefði verið' Philby, sem'að
varaði sendiráðsmennina tvo, Guy
Burgress og Maclean, þannig að
þeim tókst að sleppa undan klóm
öiyggislögreglunnar til Sovétríki-
anna. Þessa fullyrðingu tók Lipt-
on aftur á sínum tíma, eftir að
Macmillan hafði lýst því yfir, að
ekkert væri sem benti til, að
Philby ættj eitthvað saman að
sælda við fyrrnefnda menn. Bað'
:’ú Lipton um skýringu Macmill-
rns í þessu sambandi, sérstaklega
þar sem, Heath. varautanríkisráð-
htrra hefði í gær skýrt nákvæm-
■eea frá þvi sama og Lipton hafði
haldið fram árið 1955.
inmn þar í landi, en fráfara-ndi
forseti var franskur yfirréttar-
dómari — Ég vil geta þess. að
Hollendingar tóku hið bezta á
móti öllum þingfulltrúum. —
Verndari þinesin? var Júlíaná
drottning og við þingsetning-
una flutti dcmsmálaráðherrann
hollenski ávarpsorð.
VÍTISSÓDAMÁLIÐ
Framhald af 1. síðu.
og nú standa sakir, en kvaðst
mundu gera það síðar.
í dag var orðrómur um, að
fólk um borð í skipi við höfnina
hefði heyrt hrópað á hjálp nótt
ina, sem maðurinn fannst. Lög-
reglan kvaðst ekki vita til þess
en ættingi mannsins kannaðist
við þann orðróm, að hrópað hefði
verið á hjálp við höfnina um
klukkan eitt þessa nótt. „En ‘,
bætti hann við, „kunningjar okk
ar hittu hann um klukkan hálf
tvö á sinni venjulegu kvöldgöngu
við höfnina en hann tók sér
gönguferð við höfnina á hverju
kvöldi i mörg ár, svo lengi sem
mig rekur minni til, og fór oft
seint, eftir að hafa heimsótt kunn
íngja sína.“
í fyr'stu var haldið, að maður
inn hefði verið undir áhrifum
víns, en ættingi hans sagði, að
kunningjarnir hefðu ekki merkt
vín á honum, þegar þeir hittu
hann kl. 1,30, nálega hálfri ann-
arri klukkustund áður en hann
fannst slasaður hjá vörustafla
upp af bryggjunni. Grunur um
ölvun í þessu sambandi virðist
ekki hafa við rök að styðjast.
Ættingi hans sagði: „Hann var
mjög reglusamur, alls ekki vín-
hneigður og bragðaði það yfir-
leitt ekki nema af sérstöku til-
efni. Áfengi mældist ekki í blóð-
inu, þegar komið var með hann
á spítalann. þannig að það væri
Mironmg
Framhald af 8. síðu
bænum mun hún hafa verið í vist-
um, en síðan alltaf sjálfrar sín.
Kunni hún því betur að ráða sér
sjálf, enda næg verkefni jafnan
fyrir hendi. Og meðfædd mann-
úðartilfinning mun hafa blásið i
henni þvi í brjóst, að gott væri
að geta veitt aðstoð þar, sem
þörfin' var mest hverju sinni. Eru
þ.^u ó.talin, heimilin i Saurbæ og
víðar, sem notið hafa góðs af
störfum hennar um undanfarna
hálfa öld.
í þungum raunum, samfara
harðri lífsbaráttu, þar sem seint
sést rofa til fulls sigurs og hóflegr
ar hvíldar, reynir mest á mann-
gildið, það er inni fyrir býr. Hetj-1
ur hversdagslífsins hafa löngum
orðið að sæta því, að vera settar |
á bekk með smælingjum þjóðfé-l
lagsins, ef hin ytri kjör voru með j
fátæklegum brag. Hefur það al-1
menningsálit jafnan lagt þungarj
byrðar, ofan á aðrar, á þreyttar!
herðar. Líklegt er, að sú einstæð-
ingskennd, sem af þessu er sprott-
in, hafi hvílt nokkuð þungt á hug
Etilríðar um það leyti, sem hún
fluttist með börn sín ung suður
í Saurbæ. En hafi svo verið, þá
rættist betur og skjótar úr en
á horfðist. Etilriður átti sjálf
þann geðstyrk, sem ekki bugast,
þótt byrði sé þung. Og í þvi byggð
arlagi, þar sem hún átti fyrir
höndum nær hálfrar aldar dvöl,
var litið með ríkum skilningi á
erfið kjör, og manndómur metinn
til hærra gildis en ytra glit. En
eigi verður um allt bætt. Það er
margt „sárið lengi að gróa“, og
meðan þess kennir, er fleira
geymt dulið í hugarfylgsnum en
hollt kann að vera og minna bland
að geði við aðra en ella mundi.
Á áttræðisafmæli Etilríðar síð-
ast liðið haust heimsóttu hana,
auk barna hennar, margir vinir
hennar, konur þar vísast í meiri
hluta. Voru henni þá færðar gjaf
ir og veittar aðrar sæmdir. En
afmælisbarnið kom öllum á óvart
með þvi að flytja ræðu. er ekki
mun gleymast þeim, sem á hlýddu
Börn þeirra Etilríðar og Krist-
mundar voru: Lára dó 7 ára,
Steinunn húsfreyja Keflavík.
Hjörtur skólastjóri Reykjavik,
Aðalsteinn (Steinr. Steinar skáld),
Valbjörg búsett á Akranesi.
Jón Guðnason.
TÍMINN, niðvikudaginn 3. júlí 1963 —
sannreynt, að hann hefði neytt
áfengis* Aðrar spurnir, sem
blaðið hefur af þeim látna, benda
til, að hann hafi verið stakur
reglumaður í hvívetna.
Ekki er vitað til, að sá látni
hafi átt neina óvildarmenn. Hann
var sagður ómannblendinn, átti
þröngan kunningjahóp. Eins og
frá var skýrt, sagði hann lögregl-
unni að hann hefði dottiff, og
annag ekki. Sama sagði hann ætt
íngjum sínum á þeim stutta tíma
sem hann var meff rænu, en gera
má ráð fyrir, að minnið hafi bilað
við áverkann. Engin skýring hef-
ur verið gefin á því, hvers vegna
rannsóknin beindist vestur í Búff
ardal.' Maöurinn var ekki ættað-
ur þaðan og átti ekki kunningja
á þeim slóðum svo vitað sé, en
gera má ráð fyrir, að lögreglan
sé aff leita að einhverjum, sem
kynni aff hafa forðað sér héðan.
Enginn hefur minnzt á rán í
þessu sambandi, en gleraugu
mannsins fundust í eða við tröpp
urnar hjá Hafnarbúðum.
í kvöld bárust þær upplýsing-
ar, að maðurinn hefði veriff með
skurð á hnakkanum, um það bil
10 cm. langan og brot inn úr
skurðinum. Á enninu var annar
áverki. Hvort tveggja bendir til
árásar, að maffurinn hafi verið
sleginn á hnakkann og komizt
við á enninu, þegar hann datt.
Hann gekk sjálfur inn í bílinn,
sem flutti hann á Slysavarðstof-
una 0'g heyrðist muldra eitthvað
é þá leið, að þetta væri allt í
lagi með sig, og að hann ætti
að fara heim. Sýnir það, að minni
og dómgreind hafa gjörsamlega
farið úr skorðum við hið mikla
högg.
SETJAST AÐ í SOVÉT
Framhald af 1. síðu.
vegabréf. Aðalástæðuna fyrir
þessari ákvörðun sagði Þórunn
í það sinn vera, að hún hefði
búið um langan aldur í London
myndi dveljast 10 dnga i Sovéi
ríkjunum, og bygg st ekki vi?
að neinn myndi leTgja uð honum
að staðnæmast lengur, Síðar
breytti hann ákvörðun sinni, og
hefur nú ákveðið að setjast að
í heimalandi sínu, eins og sagt
var í upphafi.
GETUR BORAÐ
Framhai > al 16 síðu
hafa ekki borið árangui Mun sá
bor fluttur inn að Laugardælum
á næstunni og borað þar i sumar.
Einnig verður í sumar unnið að
borunum við Búrfell. Er þar um
jarðvegsrannsóknir að ræða vegna
væntanlegrar virkjunar Þjórsár.
UFSAVEIÐAR
Framhaic at 16 síðu
við bryggjurnar á Siglufirði.
— Við héldum um helg-
ina, að S.R. ætluðu alveg að
hætta að taka á móti, sagði
Gunnar, og þá vorum við að
hugsa um að keyra ufsann
á bílum til bræðslu á Sauð-
árkróki. En svo var okkur
sagt í gær, að okkur væri
óhætt að veiða eins mikið
og við vildum, og við ætl-
um sannarlega að nota okk-
• ur það. Þeir eru líka fleiri
hér að hugsa um að fara að
stunda þennan veiðiskap.
Ufsinn, sem veiðist við
bryggjurnar á Siglufirði, er
feitur og góður, en dálítið
blandaður að stærð. Hann
sækir mikið inn fjörðinn
og gengur á síldina, og sagð-
ist Gunnar búast við, að svo
hefði það verið lengi, án
þess að mönnum hefði dott
ið í hug að nota sér það,
fyrr en nú. Ufsaveiðar hafa
hingað til aðaUega verið
stundaðar af krökkum á
færi fram af bryggjunum,
og vildi helzt vera þar áfram.
í símtalinu i dag sagðj Þórunn,
að margir blaðamenn hefðu ver-
ið til þess að taka á móti þeim'
hjónum við komuna til London,
en þau hefðu algerlega neitað a^ð
gefa nokkrar yfirlýsingar. Þau
myndu hvíla sig núna fyrst, en
ef til vill ræða málið eftir tvo
til þrjá daga. Hún sagði, að þau
kæmu hingað til íslands á
fimmtudaginn, að öllum líkind-
um, ef Pétur Pétursson teldi að
hljómleikar Askenazy gætu enn
farið fram, en þeir áttu að vera I
s 1. fimmtudag.
Eftir yfirlýsingarnar í Lond-
on í apríl héldu Askenazy-hjón- j
in aftur til Sovétrikjanna í|
hljómleikaför. Þangað komu þau
14. maí og þá sagði Askenazy
blaðamönnum, að hann væri
kominn i einkaheimsókn og(
AUSTURLANDSVEGUR
Framhald af 1. síðu.
að næsta útskoti. En þegar til
átti að taka, var þar ekkert út-
skot, þó að vegprestur sýndi, að
svo væri. Lenti flutningabíll'inn út
af veginum með vinstra fram- og
afturhjól og munaði minnstu að
hann fseri alveg á hliðina með öll
um þeim þunga, sem á pallinum
var.
Hófst nú sjö tíma stapp við að
ná bílnum upp, og stöðvaðist öll
umferð stærri bíla um þennan
fjölfarna veg á meðan Var fyrst
reynt að draga bílinn upp meö
REO Studebaker. en hann braut
spilið, og var þá ýta kvödd á vett
vang, og náði hún bílnum npp
kl. 7,30 um kvöld ð Hafði þá
myndazt röð stórra bila báðum
megin. _______
JarSarför bróður okkar
3iörns Stefánssonei
StigahlfS 10,
fer fram frá Dómklrkjunnl fimmtudaniinn 4. júli kl. 10.30 f.h. —
Blóm og kransar afþakkaS, en þelm, sem vildu mlpn-cf h>n« látna
er bent á liknarstofnanlr.
Fyrlr hönd syst in nn
GuSbjörg 3 efánídóttlr.
Utför föSur míns,
Runólfs Eiríkssonar
húsasmíSameistara, Hrauntelg 19,
fer fram frá Fossvogskapellunnl föstudaginn S. júll kl. 10,30 f.h.
Blóm oa kransar eru vlnsamlegast afbeSnlr Afhöfnlnni ve Sur
útvarpaS.
Fyrlr hönd vand»mann-
Bragl Runólfsson
Þökkum innllega niSsýnda samúS viS andlát og jarðarfö- föSur
okkar
Páls Jónssonar
frá Stelnamýrl.
Börn, tengdabörn og barnabörn.