Alþýðublaðið - 13.09.1941, Blaðsíða 4

LAUGARDAGUR 13. sept 1941
LAUGARDAGUR
Næturlæknir er Karl Jónasson,
Laufásveg 55, sími 3925.
Næturvörður er í Laugavegs- og
Ingólfsapóteki.
ÚTVARPIÐ:
15,30—16,00 Miðdegistónleikar.
19.30 Hljómplötur: Samsöngur.
20,00 Fréttir.
20.30 Hljómplötur: Lög leikin á
sítar.
20,40 Upplestur: Skopmyndir
(Valur Gíslason. leikari).
21,05 Hljómplötur: Valsar, eftir
Brahms og Chopin.
21,25 Útvarpshljómsveitin: Gömul
danslög.
21,50 Fréttir.
22,00 Danslög.
24,00 Dagskrárlok.
SUNNUDAGUR:
Helgidagslæknir er Axel Blön-
dal. Eiríksgötu 31, sími 5951.
Næturlæknir er Halldór Stef-
ánsson, Ránargötu 12, sími 2234.
Næturvörður er í Reykjavíkur-
og Iðunnarapóteki.
ÚTVARPIÐ:
11 Messa í Dómkirkjunni (síra
Friðrik Hallgrímsson). Sálmar:
561, 234, 345 / 76, 263. 12,10—
13,00 Hádegisútvarp. 15,30—16,30
Miðdegistónleikar (plötur): Ýms
lög. 19,30 Hljómplötur: Cellólög
(Squire og Cassado). 20 Fréttir.
20,20. Upplestur: „Grásleppumóð-
irin,“ smásaga eftir Guðm. Haga-
lín (Brynjólfur Jóhannesson). 21
Útgarpshljómsveitin: Tilbrigði um
„Gamla Nóa“ og finnskt þjóðlag,
eftir Merikanto. 21.15 Einsöngur
(Guðrún Sveinsdóttir): a) Rich.
Strauss: Traum durch die Dam-
merung. b) Þjóðlag: Maria auf
dem Berge. c) Páll ísólfsson: Reik-
ult er rótíaust þangið. d) Sigfús
Einarsson: 1. Þegar vetrarþokan
grá. 2. Þó að kali heitur hver. e)
Sveinbjörn Sveinbjörnsson: Ei
glóir æ á grænum lauki. 21,40
Hljómplötur: Píanó-sónata í Es-
dúr nr. 1, eftir Haydn. 21,55 Frétt-
ir. 22,05 Danslög. 23 Dagskrárlok.
Valur Gíslason
leikari les upp í útvarpið í kvöld
kl. 20,40.
Fundur
verður haldinn í Hinu íslenzka
prentarafélagi á morgun (sunnu-
dag) kl. 2 í Alþýðuhúsinu.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Lúðrasveit Reykjavíkur
undir stjórn A. Klahn leikur á
Arnarhóli í kvöld kl. 9, ef veður
leyfir.
Hjónaband.
Gefin voru saman í dag af síra
Árna Sigurðssyni ungfrú Fanney
Long og Siguroddur Magnússon,
Urðarstíg 10.
Walterskeppnin.
Annar kappleikur verður háður
á morgun kl. 5. Keppa þá Valur
og Víkingur. Dómari verður Þrá-
inn Sigurðsson, línuverðir Jón
Þórðarson og Sigurgeir Kristjáns-
son.
60 ára
er í dag Þorkell Magnússon
sótari, Freyjugötu 17.
50 ára
er á morgun Magnús Pétursson,
Urðarstíg 10.
Kaupsýslutíðindi,
25. tbl. 11. árgangs er nýkomið
út. Efni: Hækkandi verð á fast-
eignum, Grundvöllur sölumennsk-
unnar eftir Jas. A. Worsham,
Smásöluverðið, Bæjarþing Reykja-
víkur o. m'. fl.
NOREGUR.
(Frh. af 1. síðu.)
Þrándheimi frá. Munu Quisl-
ingarnir hafa ætlað að full-
nægja þeirri ákvörðun hans og
sölsa stjórn og húsakynni Al-
þýðusambandsins í Þrándheimi
undir sig.
Fimm af forvxgismönnum
verkamanna í Osló hafa enn
verið dæmdir í langvarandi
fangelsi, frá 10 upp í 15 ár.
Dauðadóminum yfir Buland
hefir verið breytt í ævilangan
fangelsisdóm.
----------------—---------
NÝ KAFBÁTSÁRÁS.
(Frh. af 1. síðu.)
verjar hafi getað bjarggð sér í
björgunarbátana. Er þess
vænzt að þeir séu enn ofansjáv-
ar og að takast muni að bjarga
þeim.
Á skipinu voru 26 m.enn,
Danir, Norðmenn, Belgíumenn
og Spánverjar.
LUNDÚNABRÉF
Frh'. af 2. síðu.
vera í iesmibæ(®i í Noregi.
Quislingar hafa legið á þvi
laginu, að útnefna sina menn að-
stoðarmenji em bætti smannanna
til þess að veita þeiim undirbúin-
ing. Samt er viðbúið, að mikill
emlxættisrekstu'r farl í hlanidaislkiol-
um i höndum nýju embætitis-
inannanna, ,sem flestir eru 6-
menntaðir, framhleypnir og fljót-
fæmir. ,,Aftcmbladet“ í Stokk-
hólmi, sem talið hefir verilð hlynt
Þjóðverjum, birtir greíin feftir
Maud Adlerkreutz, dóttur her-
málafulltrúa sænsku sendisvebiar-
pinnar í Berlín j síðasta str*ði. Er
hún nýkumin heim eftir sjö daga
dvöl í Þýzkalandi. 'Segiist hún
hafa talað við fólk af öllum stétt-
uim, en hveígi fundið sigurgleði
þá, sem hún bjóst við, heldur
einungis þreytíu iog eina eiinustu
ósk:
Bara að friðurinn kioimi sem
fynst.
Það er ieins pg almenningur
trúi ekki tengur firiéttuinum, segir
Maud Adlerkreutz að lokum-
Gömul kioua í Austur-Berlín
spturði mág: „Getur það verið,
að við gerum ekkert nema að
sigra?“
„Aftoubladet“ birrir aðra grein
um Berlíin á stríðstimUm. Lýsir
grieinán mikillli þreytu, Berlínar-
búa, toftárásum, að fólk sé hrætt
viö verðbóigui og eyði þess vegna
peningum ,sínum jafnharðan. -—
Mikið er drulkfcið af spíritos og
bregðuir inú svo> við, að dtukknir
menn sjást ioft á götuuum, sem
ekfci sást áðuir
Afgreiðsla genguir afar seint
vegna fólkseklu. Það ef til dæmis
ofseint 'nú |að pant.a föt hjá
sfcnaddara fyrir jólini, jafnvel þó
hægt væri að klípa útefniíþaiu.
»
Timbrið, sem skipið hafði
meðferðis, mun hafa átt að
fara til Sambands íslenzkra
samvinnufélaga hér í Reykja-
j vík.
■ GAMLA BIO ■
Ærsladrósin.
(PARIS HONEYMOON.)
Paramount mynd. ASal-
hlutverkin leika:
Bing Crosby,
Franciska Goal,
Akim Taminoff,
Stanley Ross.
Sýnd klukkan 7 og 9.
■ NYJA bk> b
Fraegðarbrantin
(ROAD TO GLORY.)
Ameríksk stórmynd, er
gerist á vígvöllunum í
Frakklandi 1914—18.
Fredirc March,
Warner Baxter,
Lionel Barrymooire,
June Lang.
Sýnd klukkan 7 og 9.
Börn fá ekki aðgang.
F. í. Á.
Danzlelkur
i í
í Oddfellowhúsinu í kvöld, 13. sept., kl. 10.
HLJÓMSVEIT AAGE LORANGE LEIKUR.
Dansað bæði uppi og niðri.
Aðgöngumiðar seldir í Oddfellowhúsinu í dag frá kl. 6.
I Aðeins fyrir íslendinga.
Hús til sölu.
Húsið SÓLBAKKI í Skildingaiies~
landi er til söln og brottflntnings af
flngvallarsvæðinu.
Nánarí npplýsingar bjá vegamálastjéra
Hjónaband.
Síðastliðinn þriðjudag voru
gefin saman í hjónaband í há-
skólakapellunni af herra biskupi
Sigurgeir Sigurðssyni séra Pétur
T. Oddsson að Djúpavogi og Unn-
ur Guðjónsdóttir.
Útbreiðið Alþýðublaðið.
56 VICKI BAUM:
SUMAR VIÐ VATNIÐ
Hell fer beina leið heim í klefann sinn og tekur
verðlaunagripinn sinn, sem var úr ósviknu silfri, úr
skúffunni og fer með hann til gullsmiðsins. En gull-
smiðurinn vill ekki lí,ta við þessum silfurgrip. Hann
biður herra Birndl um forgreiðslu, en Birndl er í
vondu skapi, og það er ekki að ástæðulausu. Nú
hefir fjölgað í heimili hjá honum, hann þarf að
borga vexti í ðankann, hann hefir látið mála allar
byggingar sínar, og nú eyðileggst málningin í rign-
ingunni. Það verður tap á rekstrinum hjá honum í
sumar. Gestirnir hverfa á burtu einn af öðrum.
— Það dugir ekki að vera óf fínn með sig, segir
Hell. Og um kvöldið brettir hann upp frakkakrag-
anum, fer á járnbrautarstöðina og tekur sér stöðu
þár sem áætlunarbíllinn stanzar með fjallagestina.
— Á ég að bera ferðatöskurnar yðar? spyr hann
tvær aldraðar konur, sem hafa mikið meðferðis.
Konurnar tala lengi saman áður en þær fá honum
ferðatöskurnar. Hell ber þær til brautarstöðvarinn-
ar. Konurnar ræddu lengi fram og aftur, en loks
fengu þær honum tuttugu skildinga. Hell flýtir sér
þegar að sjálfsalanum og nær í tvö súkkulaðistykki,
sem hann treður upp í sig og tyggur með áfergju.
Hann hefir töluverðar þrautir í handleggnum, þar
sem rispan er. Ef hann hefði peninga, myndi hann
kaupa joðáburð.
Þremur dögum seinna stóðst hann ekki mátið
lengur. Hann fór til Schwoisshackels og kallaði Vefi
á eintal. Hann leið hungursþjáningar og var mátt-
laus í hnjánum. Honum hafði aldrei liðið jafnilla.
Svo fór hann að skýra henni frá ástæðum sínum.
Það rigndi' látlaust, og hann væri aðfram kominn
af sulti. Hann minntist á framtíðaráætlanir sínar,
bréfið frá Meyer. Hann stóð milli hennar og hurð-
arinnar, svo að hún yrði að hlusta á hann. Vefi
smitaðist af ákefð hans. Hún fór að hugga hann,
strauk hárið á honum. Hún var nærri því jafnstór
honum og gat kysst hann á munninn. í dag opnaði
hún af steiktum pylsum. Allt í eínu datt henni ofur-
lítið í hug. — Það er ekki hægt inni í veitingastof-
unni, því að þar stendur veitingamaðurinn og lítur
eftir öllu. En það væri reynandi ef herra Hell vildi
fara upp í herbergi mitt og bíða þar, og hún benti
honum upp stigann.
Hell hugsar, en hann er töluvert utan við sig: —
Matur, herbergi, herbergi Vefis — honum fannst
hann skuldbinda si gtil einhvers, en hann barðist
ekki á móti því, hann var orðinn viljalaus. Hann
klifraði upp eins konar hænsnastiga og lenti þar í
þreifandi myrkri. Loks leiddi Vefi hann að rúmi, sem
hálmlykt var af og lét hann setjast þar. Vefi
kveikti ljós, kveikti á kerti, sem stungið var ofan í
flöskuháls. Rétt fyrir ofan höfuðið á þeim heyrðist
regnið falla á *»kið. Vefi horfði viðkvæmum aug-
um á sundkennarann: — Þykir yöur vænt um mig?
spyr hún klaufalega. — Auðvitað, sagði Hell og
horfði framan í grófgert, hraustlegt andlit hennar.
Nú fær herra Hell ofurlítið að borða, sagði hún
og hraðaði sér ofan stigann.
Þegar hún var farin, talaði Hell stundarkorn við
sjálfan sig. — Jæja, nú er laglega komið fyrir þér.
Svona átti þetta þá að fara. í allt sumar hefirðu
reynt að varast snörur kvenfólksins, og svo fer
þannig að lokum, að þú verður feginn að hátta hjá
veitingahúsþernu aðeins fyrir fáeinar heitar pylsur.
Auk þess er víst ekki fjarri því, að þú hafir gaman
af því, svínið þitt.....En hvað skyldi May segja
. . . . ? Hann varð hræddur, þegar honum datt í hug
nafn hennar. May, hugsaði hann, og nú þráði hann
hana meir en nokkru, sinni áður, þegar hánn sat
hér á rauðu hálmdýnunni hennar Vefi. En það var
þó huggun harmi gegn, að það var Vefi, en ekki
einhver önnur. Það hefði verið miklu verra, ef það
hefði verið Bojan eða Karla eða Puck, eða einhver
hinna. Meðan hann var í þessum siðferðishugleið-
ingum' gekk Vefi inn í herbergið. Hún ljómaði öll
í framan og var með margar heitar pylsur á fati.
Henni hafði jafnvel hugkvæmzt að færa honum eina
flösku af öli, og hún matreiddi nú handa honum á
litlu borði, sem hún ýtti svo að rúminu. Vefi settist
og ætlaði að gleypa Hell með augunum, meðan hann
var að borða, og honum þótti það leiðinlegt, að hann
gat ekki haft hemil á græðgi sinni. Stöku sinnum
ávarpaði hún hann: — Þykir þér vænt um mig?
Mér þykir vænt um þig! Ætlarðu að vera hjá mér
í nótt?
— Já, sagði Hell lágt. Hann hafði drukkið allt
ölið, og nú var hann að verða syfjaður, og hann
hafði einkennilegan nið fyrir eyrunum. Ef fil vill
var hann aðeins að dreyma Vefi og steiktu pylsurn-
ar á sama hátt og undanfarnar nætur, þegar hann