Alþýðublaðið - 02.07.1942, Blaðsíða 2

ALÞVÐUBLAOIÐ
Mlðvikudagur 1. júlí 1942.
Til minnis.
ÞAÐ er kosiS um stefnu Al-
þýðuflokksins í öllum þeim
aðalmálum, sem nú eru efst á
baugi með þjóðinni, í kosning-
unum 5. júlí.
Það er fyrst og fremst kosið
um stefnu hans í kjördæmamál-
inu, í gengismálinu og í gerðar-
dómsmálinu.
Það var Alþýðuflokkurinn
sem hófst handa um leiðrétt-
ingu kjördæmaskipunarinnar
með það fyrir augum að tryggja
fullkomið jafnrétti kjósenda í
landinu. Nú hefir Sjálfstæðis-
flokkurinn að vísu lýst yfir
stuðningi sínum við það mál, en
þó ekki fyr en Alþýðuflokkur-
inn hafði bókstaflega orðið að
kúga hann til þess að gera það.
Framsóknarflokkurinn berst
hins vegar með öllum þeim
vopnum, sem hann á yfir að
ráða, fyrir því að viðhalda
ranglætinu, og heldur því fram,
að kjördæmabreytingin, og þá
fyrst og fremst hlutfallskosn-
ingar, muni leiða ti'l upplausnar
og öngþveitis í þjóðfélaginu!
Formaður Framsóknarflokks-
ins, Jónas frá Hrifluj, kallar
kjördæmabreytinguna: stjórn-
arskrá upplausnarinnar.
En við skulum athuga, hvað
Jónas frá Hriflu sagði um breyt-
ingar á kjördæmaskipuninni og
hlutfallskosningar fyrir nokkr-
um árum. í bókinni „Komandi
ár“, sem hann skrifaði fyrir 20
árum og var gefin út sem eins
konar stefnuskrárrit fyrir
Framsóknarflokkinn, kemst
hann þannig að orði:
„Hins vegar mætti greiða
götu glöggrar flokkamyndunar
á ýmsan hátt, en með engu
fremur en að stækka kjördæm-
in og beita hlutfallskosningu.
Þá koma stefnurnar fram frem-
ur en einstaklingsáhrif, ættar-
fylgi eða fjármagn. Ef 3—4
sýslur væru í sama kjördæmi
og kosið með hlutfallskosningu
reynir minna á „síðustu atkæð-
in“, úrskurð þeirra andlega ó-
myndugu, sem fluttir eru í bif-
reiðum á kjörstaðinn, eins og
sauðir til slátrunar. Hlutfalls-
kosning tryggir rétt minnihlut-
ans. — Með hlutfallskosningum
í stórum kjördæmum má a. m.
k. fyrirbyggja algerðan sigur
byggðan á dómi þeirra óhæfu“.
Þannig skrifaði Jónas frá
Hriflu meðan Framsóknar-
flokkurinn var enn þá frjáls-
lyndur flokkur og ekki kominn
til valda. Þá taldi hann það ekki
einasta rétt að taka upp
hlutfallskosningar, heldur og
meira að segja að afnema gömlu
kjördæmin og skipta landinu í
fá stór kjördæmi. Og nú leyfir
Framsóknarflokkurinn sér að
halda því fram, að það þýði
„upplausn þjóðfélagsins“, ef að
eins hlutfallskosningar eru tekn
ar upp í tvímenningskjördæm-
unum!
Það er Alþýðuflokkurinn
einn, sem nú berst fyrir því,
að gengi krónunnar verði aftur
hækkað upp í það, sem það var
fyrir gengislækkunina 1939.
Báðir íhaldsflokkarnir, Sjálf-
stæðisflokkurinn og Framsókn,
Frambjóðendur Aljjýðuflokk
Stefán Jóh. Síefánsson.
1. frambjóðandi í Reykjavík.
Sigurjón Á. Ólafsson.
2. frambjóðandi í Reykjavík.
Jón Blöndal.
3. frambjóðandi í Reykjavík.
Erpil Jónsson
frambjóðandi í Hafnarfirði.
Guðmundur I. Guðmundsson
frambjóðandi í Gullbringu-
og Kjósarsýslu.
Sigurður Einarsson
frambjóðandi í Borgarfjarðar-
sýslu.
Ólafur Friðriksson
frambjóðandi í Snæfellsnes-
sýslu.
Gunnar Stefánsson
frambjóðandi í Dalasýslu.
Friðfinnur Ólafsson
frambjóðandi í Austur-Húna-
vatnssýslu.
Oddur A. Sigurjónsson
frambjóðandi í Suður-Þing-
eyjarsýslu.
Benjamín Sigvaldason
frambjóðandi í Norður-Þing-
eyjarsýslu.
Knútur Kristinsson
frambjóðandi í Austur-
Skaftafellssýslu.
Jónas Guðmundsson
frambjóðandi í Suður-Múla-
sýslu.
Eyþór Þórðarson
frambjóðandi í Suður-Múla-
sýslu.
Pétur Halldórsson
frambjóðandi í Norður-Múla-
sýslu.
Soffía Ingvarsdóttir
frambjóðandi í Norður-Múla-
sýslu.
neita að verða við' þeirri sjálf-
sögðu réttlætiskröfu launastétt-
anna í landinu. Þeir vilja við-
halda lággengi krónunnar til
þess - að stríðsgróðamennirnir
geti haldið áfram að græða á
kostnað almennings. Þess vegna
tóku þeir höndum saman um
að svæfa gengishækkunarfrum-
varp Alþýðuflokksins á síðasta
þingi.
En hvað sagði Sjálfstæðis-
flokkurinn um þetta mál áður
en gengishækkunarfrumvarp
Alþýðuflokksins kom fram? Þá
þóttist hann vera því eindregið
fylgjandi, að krónan yrði hækk-
uð, undir eins og hægt væri.
Fdrmaði^- Sjálfstæðisflokks-
ins, Ólafur Thors, sagði í ræðu
á þingi í fyrravor:
„Ég er þeirrar skoðunar að
hækka ætti íslenzka krónu, ef
unnt væri. Ég stóð fast með þvi