Tíminn - 04.10.1963, Blaðsíða 8

3fl
Flogið með Pan-Am til London
KH-Reykjav'ík, 3. okt.
Fyrsta áætlunarflug Pan Ame
rkan Alrways með þotu um ís-
land var mikill viðburður, sem
tók meira en heilan dag að fagna.
Og hápunktur fagnaðarins var á
seinni tfmanum f nfu f gærkvöldi
þegar Alda Guðmundsdótir, eina
íslenzka flugfreyjan af þeim 1500,
sem hjá Pan American Airways
starfa, skar risastóra viðhafnar-
tertu, sem bökuð hafði verið í til
efnl dagsins, í viðurvist 400
manns.
Eins og Tíminn hefur áður
skýrt frá hefur nú Pan American
tekið upp regl'ubundið áætlunar-
fiug með þotu um ísland einu
sinni í viku. Flugleiðin er New
York—Keflavík—Prestvík—Lond-
on og til baka. Fyrsta ferðin var
i gær, og tóku þátt í henni um
30 boðsgestir, auk farþega.
Þotan, sem flogið var með, og
sem einkium verður notuð á þess
ari leið, var af gerðinni DC-8 og
hét því ágæta nafni Northwind,
eöa Norðanvindurinn. Segja má,
að þaö nafn hafi hæft, því að
úrfelli var og beljandi hvasst á
norðan, þegar lagt var af stað
frá Keflavík laust fyrir klukkan
9 í gærmorgun. Svo mikil var
veðurhæðin, að farþegum var ek
ið £ bíl þá örfáu metra frá flug
stöðínni út að flugvélinni, og
þegar komið var um borð í hana,
lét hún eins og skip í sjógangi.
Var ekki laust við óhug í sum-
um, a.m.k. þeirri, er þetta ritar,
— þegar flugvélin sviptist til í
loftinu, og þurfti að fljúga upp
í 35 þús. feta hæð til að komast
upp fyrir óveðrið. En eftir það
lék allt í lyndi, og veran um
borð var eins og að taka þátt
í dýrindis veizlu á jörðu niðri.
Gestirnir með þotunni í þess-
ari fyrstu ferð voru m.a. Brynj-
ólfur Ingólfsson, ráðuneytisstjóri
í samgöngumálaráðuneytinu; —
Haukur Classen, varaflugmála-
stjóri; Gunnar Sigurðsson, flug
vallarstjóri; fulltrúar íslenzku
flugfélaganna; fulltrúar ferða-
skrifstofa; dagblaða og viku-
blaða. Auk þess voru í förinni
þeir Harry Girdler, forstjóri Pan
American á íslandi; Einar Farest
veit, umboðsmaður Pan Am hér,
og Donald E. McMorran, einn af
forstjórum Pan Am.
Ekkert var til sparað að gera
gestunum ferðina sem ánægjuleg
asta. Þó getur sú, er þetta ritar,
ekki still't sig um að kvarta yfir
einu atriði. Boðin voru amerísk
blöð til lestrar eftir flugtak í
Keflavik og síðan ensk dagblöð
eftir komuna til London, en ís-
lenzk dagblöð voru ekki á boð
stólum. Ekkert væri hægara fyrir
umboðsmenn félagsins hér en
hafa íslenzku dagblöðin tUtæk á
KeflavíkurflUgvelU, svo að ís-
lenzku farþegamir geti gluggað
í þau á leiöinni. Vonandi verð
ur sú þjónusta tekin upp í fram
tíðinni.
ÖUurn tU ánægju var flugfreyj
an á fyrsta farrými íslenzk, Alda
Guðmundsdóttir, og dró hún ekki
af sér við þjónustuna. Alda hef-
ur nú starfað hjá Pan Am í hálft
fjórða ár og er ekki á henni að
heyra að hún ætli að hætta í
bráð. Hún flýgur á Kyrrahafs
leiðunum, m.a. tU Suður-Vietnam,
en var fengin að láni í þessa ferð
vegna þjóðernisins. Hún segist
hafa mikið að gera, en það sé
gott að vinna hjá félaginu.
Of langt mál væri að lýsa öllum
þeim góðgerðum, sem gestir Pan
Am nutu í þessari sögul'egu ferð,
sem tók svo ótrúlega skamman
tíma. Til Prestvíkur var flogið
á 1 klst. og 45 mín., stanzað þar
í hálftíma í yndislegu veðri, sól
og logni, og síðan flogið á 45 mín.
til London. Þar var þriggja tíma
dvöl sem notuð var til þess að
snæða forkunnargóðan miðdegis
verð a Skyway Hotel. Þar var
áfanganum fagnað með ræðuhöl'd
um og dýrum veigum.
Enn var flogið til Prestvíkur
og þaðan til Keflavíkur, þar sem
lent var laust fyrir kl, 7 í lygnu
veðri. — íslenzka veðrið er óút-
reiknanlegt, varð einhverjum að
orði.
Lokaþáttur fagnaðarins var
kokkteilboð á Keflavíkurflugvelli,
sem um 400 manns tóku þátt i.
Á boðstólum var margs konar góð
meti, en mesta athygli vakti hin
risastóra terta, sem stóð á miðju
veizluborðinu, fagurlega skreytt
löndum og höfum og auk þess
áletruð. Líkan af DC-8 þotu
gnæfði yfir tertuna. Fyrstu sneið
amar skar Alda Guðmundsdóttir,
flugfreyja, við mikinn fögnuð
áhorfenda.
Tvidálka myndin sýnir (slenzku flugfreyjuna, Öldu Guðmundsdótfur,
bera ívarl Jónssyni, ritstjóra Þjóðviljans, og Ingólfi Blöndal, for-
stjóra ferðaskrifstofunnar Lönd og leiðir, góðgæti. — Þridálka
myndin er tekln, þegar Alda Guðmundsdóttir réttlr Harry Glrdler,
forstjóra Pan Am á íslandi, fyrsta bitann af hinni stórkostlegu
tertu, sem bökuð var í tilefni dagsins. (Ljósm.: Ingim. Magnúss.).
J
Vegamál á Vatnsleysuströnd
HINN 19. september s. 1. birtist
í „Tímanum" grein um Keflavík-
urveginn nýja. Grein þessi er
skrifuð af blaðamanni blaðsins og
má þvi gera því skóna að' þar sé
um að ræða sumpart vangaveltur
hans og sumpart sögn þeirra
manna er hann hitti að máli á
ierð sinni, og þá fyrst og fremst
verkstjórans, Björns Jóhannsson-
ít. Ég vil þá fyrst geta þess, að
grein sú, sem hér birtist, hefði
fyrr mátt vera á ferð, en mér, og
reyndar fleiri íbúum Vatnsleysu-
strandarhrepps, þótti einsýnt að
oddviti hreppsins svaraði að
nokkru greininni í „Tímanum".
Það hefur brugðizt, svo hér vil
ég því koma á framfæri sjónar-
miði alls þorra hreppsbúa. Þar er
þá fyrst til að taka að í fyrrnefndri
grein stendur orðrétt: .,Það sem
mestu hefur valdið um, að hann I Kúagerði er sú staðreynd að það-
hefur ekki verið undirbyggður frá • an voru deildar leiðir um stefnuna
vegha óska strandbúanna. Horfur
eru á, að deilan um stefnuna frá
Kúagerði sé að leysast í sátt og
samlyndi, þar sem íbúunum á
þessu svæði er orðið ljóst, að veg-
' - - - S-w~ ( Xx~- , "
Loftmynd af Keflavíkurvegi. Hér sést greinilega einn hlykkurinn á „beina veginum".
ur eins og þessi er hættulegri f
aábýli en svo að þægindin af hon-
um borgi sig“.
Svo mörg eru þessi orð. Öllu
meiri þvættingur og misskilningur
gæti varla komizt fyrir í tveimur
setningum. Staðreyndin er sú, að
undirbyggingu vegarins var hætt
fyrir kosningarnar í vor, vegna
hræðslu Sjálfstæðismanna um fylg
istap í hreppnum. Allir flokkar
aðrir höfðu lýst yfir fylgi sínu
við svokallaða „neðri leið“. Og
að deilan sé að leysast í sátt og
samlyndi, er víðs fjarri sannleik-
anum. nema þar sé um að ræða
baktjaldamakk, sem haldið er
leyndu fyrir hreppsbúum. Svo
mikið er vist að þeir eru hvorki
sáttir né samþykkir því að missa
þær samgöngur er þeir þegar hafa
op segja ma að þessi vegarlagning
sé algert. einsdæmi hvað snertir
aulahátt og þráa yfirmanna vega-
málanna. Ætli það sé ekki vegna
dæmi á ísiand’ að heilum hrepp
T í M I N N, föstudaginn 4. október 1963. —