Alþýðublaðið - 01.12.1927, Page 4

4
AhPÝÐUBEAÐiSS
! Útsalan 1
fi 1
i heldur áfram. Daglega I
| bætast við Telpukjól- 1
9 ar, sérlega ódýrir og |
I íallegir. Handsaumaðir |
1 Kafíidúkar, hentug |
- jólagjöf, tilbúinKodda- |
| ver og Svmiíur. £
= Matthildur Bjðrnsdóttir, i
1 =
Laugavegi 23.
1B E

ISB
Alt selt með niðursettu yerði.
Kaffikðnnur, katlar, pottar,
'pönnur, blikkbalar, blikkfötur,
hitaflöskur. Alt veggfóður niður-
sett. Málning seld með 15% af-
slætti. Komið fljótt, meðan nógar
eru vörurnar!
Siiarðnr Kjartaissm
Laugavegs- og Klapparstígs-horni.
Dánarfregn
Magnús Blöndal kaupmaður
■Jézt að heimili sinu hér í bænuín
* fyrra kvöld.
Veðrið.
Hiti mestur 5 stig, minstúr 2
st. frost. Átt við suður og vestur
víðast, sums staðar allhvöss. tJr-
koma suðvestanlands. Loftvægis-
lægð noröur af Vestfjörðum og
önnur að náigast úr suðvestri. Út-
íit: í dag vaxandi suðvestanátt,
en í nótt vaxandi suðaustan á
suðurhluta landsins og éljagang-
ur.
„Ameríka í Ijósi sannleikans“
heitir bók um Anleríku, sem ný-
komin er á prent. Frásagnirnar
em sjáifsagt áreiðanlegar, pvi að
höfundurinn hefir verið mörg ár í
Ameríku og farið um hana pvera
og endilanga og mun því flestunr
eða öilum isiendingiim kunnugri'
ástandinu par. M,enn minnast
dómsmorðanna í Boston ásamt
ýmsu fleiru itlu og. öfugu,' sem
h’eýrst hefir um Amer.ku x bíöð-
unum, og mun pví marga langa
til að eig'nast bók pessa.
Til fátæka verkamannsins,
Afherrt Alþbl.: Frá M. kr. 10,00.
Oddur Sigurgeirssoxi
gekk um bæinn í dag í forn-
búningi sínum. Var búningurinn
iagur og sómdi. gamli maðurinn
ser vel. En hart verður að taka
á pví, þegar fuJlorðið fólk kann
ekki betur að haga sér en fram-
konia pess sýndi, gagnvart gamla
manninum.
tvíiit í fallegum litum.
VerzlHHÍn ALFA,
Bankastræti 14.
n—-------------—-------------------
ISeilræði eftir Eðenrik Lnnd
*
fást við Grundarstíg 17 og í bókabúð
um; góð tækifærisgjöf og ódýr.
□ ■■■■ ...................—
5>eir, sem vilja fá sér
góða bók tii að lesa á
jólunum, ættu að kaupa
Giataða soninn.
ÖIl smávara til saumaskapar,
alt frá pví smæsta til þess stáerstu
Alt á sama stað. — Gudm. B. Vik-
ar, Laugavegi 21.
jafnan til sðlu. Hús tekin
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
um oft til taks. Helgi Sveinsson,
Aðaistr. 11, Heima 10—12 og 5—7,
örkín hans Nóa, Klapparstig 37.
Þar fást viðgerðir á grammófón-
um, saumavélum og mörgu fleira.
Jólapóstkost, fjölbreytt úrval,
nýkomin. Jólatrén koma 12. dez-
émber, allar stærðir. Amatörverzl-
unin. Þorl. Þorleifsson.
Þeir, sem ætla að fá saunruð
föt hjá inér fyrir jólin, muni að
koma sem fyrst. Nokkrir vetrar-
frakkar, saumaðir á verkstæðinu
hjá mér, seljast fyrir 100 kr. stit.
Fataefni fyrirJiggjandi. V. Schram,
klæðskeri, Ingólfsstr. 6. Sími 2256.
Brauð og kökur frá Alpýðu-
brauðgerðinni á Baldursgötu 14.
Ritstjóri og ábyrgðarmaöui
Hallbjörn Halldórsson.
Alpýðuprentsmiðjan.
William le Queux Njósnarinn mikli.
sagði ég svo án pess að svara þvi, er hann
var að fræða mig á. „Hinn lögregluþjónninn
segist hafa séð hann heilbrigðan og bráðlif-
andi fyrir að eins tíu mínútum áöur eix ég
svo að segja gekk fram á han« steindáuðan.
Það er vissulega næsta ótrúlegt."
„Hann getur hafa dáið af hjartasjú-kdómi.
Þegar ég starfaði frá Stepney-iögreglustöð-
inni í fyrra, kom svipað pessu fyrir. Maður
var sjómaður. Hann var á s-kem-tigöngu með
unnustunni sinni og datt alt í ei:nu dauður
niður.“
Ég, sem vissi, hvernig í öllu lá, svaraði
engu, og þaö, sem-við töLuðum saman eftir
jxetta, var vítt á dreif, u-nz sjúkravagnina
kom. Deildarforijiginn og tveir iögreglupjón-
ar komu í sama mund. Líkið var síðan fiutt
á lögreglustööina. Við fórum hijóðar og
sjaldfarnar götur. Ég ge-kk við hlið deildar-
foringjans. Brátt gengum vér upp nokkrar
brattar tröppur og komum iiin j upphitaða
móttökustoíu, aö mestu Jeyti án húsgagna,
og við borðið sat stöðvárritarimi og páraði
eitthvaö í geysistóra Ixók, og urgaði mjög
» pexuxa hans.
Það var pegar síniað eftir lögregludeildar-
iækrrinum, og kom hann að vö-rxnu spori.
Hann var lítill, kringiuleitur maður með guii-
gieraugu, og ég var ásamt lögregludeildar-
yfirumsjónar-nmxmxuum viðstaddur, meðan
iæknisskoðunin fór fram.
,,Hann er steindauöur,‘‘sagði læknirinn ó-
lund-arlega. „Hann hlýtur að hafa dáið fyrir
klukkutíma og dáið mjög snöggiega að
pví, er virðist.“
,,Af mannavöidum, ixaldið pér?“
,,Það get ég eiginiega ekk i sagt um að
svo stöddu. Það verður að fara fram Jík-
sku-rður. Gerið líkskuröaryfirvöldunium að-
vart á morgun. Ég ætla að fá Morgan lækni
xnér til aðstoðar. Að líkindum verður nið-
urstaöan sú, að hann hafi dáið af hjarta-
siagi. Vitið pér, hver hansx er?“
,,Nei; við höfum ekki 'enn pá leitað á (
hon-um,“ sagði deildarforinginn. Að p-ví búnu
sneri liann sér að stöðvarritaranum og sagði;
„Þér ættuð að Jeita í vösum bans, Vail! Ef
til vill fáum við vitneskj-u um einhverja af
ættingjum hans eða . vinum og getum pannig
íengið að vita einhver deiii á honum.“
Lækninum var nxikiJ forvitni á að fá að
•vita, hver fann hann fyrst, og hvernig pað#
atvikaðxst. Deildarforinginn skírskotaði til
mín.
>>Ég get engar veruiegar uppiýsingar gefið.
Ég er eins ókunnugur öllu eins og pið hinir.
Ég og iögreglupjónninn parna komum auga
á hann næstum í sömu and;ránni.“
„En þeir eru að taJa um eínhverja stúiku,
sem hafi sézt í för með honum,“ mælti deild-
arformginn. Hann leit um leið beint framan
i mig með bláum, greindarlegum og góðleg-
um augum.
„Já; xnér Var sagt, að han-n hefði sést tíu
mínútum áður með stúlku.“ En ég vaxaðist
að iáta þess við getið, aÖ ég hefði mætt
henni. Ég treysti ]xví, að hamingjan myndi
hjálpa mér til að hyija sekt hennar.
Lögréglupjónarnir, sem fyrst kom-u á s'jón-
arsviðið, stóðu viö borðið og jxuldu alt,
sem þeir vissu um pennan leiðinlega við-
burð. Stöðvarritarinn reit skýrslu Jxeirra orð
fyrir orð í stóru bókina, sem ávalt var opxn
og til tak-s á hituxm stóru lögreglustö'ðvum
hei-msborgarin-nar. H\aö smávægilegt sexn
lögreglupjónar kunna að hafa til að segja.
er Jxeir Jjúka göngu sinni daglega, er alt
saman ritað þar. Vinis smáatriði eru álitin
að geta haft framtíðarþýðingu. Og af jxví að
]xau standa s-krifuö x stóru bókinni, er áya.lt
hægt að grí-pa til peirra.
Paimer lögreglupiónn h-víslaði nú ein-
hverju að dei 1 darioringjanum. „Heyi'ið pér!“