Alþýðublaðið - 22.08.1943, Side 4

A* ͻYCU8L:
Sunnudagur 22. ágúst 1943.
BTJARNARBlðB
t hjarta og hag
(Always In My Heart)
Amerískur sjónleikur með
söng og hljóðfœraslœtti.
Kay Francis
Walter Huston og
söngmærin Gloria Warrea
Borrah Minevitch og
munnhörpusveit hans.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Aðg.miðasala hefst kl. 11 f.h.
í Norðanfara fyrir áttatíu ár-
um: „Við undirskrifaðir biðjum
ritstjóra þessa blaðs að auglýsa
ferðamönnum, að þeir megi vera
útbúnir með sanngjarna borgun
fyrir næturgisting og greiða hér
eftir, ef .þeir óska þess af okk-
ur; þeir menn, sem hafa verð-
skuldað það ókeyyis, eru undan
teknir.
Skrifað í janúar 1862.
Bændurnir á: Hallandi, Ytri-
varðgjá, Syðrivargjá og Litla-
eyrarlandi.“
:Jc * *
EINA leyndarmálið, sem
konan kemst ekkki undan að
varðveita vel, er leyndarmálð
um eigin aldur.
* * *
í augum ungrar stúlku, sem
elskar og er elskuð, er allt ann-
að einskis virði.
R. W. Chambers.
* * *
AÐEINS ein hjón af þúsund
lifa það að geta haldið upp á
gullbrúðkaup (50 ára hjúskap-
arafmæli).
* * ❖
ÞEGAR allt kemur til alls,
kjósa langflestar konur aðdó-
un heimsins fremur en ást eins
manns.
Louis Wain.
❖ ❖ *
KENNARINN: „Hvað er
ekkja?“
Palli litli: „Kona, sem lang-
ar til að giftast.“
* * *
EINKENNI átsarinnar: Að
vilja tala en þegja þó.
Admiral C.
n'/,\ t

£%$$$&%%$U-sf fsj
í straumi örlaganna
sem fyrir hana kom, hafði bor-
ið fyrir hana áður. Það voru
andar setninga, andar orða,
andar þess, sem sagt var, og
þess, sem þreifað varð á, og
andar liðinna þjáninga. Allir
voru þeir svo nákunnir, ,en svo
slitnir og máðir, að hún gat
séð í gegnum þá. Kristófer var
ungur. Enn þá bar allt fyrir
hann í fyrsta sinn. Ég er göm-
ul, hugsaði Marion. Ég hefi
hlotið þessa reynslu áður, ég
þekki upphaf þess, hámark
þess og endi. ,
— Nú ertu orðinn heimsk-
ur, sagði hún — heimskur og
hversdagslegur. Þú ert eins og
allir aðrir hermenn, þig langar
til þess að hátta hjá kvenmanni,
áður en þú ferð í stríðið. það
er allt og sumt. Sama hvaða
kvenmaður það er. Og þar sem
ég er nú hérumbil eini kven-
maðurinn í Staufen, sam þú
þekkir. ... En hamingjan
hjálpi þér Krisíófer! Ég á þrjá
upp komna syni. Ég gæti ver-
ið móðir þín. Láttu þér ekki
detta þessi heimska í hug. Sann
leikurinn er sá, að ég verð
amma í haust.
Kristófer brosti framan í
hana. — Komdu, Marion, ást-
in mín, sagði hann blíðlega. —
'Þú þarft ekki að smyrja svona
þykkt og hafa svona miklar
umbúðir utan um þetta. Heldur
skaltu spenna á þig fjallaskóna
og búa þig til ferðar með mér
Það verður yndislegt þarna efra
í nóft, kyrlátt og nálægt himn-
inum, og stjörnurnar stórar og
blikandi, og þú getur lesið, þær
af himninum,, eins og ávexti
af trjám. ,
Marion herti upp hugann.
Það er til dálítið, sem heitir
tign og sjálfsvirðing, og hún
hélt sjálfsvirðingu sinni eins
og henni var unnt. Hún gerði
sig stálharða, þegar hún sagði:
— Hvernig í dauðanum gat þér
komið til hugar, að ég myndi
vílja lenda í ástarævintýri með
bezta vini sonar míns? Það
yrði þokkalegt! Og hvað held-
urðu að Mikael segði? Veiztu,
hvað ég er mikið eldri en þú?
Veiztu það, að ég var orðin
fullorðin stúlka, þegar þú fædd-
ist. Fer nú ekki að falla á gull-
fuglinn, stjörnuglópurinn
þinn? Ég hefði getað skipt á
þér blejum og púðrað á þér
sitjandann, þegar þú varst í
vöggu. Ég hefði getað leyst of-
an um þig og rassskellt þig,
þegar þú framdir fyrstu stráka-
pörin. — Ástarævintýri með
þér! Ertu genginn af göflunum!
Hann tók hendurnar úr vös-
unum, lagði frá sér pípuna,og
að lokum tók hann af sér gler-
augun. Hún hafði aldrei séð
hann gleraugnalausan, og and-
lit hans virtist allt í eiriu af-
klætt, nakið, nýtt andlit, miklu
mildara en hitt sem hann bar
venjulega. Það var skrýtið og
ákaflega unaðslegt að sjá hann
framkvæma þennan undirbún-
ing, áður en hann tók hana í
faðm sinn og kyssti hana. Hinn
granni líkami hans, hertur af
fjallgöngum, skalf við líkama
hennar, eins og hann væri
hræddur við það, sem hann var
að gera. Hún bauð út öllu sínu
viljaþreki og gerði sig ískalda.
Hún streittist ekki á móti og
lét ekki undan heldur. Hún
hagaði sér eins og átti að haga
sér. Þetta var lokaþátturinn í
margra mánaða baráttu, sjálfs-
afneitun og sjálfsvaldi, sem
hún hafði sýnt. Hún varð ekki
rugluð, hún lét ekki undan, og
hún gleymdi því ekki, að hún
var fjörutíu og fjögurra ára
gömul og fimmtán árum eldri
en Kristófer. Þegar hann
sleppti henni, hafði hún þján-
ingar í öllum líkamanum af því
að hafa ekki látið undan. Hann
ýtti henni frá sér og starði á
hana. Augu hans voru orðin
dökk, og Marion sá, að hann
var bæði hryggur og reiður.
— Fyrirgefðu, sagði hann.
Hann varð aftur eins og hann
átti að sér að vera. Englending-
ur, sem aldrei virtist láta neitt
á sig fá. Hann stakk pípunni
í munninn, lét á sig gleraugun
og stakk höndunum í vasana.
— Það er þá satt, sagði hann.
— Þér þykir í raun og veru
ekkert vænt um mig. Heimsku-
legur misskilningur á mína
hlið. Þú verður að fyrirgefa
mér. Ef til vill hefirðu á réttu
að standa, ég hefi dyalizt of
lengi hér í þessum dal. Ég vona,
að þú gleymir því, sem ég hefi
sagt. Eg hefði ekki látið mér
það um munn fara, ef ég hefði
ekki verið á förum.
Því næst settust þau saman
og töluðu saman sins og tvær
brúður í brúðuleikhúsi. Marion
þóttist nærri því geta fundið
til bandsins í höndum stjórn-
andans, sem gerði hana að
þessum litla, heimskulega ein-
trjáning, sem var ekki hún
sjálf. Einhver sagði setningarn-
ar fyrir þau, stirðnuð orð án
skynsemi eða tilgangs. Þegar
Kristófer gerðist kurteis og tal-
aði við. hana eins og hún væri
hefðarfrú, varð henni ljóst, hve
djúpu sári hún hafði sært hann.
Þau sátu þarna, hvort um sig
með æstar ástríður í barmi, og
ræddu um veðrið. Skýjablett-
NÝJA BIÓ
K d attiei kakappi nu
(Rise and Sheine)
Linda Darnell
Jack Oakie
Milton Berla •
George Murphy
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Aðgöngumiðasala hefst kl.
11 t hád.
urinn hinum megin við Arlis-
tock var nú horfinn, himininn
var heiðskír, og það myndi á-
reiðanlega fögur útsýn frá tind-
inum, og Hammelin gamli, sem
var eins konar spámaður þeirra
Staufenbúa, auk þess, sem hann
var rakari þeirra og járnsmið-
ur, spáði að minnsta kosti fjór-
um sólskinsdögum. Skyndilega
sá Marion björgunarbelti á
floti í áttina til hennar á hafi
örvæntingarinriar, hún greip
það og sagði: — Ef til vill er
búið að selja farmiða með
Lissabonflugvélinni margar
vikur fyrirfram.
Kristófer hristi höfuðið. —
Ég hafði vaðið fyrir neðan mig.
fpÉHi GAMLA BfÓ BS
A flngskólannm.
(I wanted Wings)
Amerísk stórmynd.
Ray Milland
William Holden
Veronica Lake
Sýnd kl. 4. 6% og 9.
Aðgöngum. seldir frá kl. 1.
Ég hefi hringt nokkrum sinn-
um á flugstöðina. Sem betur
fór, tók einn maðurinn ekki
farmiða sinn, svo að ég fékk
hann. Það var sannkölluð
heppni.
— Jæja, ég býst við, að ég
verði nú að fara, Marion. Ekki
skal ég tefja þig, Kristófer.
Vertu sæll og farðu þér var-
lega. Góða ferð, eða hvað það
nú er, sem menn segja við þá,
sem eru að fara heim til ætt-
jarðar sinnar, þegar líkunar eru
einn á móti hundrað. . . — Ef
þér finndist of einmanalegt að
leggja af stað í flugvél, án þess
nokkur fylgdi þér á flugvöll-
inn til þess að kveðja þig,
QjOOfrUJl
Im/urwLavnoc,
/ COLUMN, HALT/ THERE
1 aRE OUR SCOUTÍ.-.
fTHEÝ HAVE SOMEONE
WITH THEM/
VÍKINGURINN.
Jafnvel meðan hann sneri Sæfákinum við á þröngri
víkinni, héldu þeir áfram skothríðinni á Blóðsuguna og
hertu á eins og þeim var unnt. Svarti Ike áleit, að þeir væru
að hörfa vegna þess, að hann hefði varizt svo hraustlega,
að þeim á Sæfákinum litist ekki á kempurnar á Blóðsug-
unni.
— Skollinn og allir hans árar! Sjáið hvar Vofuræn-
inginn flýr í dauðans angist og skelfingu! æpti Svarti Ike
og háði ekki upp í nefið á sér fyrir monti. — Velgið
þeim betur undir uggum! 1
En stóra skipinu, Blóðsugunni, var ekki auðvelt að
snúa við. Sannleikurinn var sá, að ein af kúlum Neds hafði
hitt stýrisútbúnaðinn og skemmt hann. En Vofuræninginn
fór fimum höndum um stjórnvölinn og sneri Sæfáknum
við á augabragði, en á meðan spúðu allar fallbyssur hans
eldi og blýi yfir Blóðsuguna.
Meðan Vofuræninginn var að snúa skipi sínu, vék hann
sér að stýrimanni sínum.
— Farðu í land og feldu þig, Tom! sagði hann mynd-
ugri rödd. — Gættu vel að því að þeir finni þig ekki! Þú
þarft að skyggnast eftir Svarta Ike fyrir mig. Ég ætla vissu
lega að koma hingað bráðlega aftur. eða þegar ég er búinn
að lokka herskipið burtu.
Hinn vasklegi stýrimaður, Tom Hawkes, var einn af
beztu liðsmönnum Neds og studdi hann með ráðum og dáð.
MAXIM/ TA<£ Thii Nwh:
BACK TO THE TANK REGIME.N . X
COMMANDER/ LT, AZAROV,
HAVE THE ARTILLERV UNITS
SROUGHT TO THE HEAD OF
THE COLUMN/ PREPARE FOR -
THE ADVANCE/ ■
SAGA.
YNDA-
Rauðliðaforingi: Þarna koma
njósnarar okkar og það er ein
hver með þeim. Lusya Chek
arin. ,
Lusya: Látum kveðjurnar bíða,
félagi. Þið eruð framvarðar-
sveit í her Bogatys herfor-
ingja? Ég hefi þýðingar mikl-
ar upplýsingar fyrir ykkur.
Lusya: Svo þú sérð, að þið verð
ið að gera árásina strax.
Raðliðaforinginn: 'Þetta hlýtur
að vera hinn Jeynilegi flug-
völlur, sem nazistarnir hafa
notað til þess að gera árásir
á hersveitir okkar. Þetta eru
góð tíðindi. Félagi . Lusya.
Maxim. Taktu þessi skilaboð
til foringja skriðdrekaher-
sveitarinnnar. Azarov. LáttR
stórskotaliðið fara í broddi
herdeildar okkar.