Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 19.07.1936, Blaðsíða 5

A L Þ V Ð V n I. A O I I)
5
Fyrir um hálfum mánuði síðan ! Landon landsstjóra í Kansas, for- ' hér að ofan kröfugöngu demo-
var haJdið flokksjjing demókra'.a æ'.aefni republicanaflokksins. Eft- krata. Á borðanum, sem sést á
í Filadelfia í Bandaríkjunum. Var ir að ákvörðun demjkrata liafði miðri myndinni, sist lefrað með
þar samþykt í einu hljóði að hafa verið tilkyní, var Roosewelt hylt- stórum stöfum: Ro«oaewe!t, vinur
Roosewelt aftur í kjöri við for- j ur af uiannfjöldanum á götum j olnbogabarnanna.
setafoostningarnar í haust á móti 1 Filidelfiuborgar, og sýnir myndin
6nml»
—VAMESSA
ert að giem írér iengur, alls ekk-
ert. Harrn er ókunnugur og samt
hafði hún útheií hjarta sinu fyrir
bonum, af því að hún hafði vran-
að — hvað hafði hún vonað?
„Ég er svangur, manuna! Hieyr-
irðu ektoert! í þrjá klukkutíma
feefi ég ekki fengið nokkum mat-
arbita! Á hvað ertu að glápa? Ég
vil fá eitthvað að éta, hvað oft á
ég að segja þér það!"
Þá loksins vaknar frú Folanskíi
við til fulis, bindur klútinn á
höfuðið, bognar í bakánu — göm-
ui þvottakona gtengur að elda-
véhnnj: „Ækjá, æ-já, ég er að ná
í það.“
Lausl. þýtt úr þýzku.
G. G.
ReglusemL
— K«onan mín er ákaflega
neglusðm. Áður en hún fer í fbúð-
innar skrlifar hún upp alt, aem
hún ætlar að kaupa.
— En konan mín lætur verzlun-
arþjónana hafa fyrir þvrí að skrrfa
*tpp.
?
— Elsa hefir trúlofast röntgen-
Ijósmyndara.
— Hvað sér ítann nú i henni?
Svona er Amerika.
Hóíelsíjóri i Ameríku var á
efarlítsferð um eldhús hótelsins
og hittir þar uppþvottamann, sem
virðist vera í mjðg þungum
þðnkum.
— Hertu upp hugann, sagði
hóteÍ9tjórinn. — Ég byrjaði líka
á því að þvo upp diska og nú
er ég hótelstjðri. Svona er Am-
eríka.
— Bn ég byrjaði sem hótelstjóri
>og nú er ég uppþvottamaður,
svaraði Mnn. — Svona er Amer-
ika.
enn þá eina! Þú hefir
ehki kynst kreppunni enn
þá. Nei, ég nota Mána og
kenist hjá öllum hugíeið'
ingum utn kreppuna.
Myndln, sem Gamla Bió sýnir
á næstunni, heitir Vanessa og er
eftir bók Hugh Walpole's, Va-
nessa, sem er fjórða og síöasta
bindið af aðalverki þessa heims-
fræga enska rithöfundar, „Saga
Herries-ættarinnar".
Hugh Walpole er einn af merk-
ustu rithöfundum Englendinga.
Hann er fæddur 1884; faðir hans
var prófessdr í guðfræði og varð
seinna biskup. í Edinburgh. Hugh
Waipole gekk í skóia I Cam-
bridge og var í nokkur ár kenn-
ari og síðar blaðamaður. Meðan
heimsstyrjöldin stóð yfir, dvaldi
hann í Rússlandi og starfaði þar
fyrir Rauða-krossinn.
Hann gaf út fyrstu bók sína 25
ára gamall og hefir skrifað yfir
20 rómana og fjölda af smá-
sögum.
Walpole er rnjög rómantískur
rithöfundur og málar með sterk-
um litum«. í stíl þykir hann vera
arftaki Dickens. Það þótti því
ekkert einkennilegt, þegar Metro-
Goldwyn-Mayer félvk hann til
Hollywood til þess úð aðstoða
við upptöku „David Copper-
field", enda á hann itiikiö lof
skilið fyrir, hve vel fiímunin
tókst. Walpole hefir einnig að-
stoðað við upptöku „Vauessa“.
Það myndi reynast ókleift að
filma alia sögu Herries-ættarinn-
ar, en höfundurinn heíir ritað bók
sína þannig ,að hvert bindi er
sjálfstæð saga.
„Vanessa" er ástarsaga, og
leika aðalhlutverkin Helene
Hayes, Robert Montgomery, May
Robson, Lewis Stone og Otto
Kruger.
Sagan gerist í iok síðustu ald-
ar og er mjög viðburðarík. Frá
upphafi til enda ber bókin vott
um hina framúrskarandi frásagn-
argáfu köfundarins.
Tóbaksplantan.
Garðyrkjumaðurinn: — Þetta
er nú blómguð tóbaksplanta.
Unga stúlkan: — En hve hún
er falleg. En hvenær veröa síga-
retturnax þroskaðar?
Dýrar umbúðir.
Andrés verzlunanniaður grlpur
um hendurnar á Altert vini sin-
um :ig segir innilega:
— Þú heiir fengið þér ágæta
konu, Albert!
— Já, varan er ágæt, en um-
búðirnar eru dýrar, sva'raði Al-
bert.
Spádómurinn.
Lárus bókba'dari er hjá spákom-
unni og hún segir:
— Þegar þér eruð á 30. árinu,
vofir yíir yður mikil hætta.
— Sk'DlIinn sjálfur, segir Lárus.
— Ég er nú orð'.nn 32 á a, en
þegar ég var á 30. árinu, gifti ég
mig.
Fyrir rétti.
Hvað eruð þér gamlar?
sagði dómarinn við vitnið, sem
var ung stúlka.
— 21 árs og nokkurra mánaða.
— Hversu margra mánaða?
Gætið að þvi, að þér verðið að
eiðfesía framburðinn.
— 120 mánaða.
Spurningar.
Maria litla hefir alt af kvalið
pabba sinn með spurningum.
—- Hættu nú þessu. Þú spyrð
og spyrð. Veiztu ekki að það var
einu sinm lítil etúlka, sem dó af
forvitni?
— Nei, pabbi, að hverju spurðl
húin?