Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 08.08.1937, Blaðsíða 1

SUNNUDAGSBLAÐ
ALÞÝÐUBLAÐSINS
IV. ÁRGANGUR SUNNUDAGINN 8. ÁGÚST 1937. 32. TÖLUBLAÐ
Frá Jaimboreeforunum:
I lamdl Sfmuns av Skarði
og á ,FlðIen4 i Bergen
Jambóreefárarnir á Flöien.
EINS og kunnugt er fóru allmargir skátar héðan á Jamboree,
aipjóðaþing skáta, sem haldið er i Hollandi. Fararstjóri
er Jón Oddgeir Jónsson. Áður en peir fóru af stað bað
Sunnudagsblaðið Jón Oddgeir að skrifa ferðasðguna og
birtist hér fyrsti kafli hennar og segir frá skátunum, er peir
koma til Færeyja og Bergen. Þegar petta var skrifað voru
peir að leggja af stað frá Bergen.
Ferðasaga eftir Jón
Oddgeir Jónsson.
T LYFTINGU á Lyru stóðu
31 ísl. skáti, er hún
sig'lcli inn til Þórshafnar að
kveldi þess 17. júlí. Enginn
af okkur hafði komið til Fær-
eyja áður, nema 3 drengir,
sem höfðu farið þangað fyrir
4 árum, með skóladrengjum
Aðalsteins Sigmundssonar. —
Þeir voru fróðir mjög um Fær-
eyjar og sögðu okkur hinum
frá gömlum og nýjum bygg-
ingum, er við sáum, og fleira,
er snerti sögu Færeyja. Þeir
höfðu og kennt okkur þjóð-
söng Færeyinga og sungum við
hann um leið og Lyra lagðist
að. Allmargt manna var á
bryggjunni og fögnuðu þeir
okkur mjög innilega. Tók ég
sérstaklega eftir tígulegum
manni, er stóð þar berhöfð-
aður og horfði mjög á hina
íslenzku drengi. Seinna var
mér sagt, að maður þessi væri
Simon, av Skarði, hið alkunna
-skáld Færeyinga.
Þegar í land kom, fengu
drengirnir leyfi til þess að
ganga um bæinn og skoða sig
um. Fátt var um kunningja
í landi, sem von var, nema
hjá drengjunum hans Aðal-
steins. Þeir urðu brátt um-
kringdir af fjörlegum piltum
og stúlkum, sem komu til Is-
lands á vegum áður nefndra
Færeyja-fara, árið 1934. Töl-
uðu þau öll saman á íslenzku.
Það lá við, að við hinir öfund-
uðum þremenningana af öll-
um kunningjunum, en brátt
komum við auga á snotra á-
Vaxtabúð og þá fengum við
uóg um að hugsa. En sú Para-
dís; þarna óðu uppi epli og
appelsínur, fyrir lítið verð.
Aumingja strákarnir í Reykja-
vík, hefðu þeir séð allt það'
ávaxta-át. Á einu skiltinu þar
í búðinni stóð orðið „Ísur“.
Þegar við höfðum fundið það
út, að það táknaði ekki fisk,
heldur rjóma- og vanillu-ís,
þá seldigt brátt upp úr búð-
inni. Sá ágæti ,,ísur“ kostaði
ekki nema 5 aura.
Veðrið var indælt og geng-
um við í smáhópum um allan
bæinn. Stór og fögur tré
standa meðfram flestum göt-
unum. Þrifnaður er þarna
mikill og fólkið mjög viðkunn-
anlegt. Gáfum við okkur oft
á tal við drengi og fullorðna
menn á götunni. Skildu þeir
Jón O. Jónsson.
yfirleitt íslenzku, og er einn
okkar keypti blaðið „Thinga-
krossur“ á götu úti, báðu
nokkrir fullorðnir Færeyingar
hann, að lesa fyir sig upp-
hátt úr blaðinu, eins og hann
læsi íslenzku. Gerði hann það
og þótti gömlu mönnunum
gaman að heyra mál sitt les-
ið með ísl. framburði.
Við höfðum ekki lengi
gengið um bæinn, þegar
nokkrir drengir, með skáta-
lilju í barminum, undu sér að
okkur og sögðust vera fær-
eyiskir skátar. Urðum við brátt
góðir vinir. Gengu þeir all-
lengi með okkur um bæinn og
að lokum fengu þeir opnað,
okkar vegna, forngripa- og'
náttúrusafnið í Þórshöfn,
sem er í fallegu og vönduðu
steinhúsi. Þótti okkur bæði
fræðandi og skemmtilegt að
sjá þessi ágætu söfn, sem að
vísu eru ekki stór, en vel fyrir
komið og eiga mjög skylt við
söfnin heima, einkum hvað
fornminjar snertir. Einnig
sýndu þessir færeysku skáta-.
bræður okkar, bústað sinn,
sem er vel innréttaður. Loks
fylgdu skátarnir okkur til
skips og gáfu okkur að skiln-
aði hinn færeyska. fána.
UTVER heitir yzti hluti
skerjagarðsins, sem við
komum fyrst að, við strendur
Noregs. Það er viti.
Sjaldan höfum við séð feg-
urri sjón en innsiglinguna til
Bergen. Skógivaxnar eyjar,
þverhnýptar klappir og kynd-
ug hús blasa við allavega. —
Borgin sjálf stendur á mjög
fögrum stað og einkennileg-
um. Hátt uppi í hlíðunum
standa íbúðarhús sem grópuð
inn í bergið, en vötn og opin
Frh. á 8. siðu.