Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 02.04.1939, Blaðsíða 8

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
8
Mpfiiikweðskapur.
---«--
Eins og kunnugt er
strandaði - „Goða'foss“
hinn eldri á Straumnesi vestra
rétt fyrir jólin 1916. Um sömu
mundir kom út Ijóðabók Hann-
esar Hafstein í aukinni og end-
urbættri útgáfu. Þá gerði Matt-
hías Jochumsson eftirfarandi
vísu og sendi Hannesi:
Þú hefir sent oss þjóðarhnoss,
þú hefir létt oss mikinn kross.
þú hefir kveðið þrótt í oss,
þú hefir borgað Goðafoss.
Séra Árni Jónsson, sem lengi
var prestur á Skútustöðum, fór
til Ameríku á yngri árum sín-
um og dvaldist þar um tíma, en
hvarf svo heim aftur, og þegar
hann sá ísland rísa úr hafi,
kvað hann þessa vísu:
Gleði mín og gæfu þín
gylfi stýrir hæða,
sárin þín og sárin mín
saman skulu blæða.
Sigurður bóksali Kristjáns-
son gerði þessa vísu þegar hann
gaf út predikanir séra Páls Sig-
urðssonar í Gaulverjabæ:
Djöfla óðum fækkar fans
fyrir góðum penna,
unz á hlóðum andskotans
engar glóðir brenna.
Séra Matthías Jochumsson
heimsótti eitt sinn Sigurjón
bónda á Laxamýri. Þegar hann
Miiiist merkis-
dap i líli yðai
með pvi að láta
taká af yður
nýja Ijósmynd
á Ijósmyndastofu
Sípröar GudmandssoiEar
Lœkjajgötm 2. Sími 1980
Heimasími 4980.

fór, skildi hann eftir á stofu-
borðinu svohljóðandi vísu:
Eina góða ósk eg hef,
ef þér viljið trúa,
að ég kynni að yrkja stef
eins og þér að búa.
Kristján Guðmundsson bóndi
á Kirkjubóli í Önundarfirði
kvað þessa vísu:
Störf með áhug færa frið,
fjótt svo líður stundin.
Ánægjan er ekki við
auð né völdin bundin.
BJARTSÝNI.
Ekki kvíða eigum vér,
ei hið stríða oss felli,
því hið blíða eftir er
þótt á nú hríðin skelli.
Rannveig Ólafsdóttir Briem
frá Grund.
Eftirfarandi vísur birtust í
Þjóðólfi árið 1861, og hafi það
verið réttmætar tíðavísur þá, þá
eru þær það ekki síður núna.
Nú er liðin gullöld góð
gömlu íslendinga,
þá í fullu fjöri stóð
frelsi og löggjöf þinga.
Síðan kom upp koparöld,
kjarkinn dró úr öllum,
mistu þýðing þeirra töld
þings á fögru völlum.
Þó er verri öldin ein
upp að renna núna,
sem að Fróni mesta mein
og mæðu hefir búna.
Brennivínsins bölvuð öld
blessun alla deyðir,
það eru sorgleg syndagjöld,
sem hún af sér leiðir.
a.
Einar Jónsson bílstjóri frá
Eyrarbakka hefir sent þessar
vísur í vísnabálk Sunnudags-
blaðsins:
Kveðið er ég heyrði fyrst til
lóunnar um vor:
Blessuð lóan birtist mér,
bráðum spóann vekur.
Inn um móa og út við sker
ástin gróa tekur.
Þessi er um Bakkus:
Hefir Bakkus hvofta tvo,
höldum fláir reynast,
gleður fyrst og grætir svo,
gröfina býður seinast.
Og hér er fyrri helmingur af
vísu, sem Einar óskar eftir að
fá botna við í Sunnudagsblað-
inu:
Eyðir, neyðir, þvælir þvær,
þvingar, stríðir, kvelur.
Hér kemur vísa, sem eignuð
er Vatnsenda-Rósu, og er þess
getið til, að það muni vera vís-
an, sem Rósa kvað, þegar pilt-
urinn spurði hana um álit
hennar á kærustunni hans, sem
var með skarð í vör. Samanber
frásögn í Sunnudagsblaði Al-
þýðublaðsins 5. marz í sam-
bandi við vísuna — Það er feil
á þinni mey. — En það upp-
lýstist síðar, að sú vísa var ekki
eftir Rósu, heldur eftir Natan
Ketilsson, sbr. sögu þeirra eftir
Brynjólf frá Minna-Núpi. En ef
heimildin, sem þarna fylgdi
vísunni hefði við nokkuð að
styðjast, þá væri það ekkert ó-
líkt Rósu, að hún hefði kveðið
þetta. En vísan er þannig:
Kant þú við, mér seg, þann sið.
sem ég bið ei verði;
að minnast hliðhalt verður við
vafurs-iða-gerði.
MORÐMÁLIÐ I VESTMANNA-
EYJUM.
Frh. af 5. síðu.
Eyjólfssonar sem setudómara
virðist gerð af ráðnum hug. Var
hann mikill vinur amtmanns og
annara Dana. Það er ekki ein-
Ieikið, að í málinu er ekkert gert
til þess að upplýsa þátttöku Pét-
urs Vibe í morðinu, enda þótt
framburður Steinunnar bendi ein-
dregið til þess, að hlutdeild hans
hafi verið svo áberandi, að full
ástæða var til að höfða mál einn-
ig gegn honum. Af því, hvernig
Pétur Vibe hagar sér eftir að
skriður komst á rannsókn máls-
ins ,má vera ljóst, að hann hefir
verið verulega hræddur um að
hlutdeild sín mundi hafa ærið al-
varlegar afleiðingar, og á það
hefir hann ekki viljað hætta.
Annars er það ekki einsdæmi í
íslenzkri réttarfarssögu fyrri alda,
að danskir menn slyppi vel við
afbrot sín gagnvart Islendingum.
— Mál þetta vakti mikla athygli,
eins og vænta mátti, og hefir
Péíur Vibe fengið sinn dóm hjá
almenningi, þótt honum auðnað-
ist að forða sér undan refsivendi
íslenzkra dómstóla.
Þvottaduft
hinna vandlátu.